Τα εξπρές τυροπιτάκια της εκδρομής ...3+2 υλικά


Η ζωή εδώ κυλάει απλά και ομαλά. Είναι χαρακτηριστική η ηρεμία της που ξεκινά από την ηρεμία των κατοίκων. Ποτέ δεν βιάζονται... πας στο μάρκετ και αφού τριγυρίζουν με την ησυχία τους έπειτα περιμένουν υπομονετικά στο ταμείο. Τυχαίνεις σε μποτιλιάρισμα και, ως εκ θαύματος, δεν ακούς κανένα κορνάρισμα! Οδηγείς αργά; Κανένα πρόβλημα ...όσοι σε ακολουθούν σε ακολουθούν με απόλυτη ηρεμία και δίνοντάς σου τον απαραίτητο χρόνο! Αυτό το αντιμετώπισα όπου κι αν πήγα! Και το πιο εντυπωσιακό; Ότι κι εσύ, κατά έναν περίεργο τρόπο, καταλήγεις να ...συμβαδίζεις και να ακολουθείς το παράδειγμά τους! Είναι μεταδοτικό και πολύ χαλαρωτικό μετά την ελληνική πραγματικότητα όπου όλοι τρέχουμε, βιαζόμαστε, εκνευριζόμαστε και φωνάζουμε ή κορνάρουμε! Εδώ, ακόμα και το πράσινο στους δρόμους μαζί με τα πολύχρωμα λουλούδια (όλα σε αφθονία) αλλά και οι ποδηλάτες που πηγαίνουν με το πάσο τους... σου προκαλούν ...ηρεμία.

Ωστόσο, παρά τη νέα πραγματικότητα, μου φαίνεται πως, επιτέλους, "πήρα μπρος" και με ξαναβρίσκω ή μάλλον ξαναβρίσκω την Τante Kiki που, έστω και προσωρινά, την είχα χάσει κάπου στο υπερατλαντικό ταξίδι!! 
Την ξαναβρίσκω, βέβαια, μια κουβέντα είναι μια που εδώ, προσπαθώντας να κάνω τα πιο απλά των απλών όπως π.χ. ένα, δύο, τρία κέικς και μια πίτα την "πάτησα ηρωικά"!! Το κέικ κάθισε, το φύλλο τρύπησε κι εγώ έκανα τα νεύρα μου χορδές και τέλια!! 


Αυτό είναι!!! Δεν μου έφτανε η κιρκάδια δυσρυθμία (ναι, ναι έτσι λέγεται το jet lag... το έμαθα κι αυτό, χαχαχα!!) μου ήρθε και η αμνησία της μαγειρικής! Τί άλλο θέλω η γυναίκα, σκέφτηκα και φαντάστηκα ότι δεν πρόκειται να ξαναπετύχω τίποτα, να ξαναμαγειρέψω ή ότι θα αρχίσω πάλι να μαθαίνω τους κανόνες της κουζίνας από την αρχή! Θέλω να μαζέψω τις βαλίτσες μου και να επιστρέψω... τίποτα άλλο! Γίνεται όμως; Όχι βέβαια! Δεν καταθέτουμε τα όπλα τόσο γρήγορα! Άρχισε, λοιπόν, η αναζήτηση προκειμένου να βρω γιατί 3 φορές έφτιαξα ένα κέικ που έμοιαζε με ...τάρτα έτοιμο να γεμίσει με κρέμα ή με φρούτα!! 


Ψάχνοντας, λοιπόν, τί ανακάλυψα! Το μπέικιν που κυκλοφορεί εδώ είναι πολύ πιο ασθενές μια και περιέχει μονοσφωφορικό ασβέστιο αντί για κιτρικό ή τρυγικό οξύ όπως τα αντίστοιχα ελληνικά. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται περισσότερο χρόνο, ίσως άλλη θερμοκρασία αλλά και διαφορετική ποσότητα για να έχεις το ίδιο αποτέλεσμα. Και τώρα που το βρήκα... αρχίζω τις δοκιμές και τα πειράματα.
Πρώτο πείραμα που συνδυάζεται και με μια εκδρομή στην πρωτεύουσα Οττάβα μικρά, εξπρές τυροπιτάκια κουρού που η ζύμη τους γίνεται με την πιο απλή εκδοχή. Μόνον 3 υλικά για την ζύμη και άλλα 2 (ή το πολύ τρία... με το πιπέρι) για την γέμιση. Απλά, γρήγορα και επιτυχημένα. Ό,τι καλύτερο για εκδρομές, πικ νικ, πρωινό, δεκατιανό, κολατσιό αλλά και, από Σεπτέμβριο, για το σχολικό ταπεράκι. Ειδικότερα το κολπάκι με το τυρί είναι μεγάλη ευκολία και αξίζει να το δοκιμάσετε!

ΥΛΙΚΑ
Για την ζύμη
  • 1 κούπα (οποιαδήποτε) βούτυρο αλατισμένο & μαλακό
  • 1 κούπα (την ίδια) γιαούρτι 
  • 2 3/4-3 κούπες φαρίνα που φουσκώνει μόνη της (εναλλακτικά βάζουμε 1 κούπα φαρίνα ολικής άλεσης που φουσκώνει μόνη της και την 1 3/4 φαρίνα λευκή)
Για την γέμιση
  • 110 γρ. τυρί κρέμα 
  • 200 γρ. φέτα θρυμματισμένη
  • Λίγο πιπέρι (προαιρετικά)
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
  1. Μετρούμε με τρεις ίδιες κούπες τα υλικά (βούτυρο, γιαούρτι και φαρίνα) που φουσκώνει μόνη της.
  2. Ζυμώνουμε έτσι ώστε να έχουμε μια ζύμη μετρίως μαλακή που δεν κολλάει στα χέρια αλλά απλώνεται χωρίς να μαζεύει.
  3. Εάν η ζύμη μας είναι πολύ μαλακή προσθέτουμε λίγο αλεύρι ακόμα ζυμώνοντας.
  4. Αφήνουμε την ζύμη για 15 λεπτά να ξεκουραστεί, μέχρι να ετοιμάσουμε την γέμιση.
  5. Αναμιγνύουμε το τυρί κρέμα με την θρυμματισμένη φέτα μέχρι να έχουμε ένα ομογενοποιημένο μείγμα.
  6. Πλάθουμε 20-22 μπαλίτσες και τις τοποθετούμε σε ένα πιάτο.
  7. Χωρίζουμε σε 20-22 μπαλίτσες την ζύμη.
  8. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου.
  9. Αλευρώνουμε τον πάγκο και ανοίγουμε την κάθε μπαλίτσα ζύμης σε δίσκο με διάμετρο 12-14 εκατοστά.
  10. Τοποθετούμε την τυρένια μπαλίτσα στην μια πλευρά και με την ανάποδη ενός κουταλιού την απλώνουμε σε όλο το μήκος του δίσκου.
  11. Κλείνουμε το τυροπιτάκι διπλώνοντας ελαφρά την άκρη του.
  12. Αλείφουμε τα τυροπιτάκια με αυγό και τα τοποθετούμε σε ταψί καλυμμένο με αντικολλητικό χαρτί.
  13. Ψήνουμε τα τυροπιτάκια για 20-25 λεπτά ή μέχρις ότου αποκτήσουν ένα ωραίο καστανό χρώμα.
  14. Τα βγάζουμε από τον φούρνο και τα αφήνουμε να κρυώσουν για να γίνουν πιο τραγανά πριν τα απολαύσουμε.
Tante Kiki
13 Comments

Μικρά ψωμάκια - πλεξουδάκια με αλεύρι ζέας και σουσάμι


Καλημέρα και πάλι από το μακρινό Μόντρεαλ! Νιώθω την ανάγκη να απολογηθώ μια και, προς το παρόν, οι αναρτήσεις μου έχουν αραιώσει! Ελπίζω, όμως, μόνον προς το παρόν μια και όλα είναι τόσο διαφορετικά! 
Εδώ η ζωή έχει τους δικούς της ρυθμούς, τα δικά της πρέπει, τις δικές της ομορφιές αλλά και τις δικές της συνήθειες που, ακόμα, δεν έχω μπορέσει να τις κάνω δικές μου. Μου φαίνεται, ακόμα, δύσκολο να συνηθίσω να ψωνίζω προσέχοντας το κάθε τι, ξεχωρίζοντας ανάμεσα σε τόσες νέες μάρκες που δεν γνωρίζω καλά την ποιότητά τους αυτό που είναι καλύτερο να αγοράσω, φροντίζοντας να είναι οργανικό και, τελικά, επιστρέφοντας σπίτι να ανακαλύπτω ότι δεν έχουν την ίδια γνωστή νοστιμιά!
Για να μην αναφερθώ στα άλευρα... εκεί ήταν και η μεγαλύτερη έκπληξή μου! Ο Καναδάς όντας ο μεγαλύτερος σιτοβολώνας του δυτικού κόσμου να έχει περιορισμένα άλευρα! Βρήκα μόλις ένα αλεύρι που φουσκώνει μόνο του (κι εκείνο με αλάτι μέσα) για να καταφέρω να κάνω ένα αξιοπρεπές κέικ! Το γνωστό μας αλεύρι Robin υπάρχει σε διάφορες εκδόσεις αλλά χωρίς φαρίνα που φουσκώνει μόνη της. Πηγαίνεις στο μάρκετ στην Ελλάδα και βλέπεις καμιά δεκαριά (αν όχι περισσότερες) μάρκες και τύπου αλεύρων. Έρχεσαι εδώ και βλέπεις 2-3 μάρκες με αλεύρι για όλες τις χρήσεις, 1 μάρκα με αλεύρι για γλυκά και ζύμες και "πέφτεις από τα σύννεφα"! Ωστόσο, το αλεύρι χωρίς γλουτένη είναι σημαντικά πιο φθηνό από το αντίστοιχο στην χώρα μας!
Αυτά προς το παρόν από δω και πηγαίνω τρέχοντας στα ψωμάκια από αλεύρι ζέας που έφτιαξα πριν φύγω από την Ελλάδα (κι έχω μια διάθεση να επιστρέψω!!!).
Ένα αλεύρι που δοκίμασα καθαρά από περιέργεια γιατί διάβαζα γι αυτό σε φιλικά blogs. To αποτέλεσμα όμως με αποζημίωσε κι ας μην το περίμενα! Παρά την ιδιαιτερότητά του ως προς την ποιότητα και την ποσότητα της γλουτένης του το αλεύρι ζέας στάθηκε στο ύψος του και "μετατράπηκε" σε ψωμάκια νοστιμότατα που "φέρνουν" προς το χωριάτικο ψωμάκι. Μαζί με το σουσάμι το πλεξουδοψωμάκι έγινε σκέτο "λουκούμι"!
ΥΛΙΚΑ
  • 500 γρ. αλεύρι ζέας
  • 100 γρ. καλαμποκάλευρο
  • 200 γρ. χλιαρό νερό (2 μέρη κρύο & 1 μέρος ζεστό νερό)
  • 80-100 γρ. χλιαρό γάλα ρυζιού (αμυγδάλου ή καρύδας)
  • 1 1/2 φακελάκι ξηρή μαγιά
  • 1 κ.σ. φρουκτόζη (ζάχαρη ή μέλι)
  • 2 κ.σ. ελαιόλαδο
  • 1 κ.σ. αλάτι
Για την επικάλυψη
  • 2 κ.σ. σουσάμι
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
  • Βάζουμε τα άλευρα σε μια γαβάθα και προσθέτουμε την φρουκτόζη, το ελαιόλαδο και την μαγιά.
  • Ανακατεύουμε τα υλικά και ρίχνουμε το αλάτι στο χλιαρό νερό ανακατεύοντας για να διαλυθεί.
  • Προσθέτουμε το νερό και σταδιακά, αρχίζοντας το ζύμωμα,  το γάλα ρυζιού.
  • Ζυμώνουμε έως ότου έχουμε μια ζύμη μαλακή που δεν κολλάει στα χέρια.
  • Την βάζουμε στην γαβάθα, αφού την έχουμε πασπαλίζει με λίγο αλεύρι και την σκεπάζουμε με διαφανή μεμβράνη.
  • Την αφήνουμε σε ζεστό μέρος να φουσκώσει μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο.
  • Ύστερα, ζυμώνουμε την ζύμη για 1 λεπτό και πλάθουμε τα ψωμάκια-πλεξουδάκια.
  • Προθερμαίνουμε τον φούρνο στον αέρα στους 180 βαθμούς Κελσίου.
  • Τα βάζουμε σε λαμαρίνα που την έχουμε καλύψει με αντικολλητικό χαρτί και τα αφήνουμε για άλλη 1 ώρα έτσι ώστε να φουσκώσουν και πάλι.
  • Αλείφουμε με λίγο νερό και πασπαλίζουμε με σουσάμι.
  • Βάζουμε το ταψί στον φούρνο και ψήνουμε για 20-25 λεπτά (ανάλογα με τον φούρνο) ή μέχρι να δούμε ότι τα ψωμάκια μας έχουν ψηθεί.
Tante Kiki
9 Comments

Πάστα φλώρα με φρέσκα κεράσια και crumble αμυγδάλου


Πάστα φλώρα με φρέσκα κεράσια και crumble αμυγδάλου
Και μια που τα κατακόκκινα κεράσια είναι στα καλύτερά τους στην χώρα μας αλλά κι εδώ στο μακρινό Μόντρεαλ υπάρχουν η εικόνα μιας πάστα φλώρας με κατακόκκινη, κερασένια γέμιση και crumble αμυγδάλου είναι ό,τι καλύτερο για να ξεκινήσω τα μαγειρικά μου δρώμενα στην μακρινή γειτονιά του Καναδά.
Εξαφανίστηκα... το ξέρω καλά! Μια εξαφάνιση μπορεί να σημαίνει πολλά αλλά και ...τίποτα. Εγώ ...ακόμα το ψάχνω! Δεν ξέρω ακριβώς αν σημαίνει πολλά ή απλώς ...τίποτα! 
Εκείνο που ξέρω πια καλά είναι ότι η ζωή είναι ένα ταξίδι στο άγνωστο όσο κι αν δεν το συνειδητοποιείς συχνά. Καλό, κακό μη το ψάχνεις... η πορεία και το τέλος θα το δείξει! Ωστόσο... το να το ακολουθήσεις είναι ...νομοτελειακό, τις περισσότερες φορές κι ας νομίζεις ότι εσύ τα ορίζεις όλα! Κάποια ναι... όλα όχι! Χρειάζεται περιέργεια, παρατηρητικότητα, αποφασιστικότητα, επιμονή και απεριόριστη υπομονή. Κάθε νέο ξεκίνημα, όμως, κάτι σου μαθαίνει! Σου μαθαίνει για σένα αλλά και για τους άλλους, όλους αυτούς που βρίσκονται γύρω σου και στα εύκολα ή τα δύσκολα είναι ή δεν είναι εκεί! Πέφτεις, σηκώνεσαι, απογοητεύεσαι, ματώνεις αλλά και χαίρεσαι βλέποντας ποια χέρια απλώνονται προς τα σένα και ποιες αγκαλιές ανοίγουν για να σε γαληνέψουν έστω και λίγο και να σε βοηθήσουν να προχωρήσεις ακόμα ένα βήμα όσο δύσκολο κι αν είναι!
Έτσι, πελαγοδρομώντας μέσα σε μια τέτοια τρικυμία και παλεύοντας με χίλια δυο αντιφατικά συναισθήματα βρέθηκα στο Μόντρεαλ. Πόλη όμορφη, αγαπημένη (μια και είχα ξανάρθει), με ανθρώπους ήρεμους, χαμογελαστούς, έτοιμους να πουν "ευχαριστώ" στην παραμικρή ευγενική σου κίνηση αλλά και με φίλους αγαπημένους που απλά βρίσκονται εδώ και σε περιμένουν! Μια πόλη που μπορείς να μείνεις για να ζήσεις καλά χωρίς κανέναν ενδοιασμό!
Οι πρώτες μέρες δύσκολες από πολλές απόψεις και κυρίως από τις σκέψεις της αγαπημένης γενέτειρας και των αγαπημένων που αφήνεις πίσω. Το jet lag να κυριαρχεί και να μην αφήνει το νου να κάνει όλα εκείνα που έμαθε και αγαπά να κάνει. Ακόμα και το να κάνω τούτη την πάστα φλώρα μου φάνηκε κάπως! Τα προϊόντα διαφορετικά αλλά κυρίως η γεύση μακριά από την γνωστή, αγαπημένη μεσογειακή! Μα είναι η ίδια συνταγή!! Ναι, αλλά δεν είναι τα ευλογημένα, πεντανόστιμα ελληνικά προϊόντα!
Πάντως, η κερασένια πάστα φλώρα είναι υπέροχη ειδικά με τα δικά μας προϊόντα. Αν, λοιπόν, έχεις κεράσια ή αν αγοράσεις από κάποια λαϊκή μην παραλείψεις να την φτιάξεις!
Πάστα φλώρα με φρέσκα κεράσια και crumble αμυγδάλου
ΥΛΙΚΑ
Για τη ζύμη
  • 180 γρ. αραβοσιτέλαιο ή ελαφρύ ελαιόλαδο
  • 80-100 γρ. ζάχαρη καρύδας
  • 120 γρ. χυμό πορτοκάλι
  • 1 κ.γλ. ξύσμα λεμόνι & πορτοκάλι
  • 2 κ.σ. κονιάκ
  • 1/2 κ.γλ. μπέικιν
  • 500 γρ. φαρίνα που φουσκώνει μόνη της
  • 1 βανίλια 
  • 2 κ.σ. αμυγδαλόσκονη
Για την κερασένια γέμιση
  • 400 -500 γρ. κεράσια κομμένα σε κομμάτια (χωρίς τα κουκούτσια)
  • 80 γρ. ζάχαρη καρύδας
  • 2 κ.σ. κόρν φλάουρ (ή κούσταρ πάουντερ)
    Πάστα φλώρα με φρέσκα κεράσια και crumble αμυγδάλου
    Πάστα φλώρα με φρέσκα κεράσια και crumble αμυγδάλου
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Ετοιμάζουμε την κερασένια γέμιση
  1. Βάζουμε τα κεράσια την ζάχαρη και το κόρν φλάουρ  σε μια μικρή κατσαρόλα και προσθέτουμε 3-4 κ.σ. νερό.
  2. Αφήνουμε να βράσουν για 10 λεπτά σε σιγανή φωτιά έτσι ώστε να μαλακώσουν τα κεράσια και να έχουμε ένα μείγμα που είναι παχύρρευστο.
  3. Το αποσύρουμε από την φωτιά και το αφήνουμε να κρυώσει καλά πριν το χρησιμοποιήσουμε.
Για τη ζύμη
  1. Προσθέτουμε στην φαρίνα το μπέικιν και την βανίλια.
  2. Βάζουμε το αραβοσιτέλαιο σε ένα μπολ και προσθέτουμε τον χυμό, την ζάχαρη, το ξύσμα και το κονιάκ.
  3. Ανακατεύουμε καλά μέχρι να λιώσει η ζάχαρη και να έχουμε ένα ομογενοποιημένο μείγμα.
  4. Προσθέτουμε σε 2 δόσεις το αλεύρι και ζυμώνουμε έτσι ώστε να έχουμε μια ζύμη μαλακή που δεν κολλάει στα χέρια.
  5. Την αφήνουμε να ξεκουραστεί για 15-20 λεπτά.
  6. Πριν την χρησιμοποιήσουμε κόβουμε ένα κομμάτι γύρω στα 80 γραμμάρια και του προσθέτουμε 2 κ.σ. αμυγδαλόσκονη και 1 κ.σ. φαρίνα.
  7. Το ζυμώνουμε και το τρίβουμε σε ψίχουλα μέσα σε ένα μπολ.
Ετοιμάζουμε την πάστα φλώρα
  1. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου.
  2. Στρώνουμε την ζύμη σε ένα ταψί 25x35 και από πάνω τοποθετούμε τα κεράσια φροντίζοντας ώστε να μην έχουν πολύ ζουμί.
  3. Πασπαλίζουμε με το crumble.
  4. Βάζουμε στον φούρνο και ψήνουμε για 25-30 λεπτά ή έως ότου δούμε ότι η ζύμη γύρω γύρω έχει αποκτήσει ένα ανοιχτό καστανό χρώμα.
  5. Αφήνουμε την πάστα φλώρα να κρυώσει πριν την κόψουμε.
  6. Σερβίρεται σκέτη σαν συνοδευτικό σε καφέ αλλά και με παγωτό βανίλια.
Πάστα φλώρα με φρέσκα κεράσια και crumble αμυγδάλου
Tante Kiki
Tante Kiki
15 Comments
No