Το μεσημέρι της περασμένης Κυριακής ήταν μια υπέροχη ημέρα για... τον ουρανίσκο μου, μιας και η αδερφή μου έφτιαξε το αγαπημένο μου υγρό σουφλέ σοκολάτας με αχλάδια (αν δεν χρησιμοποιήσουμε τώρα αχλάδια πότε θα το κάνουμε;).
Αλλά ας πάρουμε "τα πράγματα" από την αρχή... θεωρώ ότι η σοκολάτα είναι διαχρονική και πέρα από εποχές! Δεν δέχομαι να τρώω σοκολάτα μόνον τους χειμερινούς μήνες (είμαι σοκολατομανής... είναι ηλίου φαεινότερο, το ξέρω-:))).
Πιστεύω όμως, επίσης, ότι υπάρχουν σοκολατένια γλυκά που ταιριάζουν περισσότερο στο χειμώνα και άλλα στην άνοιξη ή το καλοκαίρι... αυτό ναι, ...το δέχομαι. Τί εννοώ; Πολύ απλά εννοώ ότι μου αρέσει η σοκολάτα όταν "κάνει παρέα" με διάφορα εποχιακά προϊόντα δηλαδή την άνοιξη και το καλοκαίρι λατρεύω τα σοκολατένια γλυκά που έχουν και φρούτα καλοκαιρινά (όπως το χειμώνα μου αρέσει η σοκολάτα με ξερά φρούτα, με κανελογαρίφαλο και μοσχοκάρυδο). Πάντως, έτσι κι αλλιώς λατρεύω τη σοκολάτα γιατί είναι ένα υλικό με πολλά "πρόσωπα" που μεταλλάσσεται και δεν σε αφήνει να βαρεθείς αλλά αντίθετα μπορεί συνεχώς να σε εντυπωσιάζει και να σε κρατάει σε εγρήγορση... περιμένοντας να δεις το επόμενο πρόσωπό της!!!
Το συγκεκριμένο, λοιπόν, υγρό σουφλέ είναι ένα γλυκό από κείνα που ποτέ δεν βαριέσαι, που κάθε κουταλιά δεν σε φέρνει πιο κοντά στο τέλος αλλά πιο κοντά στον εθισμό και στην εξάρτηση απ΄αυτό. Που περνάει από τη γλώσσα και τον ουρανίσκο και δεν θέλεις να τελειώσει αυτό που γεύεσαι... είναι ένα σοκολατένιο όνειρο που εμένα προσωπικά μου φέρνει στο νου τη λέξη..."σοκολατονεράϊδα", που σε μαγεύει και σε παγιδεύει κι όταν το τελειώνεις, δηλώνεις προβληματισμένα: "πού πήγε το άλλο μισό;" (Το καλύτερο της ημέρας; η δήλωση του γαμπρού μου μόλις τελείωσε το ένα μπολάκι :" έφαγα το μισό... τώρα θα ήθελα και το άλλο μισό!!!!!!!!" -:)).
Διαβάστε τη συνταγή και... τρέξτε αμέσως στην κουζίνα, δοκιμάστε το (σκέτο, με αχλάδι ή με βύσσινο) και πείτε μου τις εντυπώσεις σας.
Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το νερό με τη ζάχαρη, το ξυλάκι κανέλας και τον χυμό του λεμονιού και τα αφήνουμε σε σιγανή φωτιά να πάρουν μια βράση και να λιώσει η ζάχαρη.
Ξεφλουδίζουμε τα αχλάδια, τα κόβουμε στη μέση και αφαιρούμε τα κουκούτσια.
Τα βάζουμε στο σιρόπι και αφήνουμε σε σιγανή προς μέτρια φωτιά να βράσουν μέχρι να μαλακώσουν.
Ύστερα, τα αποσύρουμε από τη φωτιά και τα αφήνουμε να κρυώσουν.
Για το υγρό σουφλέ
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 220 βαθμούς Κελσίου.
Σε μπεν μαρί λιώνουμε τη σοκολάτα με τη μαργαρίνη.
Στο μπολ του μίξερ βάζουμε τα 4 αβγά, τη βανίλια και τη μαύρη ζάχαρη και τα χτυπάμε μέχρι να φουσκώσουν.
Προσθέτουμε το αλεύρι, το κονιάκ και το μείγμα της κουβερτούρας.
Μόλις το μείγμα γίνει ομοιογενές, το βάζουμε σε πυράντοχα μπολάκια και βυθίζουμε από μισό αχλάδι μέσα στο σουφλέ (ή βάζουμε μια μεγάλη κουταλιά από το μείγμα στο μπολάκι, το μισό αχλάδι και μετά άλλη μία μεγάλη κουταλιά από το μείγμα του σουφλέ.
Ψήνουμε ΑΚΡΙΒΩΣ για 10 λεπτά στον αέρα και βγάζουμε αμέσως από το φούρνο.
Σερβίρουμε χλιαρά είτε μέσα στα μπολάκια είτε χαράζουμε με μαχαίρι το σουφλέ γύρω-γύρω και αναποδογυρίζουμε το μπολάκι στο πιάτο που θα το σερβίρουμε.
Διακοσμούμε με ένα φυλλαράκι μέντας και μπορούμε να το συνοδεύσουμε με μια μπάλα παγωτού με γεύση βανίλια.
ΠΡΟΣΟΧΗ:Όταν βγάζουμε τα συγκεκριμένα σουφλέ από το φούρνο... ξεφουσκώνουν λίγο χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχουν πετύχει.
Γευθείτε το με κλειστά τα μάτια και θα νιώσετε την υπέρτατη νοστιμιά του συνδυασμού σοκολάτας με αχλάδι. Θα διαπιστώσετε ότι αν και είναι εύκολο στην παρασκευή του, είναι εξαιρετικά νόστιμο (με ελαφρώς αυξημένες θερμίδες).
Τις τηγανιτές πατατούλες φούρνου τις έκανε για πρώτη φορά πριν 2 χρόνια, περίπου, η αδερφή μου! Τις είχε ανακαλύψει σε ένα περιοδικό και νομίζω ότι ήταν συνταγή της Α.Μπαρμπαρίγου. Από τότε τις φτιάχνουμε συχνά αλλά όχι πάντα με τα ίδια μπαχαρικά. Είναι, νομίζω, ένα πιάτο που μπορεί ο δημιουργός του να "παίξει" με τη γεύση, απλώς και μόνον ...αλλάζοντας τα μπαχαρικά που χρησιμοποιεί για να τις πασπαλίσει.
το συμπληρωματικό (yellow butter cake) του κέικ των αγγέλων
Θυμάστε τί υποσχέθηκα εχθές; να αναρτήσω σήμερα το κέικ που γίνεται μόνον με κρόκους. Η συνταγή του είναι προσαρμοσμένη για να χρησιμοποιήσουμε τους κρόκους των 4 αβγών που με τα ασπράδια τους φτιάξαμε το κέικ των αγγέλων!
Το κέικ αυτό κι εγώ έχουμε ...ένα παρελθόν. Εδώ και πολύ καιρό έβλεπα τις συνταγές για το περίφημο "κέικ των αγγέλων" που μου "έκλειναν το μάτι" καλώντας με σαν άλλες σειρήνες να το φτιάξω. Βέβαια, ποτέ δεν κατάφερνα να το φτιάξω, συνήθως γιατί σκεφτόμουν ότι πρέπει να κάνω μπισκότα τους κρόκους και δεν προλάβαινα μια και ο χρόνος τρέχει.
Για σήμερα, μια νοστιμότατη συνταγή της γνωστής Μαρίας Μπακοδήμου, από ένα παλιό περιοδικό (ποιό ακριβώς δεν θυμάμαι μια κι έχω μόνον το απόκομμα της συνταγής).
Πρόκειται για μια σουφλόπιτα όπως συνηθίζω να λέω αυτού του είδους τις πίτες που γίνεται πολύ γρήγορα, βοηθάει στην ανακύκλωση του μπαγιάτικου ψωμιού για τοστ και μπορεί να παίξει το ρόλο του ορεκτικού αλλά ακόμη και του βασικού πιάτου και είναι ιδιαίτερα αγαπητή στα παιδιά.
Ως συνήθως, βέβαια, εγώ "έβαλα το χεράκι μου" δηλαδή έκανα κάποιες αλλαγές (όχι που δεν θα έκανα) προκειμένου να έχω μια γεύση λίγο διαφορετική απ΄ότι συνήθως, γιατί η αλήθεια είναι ότι τη συγκεκριμένη σουφλόπιτα την έχω φτιάξει αρκετές φορές. Δοκιμάστε την και δεν θα χάσετε!!!
ΥΛΙΚΑ 400 γρ. μανιτάρια κονσέρβας κομμένα 6 φέτες καπνιστή γαλοπούλα (ή ζαμπόν ή προσούτο ή άλλο αλλαντικό της αρεσκείας σας) 6 φέτες κασέρι Βερμίου (ή γκούντα) 1/2 πράσινη πιπεριά 1/2 κόκκινη πιπεριά 1/2 κίτρινη πιπεριά 1 κρεμμύδι ξερό σε φέτες (ή 3 φρέσκα κρεμμυδάκια) 5 κ.σ. λευκό κρασί (προαιρετικό) 2 κ.σ. μαϊντανό ψιλοκομμένο 12 φέτες ψωμί για τοστ ολικής άλεσης (ή άσπρο) Λίγο ελαιόλαδο Αλάτι και πιπέρι φρεσκοτριμμένο Ρίγανη Για την επικάλυψη 250 ml γάλα 200 ml κρέμα γάλακτος 4 αβγά 1 κ.σ. μαγιονέζα 1 κ.σ. μουστάρδα Αλάτι και πιπέρι φρεσκοτριμμένο
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου.
Στραγγίζουμε και ξεπλένουμε τα μανιτάρια.
Κόβουμε σε μικρά κομμάτια τις πιπεριές, το κρεμμύδι, την καπνιστή γαλοπούλα, το κασέρι και τα βάζουμε με 3 κ.σ. ελαιόλαδο να σοταριστούν.
Μόλις τα λαχανικά μείνουν χωρίς υγρά, ρίχνουμε το κρασί και αφήνουμε να εξατμιστεί.
Προσθέτουμε λίγο αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι και λίγη ρίγανη.
Ανακατεύουμε καλά και προσθέτουμε την καπνιστή γαλοπούλα, το μισό κασέρι και το μαϊντανό.
Αλείφουμε με λίγο ελαιόλαδο ένα βαθύ ταψάκι πυρέξ ή ανοξείδωτο (22x18cm ή στρογγυλό με διάμετρο 24-26cm).
Αφαιρούμε τη κόρα από τις φέτες του ψωμιού και στρώνουμε τις 6 φέτες, κόβοντάς τες ανάλογα με τον πάτο του σκεύους, ώστε να μην μείνουν κενά ανάμεσά τους.
Ρίχνουμε επάνω το μείγμα μας και καλύπτουμε με τις υπόλοιπες 6 φέτες, με τον ίδιο τρόπο (δηλαδή χωρίς να μείνουν κενά ανάμεσα).
Επάνω στις φέτες τοποθετούμε τα κομματάκια του υπόλοιπου μισού κασεριού.
Για την επικάλυψη
Σε ένα μπολ, χτυπούμε, με το σύρμα, ελαφρά τα αβγά και προσθέτουμε το γάλα, την κρέμα γάλατος, αλατοπίπερο, τη μαγιονέζα και τη μουστάρδα συνεχίζοντας το χτύπημα μέχρι να ομογενοποιηθεί αυτό το μείγμα.
Ρίχνουμε το μείγμα των αβγών επάνω στη πίτα κουταλιά-κουταλιά για να μην μετακινηθεί το κασέρι.
Αφήνουμε την πίτα στην άκρη για 20-30 λεπτά, έτσι ώστε να απορροφηθεί το υγρό μείγμα αβγών-γάλακτος.
Ψήνουμε για 30-35 λεπτά περίπου (ανάλογα με το φούρνο) μέχρι να ροδίσει η επιφάνεια της πίτας.
Σερβίρεται ζεστή με ντοματοσαλάτα αλλά και σε θερμοκρασία δωματίου είναι υπέροχη (αφήστε που εμένα μου αρέσει και κρύα!!).
Στο σπίτι μας έχουμε πολυφωνία... δεν μπορώ να το αρνηθώ. Είμαστε δημοκρατική οικογένεια, ο καθένας λέει ελεύθερα την γνώμη του, όταν πρόκειται να κάνουμε κάτι οι "συνελεύσεις πάνε κι έρχονται", οι αποφάσεις βγαίνουν με πλειοψηφικό σύστημα αν και... διαδικασία ψηφοφορίας δεν ορίσαμε ακόμα -:))), γιατί αλλιώς κινδυνεύουμε με επαναστάσεις τύπου Καντάφι, ειδικά από τα νεώτερα μέλη που αντιδρούν δραματικά με κλάματα και άρνηση φαγητού καταφεύγοντας πάντα στον "οργανισμό" αλληλεγγύης (με πρόεδρο και μέλη τη θεία δηλαδή... εμένα).
Καλησπέρα...σήμερα γι αλλού ξεκίνησα κι αλλού κατέληξα! Τί εννοώ; Μιλώ για τη συγκεκριμένη ανάρτηση που είναι ξαφνική και απρογραμμάτιστη, μια και κάποια "μπλογκοφίλη" με ρώτησε εάν έχω καταψύξει ποτέ κέικ. Πρώτα πρώτα λοιπόν, θα απαντήσω... ναι έχω καταψύξει κατά καιρούς πολλά τρόφιμα, ωμά ή μαγειρεμένα όπως κέικ, μπισκότα, ωμή ζύμη, ψωμί, τσουρέκι, κόκκινα φρούτα για να τα χρησιμοποιήσω σε γλυκά, έτοιμα γεύματα, φυσικά κρέατα, ψάρια και λαχανικά όπως αρακά, μπάμιες και πολλά άλλα, όχι βέβαια για να τα χρησιμοποιήσω μετά από 2-3 μήνες αλλά για να τα χρησιμοποιήσω μετά από 20 μέρες ή 1 μήνα.
Ο ρυθμός της σύγχρονης ζωής, ειδικά για όλους εμάς που ζούμε σε μεγαλουπόλεις, συντέλεσε στο να γίνει ο καταψύκτης (ή και η απλή κατάψυξη) ένα πολύτιμο εργαλείο για τη νοικοκυρά.
Ακόμη και στα σούπερ μάρκετ ο αριθμός των κατεψυγμένων τροφίμων αυξάνεται όλο και περισσότερο. Δυστυχώς, πέρασε ο καιρός που η νοικοκυρά κατέβαινε το πρωί στον κήπο ή πήγαινε στον μανάβη-παραγωγό και αγόραζε τα καθημερινά της φρέσκα λαχανικά. Τώρα, όλοι ή σχεδόν όλοι τρέχουμε για την δουλειά προσπαθώντας να προλάβουμε καθημερινά όλο και περισσότερα!!
Βέβαια, αν και η χρήση της ψύξης για τη διατήρηση των τροφίμων χρονολογείται από τους προϊστορικούς χρόνους ωστόσο η πώληση κατεψυγμένων προϊόντων εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 30. Προοδευτικά και για κοινωνικούς λόγους, η κατάψυξη και κατ' επέκταση ο καταψύκτης έγιναν ένα συνηθισμένο εργαλείο για την διευκόλυνση των διατροφικών αναγκών στα περισσότερα νοικοκυριά.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η κατάψυξη καθυστερεί την αλλοίωση των τροφίμων και τα διατηρεί ασφαλή για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, εμποδίζοντας την ανάπτυξη των μικροοργανισμών γιατί επιβραδύνει την ενζυμική δραστηριότητα.
Πώς γίνεται αυτό; Οι μικροοργανισμοί χρησιμοποιούν το νερό των τροφίμων για να αναπτυχθούν όμως δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τους κρυστάλλους του πάγου όταν το τρόφιμο είναι κατεψυγμένο. Έτσι, παραμένουν μεν οι περισσότεροι ζωντανοί, αλλά είναι αδρανείς και δεν μπορούν να επηρεάσουν το κατεψυγμένο τρόφιμο. Αυτό σημαίνει ότι η απόψυξη είναι επίσης μια σημαντική διαδικασία και χρειάζεται προσοχή.
Παλιότερα, οι άνθρωποι πίστευαν ότι με την κατάψυξη τα τρόφιμα "έχαναν" τα θρεπτικά τους συστατικά τα οποία και, όπως πολλοί έλεγαν και ακόμη κάποιοι το πιστεύουν, καταστρέφονταν. Παρόλα αυτά, σύγχρονες έρευνες επιστημόνων έδειξαν ότι πέρα από ένα μικρό ποσοστό (15-20%) της βιταμίνης C που χάνουν όταν τα ζεματίζουν για να τα καταψύξουν (έτσι ώστε να αδρανοποιηθούν οι μικροοργανισμοί και τα ενζύμων που διαφορετικά θα συνέχιζαν την "υποβάθμιση" των λαχανικών) τα κατεψυγμένα λαχανικά και φρούτα είναι συνήθως "πλουσιότερα" σε θρεπτικά συστατικά από τα φρέσκα. Αυτό συμβαίνει γιατί η κατάψυξή τους γίνεται αμέσως μετά τη συγκομιδή τους, ενώ η διαλογή, μεταφορά και διανομή των φρέσκων προϊόντων μπορεί να διαρκέσει περισσότερες ημέρες, με αποτέλεσμα οι βιταμίνες και τα ανόργανα στοιχεία του να καταστρέφονται.
Τα φρέσκα μαλακά φρούτα αλλά και τα πράσινα λαχανικά χάνουν καθημερινά ένα ποσοστό μέχρι και 15% της περιεκτικότητάς τους σε βιταμίνη C όταν φυλάσσονται σε θερμοκρασία δωματίου.
Όσον αφορά στα κατεψυγμένα κρέατα, ψάρια και πουλερικά είναι αποδεδειγμένο ότι δεν έχουν καμμιά απώλεια βιταμίνης επειδή η πρωτεϊνη, οι βιταμίνες Α και D και τα ανόργανα άλατα δεν επηρεάζονται από την ψύξη. Κατά την απόψυξη μόνον έχουν μια απώλεια υγρών.
Φυσικά, υπάρχουν τρόφιμα που δεν καταψύχονται όχι γιατί αλλοιώνονται και μπορεί να προκαλέσουν στον άνθρωπο δηλητηρίαση κατά την κατανάλωσή τους αλλά γιατί αλλοιώνεται η υφή τους με αποτέλεσμα να γίνουν πιο μαλακά. Αυτό συμβαίνει γιατί ο σχηματισμός παγοκρυστάλλων καταστρέφει τις κυτταρικές τους μεμβράνες. Στην κατηγορία αυτή των τροφίμων ανήκουν τα μανιτάρια, τα λαχανικά σαλάτας (μαρούλι, λάχανο, ντομάτα, αγγουράκι κλπ), κάποια φρούτα (πεπόνι, καρπούζι, μπανάνα, φράουλες κλπ), οι μαγειρεμένες (ψητές ή τηγανιτές) πατάτες, τα βρασμένα αβγά,τα μαλακά τυριά, η κρέμα γάλακτος, κάποιες σάλτσες με υψηλή περιεκτικότητα σε λίπος, το γιαούρτι (αυτά τα τρία τελευταία "κόβουν").
Καταψύχονται κανονικά ψωμί, κέικ*, μπισκότα, τσουρέκια, ωμές ζύμες, πίτες πάσης φύσεως (γλυκιές και αρμυρές), πουρές πατάτας, λουκάνικα τυλιγμένα σε λαδόκολλα, φρέσκα αρωματικά (μαϊντανός, δυόσμος, σέλινο κλπ), όσπρια αραβικές πίτες, κόκκινα φρούτα (για χρήση σε γλυκά), έτοιμα γεύματα, γλυκά (cheesecakes, μίνι κέικ με ζαχαρόπαστα κλπ), σκληρά τυριά, καφές, ξηροί καρποί και φυσικά κρέατα και ψάρια.
* Ο ειδικός επί των γλυκών Στ. Παρλιάρος στο τεύχος 8 (Φεβρουάριος 2011-σελ.53) του περιοδικού "Γλυκές ιστορίες" φτιάχνει κέικ-βάση για ρολό με κρέμα λεμονιού και προτείνει να την διατηρήσουμε στην κατάψυξη για 1 μήνα. Το ίδιο έχουν πει κατά καιρούς η Β. Αλεξιάδου, η Ντ. Νικολάου και άλλοι γνωστοί σεφ.
Βέβαια, για την καλύτερη συντήρησή τους πρέπει να μπαίνουν σε σακούλες τροφίμων, να έχουν πλυθεί και να είναι έτοιμα για χρήση.
Πολύ σημαντικό είναι το πώς θα καταψυχθεί το τρόφιμο ΑΛΛΑ και το πώς θα αποψυχθεί.
Για να καταψύξουμε:
1- 'Ετοιμα γεύματα
- Καλό είναι να τα βάζουμε χωρισμένα σε μερίδες, σε μεταλλικά, ειδικά πλαστικά που μπαίνουν και στο φούρνο μικροκυμμάτων, ή πυρέξ μπολ αεροστεγή, τετράγωνα ή παραλληλόγραμμα γιατί ταιριάζουν καλύτερα στον καταψύκτη ή την κατάψυξη, λίγο μεγαλύτερα από τη ποσότητα του φαγητού (ειδικά όταν το φαγητό έχει υγρά γιατί με την κατάψυξη διογκώνεται). Έτσι τα βάζουμε απ' ευθείας στον ηλεκτρικό ή μικροκυμμάτων φούρνο ή στην εστία της κουζίνας για απόψυξη και δεν χάνουμε χρόνο.
- Φροντίζουμε πάντα να έχουν κολλημένες ετικέτες που αναγράφεται με ειδικό μαρκαδόρο ή μολύβι το είδος του φαγητού και την ημερομηνία παρασκευής και κατάψυξης (συνήθως είναι η ίδια) για να μην προσπαθούμε να μαντέψουμε τί είναι και πότε παρασκευάσθηκε.
* Επειδή το σελοτέιπ δεν κολλά σε βρεγμένη επιφάνεια και ξεκολλάει εύκολα, χρησιμοποιήστε την χάρτινη ταινία συσκευασίας που έχει σε διάφορα φάρδη στα σούπερ μάρκετ. Είναι ό,τι καλύτερο για τις ετικέτες της κατάψυξης.
2- Κρέατα, ψάρια, πουλερικά και λαχανικά
Τα βάζουμε σε πλαστικές σακούλες τροφίμων σε μερίδες ή ποσότητες ανάλογα με την χρήση που θα κάνουμε, αφού πρώτα τα πλύνουμε.
Τα λαχανικά μπορούμε να τα ζεματίσουμε και να τα κόψουμε σε κομμάτια ή όχι... έτσι κι αλλιώς πρέπει να είναι φρέσκα και χωρίς αλλοιώσεις.
Για να αποψύξουμε:
1- 'Ετοιμα γεύματα
Όταν είναι μέσα σε μεταλλικά ή πυρέξ μπολ μπαίνουν κατ' ευθείαν στον ηλεκτρικό φούρνο ή επάνω στην εστία της ηλεκτρικής κουζίνας.
Εάν είναι μέσα σε ειδικά πλαστικά μπολ τα βάζουμε στο φούρνο μικροκυμμάτων. Αποφεύγουμε να ξεπαγώνουμε κέικ και ψωμί στο φούρνο μικροκυμμάτων εκτός κι αν πρόκειται να το καταναλώσουμε αμέσως. Εάν μείνει μερικές ώρες συνήθως ξεραίνεται.
2- Κρέατα, ψάρια, πουλερικά και λαχανικά
Είναι καλύτερα να αποψύχονται στη συντήρηση του ψυγείου για περισσότερες ώρες έτσι ώστε να αποφεύγεται κάθε πιθανότητα αλλοίωσης του τροφίμου.
Παρόλα αυτά, εάν βιαζόμαστε να τα μαγειρέψουμε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη θέση "απόψυξη" της ηλεκτρικής κουζίνας.
Εάν το κρέας ή το ψάρι δεν έχει ξεπαγώσει καλά δεν πειράζει, απλά πρέπει να το μαγειρέψουμε για 20-30 λεπτά περισσότερο από την κανονική ώρα ψησίματος.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Πάντα πρέπει να αποψύχουμε την ποσότητα που θα καταναλώσουμε γιατί ένα τρόφιμο, ωμό η μαγειρεμένο, που έχει αποψυχθεί δεν πρέπει να ξανακαταψυχθεί.
Όταν οι ειδικοί μιλούν για κατάψυξη τροφίμων, αναφέρονται σε θερμοκρασίες χαμηλότερες των -18 βαθμών Kελσίου. Όμως η θερμοκρασία των απλών καταψύξεων των ψυγείων κυμαίνεται μεταξύ -10 και -15 βαθμών. Oπότε, αν δεν διαθέτουμε καταψύκτη στον οποίον μπορούμε να ρυθμίσουμε μόνοι μας την ιδανική θερμοκρασία, καλό είναι να μην διατηρούμε κατεψυγμένα τρόφιμα και φαγητά για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Kι αυτό γιατί κινδυνεύουμε να έχουμε τρόφιμα με αλλοιωμένα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά (γεύση, οσμή κλπ.), με αυξημένο μικροβιακό φορτίο, αλλά και χαλασμένα φαγητά, που μπορεί να μας προκαλέσουν και προβλήματα υγείας όπως η τροφική δηλητηρίαση.
Διαβάστε παρακάτω έναν αναλυτικό πίνακα που έφτιαξε η Αλεξία Αλεξιάδου στο βιβλιαράκι της "Νέες Ονειρικές Υγιεινές γεύσεις" σχετικά με τα φαγητά και τα τρόφιμα που καταψύχονται.
Τρόφιμα που μπαίνουν στην κατάψυξη & Χρόνος συντήρησης
Κρέας - 9 μήνες έως 1 χρόνο (το αγοράζουμε σε μιρκά πακετάκια ή μερίδες και τα βάζουμε σε ξεχωριστά, κλεισμένα σακουλάκια, στην κατάψυξη)
Ψάρια - 2 έως 3 εβδομάδες
Πουλερικά - 2 έως 3 μήνες
Ανακατεμένο, βρασμένο και στραγγισμένο σπανάκι σκέτο ή με τυρί και άλλα υλικά για πίτα, έτοιμο σε σακουλάκι - 1 μήνα
Γέμιση για σουφλέ (ψιλοκομμένα τυριά, ζαμπόν) - 1 μήνα
Αυγά χωρισμένα (τα ασπράδια σε σακούλα ή πλαστικό μπολ, οι κρόκοι χτυπημένοι με ζάχαρη) - 3 μήνες
Μπρόκολο/Κουνουπίδι σε ροζέτες - 3 μήνες
Φύλλο ζύμης - 1 χρόνο
Μαργαρίνη/Βούτυρο - 6 μήνες
Σάλτσα ντομάτας (σε σακούλα) - 3 μήνες
Ξηροί καρποί - 1 χρόνο
Μπέικον/Ζαμπόν/Καπνιστή γαλοπούλα - 1 χρόνο
Καπνιστός σολομός - 6 μήνες
Καπνιστή/Ψητή μελιτζάνα ή πιπεριά καθαρισμένη από τη φλούδα - 3 μήνες
Τρόφιμα που δεν μπαίνουν στην κατάψυξη
Ωμά λαχανικά
Γάλα και κρέμες
Τυρί φέτα (εκτός αν είναι τριμμένο)
Τυρί κίτρινο (εκτός αν είναι τριμμένο)
Τυριά σε κρέμα ή λευκά φρέσκα τυρι
Σάλτσα πέστο
Βινεγκρέτ
Ψωμί με προζύμι
Φρούτα (ολόκληρα, φρέσκα)
Φρέσκες σαλάτες
Φαγητά που μπαίνουν στην κατάψυξη
Παστίτσιο/Μουσακάς (πριν ψηθεί, χωρίς τη μπεσαμέλ)
Πίτσα (πριν ψηθεί)
Πίτες (ωμές ή ψημένες)
Ογκρατέν (ωμά ή ψημένα, χωρίς τη μπεσαμέλ)
Κρέπες γεμισμένες ή σκέτες
Σουφλέ με ταλιατέλες (πριν ψηθεί)
Μπιφτέκια (ωμά, ζυμωμένα)
Τάρτες και Κις (ψημένα ή πριν ψηθούν)
Ψωμί (φτάνει να μπει φρεσκοψημένο και όχι 2ης μέρας)
Ψωμί για τοστ
Κέικ/Τσουρέκι (ισχύει το ίδιο με το ψωμί)
Ψημένο παντεσπάνι ή κέικ σε τρίμματα (για άλλη χρήση)
Κοτόπουλο/Ψάρι φιλέτο/Κροκέτες/Γαρίδες πανέ (παναρισμένα, πριν τα ψήσουμε, για λίγες ημέρες)
Φαγητά με σάλτσα ντομάτας σε πυρέξ (πριν ή αφού τα ψήσουμε)
Περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να διαβάσετε στις παρακάτω παραπομπές.
Μια από τις παραπομπές που μου άρεσαν πολύ αναφέρεται στην κατάψυξη και απόψυξη των ψημένων μπισκότων και είναι η πρώτη από τις παραπομπές από τις "Συνταγές της παρέας".
Ένα κέικ που είναι έτοιμο να μπει στο φούρνο κυριολεκτικά σε 5 λεπτά μπορεί να είναι υπέροχο και φουσκωτό και νόστιμο και εύκολο να το πάρουμε μαζί μας ή να το φάμε την Κυριακή το πρωί ζεστό ζεστό με μυρωδάτο καφέ, γάλα ή τσάι; Φυσικότατα!!!!
Το σημερινό γλυκό, μια τάρτα ενός διάσημου σεφ ζαχαροπλαστικής, του Pierre Hermé*, έρχεται για να ικανοποιήσει απόλυτα τις γευστικές απαιτήσεις ακόμη και του πιο δύσκολου κριτή.
Η γλυκιά ζύμη με αμυγδαλόσκονη λιώνει στο στόμα ενώ ταυτόχρονα δεν ξεχνά να είναι τραγανή και η επίγευσή της σε αφήνει έκπληκτο με την μεστότητα αλλά και την λεπτότητά της.
Η crème mousseline που στέκεται περήφανα ανάμεσα στην κρουστή βάση και τα φρέσκα φρούτα είναι απίστευτα γευστική και το φινίρισμα με ζελέ ροδάκινο τέλεια αρωματικό! "Το κερασάκι στη τούρτα", όπως συνηθίζουμε να λέμε! Το σύνολο αφήνει τον ουρανίσκο εκστασιασμένο για αρκετή ώρα... από 'κείνα τα γλυκά που ενώ με την πληρότητα της γεύσης τους σε καλύπτουν... ταυτόχρονα αναζητάς ακόμα μια μπουκιά!!
Βέβαια, η παρασκευή της τάρτας και κυρίως της ζύμης έχει μια σχετική διαδικασία ίσως και δυσκολία αλλά τελικά πετυχαίνει πάντα. Χρειάζεται, απλά, μια δεύτερη ανάγνωση της συνταγής και κυρίως του τρόπου ή καλύτερα των τρόπων παρασκευής της ζύμης που είναι και το δυσκολότερο κομμάτι ειδικά στην πρώτη ανάγνωση μιας και ο Pierre Hermé τονίζει να προσέχουμε, το ζυμώματος για να μην πάψει να είναι αφράτη αλλά και κρουστή.
Όσο για την crème mousseline είναι μια κρέμα ζαχαροπλαστικής όπου το βούτυρο ενσωματώνεται κρύο στην ήδη κρύα κρέμα, ανακατεύοντας γρήγορα και δυνατά με το σύρμα έτσι ώστε η υφή της να είναι πιο ελαφριά και πιο κοντά σε mousse. (Θα ακολουθήσει ανάρτηση για την κρέμα ζαχαροπλαστικής ή crème patissière κατά τους Γάλλους, την παρασκευή της και όλες τις παραλλαγές της). Μη θέλοντας να σας κουράσω όμως άλλο με λεπτομέρειες... περνώ στην συνταγή...
ΥΛΙΚΑ για τάρτα 8 ατόμων Για την γλυκιά ζύμη της τάρτας
250 γρ. αλεύρι ζαχαροπλαστικής (Τ45) 150 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου 95 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική 1 αβγό 2 πρέζες αλάτι χοντρό ή ανθός αλατιού (fleur du sel) 30 γρ. αμυγδαλόψιχα 2 φακελάκια φυσική βανίλια Vahiné Για την κρέμα ζαχαροπλαστικής (crème mousseline) 40 γρ. κούσταρ πάουντερ (ή κόρν φλάουρ) 100 γρ. ζάχαρη άχνη 500 ml γάλα πλήρες 1 φακελάκι φυσική βανίλια Vahiné
3 κρόκους αβγών
25 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου Για την γέμιση με τα φρούτα 2-3 ροδάκινα 4-5 αχλάδια κοντούλες χυμό από 1 λεμόνι Για το γλασάρισμα 1 φακελάκι ζελέ ροδάκινο
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ Για την γλυκιά ζύμη Για να κάνουμε τη ζύμη υπάρχουν 2 τρόποι... [Α] Χωρίς μίξερ Κοσκινίζουμε το αλεύρι σε μια λεκανίτσα και προσθέτουμε το αλάτι και το βούτυρο σε κομμάτια. Τρίβουμε τα υλικά αυτά ανάμεσα στα χέρια μας μέχρι να αναμειχθούν καλά. Ανοίγουμε μια λακούβα στο κέντρο και ρίχνουμε το αβγό. Προσθέτουμε τις βανίλιες και την αμυγδαλόψιχα και ανακατεύουμε με τα ακροδάχτυλα. Ζυμώνουμε γρήγορα σχηματίζοντας μια μπάλα ζύμης. Τυλίγουμε σε διαφανή μεμβράνη και βάζουμε στο ψυγείο για 4 ώρες τουλάχιστον.
ΠΡΟΣΟΧΗ : Ο χρόνος ξεκούρασης στο ψυγείο είναι απαραίτητος για να μαλακώσει (γίνει ελαστική) η ζύμη και να μην μαζέψει κατά το ψήσιμο αλλά και να μην σπάει κατά το άπλωμα στην ταρτιέρα. [Β] Με μίξερ Κοσκινίζουμε το αλεύρι. Στο μπολ του μίξερ, χτυπάμε το βούτυρο μέχρι να αφρατέψει. Προσθέτουμε με τη σειρά: τη ζάχαρη, την αμυγδαλόσκονη, το αλάτι, τις βανίλιες, τα αβγά και το αλεύρι συνεχίζοντας το χτύπημα με το ειδικό εξάρτημα "Κ" ή "Φτερό" μέχρι η ζύμη να γίνει μια μπάλα. Σταματούμε ΑΜΕΣΩΝ μόλις σχηματισθεί η μπάλα της ζύμης έτσι ώστε αυτή να μην χάσει την υφή της και σκληρύνει. Βάζουμε στο ψυγείο για 4 ώρες τουλάχιστον για να μην μαζέψει κατά το ψήσιμο και να μην σπάει κατά το άπλωμα στην ταρτιέρα. Ψήσιμο της ζύμης
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου.
Καλύπτουμε την ταρτιέρα ή τα ατομικά ταρτάκια με αντικολλητικό χαρτί και, μετά τον χρόνο ξεκούρασης, απλώνουμε τη ζύμη έτσι ώστε να καλυφθούν και τα τοιχώματά της.
Τρυπάμε τη ζύμη με το πηρούνι, καλύπτουμε και πάλι με αντικολλητικό χαρτί και επάνω βάζουμε τις κεραμικές μπίλιες ψησίματος ή άσπρα φασόλια ή φακές.
Ψήνουμε τη ζύμη για 12 λεπτά.
Βγάζουμε τη τάρτα από το φούρνο, βγάζουμε τις κεραμικές μπίλιες ή τα όσπρια και ξαναβάζουμε να ψηθεί για άλλα 5-6 λεπτά.
Βγάζουμε από το φούρνο και αφήνουμε να κρυώσει. Για το γλασάρισμα Ετοιμάζουμε το ζελέ ροδάκινο.
Διαλύουμε το ζελέ σε 1 ποτήρι ζεστό νερό και 2/3 ποτήρι κρύο νερό, ώστε να είναι λίγο πιο πηχτό από το κανονικό.
Αφήνουμε στο ψυγείο να κρυώσει.
Για την κρέμα ζαχαροπλαστικής (crème mousseline)
Σε μια κατσαρόλα βαθιά και με παχύ πάτο αναμιγνύουμε με το σύρμα το κούστα πάουντερ (ή κορν φλάουρ), 30 γρ. από τη ζάχαρη άχνη και το γάλα και αφήνουμε να πάρουν μια βράση σε σιγανή φωτιά.
Εν τω μεταξύ, στο μπολ του μίξερ ή με το μίξερ χειρός, χτυπούμε τους κρόκους με την υπόλοιπη άχνη για 3 λεπτά μέχρι να ασπρίσουν και να γίνουν ένα κρεμώδες μείγμα.
Μόλις ζεσταθεί το μείγμα του γάλακτος με το κούσταρ και την άχνη, προσθέτουμε τα αβγά, ανακατεύοντας με το σύρμα.
Μετά ξαναβάζουμε την κατσαρόλα στη φωτιά και ανακατεύοντας αφήνουμε να πάρει μια βράση μέχρι να γίνει παχύρρευστη.
Βάζουμε παγάκια σε ένα ανοξείδωτο ταψάκι ή μπολ, μεγαλύτερο από την κατσαρόλα με την κρέμα.
Μόλις αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά, την βάζουμε στο ταψάκι με τα παγάκια για να σταματήσουμε αμέσως τον βρασμό.
Ενώ η κρέμα "κρυώνει", κόβουμε το βούτυρο σε κομμάτια.
Μόλις η θερμοκρασία της κρέμας φτάσει στους 60 βαθμούς, ενσωματώνουμε το βούτυρο ανακατεύοντας με το σύρμα, γρήγορα και δυνατά έτσι ώστε να ελαφρύνει η υφή της κρέμας.
Καλύπτουμε την κρέμα με αντικολλητική μεμβράνη (να είναι σε επαφή με την κρέμα για να μην κάνει κρούστα) μέχρι να την χρησιμοποιήσουμε.
Μόλις η ζύμη της τάρτας κρυώσει απλώνουμε επάνω την κρέμα mousseline.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η κρέμα πρέπει να χρησιμοποιηθεί την ίδια μέρα.
Για την γέμιση με τα φρούτα
Ξεφλουδίζουμε και κόβουμε τα φρούτα σε φέτες ή κυβάκια.
Τα περιχύνουμε με το χυμό του λεμονιού για να μην μαυρίσουν.
Μετά, τα απλώνουμε πάνω στην, ήδη κρύα, κρέμα σε σειρές ή σε κύκλους.
Με ένα πινέλο ζαχαροπλαστικής παίρνουμε ζελέ και αλείφουμε τα φρούτα.
Επαναλαμβάνουμε προσεκτικά τη διαδικασία 2-3 φορές, έτσι ώστε να πάει αρκετό ζελέ επάνω στα φρούτα και σε τυχόν κενά ανάμεσά τους.
Βάζουμε στο ψυγείο και την διατηρούμε εκεί μέχρι να την σερβίρουμε.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η συγκεκριμένη τάρτα έχει κάποια διαδικασία για να γίνει αλλά, πιστέψτε με... αξίζει τον κόπο. Ουσιαστικά, βέβαια, η διαδικασία φαίνεται πολύπλοκη αλλά δεν είναι και μόνον την πρώτη φορά ίσως να νιώσουμε λίγο ότι μας παιδεύει... ύστερα είναι συνήθεια.
*Ας δούμε όμως ποιός είναι ο Pierre Hermé.
Ο 47χρονος, αποκαλούμενος "ζαχαροπλάστης πολυτελείας" κληρονόμησε την Αλσατική παράδοση της ζαχαροπλαστικής της οικογένειάς του (4 γενιές ζαχαροπλαστών όπως και ο πατέρας του) και ξεκίνησε την καριέρα του σε ηλικία 14 χρονών σαν μαθητής του διάσημου Gaston Lenôtre. Στα 24 του χρόνια υπήρξε αρχιζαχαροπλάτης (Chef pâtissier) στο ζαχαροπλαστείο πολυτελείας Fauchon (rue de la Madeliene) και το 1996 ίδρυσε πρώτα, μαζί με 2 συνεταίρους, την "Société de Créations Pâtissières SOCRERA Sarl" και μετά, τον ίδιο χρόνο την εταιρία Pierre Hermé Paris.
Το 1998, το πρώτο τους κατάστημα άνοιξε τις πύλες του στο Τόκιο, δύο χρόνια μετά, το 2000, άνοιξε ένα Salon de Thé και το 2001 άνοιξε το πρώτο του ζαχαροπλαστείο στην rue Bonaparte της Saint Germain de Prés με μεγάλη επιτυχία. Το 2004 ακολούθησε κι άλλο κατάστημα στην rue Vaugirard και το 2005 ένα Chocolat Bar στο Τόκιο.
Το 2008, ο τζίρος των καταστημάτων του ξεπερνά τα 20 εκατομ. ευρώ.
Θεωρείται από πολλούς ο καλύτερος ζαχαροπλάστης του κόσμου και αποκαλείται ο "μάγος" της ζαχαροπλαστικής.
Έγινε κατ΄αρχήν γνωστός για τα περίφημα macarons του και τις σοκολάτες του αλλά και τα περισσότερα από τα γλυκά του είναι περιζήτητα μια και είναι γεμάτα από την αρμονία των γευστικών τους αντιθέσεων.
Ονομάστηκε "Αυτοκράτορας της κουζίνας" ("Empereur de la cuisine") από τους New York Times, "Βασιλιάς της σύγχρονης ζαχαροπλαστικής" ("roi de la pâtisserie moderne") από την Guardian και "Πικάσο της ζαχαροπλαστικής" ("Picasso de la pâtisserie") από το Vogue.
Από τις γνωστές δημιουργίες του, επίσης, τα σάντουιτς παγωτού και σορμπέ με macaron και μπισκότο dacquoise, "Miss Gla gla" που τα αφιέρωσε στην κόρη του.
Τιμήθηκε με τον τίτλο του "Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής" από τον Ζακ Σιράκ το 2007. Τί άλλο να πεί κανείς για έναν καλλιτέχνη ζαχαροπλάστη που πρώτα πρώτα ο ίδιος είναι λαίμαργος και δημιουργεί πάντα με μια ακόρεστη περιέργεια και δίψα για την δουλειά του.
Απλά, εάν πάτε στο Παρίσι, αξίζει να περιμένετε στην ουρά για να δοκιμάσετε κάποιο από τα γλυκά του!!!
Ένα καταπληκτικό ρολό κιμά, γεμάτο τρυφερά μανιτάρια και αρωματικές πιπεριές, λουσμένο στη σάλτσα μουστάρδας και πασπαλισμένο με μιαν υπέροχη καπνιστή πάπρικα, είναι το σημερινό πιάτο...ό,τι πρέπει για Κυριακάτικο γεύμα!
Πιάτο καθημερινό, οικονομικό, απλό, με λίγη παραπάνω διαδικασία αλλά που αξίζει τον κόπο γιατί είναι γεμάτο αρώματα και γεύση.
Η καπνιστή πάπρικα... το απόλυτο φινίρισμα, αφήνει μια μοναδική επίγευση κάτι ανάμεσα σε πιπεριά και μπέικον που οφείλεται στο κάπνισμα της πιπεριάς.
Μοιάζει τόσο ίδιο με όλα τα υπόλοιπα του είδους του κι όμως όταν το δοκιμάσεις ...αμέσως συνειδητοποιείς ότι έχει μια μοναδικότητα που το ξεχωρίζει από τα συνηθισμένα ρολά με κιμά.
Πριν το δοκιμάσω, προβληματιζόμουν τί συνοδευτικό του ταιριάζει... όταν το δοκίμασα συνειδητοποίησα ότι επισκιάζει οποιοδήποτε συνοδευτικό, και η αλήθεια είναι ότι για πρώτη φορά μου συνέβη κάτι παρόμοιο!!! Είναι πλήρες γεύσης από μόνο του... εγώ, τουλάχιστον, δεν βρήκα κάτι που να τονίζει τη γεύση του!!!
Το γεύτηκα με πουρέ πατάτας, με πατάτες τηγανιτές, με κους κους αλλά και με ρυζότο... το τελευταίο το συνόδευε αξιοπρεπώς μια και δεν αντιστεκόταν στην έντονη παρουσία του, τα υπόλοιπα φανερά υποδεέστερα δίπλα του!
Θα μου πείτε... είναι πρόβλημα κι αυτό; Φυσικά και όχι... απλώς σας δίνω μια πρώτη άποψη για το τί έχετε να περιμένετε όταν το μαγειρέψετε!
ΥΛΙΚΑ για 4 άτομα
Για το ρολό
700 γρ. κιμάς μοσχαρίσιος
1/2 φλ. τσ. μαϊντανός ψιλοκομμένος
1 μικρό ξερό κρεμμύδι πολτοποιημένο
1/2 φλ. τσ. φρυγανιά τριμμένη
4 κ.σ. αριάνι
1 αβγό
1/3 φλ. τσ. ελαιόλαδο
1 κ.σ. ρίγανη
2 κ.σ. μηλόξιδο
1 κ.σ. μέλι ανθέων
1 1/2 κ.γλ. αλάτι
1 κοφτή κ.γλ. φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Για τη γέμιση
200 γρ. άσπρα μανιτάρια ψιλοκομμένα (ή μανιτάρια κονσέρβας)
1 κ.γλ. ξερός δυόσμος τριμμένος
2 πιπεριές πράσινες κέρατα σε κυβάκια
1 σκελίδα σκόρδου
Αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Για τη σάλτσα μουστάρδας
1/2 φλ. τσ. ελαιόλαδο
4-5 κ.σ. ζωμό από το ταψί που ψήνουμε το ρολό
2 κ.σ. χυμό λεμονιού
3 κ.σ. μουστάρδα
1 κ.γλ. ρίγανη
Αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Για το πασπάλισμα
Καπνιστή πάπρικα
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Για το ρολό
Ζυμώνουμε όλα τα υλικά για 5-10 λεπτά και αφήνουμε το μείγμα στο ψυγείο, σκεπασμένο με μεμβράνη, μέχρι να ετοιμάσουμε τη γέμιση. Για τη γέμιση Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου. Σε αντικολλητικό τηγάνι σωτάρουμε με 2 κ.σ. ελαιόλαδο το σκόρδο, τα μανιτάρια και τις πιπεριές μέχρι να μαλακώσουν και να βγάλουν τα υγρά τους. Προσθέτουμε το δυόσμο και αλατοπίπερο. Αφήνουμε τη γέμιση να κρυώσει για 15-20 λεπτά. Μετά, απλώνουμε τον κιμά, βάζουμε τη γέμιση και την τυλίγουμε προσεκτικά έτσι ώστε να κάνουμε το ρολό. Βάζουμε στο ταψί το υπόλοιπο ελαιόλαδο, 1 ποτήρι νερό και το ρολό του κιμά. Ψήνουμε για 35 λεπτά και μόλις το ρολό ψηθεί από την μια πλευρά, το γυρίζουμε από την άλλη και ψήνουμε άλλα 35 λεπτά μέχρι να ροδοκοκκινήσει. ΠΡΟΣΟΧΗ: Εάν δούμε ότι το νερό τελειώνει (συνήθως είναι αρκετό) τότε προσθέτουμε λίγο ακόμη ώστε να έχουμε για την σάλτσα. Για τη σάλτσα μουστάρδας Βάζουμε σε ένα βαζάκι με βιδωτό καπάκι για να κλείνει καλά (όπως αυτάπου αγοράζουμε με μαρμελάδα, μέλι ή κάτι παρόμοιο) όλα τα υλικά και τα χτυπούμε για λίγο μέχρι να αναμειχθούν καλά.
Μόλις ψηθεί το ρολό, το περιχύνουμε με τη σάλτσα μουστάρδας, το πασπαλίζουμε με καπνιστή πάπρικα και το γαρνίρουμε είτε με πατάτες τηγανιτές είτε με ρύζι.
Απλά π ε ν τ α ν ό σ τ ι μ ο, μικροί και μεγάλοι θα ξετρελλαθούν !!!