Μια πίτσα με διαφορετική βάση και ανθότυρο


Μερικά φαγητά σε προδιαθέτουν... άλλα αρνητικά και άλλα θετικά, πριν ακόμη τα δοκιμάσεις. Βλέπεις μια φωτό ή σε επισκέπτεται μια ιδέα που την βλέπεις να καταφθάνει επάνω σε ένα κάτασπρο συννεφάκι και ... αυτό είναι!! Ήρθε για να μείνει μέχρι... να δείς το πιάτο, ολοζώντανο μπροστά σου, επάνω στο τραπέζι, με το μαχαιροπήρουνο από δίπλα... έτοιμο να θυσιαστεί στο βωμό της γευστικής σου απόλαυσης! 
Tante Kiki
25 Comments

Κρέμα σοκολάτας με κακάο και σοκολάτα Παυλίδου


Κρέμα γλυκιά! Κρέμα σοκολάτα, πορτοκάλι, φράουλα, βανίλια, λεμόνι, ινδοκάρυδο ή ό,τι άλλο βάλει ο νους σας και τραβάει η όρεξή σας. Μια απλή και ταπεινή κρέμα που μπορεί να γίνει ένα νόστιμο γλυκό, σκέτο ή στολισμένο με ό,τι λαχταράμε! 
Οι κρέμες πάντα ήταν ένα γλυκό μαμαδίστικο, ένα γλυκό καθησυχαστικό, όπως συνήθως λέω, ένα επιδόρπιο εύκολο που μου θυμίζει τα πρώτα μου φοιτητικά χρόνια! Όμορφες αναμνήσεις κι ας μην ήμουν εξπέρ στα γλυκά και στα φαγητά! Μου έφτανε που με μια κρέμα μπορούσα να γλυκαθώ και να γευτώ ό,τι γεύση ήθελα... ή σχεδόν!! Γιατί, από καιρό σε καιρό τσάκιζα και κάτι ...ποντικάκια ή κασετίνες!! Αλήθεια θυμάται κανείς άλλος αυτές τις μικρές πάστες, που, τότε, ήταν πολύ στη μόδα;; Τα ποντικάκια και τις κασετίνες... ιδιαίτερα τις δεύτερες τις έχω στο νου μου ολοζώντανες και ολόφρεσκες, να καμαρώνουν στη βιτρίνα του γειτονικού ζαχαροπλαστείου κι εγώ να μην μπορώ να τους αντισταθώ!!! χαχαχαχα Από τότε το είχα το κουσούρι... όχι, τί νομίσατε;;;; 
Κι επειδή πάλι παραστράτησα με τις αναμνήσεις... επιστρέφω στο κρεμώδες επιδόρπιο για να σας ενημερώσω ότι αυτή τη φορά η κρέμα έχει τη γεύση της αγαπημένης μου σοκολάτας Παυλίδη με γέμιση κρέμας κακάο (μία από τις αγαπημένες μου γιατί και οι σοκολάτες Παυλίδη ανήκουν στις γεύσεις που με συντροφεύουν πολλά πολλά χρόνια!!!).
Εκπληκτική γεύση με μια απλή και γρήγορη παρασκευή. Ένα από κείνα τα γλυκά που μπορεί να φτιάξει και ο πιο αρχάριος στην κουζίνα γιατί είναι ωραίο να τρως ένα κρεμώδες γλυκάκι από τα χεράκια σου είτε είσαι φοιτητής ή φοιτήτρια είτε είσαι εργαζόμενος, εργένης, μαμά, γιαγιά ή θεία! Δεν συμφωνείτε;;;;
Ελάτε, λοιπόν, μαζί μου στην κουζίνα... θα την ετοιμάσουμε στο λεπτό!!!
ΥΛΙΚΑ για 6 μερίδες
400 γρ. γάλα πληρες
300 γρ. κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά
2 κ.σ. κακάο
80-100 γρ. ζάχαρη (ανάλογα πόσο γλυκιά θέλουμε την κρέμα)
5 κ.σ. άνθος αραβοσίτου με γεύση βανίλια  (κούσταρ πάουντερ ή κόρν φλάουρ)
200 γρ. σοκολάτα Παυλίδη με γέμιση κακάο (2 σοκολάτες)
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ 
Βάζουμε το γάλα και την κρέμα γάλακτος και σε μια κατσαρόλα και αφήνουμε το μίγμα να ζεσταθεί καλά σε σιγανή φωτιά.
Την αποσύρουμε από την εστία και προσθέτουμε την σοκολάτα που την αφήνουμε για 2-3 λεπτά να λιώσει πριν ανακατέψουμε το μίγμα για να ομογενοποιηθεί.
Σε ένα μπολ αναμινγύουμε τη ζάχαρη, το άνθος αραβοσίτου και το κακάο και 1 φλ.τσ. νερό χλιαρό.
Ανακατεύουμε καλά για να διαλυθούν τα στερεά και να γίνουν ένα πηχτός πολτός.
Μόλις το γάλα ζεσταθεί και η σοκολάτα λιώσει, προσθέτουμε το μίγμα των στερεών (ζάχαρης-άνθος αραβοσίτου-κακάο) και ανακατεύουμε βάζοντας και πάλι την κρέμα να βράσει σε σιγανή φωτιά.
Ανακατεύουμε συνέχεια μέχρι να πήξει η κρέμα.
Μόλις πήξει, βάζουμε την κατσαρόλα σε ένα μπολ γεμάτο με παγάκια ή παγωμένο νερό, ανακατεύοντας συνεχώς την κρέμα μέχρι να κρυώσει για να γίνει λεία, γυαλιστερή και να μην κάνει κρούστα.
Ύστερα, μοιράζουμε σε μπολάκια και γαρνίρουμε με ινδοκάρυδο, κόρν φλέηκς, φρέσκα φρούτα, σταγόνες άσπρης σοκολατας αλλά και σαντιγύ. 
TIPS
*Εάν θέλουμε η κρέμα μας να έχει γεύση πορτοκαλένιας σοκολάτας μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη σοκολάτα Παυλίδη με γέμιση και γεύση πορτοκαλιού.
Tante Kiki
27 Comments

Πιπεριές τηγανιτές ή ψητές με γιαούρτι και σούμακ


Πιπεριές... η τελευταία σοδειά του κήπου μας!!! "Γέμισε ο τόπος πιπεριές!!!!!" έλεγαν οι μικρές και γελούσαν... "τρέξε να δεις" με τραβούσαν, από πού αλλού;;; -Από τον υπολογιστή φυσικά!!!
Μερικά λεπτά αργότερα αποφάσισα να σηκωθώ για να δω, έχοντας τελειώσει προς στιγμήν τη δουλειά μου... Πράγματι!!!
Tante Kiki
30 Comments

Μπάρες με ταχίνι, καρύδια και δημητριακά


Καλημέρα σας και χρόνια πολλά! Μια νέα εβδομάδα αρχίζει και, εκτός από την Εθνική μας Γιορτή, φέρνει μαζί της και το τέλος του Οκτώβρη. Με το Νοέμβρη προ των πυλών, τα Χριστούγεννα να πλησιάζουν κι έναν καιρό... σχεδόν καλοκαιρινό ακόμη κι εδώ στη Βόρεια Ελλάδα η διάθεσή βρίσκεται σε αρκετά καλό επίπεδο! Εκείνο που χρειαζόμαστε είναι ενέργεια για τη νέα εβδομάδα που ξεκινά από αύριο.
Κάπου εκεί, κατά τις 11 το πρωί είναι η κρίσιμη ώρα... η ώρα που αρχίζουν οι λιγούρες, η διάθεση για κάτι γλυκό αλλά υγιεινό, κάτι μικρό που να μας τονώσει αλλά ταυτόχρονα να μην μας αποτρέψει από το μεσημεριανό μας. Ένα τσιμπολόγημα, όπως συνηθίζουμε να λέμε, χωρίς όμως αυτό να μας γεμίζει ενοχές. Είμαι σίγουρη ότι καταλάβατε τί εννοώ... εννοώ τις μπάρες που, εντάξει, υπάρχουν οι έτοιμες και αποτελούν την εύκολη λύση! Όμως, γιατί να μην τις φτιάξουμε εμείς με τα υλικά και τους συνδυασμούς που αγαπάμε;;;
Οι μπάρες που θα σας δείξω σήμερα έχουν ταχίνι, μέλι, καρύδια, δημητριακά με αμύγδαλα (και μάλιστα Fitness), νιφάδες βρώμης και σταφίδες! Με άλλα λόγια, πρόκειται για μια ενεργειακή βόμβα και μια ανεπανάληπτη λιχουδιά, με τον όρο ότι σας αρέσει το ταχίνι!
Η παρασκευή τους απλούστατη...ζητά μόνον 7-8 λεπτά από τον χρόνο μας και το αποτέλεσμα πιο λιχούδικο από ποτέ!!! Τις βάζουμε για λίγο στο φούρνο, τις τυλίγουμε σε διαφανή μεμβράνη και ...μας ακολουθούν παντού και πάντα!!!
ΥΛΙΚΑ για ταψί 20x30
130 γρ. ταχίνι
100 γρ. μέλι
50 γρ. χοντροθρυμματισμένα καρύδια
50 γρ. σταφίδες ξανθές ή μαύρες
150 γρ. δημητριακά με μέλι και αμύγδαλα
100 γρ. νιφάδες βρώμης
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου.
Ανακατεύουμε όλα τα υλικά και αφού καλύψουμε το ταψί μας με αντικολλητικό χαρτί απλώνουμε το μίγμα.
Στρώνουμε την επιφάνεια με το πίσω μέρος ενός κουταλιού και ψήνουμε το μίγμα για 7-9 λεπτά ανάλογα με το φούρνο μας.
Βγάζουμε από το φούρνο, αφήνουμε να κρυώσει και κόβουμε σε κομμάτια ορθογώνια.
Και του χρόνου με υγεία!!
Tante Kiki
19 Comments

Τραγανές αυγόφετες... ένα ιδανικό πρωινό


Καλή σας μέρα και καλό τριήμερο!!! Μια τραγανή παραλλαγής στις αυγόφετες για σήμερα... μια και τα επόμενα πρωινά θα είναι οικογενειακά και μακριά από το σχολείο για τους μικρούς αλλά και τη δουλειά για τους μεγάλους (αν και όχι όλους). Μια παραλλαγή που ευχαρίστησε τις μικρές μας, ιδιαίτερα την πιο μικρή που καταβρόχθισε την τραγανή της αυγόφετα μέχρι το τέλος και, ω του θαύματος, ζήτησε κι άλλη!!!! 
Tante Kiki
21 Comments

Παστίτσιο με λαζάνια και κοτόπουλο



Σας έτυχε ποτέ να δείτε ένα πιάτο φαγητό και να σας γίνει έμμονη ιδέα;;; Προσωπικά μου έχει τύχει αρκετές φορές!!!!!! Θα μου πείτε εάν δεν σου τύχαινε κι αυτό, τότε πώς θα είχες τη σχέση που έχεις με την κουζίνα ή πώς θα άνοιγες ένα foodblogοσπιτάκι;;;;;; Δεν έχετε και άδικο!!!!
Tante Kiki
25 Comments

ΑΡΤΟΣ για αρτοκλασία


Από την παιδική μου ηλικία θυμάμαι να λατρεύω τον άρτο... ναι, αυτό το γλυκό ψωμί της αρτοκλασίας. Η γεύση του συνδέεται με την επιστροφή της μαμάς και του μπαμπά από την εκκλησία και την δική μου προσμονή να γευτώ το κομμάτι αυτού του γλυκού και πολύ αρωματικού ψωμιού ή άλλες φορές με... την οικογενειακή μας έξοδο από την εκκλησία κρατώντας σφιχτά στο χέρι μου το πολύτιμο κομμάτι ψωμιού.
Το καλοκαίρι που πέρασε... ένα μεγάλο κομμάτι άρτος έφτασε σε μένα από μια φίλη που τον έκανε σαν ευχαριστία στην Παναγία. Εεεε, λοιπόν, τέτοιο άρτο δεν είχα ξαναγευτεί... αφράτος, μοσχοβολιστός πέρα από κάθε γνωστή μοσχοβολιά, νοστιμότατος τόσο που για 2 μέρες αντικατέστησε το κέικ στο πρωινό και το απογευματινό κολατσιό των μικρών μας κοριτσιών αλλά και το δικό μας!!! Χαρούμενη ζήτησα τη συνταγή αλλά, δυστυχώς, ο άρτος ήταν δημιουργία κάποιου αρτοποιείου... έτσι συνταγή δεν είχα. 
Όποιος ψάχνει όμως βρίσκει κι εγώ έψαξα και βρήκα... η συγκεκριμένη συνταγή είναι αποτέλεσμα συνδυασμού ενός πλήθους συνταγών που διάβασε σε δίκτυο, βιβλία και περιοδικά!! 
Νόστιμος και αφράτος, αρωματικός και εύκολος στην παρασκευή του μας οδηγεί άθελά μας θαρρείς στην κουζίνα για να τον ετοιμάσουμε και ίσως, εάν το επιθυμούμε, να τον πάμε στην εκκλησία για αρτοκλασία.
Αλήθεια, γνωρίζετε τί είναι η αρτοκλασία;; Είναι μια ακολουθία που ψάλλεται σε ανάμνηση των πέντε άρτων που ευλόγησε ο Χριστός στην έρημο. Ο άρτος προσφέρεται συνήθως από τους πιστούς σαν ευχαριστία σε κάποιον Άγιο.
Φυσικά, δεν είναι απαραίτητο να γίνει για κάποιον συγκεκριμένο λόγο ...μπορεί να γίνει απλώς και μόνο γιατί είναι ένα νόστιμο, γλυκό ψωμί!!!
Δικός σας...
ΥΛΙΚΑ για ένα ταψάκι με διάμετρο 20 εκ.

300 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις, κοσκινισμένο
300 γρ. αλεύρι για τσουρέκι, κοσκινισμένο
16 γρ. μαγιά ξηρή (2 φακελάκια)
5 κ.σ. αραβοσιτέλαιο + λίγο ακόμα για την επάλειψη πριν το ψήσιμο
240-260 γρ. νερό χλιαρό
140 γρ. ζάχαρη
1/2 κ.γλ. μαχλέπι
1 κ.γλ. κακουλέ
1 φακελάκι φυσική βανίλια Vahiné
100 γρ. αφέψημα γλυκάνισου (140 γρ. νερό + 1 κ.σ. σπόρους γλυκάνισου)
20-30 γρ. αφέψημα γλυκάνισου για την επάλειψη μετά το ψήσιμο

 
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Ετοιμάζουμε πρώτα το αφέψημα γλυκάνισου, βράζοντας για 2 λεπτά τα 140 γρ. νερό με τους σπόρους του γλυκάνισου.
Ύστερα, το σουρώνουμε για να συγκρατηθούν οι σπόροι του γλυκάνισου.
Βάζουμε τα 100 γρ. μέσα στη ζύμη και τα υπόλοιπα 20-30 γρ. τα βάζουμε σε ένα μπολ για να αλείψουμε τον άρτο μετά το ψήσιμο.
Σε μια λεκανίτσα κουζίνας, βάζουμε τα δύο άλευρα, τη ζάχαρη, τη ξηρή μαγιά, το μαχλέπι, τον κακουλέ, το αραβοσιτέλαιο και το αφέψημα γλυκάνισου.
Αρχίζουμε να ζυμώνουμε και σταδιακά προσθέτουμε το χλιαρό νερό έτσι ώστε να έχουμε μια ζύμη μαλακή που δεν κολλάει στα χέρια.
Πασπαλίζουμε τη λεκανίτσα με αλεύρι και βάζουμε μέσα τη ζύμη.
Τη σκεπάζουμε με μια πετσέτα κουζίνας και την αφήνουμε σε ζεστό μέρος μέχρι να φουσκώσει και να διπλασιαστεί σε όγκο.
Εάν θέλουμε να επιτύχουμε το φούσκωμα σε λιγότερο χρόνο, δεν έχουμε παρά να ανάψουμε το φούρνο στους 35 βαθμούς Κελσίου και να βάλουμε μέσα τη ζύμη μέχρι να φουσκώσει.
Ύστερα, προθερμαίνουμε το φούρνο στους 160 βαθμούς Κελσίου.
Βγάζουμε τον φουσκωμένο άρτο από το φούρνο και τον ξαναζυμώνουμε για 1-2 λεπτά.
Τον βάζουμε στο φούρνο για 30-40 λεπτά έτσι ώστε να ξαναφουσκώσει.
Μετά, τον αλείφουμε με λίγο αραβοσιτέλαιο για να μην κάνει σκληρή κόρα και αφού πασπαλίσουμε ελαφρώς με αλεύρι το κέντρο της επιφάνειάς του, πιέζουμε γερά την ειδική σφραγίδα.
Για να μην χαθούν τα σχέδια της σφραγίδας, με μια οδοντογλυφίδα κάνουμε τρύπες στον άρτο ακριβώς γύρω από το σχέδιο για να μην φουσκώσει.
Βάζουμε τον άρτο σε ταψάκι με διάμετρο 20-22 εκατοστά που το έχουμε καλύψει με αντικολλητικό χαρτί και έχουμε πασπαλίσει λίγο αλεύρι.
Ψήνουμε για 45-50 λεπτά ή μέχρι να αποκτήσει ένα ελαφρώς καστανό χρώμα.
5 λεπτά πριν τον βγάλουμε από το φούρνο τον αλείφουμε, χρησιμοποιώντας ένα πινέλο ζαχαροπλαστικής με λίγο από το αφέψημα γλυκάνισου που έχουμε ετοιμάσει και χρησιμοποιήσαμε μέσα στη ζύμη.
Τον ξαναβάζουμε στο φούρνο για τα τελευταία 5 λεπτά και όταν τον βγάλουμε οριστικά από το φούρνο τον αλείφουμε και πάλι με αφέψημα γλυκάνισου.
Με τον τρόπο αυτό γίνεται πολύ αρωματικός αλλά και με μαλακή κόρα.
TIPS
* Εάν θέλουμε μπορούμε να προσθέσουμε και 1 κ.γλ. κανέλα αλλά και να αντικαταστήσουμε τον γλυκάνισο με μαστίχα. 
 Καλή σας μέρα!! -:))
Tante Kiki
22 Comments

Πιλάφι με ρεβίθια και σταφίδες


Καλή σας μέρα!! Ελπίζω αυτή τη φορά να μην υπάρχουν τα χθεσινά προβλήματα και να φαίνεται η ανάρτηση!!! 
Σήμερα θα σας δείξω τί ανακάλυψα στο βιβλίο του Ν.Τσελεμεντέ... μια γαμήλια σπεσιαλιτέ από το Ικόνιο της Μικράς Ασίας!! 
Tante Kiki
22 Comments

Μαρμελάδα αχλάδι με σοκολάτα ή κακάο


Καλησπέρα σας!!! Για τέταρτη φορά γράφω αυτή την ανάρτηση μια και ο "αγαπημένος" μου blogger αποφάσισε να με ταλαιπωρήσει και όχι μόνον να μην την δείχνει στο blogroll των φιλικών ιστολογίων αλλά ακόμη περισσότερο όταν προσπάθησα να το διορθώσω έχασα και τα σχόλια των φίλων bloggers που την είχαν δει!!!!!!!!!!!! Επειδή όμως ο επιμένων νικά, εγώ θα ξαναγράψω την ανάρτηση... Γκρρρρρρρρρρ!!!!!!!! Για να δούμε αν θα νικήσει ο blogger ή εγώ!!!!!!!!!!!!!  χεχεχε
Η συγκεκριμένη, λοιπόν, μαρμελάδα είναι πανεύκολη, πεντανόστιμη και ό,τι καλύτερο για γλυκολιχουδιά... έτσι, όταν έχουμε υποσοκολαταιμίες!!!!!!!!
Με σοκολατένια πάστα φλώρα σας άφησα την Παρασκευή με σοκολατένια μαρμελάδα σας υποδέχομαι στο μπλογκοσπιτάκι μου την Δευτέρα αυτή... έστω και μετά από τέτοια περιπέτεια!!!!!!!! :))
Την ανακάλυψα σε ένα παλιό τεύχος των "Γλυκών ιστοριών" και την έφτιαξα ένα μήνα πιο πριν... αν θυμάμαι καλά ήταν μέσα Σεπτεμβρίου! Η διαδικασία της "εξαφανίστηκε" βίαια όταν ο σκληρός δίσκος μου με όλες τις φωτογραφίες αρκετών συνταγών καταστράφηκε αλλά η μαρμελάδα ...έμεινε.
Έτσι, λοιπόν, ξαναφωτογραφήθηκε (χωρίς τη διαδικασία όμως) και σήμερα σας ...επισκέπτεται με σκοπό να σας δελεάσει να την ετοιμάσετε για να έχετε πρόχειρή μια υγιεινή σοκολατολιχουδιά.
Σας κερνάω λοιπόν σοκολατένια μαρμελαδίτσα που διατηρείται σε κλειστά βαζάκια πολύ καιρό (σε σκοτεινό και δροσερό μέρος πάντα).
ΥΛΙΚΑ για 1.800 γρ. περίπου
1 κιλό αχλάδια καθαρισμένα και ψιλοκομμένα στο multi (όχι εντελώς πολτοποιημένα)
750 γρ. ζάχαρη
Χυμό από 1 μέτριο πορτοκάλι
Χυμό από 1/2 λεμόνι
2 μικρά ξυλάκια κανέλας
200 γρ. κουβερτούρα ή 3-4 κ.σ. κακάο
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Βάζουμε σε μια κατσαρόλα τη ζάχαρη, την κανέλα, το χυμό πορτοκαλιού και το χυμό λεμονιού.   
Εάν χρησιμοποιήσουμε κακάο αντί για κουβερτούρα το προσθέτουμε σ' αυτή τη φάση στην κατσαρόλα. 
Αφήνουμε την κατσαρόλα σε σιγανή φωτιά και ανακατεύουμε για να ενσωματώσουμε το κακάο.
Μόλις το κακάο ενσωματωθεί στο μίγμα και η ζάχαρη λιώσει, αφήνουμε το σιρόπι να βράσει για 2 ακόμη λεπτά, μετρώντας από τη στιγμή που θα κοχλάσει.
Εάν χρησιμοποιήσουμε κουβερτούρα αντί για κακάο την προσθέτουμε σ' αυτή τη φάση στο σιρόπι.
Αποσύρουμε από τη φωτιά και αφήνουμε την κουβερτούρα να λιώσει, ανακατεύοντας το μίγμα για να ομογενοποιηθεί.
Ύστερα, προσθέτουμε τα ψιλοκομμένα αχλάδια  και βάζουμε την κατσαρόλα ξανά στην εστία.
Αφήνουμε τη μαρμελάδα μας να βράσει σε μέτρια φωτιά για 20-25 λεπτά, περίπου, ξαφρίζοντας κάθε φορά που θα δούμε αφρό στην επιφάνεια.
Ελέγχουμε με το γνωστό τρόπο εάν έχει δέσει η μαρμελάδα (δηλαδή παίρνουμε λίγη μαρμελάδα, την βάζουμε σε ένα κρύο πιάτο και σέρνουμε επάνω της τη μύτη του κουταλιού για να δούμε εάν ο "δρόμος" που ανοίγεται μένει οπότε σημαίνει ότι η μαρμελάδα έχει δέσει αλλιώς βράζουμε για 3-4 λεπτά ακόμη).
Γεμίζουμε ζεστά αποστειρωμένα βάζα με τη ζεστή μαρμελάδα και τα τοποθετούμε ανάποδα επάνω σε μια πετσέτα μέχρι να κρυώσουν.
Τα διατηρούμε σε σκοτεινό και δροσερό μέρος μέχρι να τα ανοίξουμε και μετά τα βάζουμε στο ψυγείο.
Πηγή: Συνταγή προσαρμοσμένη από το περιοδικό "Γλυκές Ιστορίες" του Στ. Παρλιάρου, τεύχος Νοεμβρίου 2011
Και τώρα θα ήθελα να ευχαριστήσω  την αγαπημένη και πολύ γλυκιά Πηνελόπη ή "κατά κόσμον" :)) Selcouth του Moon Faces για το βραβείο που μου χάρισε. Αλλά δεν είναι μόνον το βραβείο είναι κυρίως η χαρά που παίρνω όταν εισπράττω τα καλά σας λόγια και την ικανοποίηση από τις συνταγούλες μου που ετοιμάσατε και άρεσαν σε σας και τους αγαπημένους σας. Ευχαριστώ πολύ, καλή μου Sel και σ' αυτό το σημείο θα ήθελα να προτείνω σε όσους φίλους δεν έχουν επισκεφθεί το μπλογκοσπιτάκι της να το κάνουν γιατί είμαι σίγουρη ότι θα τους αρέσει! :))
 Αλλά κάθε βραβείο έχει τους δικούς του κανόνες παραλαβής και στο συγκεκριμένο οι κανόνες είναι ...
1- Να αναφέρουμε αυτόν που μας το χάρισε.
2- Να απαντήσουμε σε 6 ερωτήσεις.  
3- Να το χαρίσουμε σε 7 bloggers.
Το ποιός μου το χάρισε ήδη σας το είπα. Περνάω λοιπόν, στις ερωτήσεις... 
1-Τί σε ενέπνευσε και τί σημαίνουν για σένα το όνομα του blog σου και το όνομα με το οποίο υπογράφεις τα κείμενά σου.
--Με ενέπνευσε η αγάπη μου για τη ζαχαροπλαστική και τη μαγειρική αλλά και η γέννηση των δύο ανιψιών μου που ...κυριαρχούν στη ζωή μου με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. 'Ετσι "γεννήθηκε" και το όνομα του blog που είναι το ίδιο με την υπογραφή μου μια και "Tante Kiki", στα γαλλικά, σημαίνει "Θεία Κική" ...άσχετα αν οι μικρές με φωνάζουν απλά Κάκα και όχι Κική ούτε, φυσικά, "θεία Κική"!!!! χαχαχαχα  
2. Αν δεν ήσουν άνθρωπος τί θα ήθελες να ήσουν.
--Νομίζω ...τούρτα!!!!!! χαχαχα Ναι, τούρτα αν και όχι απαραίτητα σοκολατένια!!
3. Αν σε σταματούσαν στο δρόμο από το Blog Tv και σε ρωτούσαν "Ποιό είναι το χαρακτηριστικό σου γνώρισμα σύμφωνα με τα λεγόμενα των άλλων;" Τί θα απαντούσες; Ποιό είναι; 
Όσοι με γνωρίζουν ...γνωρίζουν ότι υπάρχουν στιγμές που με διακατέχει μοναχικότητα (ευτυχώς όχι μοναξιά). Από την άλλη, με μαλλώνουν για υπερβολική δοτικότητα αλλά και υπερβολική ανάγκη για ελευθερία... άστα να πάνε από αντιφάσεις δηλαδή!!!!!!!!!!
4. Ποιο στοιχείο βρίσκεις γοητευτικό και σε κάνει να συνεχίζεις να γράφεις; 
Η αποδοχή από τόσους φίλους που μαγειρεύουν τις συνταγές μου και τους αρέσουν (αν και αμφέβαλα πολύ όταν ξεκίνησα) και η αίσθηση ότι αυτό που κάνω είναι χρήσιμο, χαλαρωτικό και δημιουργικό.
5. Ποια φωτογραφία θα βάζατε για τη ζωή;
6. Αγαπημένη λέξη
Ζωή γιατί τα περικλείει όλα... ελευθερία, αγάπη, πάθος, δημιουργία, χαρά, υγεία.
Και τώρα με τη σειρά μου θα το χαρίσω σε 7 bloggers χωρίς βέβαια να γνωρίζω αν το έχουν πάρει ή αν θέλουν να το πάρουν!!!
1- στη Ζαμπία του Kitchen Stories για τα υπέροχα πιάτα και τις απίθανες φωτογραφίες της που πάντα θαυμάζω.
2-στη Δήμητρα του Aussi Dimi decoupage για τις υπέροχες φωτογραφίες της που με ταξιδεύουν αλλά και τα καταπληκτικά της decoupage που μεταμορφώνουν συνηθισμένα αντικείμενα σε ...έργα τέχνης.
3- στην Αγγελική του Λεμόνι και Κανέλα γιατί ήταν η πρώτη που με βοήθησε όταν πρωτομπήκα στην μπλογκογειτονίτσα μας και για τις εντυπωσιακότατες φωτογραφίες της που με ξετρελλαίνουν. 
4- στην  Ιωάννα του Syros 2J's γιατί είναι πάντα γλυκιά, μας χαρίζει όμορφες αναρτήσεις κι ελπίζω να της φτιάξω λίγο το κέφι.
5- στην Καίτη του Kate's CakeBox για τα υπέροχα ποιήματά της και τον τρόπο γραφής της που λατρεύω.
6- στην Χρυσαυγή του Food for thought για τις συνταγές και τις φωτογραφίες που μας χαρίζει.
7- στην Ελένη του Μαγειρική με Φαντασία επίσης για τις νόστιμες συνταγές αλλά και τις φωτογραφίες της.
 Υ.Γ. Θα ήθελα να εκφράσω τη λύπη μου γιατί έχασα τα σχόλια των καλών φίλων bloggers... Ζαμπία, η Αγγελική, η Δήμητρα και Αναστασία!!!!!!!!!!!
Tante Kiki
27 Comments

Εβδομαδιαίο μενού 17


Καλησπέρα σας! Μετά από μια άκρως τεμπέλικη Κυριακή αποφάσισα να σας δείξω επιτέλους την τούρτα που έκανα για τα χθεσινά γενέθλια. Η  κολλητή φίλη της Ιωάννας και η αδερφούλα της γιόρτασαν μαζί τα γενέθλιά τους και η μαμά τους, δική μου φίλη, μου ζήτησε να τους ετοιμάσω μια τούρτα με την αγαπημένη τους Lalaloopsy. Άλλο που δεν ήθελα κι εγώ μια και η συγκεκριμένη κούκλα είναι και δική μου... αγαπημένη (εντάξει ...το ξέρω χαμογελάτε... αλλά δεν συμφωνείτε ότι είναι μια πολύ όμορφη κουκλίτσα;;). Έτσι έφτιαξα χαρούμενη την τούρτα κι έγινα ακόμη πιο χαρούμενη όταν άρεσε σε όλους.
Χρόνια πολλά Φλώρα!! Χρόνια πολλά Μαρία!!! Να τις χαίρεσαι Μόνα μου και με το καλό να υποδεχθούμε τον άλλο μήνα τη νέα κουκλίτσα!!
Βέβαια, μετά το χθεσινό ...γενεθλιακό ξεφάντωμα αντί να σηκωθώ το πρωί και να κάνω ό,τι κάνω κάθε Κυριακή, δηλαδή να ετοιμάσω διάφορα πιάτα... τεμπέλιασα με όλη τη σημασία της λέξης και δεν μπήκα στην κουζίνα παρά μόνον για μισή ώρα έτσι ώστε να ετοιμάσω ένα γλυκό ανακύκλωσης!!!! Έτσι, για να μη δημιουργούνται και ψεύτικες εντυπώσεις ότι δεν βαριέμαι ποτέ... χαχαχαχα
Και τώρα μερικές προτάσεις για την εβδομάδα που μας έρχεται ...έστω και αργά...
ΔΕΥΤΕΡΑ:                      Πατάτες ογκρατέν με μανούρι
ΤΡΙΤΗ:                            Κεφτεδάκια ...έκπληξη
ΤΕΤΑΡΤΗ:                           Ρεβίθια στο φούρνο
ΠΕΜΠΤΗ:                                          Πίτσα
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:                      Κριθαρότο με καλαμαράκια
ΣΑΒΒΑΤΟ:                          Αρακάς γιαχνί με αυγά
ΚΥΡΙΑΚΗ:                   Κοτόπουλο με κρούστα σουσαμιού
Κι ένα επιδόρπιο:                 Σοκολατένιο μωσαϊκό
Καλή εβδομάδα σας εύχομαι!!
Tante Kiki
11 Comments

Πάστα φλώρα με πορτοκάλι, κανέλα και σοκολάτα γάλακτος



Πορτοκάλι, κανέλα και σοκολάτα... αρώματα φθινοπωρινά ή μάλλον... χειμωνιάτικα και μάλιστα Χριστουγεννιάτικα! Θυμίζουν κόκκινο και πράσινο χρώμα, έλατο, πορτοκάλια καρφωμένα με μοσχοκάρφια και ξύλα κανέλας δίπλα κι επάνω στο τζάκι ή μάλλον στη μέση του τραπεζιού.
Μια πάστα φλώρα που μοσχοβολάει όλα τα παραπάνω αρώματα δεν είναι υποχρεωτικό να γίνει τα Χριστούγεννα μπορεί να γίνει και τώρα ή ακόμα καλύτερα μπορεί να γίνει μια από κείνες τις γλυκές συνήθειες που κατακλύζουν το νου με τη νοστιμιά του.
Σοκολάτα λοιπόν και μια και η πάστα φλώρα με αφρατοτριφτή ζύμη είναι μια λιχουδιά ...διαρκείας γιατί να μην τη συνδυάσουμε με μια ωραία σοκολατένια επικάλυψη που ακόμη κι όταν μπει στο ψυγείο συνεχίζει να είναι μαλακή και ωραία. Από τη πρώτη μέρα μέχρι την τελευταία (αν μείνει για παραπάνω από μερικές ώρες, πράγμα αμφίβολο) μένει το ίδιο αφρατοτραγανή, νόστιμη με τα αρώματα να ...ξεχειλίζουν και τη σοκολάτα να κυριαρχεί στο νου.
Μοναδική νοστιμιά, εύκολη παρασκευή, εύκολη συντήρηση και απίθανη παρέα για το τσαγάκι ή το καφεδάκι. Τί άλλο να ζητήσει κανείς πέρα από τη συνταγή;;;
 ΥΛΙΚΑ
Για τη ζύμη
200 γρ. αραβοσιτέλαιο
100 γρ. ζάχαρη άσπρη κρυσταλλική
120 γρ. χυμό πορτοκαλιού
4 κ.σ. σπιτικό λικέρ κανέλας (ΕΔΩ)
1 κ.σ. ξύσμα πορτοκαλιού
1 κ.γλ. κοφτή κανέλα
500 γρ. φαρίνα που φουσκώνει μόνη της
Για την μαρμελάδα σοκολάτας
200 γρ. κουβερτούρα γάλακτος
30 ml λικέρ κανέλας
300 γρ. κρέμα γάλακτος
2 κ.σ. κακάο
100 γρ. ζάχαρη άσπρη κρυσταλλική 
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Για τη ζύμη
Βάζουμε όλα τα υλικά μαζί και τα ζυμώνουμε έως ότου γίνουν μια ζύμη ομοιογενής και μαλακή αλλά δεν κολλάει στα χέρια.
Για την μαρμελάδα σοκολάτας
Βάζουμε την κρέμα γάλακτος, το κακάο, το βούτυρο, τη ζάχαρη, το λικέρ και την κουβερτούρα σε σιγανή φωτιά και μόλις ζεσταθούν καλά ανακατεύουμε με μια μαρίζ (σπάτουλα σιλικόνης) για να επιτύχουμε ένα ομοιογενές μίγμα.
Αφήνουμε το μίγμα μας σε σιγανή φωτιά να βράσει για 2 λεπτά και το αποσύρουμε από τη φωτιά.
Για να σταματήσουμε αμέσως το βρασμό, βάζουμε την κατσαρόλα μας αμέσως σε ένα ταψί με νερό βρύσης ή κρύο.
Ανακατεύουμε λίγο ακόμα και αφήνουμε να κρυώσει καλά πριν την ρίξουμε επάνω στη ζύμη μας.
Συνθέτουμε την τάρτα.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου.
Από τη ζύμη κρατάμε ένα κομμάτι για να κάνουμε τις λωρίδες της επιφάνειας. 
Το ανοίγουμε σε φύλλο με το ρολό και κόβουμε λωρίδες με την ροδέλα.
Στρώνουμε στο ταψί την υπόλοιπη ζύμη με το μικρό ρολό ανασηκώνοντας λίγο τις άκρες γύρω γύρω.
Απλώνουμε τις λωρίδες έτσι ώστε να σχηματιστούν εξάγωνα ή τετράγωνα στην επιφάνεια και μετά τοποθετούμε και μια λωρίδα ζύμης γύρω γύρω για να φαίνεται περιποιημένη η πάστα φλώρα.
Ρίχνουμε επάνω τη μαρμελάδα σοκολάτας και μετά βάζουμε στο φούρνο για 40 λεπτά ή έως ότου πάρει ένα όμορφο καστανό χρώμα.
Βγάζουμε από το φούρνο και αφήνουμε να κρυώσει πριν κόψουμε και σερβίρουμε.

Tante Kiki
34 Comments

Σουφλέ με πατάτες, πράσα, σπανάκι, φέτα και πράσινο μήλο



Σουφλέ για σήμερα! Ένα σουφλέ εξαιρετικό σε ένα σκεύος εξίσου εξαιρετικό. Ένα σουφλέ που δεν ξεφουσκώνει μόλις βγαίνει από το φούρνο αλλά μένει στο ύψος των περιστάσεων. 
Μια γεύση γλυκιά και ήπια, ένα πρασινοκίτρινο χρώμα πανέμορφο αλλά κι ένα άρωμα μοναδικό! Γεμάτο υγιεινά, νόστιμα και καθημερινά υλικά που μόνον καλό μπορούν να κάνουν στον οργανισμό, μια εύκολη παρασκευή και ένα χορταστικό γεύμα είναι τα πλεονεκτήματά του.
Tante Kiki
36 Comments

Tarte tatin με μήλα, σταφίδες και καρύδια


Η Tarte Tatin, γαλλικό γλυκό του 19ου αιώνα με καταγωγή σίγουρα γαλλική αλλά αμφισβητούμενη. Οι μεν λένε ότι γεννήθηκε από ένα μικροατύχημα στην κουζίνα των δεσποινίδων Τατέν, στην πόλη Lamotte-Beuvron της κεντρικής Γαλλίας κάπου στα τέλη του 19ου αιώνα όταν κληρονόμησαν το πανδοχείο του πατέρα τους και η σπεσιαλιτέ τους ήταν η τάρτα μήλου. Κάποια φορά, λοιπόν, που τα μήλα για την τάρτα "άρπαξαν" λίγο και καραμέλωσαν, η μια από τις αδερφές για να μη χάσει την τάρτα έβαλε τα μήλα στον πάτο μιας ταρτιέρας, τα σκέπασε με τη ζύμη και ξανάβαλε την τάρτα στο φούρνο. Όταν σερβιρε την τάρτα στους πελάτες αυτοί ενθουσιάστηκαν κι έτσι η τάρτα "υιοθετήθηκε"!
Οι δε λένε ότι αυτή είναι μια πολύ παλιά, παραδοσιακή συνταγή της περιοχής της Sologne με τις αδερφές Τατέν να είναι σπεσιαλίστες του είδους. Η φήμη της οφείλεται στον ενθουσιασμό του ιδιοκτήτη του εστιατορίου Maxim's που έβαλε στο διάσημο εστιατόριό του στο Παρίσι το γλυκό.  Το όνομα όμως  "Η τάρτα των δεσποινίδων Τατέν" παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από τον διάσημο κριτικό και γαστρονόμο Curnonsky, σε κάποιο βιβλίο, το 1926.
Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι, που ισχυρίζονται ότι η τάρτα που προοριζόταν για ψήσιμο, έπεσε από τα χέρια της μιας από τις αδερφές που αποφάσισε να την ψήσει έστω και ανάποδα...αφού δεν είχε χρόνο να ετοιμάσει άλλη!!!!
Όποια κι αν είναι η εκδοχή όμως πρόκειται για μια από τις πιο νόστιμες, γλυκές γαλλικές τάρτες.
Η αυθεντική συνταγή  έχει μια κάποια δυσκολία καθώς τα μήλα με τη ζάχαρη ψήνονται πρώτα στο φούρνο και κατόπιν στο μάτι της κουζίνας για να καραμελώσουν και η ζύμη απλώνεται μετά.
Η συνταγή που θα διαβάσετε σήμερα δεν είναι σίγουρα η αυθεντική, είναι όμως πεντανόστιμη, εύκολη, γρήγορη και το ιδανικό επιδόρπιο μετά από ένα γεύμα ή το ιδανικό συνοδευτικό για το τσάι ή τον καφέ. Απολαύστε την...
 ΥΛΙΚΑ
1 φύλλο σφολιάτας βουτύρου
4 πράσινα μήλα granny smith
3 κόκκινα μήλα στάρκιν 
30 γρ. καρύδια ψιλοκομμένα
4 κ.σ. σταφίδες ξανθές
130 γρ. ζάχαρη
100 γρ. βούτυρο + 20 γρ. για τη φόρμα
2/3 κ.γλ. κανέλα 
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου.
Καθαρίζουμε τα μήλα και τα κόβουμε σε χοντρές φέτες. 
Σε βαθύ αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε το βούτυρο, σε σιγανή προς μέτρια φωτιά και μόλις ζεσταθεί καλά προσθέτουμε τις φέτες μήλου. 
Τις αφήνουμε να σοταριστούν και, κουνώντας το τηγάνι τις γυρίζουμε απ' όλες τις πλευρές μέχρι να τις δούμε ότι μαλάκωσαν, για 5 λεπτά, περίπου.
Πασπαλίζουμε με τη ζάχαρη, τα καρύδια και τις σταφίδες και αφήνουμε όλα μαζί να καραμελώσουν για άλλα 5-6 λεπτά και να αποκτήσουν ένα καστανόξανθο χρώμα.
Μετά, αποσύρουμε από τη φωτιά και αφήνουμε το μίγμα να κρυώσει.
Βάζουμε στη φόρμα το βούτυρο (τα 20 γρ.) και το λιώνουμε (είτε το λιώνουμε πρώτα και μετά το βάζουμε στη φόρμα) που την αλείφουμε καλά (πάτο και τοιχώματα).
Βάζουμε τα μήλα με τα καρύδια και τις σταφίδες στον πάτο της φόρμας και καλύπτουμε από πάνω με το φύλλο σφολιάτας που το κόβουμε ίσο με τη φόρμα ακουμπώντας το στα τοιχώματά της.
Αφού καλύψουμε προσεκτικά τα μήλα, κόβουμε από τη σφολιάτα που έχει περισσέψει λωρίδες (με μια ροδέλα) και τις τοποθετούμε γύρω γύρω στην άκρη του φύλλου.
Ανοίγουμε στη μέση μια μικρή τρυπούλα και βάζουμε στο φούρνο.
Ψήνουμε για 20-30 λεπτά ή μέχρι να χρυσίσει η σφολιάτα.
Βγάζουμε από το φούρνο και αναποδογυρίζουμε την τάρτα ζεστή στην πιατέλα, προσέχοντας να μην μείνουν μήλα στον πάτο της φόρμας.
 
Tante Kiki
28 Comments

Μπουκιές κοτόπουλου παναρισμένες με δημητριακά και τριμμένο ρεγκάτο


Μικρές, χρυσόξανθες κοτομπουκιές που νοστιμίζουν τη... ζωή μας! Τρώγονται η μία μετά την άλλη από μικρούς και μεγάλους και θυμίζουν ολίγον από KFC αν και δεν είναι ούτε καυτερές ούτε ιδιαίτερα πικάντικες μόνο και μόνο για να μπορούν να τις απολαύσουν τα πιτσιρίκια. 
Tante Kiki
14 Comments

Ζελέ και μικρά ζαχαρωμένα ζελεδάκια από κόκκινο μοσχάτο σταφύλι



Καλή σας μέρα!!! Να έχετε μιαν ήρεμη και νόστιμη εβδομάδα!!! Να σας γλυκάνω αποφάσισα σήμερα με μια παραδοσιακά ελληνική γλύκα... μια γλύκα που είναι όλο άρωμα και νοστιμιά!
Μια διαφορετική μαρμελάδα, κατακόκκινη και διάφανη... ένα υπέροχο ζελέ που μπορούμε να το προσφέρουμε ακόμη και σαν γλυκό του κουταλιού, να γευτούμε το φθινόπωρο αλειμμένο επάνω σε ψωμί όταν έξω θα κάνει κρύο και μέσα θα καίει το τζάκι αλλά και να συνοδεύσουμε μια πικάντικη γραβιέρα ή ένα κάτασπρο, σοταρισμένο μανούρι αλλά να καλύψουμε και ένα νοστιμότατο cheesecake.
Αλλά και μικρά, νόστιμα ζελεδάκια που θα τα χαρούν μικρά χεράκια και θα τα γευτούν λατρεμένα στοματάκια, χωρίς πολλές τύψεις γιατί είναι αγνά και σπιτικά αν και τη ζαχαρίτσα τους την έχουν.
Από την άλλη προσωπικά, προτιμώ την πηκτίνη από τη ζελατίνη χωρίς όμως να έχω κάποιον συγκεκριμένο λόγο. 
Έτσι, έχοντας φοβερή αδυναμία στις μαρμελάδες και τα γλυκά του κουταλιού, όταν ξεκίνησα να φτιάχνω το ζελέ σταφύλι με αφορμή μια ανάλογη συνταγή στο περιοδικό "Γλυκά Μυστικά" θυμήθηκα το κυδωνόπαστο που η όψη του μοιάζει με ζελεδάκια κι αποφάσισα να πειραματιστώ με την πηκτίνη αντί για ζελατίνη ή ακόμη και άγαρ-άγαρ που είναι ένα φυσικό και φυτικό προϊόν. 
Το πείραμα πέτυχε και οι μικρές μας δοκίμασαν τα αγαπημένα τους ζελεδάκια από τη κουζίνας της θείας τους πια και, βέβαια με όλα τα πλεονεκτήματα που έχει ο χυμός από τα κόκκινα σταφύλια.
Δοκιμάστε να τα φτιάξετε πριν "εξαφανιστούν" τα υπέροχα αυτά φθινοπωρινά δώρα της φύσης γιατί μετά ακολουθεί το ζελέ κυδώνι γιατί και κατακίτρινα φρούτα έκαναν για τα καλά την εμφάνισή τους στους πάγκους των μανάβικων, των μάρκετς αλλά και των λαϊκών και μάλιστα, περίπου σε προσιτή τιμή.
ΥΛΙΚΑ
2 κιλά σταφύλια μοσχάτα μαύρα (με κουκούτσι)
1 κιλό ζάχαρη + 10 κ.σ. σούπας + ζάχαρη για να "τυλίξουμε" τα ζελεδάκια
2 φακελάκια πηκτίνη Dr Oetker
χυμό από 1/2 λεμόνι
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ για το ζελέ και για τα ζελεδάκια                               
Αφού πλύνουμε καλά τα σταφύλια, τα βάζουμε (όπως είναι με τα κουκούτσια) στο multi και τα πολτοποιούμε.            
Αδειάζουμε τον πολτό αυτό σε μια κατσαρόλα και τον βράζουμε σε χαμηλή φωτιά για 10-15 λεπτά για να μαλακώσουν οι φλούδες και να περάσει εύκολα ο χυμός από το σουρωτήρι.
Αφαιρούμε τον αφρό που έχει σχηματισθεί στην επιφάνεια της κατσαρόλας.
Βάζουμε το σουρωτήρι επάνω από ένα μπολ και ρίχνουμε το περιεχόμενο της κατσαρόλας.
Περιμένουμε να στραγγίσει εντελώς ο χυμός των σταφυλιών και βοηθάμε τη διαδικασία πιέζοντας με το πίσω μέρος ενός κουταλιού τις φλούδες.
Μέσα στο μπολ έχουμε έναν (σχεδόν) διαυγή χυμό και στο σουρωτήρι τις φλούδες και τα κουκούτσια.
Ο χυμός που έμεινε στην κατσαρόλα είναι περίπου 1.700-1.800 γραμμάρια.
Από τη ζάχαρη που έχουμε αφαιρούμε 8 κ.σ. από τις οποίες τις 4 κουταλιές τις ανακατεύουμε με το ένα φακελάκι πηκτίνης και τις άλλες 4 με το άλλο φακελάκι.
Μοιράζουμε το χυμό και την υπόλοιπη ζάχαρη σε δύο κατσαρόλες.
Δηλαδή, στην μία κατσαρόλα βάζουμε 400 γρ. από το χυμό και 250 γρ. ζάχαρη.
Στην άλλη βάζουμε τον υπόλοιπο χυμό και 750 γρ. ζάχαρη.
Φτιάχνουμε πρώτα το ζελέ του σταφυλιού.
Βάζουμε την κατσαρόλα με τον πολύ χυμό και αφήνουμε να βράσει σε μέτρια φωτιά, για 5-6 λεπτά μετρώντας από τη στιγμή που θα  αρχίσει να κοχλάζει, ανακατεύοντας με μια ξύλινη κουτάλα.
Έπειτα προσθέτουμε το ένα από τα δύο μίγματα πηκτίνης-ζάχαρης και αφήνουμε να βράσει για άλλα 5-6 λεπτά. 
Δοκιμάζουμε εάν έχει δέσει,  ρίχνοντας λίγο σε ένα κρύο πιατάκι για να δούμε εάν η σταγόνα του παραμένει στρογγυλή, χωρίς να χάσει το σχήμα της.
Εάν δεν έχει δέσει (δηλαδή η σταγόνα χάνει το σχήμα της) αφήνουμε να βράσει ακόμα 3-4 λεπτά.
Εάν έχει δέσει, προσθέτουμε το χυμό λεμονιού, ανακατεύουμε και αποσύρουμε από τη φωτιά.
Γεμίζουμε ζεστά, αποστειρωμένα βάζα, τα κλείνουμε και τα αφήνουμε αναποδογυρισμένα επάνω σε μια πετσέτα μέχρι να κρυώσουν καλά.
Ελέγχουμε εάν έχουν κλείσει σωστά πιέζοντα το κέντρο του καπακιού που δεν πρέπει να πιέζεται γιατί εάν πιέζεται προς τα μέσα, σημαίνει ότι τα βάζα δεν έχουν κλείσει σωστά.
Σ' αυτή την περίπτωση είτε ξανακάνουμε τη διαδικασία αποστείρωσης και κλεισίματος, είτε τα διατηρούμε στο ψυγείο.
Όσο είναι κλειστά τα βάζα μπορούμε να τα διατηρήσουμε σε σκοτεινό και δροσερό μέρος.
Μετά το άνοιγμα πρέπει να μπουν στο ψυγείο.
Ετοιμάζουμε τώρα τα ζελεδάκια
Βάζουμε την άλλη κατσαρόλα με τον λίγο χυμό (400 γρ.) και την ζάχαρη στη φωτιά και αφήνουμε να βράσει σε μέτρια φωτια για 8-10 λεπτά.
Ύστερα, προσθέτουμε το μίγμα πηκτίνης-ζάχαρης και αφήνουμε να βράσει για άλλα 7-8 λεπτά.
Δοκιμάζουμε εάν έχει δέσει καλά, όπως είπαμε και παραπάνω αλλά αυτή τη φορά πρέπει να είναι πιο δεμένο το ζελέ.
Μόλις δούμε ότι έδεσε, το αδειάζουμε σε ένα πυράντοχο ή μεταλλικό ταψάκι και το αφήνουμε να κρυώσει καλά για 4-5 ώρες.
Κόβουμε το ζελέ σε τετραγωνάκια και μετά τα βάζουμε σε ένα πιάτο όπου έχουμε ρίξει κρυσταλλική ζάχαρη.
Τα γυρίζουμε απ' όλες τις πλευρές για να καλυφθούν καλά και τα τυλίγουμε, εάν θέλουμε, σε τετράγωνα κομματάκια αντικολλητικού χαρτιού.
Γυρίζουμε τις δύο άκρες και γίνονται μικρές, κατακόκκινες καραμελίτσες - ζελεδάκια.                   
Πηγή: Προσαρμογή από συνταγή του περιοδικού "Γλυκά Μυστικά"                                  
Tante Kiki
25 Comments
No