Πολύ καλημέρα σας !!!! Μια πανέμορφη ανοιξιάτικη μέρα, σήμερα στην Θεσσαλονίκη και με τα κέφια μας "στα πάνω τους" απολαμβάνουμε τη φύση, στη βεράντα με έναν καφέ ή γάλα (ανάλογα με την ηλικία)με την απαραίτητη συνοδεία νηστίσιμου κέικ και νηστίσιμων "κουλουρακίων".
Υπάρχει καλύτερη χαλάρωση; Νομίζω πως είναι η απόλυτη ηρεμία: οικογενειακό πρωινό κυριακής με καφέ (οι καφεϊνομανείς φαίνονται, χαχαχα) και κουβεντούλα... άντε και λίγες θερμίδες από κέικ, κουλούρια, τοστ και ό,τι άλλο επιθυμεί ο καθένας.
Άρχισα όμως πάλι τις φλυαρίες (κάθε Κυριακή με πιάνει η αμπελοφιλοσοφία) και... εντάξει μπορεί να με βαρεθείτε... να αποφεύγετε τις επισκέψεις στο σπιτάκι μου... να χαθούμε εντελώς, όπως με κάτι αχώνευτες φίλες που θέλουμε πάντα να τις "χάσουμε...λόγω πολλών υποχρεώσεων"... γι αυτό σας δίνω τη συνταγή... και δεν ξαναμιλάω.
Τώρα για να είμαι ειλικρινής ελπίζω να μου πείτε: ''όχι δεν μιλάς πολύ, μια χαρά είσαι και θέλουμε να σε επισκεπτόμαστε και σε συμπαθούμε και...και...και... αλλά δεν ξέρω. Είδατε άρχισα και τα παράπονα κυριακάτικα!!!
Αααα! ξέχασα να σας πω ότι τη συνταγή τη βρήκα σε ένα παλιό περιοδικό του σούπερ μάρκετ ΑΒ και είναι εκπληκτικά πετυχημένη...
ΥΛΙΚΑ για 70-75 περίπου κουλουράκια
2 1/2 φλ. αραβοσιτέλαιο ή ελαφρύ ελαιόλαδο
1 φλ. ζάχαρη (έβαλα 1 κ.σ. περισσότερο... για να μην γκρινιάζει το οικογενειακό ασκέρι)
1 1/4 φλ. νερό
5 ξυλάκια κανέλας
1/2 κ. γλ. Σμυρνιό (ένα μίγμα από κανέλα, μοσχοκάρυδο, γαρύφαλο και ζιγγίβερι δηλ. τζίντζερ που δεν το είχε η συνταγή αλλά το δικό μου "κόλλημα" μ' αυτό)
1 κ.γλ. σόδα
χυμό από 1 πορτοκάλι
1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Βράζουμε το νερό με τα ξυλάκια κανέλας σε χαμηλή φωτιά για 10 λεπτά και το αφήνουμε να κρυώσει.
Χτυπούμε το λάδι με τη ζάχαρη και το σμυρνιό.
Προσθέτουμε το νερό που βράσαμε.
Διαλύουμε τη σόδα στο χυμό πορτοκαλιού και ανακατεύοντας, τα προσθέτουμε στο λάδι με τη ζάχαρη και το νερό.
Προσθέτουμε σιγά σιγά το αλεύρι, μέχρι να έχουμε μια ζύμη μαλακή, που να μην κολλάει στα χέρια.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου.
Αφήνουμε να ξεκουραστεί για 15 λεπτά, περίπου.
Πλάθουμε κουλουράκια, τα βάζουμε στο ταψί σε αντικολλητικό χαρτί και τα ψήνουμε για 20-30 λεπτά περίπου, προσέχοντας πάντα γιατί ο χρόνος ψησίματος εξαρτάται από το φούρνο (στον δικό μου φούρνο ψήθηκαν σε 18 λεπτά, στην ίδια θερμοκρασία).
Αυτά για σήμερα και τώρα σας αφήνω γιατί πρέπει να τελειώσω το προφιτερόλ μου και να διορθώσω γραπτά (σνιφφφφφ!) για αύριο, μια και οι εξετάσεις γαλλικών πλησιάζουν επικίνδυνα και τα παιδάκια μου (οι μαθητές μου εννοώ, μην πάει αλλού ο νους σας...) πρέπει να γράψουν καλά για να περάσουν!
ΣΗΜ. Πάντως τα κουλουράκια, νηστίσιμα ή μη, είναι πεντανόστιμα... δοκιμάστε τα και θα με θυμηθείτε. Αφήστε που μπορεί να χρησιμοποιηθούν σαν βάση για διάφορα γλυκά με νηστίσιμη κρέμα βανίλιας ή και σοκολάτας (σαν πρόχειρο προφιτερόλ)!
Να περάσετε μια όμορφη Κυριακή και καλή εβδομάδα από αύριο!!!
