4 σοκολάτες ... μια τούρτα


 το τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας-ωδή στην κρέμα ganache
Θυμάστε την τριλογία του Κισλόφσκι πριν αρκετά χρόνια;; Τρεις ταινίες που με είχαν "αγγίξει"!  Τρεις ταινίες που τις είχα λατρέψει!!! Θυμάστε όμως και την τριλογία του "Άρχοντα των δαχτυλιδιών"; Άλλη μιαν αγαπημένη τριλογία!! Γενικά εγώ και οι τριλογίες πάμε παρέα!! Μη ρωτήσετε το γιατί... δεν υπάρχει!!! Αλλά όπου ακούσω τριλογία ...νάμαι κι εγώ!!! 
Tante Kiki
20 Comments

Πατατόπιτα σπέσιαλ



Καλημέρα σας!! Τί κάνετε;; Ελπίζω να είστε καλά γιατί εγώ τελευταία μάλλον ακολουθώ τον καιρό και τα σκαμπανεβάσματά του!! Πότε πάνω, πότε κάτω... κάτι σαν ασανσέρ δηλαδή! Όχι βέβαια ότι μου είναι κάτι εντελώς άγνωστο αυτό το συναισθηματικό ανεβοκατέβασμα αλλά πάλι... είναι κουραστικό! Κάτι τα τρεχάματα που έχω και θα σας τα πω σε λίγες μέρες επίσημα πια (αν και είμαι σίγουρη ότι ήδη είδατε κάτι στο Facebook), κάτι τα μαθήματα, κάτι η αβεβαιότητα λόγω της κατάστασης ...κατάφερα να ζω το κοιμάμαι-καλά-ξυπνάω-με-άγχος, ξυπνάω-καλά-κοιμάμαι-με-άγχος και πάει λέγοντας! Τί με βοηθάει σε περιπτώσεις σαν κι αυτή; Τί με κάνει να σταματάω τα δρομολόγια πάνω-κάτω; Η μαγειρική, η ζαχαροπλαστική και το σεργιάνι στην μπλογκογειτονιά! Για διάβασμα ...ούτε συζήτηση!!! Αδύνατον να συγκεντρωθώ!!!
Αυτό έκανα κι αυτή τη φορά, μόνον που από τις τρεις επιλογές διάλεξα την μαγειρική! "Πόσο καιρό έχω να κάνω πίτα;;;" αναρωτήθηκα. "Πολύ!" μου απάντησα αμέσως! Και το ήξερα! Στο ψυγείο ή μάλλον στην κατάψυξη υπήρχε ένα πακέτο με χωριάτικο φύλλο της Χρυσής Ζύμης. Κάπου εκεί δίπλα υπήρχαν πατάτες, τα αγαπημένα μου πράσα και ένα κομμάτι γραβιέρας Νάξου που την λατρεύω! Σκέφτηκα τον συνδυασμό και ξετρελλάθηκα!! Εντάξει αφού δεν μπορώ να πατήσω το μαγικό κουμπάκι και να φτάσω σ' έναν κόσμο χωρίς θέματα, χωρίς δυσκολίες, χωρίς προβληματισμούς εεεεε, τότε ας πατήσω το κουμπάκι ή μάλλον ας κουνήσω τα χεράκια για να φτάσω στον κόσμο της νοστιμιάς που ουδόλως εξαφανιζει τα υπόλοιπα αλλά βοηθάει να τα ξεχάσεις λίγο! Δεν συμφωνείτε;;;
Με το μυαλό γεμάτο από τις σκέψεις που είπαμε αλλά και τη νοστιμιά της πίτας που θα έφτιαχνα προχώρησα γρήγορα για να αρχίσω να επιτελώ μέγα ψυχολογικό έργο με αποτελέσματα, ακόμα, αμφίβολα μακροπρόθεσμα αν και όχι βραχυπρόθεσμα. Και είχα δίκιο... το μυαλό μαζεύεται στις κατσαρόλες, τα τηγάνια και τη ρουτίνα της μαγειρικής κι αφήνει για λίγο τα υπόλοιπα! Η πίτα έγινε, φουρνίστηκε και όταν ξεφουρνίστηκε στόλισε το κυριακάτικο τραπέζι με περισσή περηφάνεια αν και μάλλον της μετέδωσα την κακή μου διάθεση γιατί δεν ήθελε με τίποτε να βγει καλές φωτογραφίες... δεν πειράζει, με την κακία της θα μείνει!!! :)
Πάμε να δούμε την πίτα ξεχνάω-τα-προβλήματα;;;
ΥΛΙΚΑ για μια λαμαρίνα φούρνου
1 πακέτο χωριάτικο φύλλο ΧΡΥΣΗ ΖΥΜΗ 
650 γρ. πατάτα (καθαρό βάρος χωρίς τις φλούδες), σε κομμάτια
300 γρ. πράσα κομμένα σε ροδέλες
1 μεγάλο κρεμμύδι κομμένο σε λεπτές φέτες
220 γρ. γραβιέρα Νάξου χοντροτριμμένη
3 αυγά μεγάλα
1 πρέζα ξύσμα λεμονιού 
Αλάτι και πιπέρι
1 πρέζα ζάχαρη
3 κ.σ. ξίδι βαλσαμικό
5 κ.σ. ελαιόλαδο για το σοτάρισμα 
2/3 φλ.τσ. + 1/2 φλ.τσ. νερό για το άλειμμα των φύλλων
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Προετοιμάζουμε τη γέμιση
Βάζουμε τις κομμένες πατάτες σε μια κατσαρόλα με κρύο νερό και λίγο αλάτι.
Τις βράζουμε για 15 περίπου λεπτά ή μέχρι να μαλακώσουν.
Τις βγάζουμε από την κατσαρόλα και τις πολτοποιούμε με το εργαλείο που φτιάχνουμε πουρέ.
Αφήνουμε τον "πουρέ" να κρυώσει.
Σε αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε λίγο νερό και μόλις ζεσταθεί ρίχνουμε μέσα τα πράσα.
Τα αφήνουμε για 3 λεπτά (περίπου) να ζεματιστούν και να πάρουν 1 βράση.
Ρίχνουμε το νερό και αφήνουμε τα πράσα στο τηγάνι.
Προσθέτουμε τις φέτες κρεμμυδιού και το ελαιόλαδο.
Αφήνουμε τα πράσα και τα κρεμμύδια να σοτάρονται σε σιγανή φωτιά.
Μόλις μαραθούν, πασπαλίζουμε με λίγη ζάχαρη και ανακατεύουμε με μια ξύλινη κουτάλα.
Όταν τα κρεμμύδια και τα πράσα αρχίσουν να παίρνουν ένα ελαφρό καστανό χρώμα ρίχνουμε το βαλσαμικό ξίδι και ανακατεύουμε.
Αφήνουμε να σοταριστούν για άλλα 3-4 λεπτά και αποσύρουμε από την ηλεκτρική εστία.
Τα αφήνουμε να κρυώσουν για λίγο και μετά τα προσθέτουμε στις πολτοποιημένες πατάτες χωρίς όμως να προσθέσουμε και το λάδι που έμεινε στο τηγάνι.
Ανακατεύουμε καλά και προσθέτουμε την τριμμένη γραβιέρα, το ξύσμα, αλάτι και πιπέρι.
Δοκιμάζουμε εάν είναι όπως ακριβώς θέλουμε το μείγμα όσον αφορά στο αλάτι και προσθέτουμε τα αυγά.
Αφού ανακατέψουμε η γέμιση είναι έτοιμη και την αφήνουμε στην άκρη μέχρι να στρώσουμε τα φύλλα στο ταψί.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου.
Στο τηγάνι που καραμελώσαμε τα πράσα και τα κρεμμύδια, έχουμε αφήσει το περίσσιο ελαιόλαδο.
Προσθέτουμε και το υπόλοιπο και αλείφουμε την λαμαρίνα μας.
Παίρνουμε ένα χωριάτικο φύλλο Χρυσή Ζύμη (η συσκευασία περιέχει 8-9 φύλλα) και το τοποθετούμε επάνω στην λαμαρίνα.
Αλείφουμε με ελαιόλαδο  και απλώνουμε το δεύτερο.
Επαναλαμβάνουμε για τα 4 ή 5 φύλλα και μετά απλώνουμε τη γέμιση.
Ξαναστρώνουμε ένα ένα τα υπόλοιπα φύλλα, αλείφοντας με λάδι ανάμεσα στο κάθε ένα.
Τελειώνουμε διπλώνοντας τις άκρες των φύλλων προς τα επάνω για να σχηματίσουμε τον κόθρο.
Χαράζουμε την πίτα προσέχοντας ώστε να μην τρυπήσουμε το κάτω φύλλο.
Την αλείφουμε με το μείγμα ελαιολάδου και νερού. 
Βάζουμε στο φούρνο για 45-50 λεπτά ή μέχρι η πίτα μας να πάρει ένα ωραίο καστανό χρώμα.
Αφήνουμε να κρυώσει πριν την κόψουμε.
http://signatures.mylivesignature.com/54489/80/35FC2D8B9F1ED4118230CF499B0784CC.png
Tante Kiki
32 Comments

Αφράτοι σουσαμένιοι κόμποι με τυρί


Καλή σας μέρα και καλή εβδομάδα! Αυτή την φθινοπωρινή και κρύα πια εβδομάδα, που ο χειμώνας μας κάνει αισθητή την παρουσία του κάτι δεν μου ταίριαζε... δεν ήθελα γλυκό... ήθελα ένα λίγο διαφορετικό σνάκ! Κι όταν εγώ δεν θέλω γλυκό... καταφεύγω στο ...τυρί! Σαν κάθε αξιοπρεπή άνθρωπο των άκρων, το τυρί είναι αυτό που αποζητώ όταν για κάποιο λόγο δεν θέλω γλυκό. 
Μικρά, αφράτα ψωμάκια, άλλοτε με το σχήμα του κόμπου, μακρόστενα ή στρόγγυλα, πασπαλισμένα με σουσάμι, γεμισμένα με απλή, νόστιμη φέτα, ροδοψημένα και ταπεινά, χωρίς κραυγαλέα εμφάνιση ή γεύση αποτελούν μια ιδανική πρόταση για τον καφέ ή το γάλα!
Τα πιο απλά υλικά δημιουργούν τελικά μεγαλειώδη γεύση! Το απλό τυρόψωμο που έτρωγα στα μικράτα μου καθώς η μαμά μου μου έκοβε μια τεράστια φέτα ζεστό, σπιτικό ψωμί κι έβαζε από πάνω μιαν άλλη φέτα από κατάλευκο τυρί που μαλάκωνε από τη ζέστα του ψωμιού!! Μικροί και μεγάλοι στο σπίτι μας απολάμβαναν το ψωμοτύρι κάθε ώρα της μέρας γιατί οι δύο αυτές νοστιμιές δεν έλειπαν ποτέ ούτε από το τραπέζι μας, μεσημέρι και βράδυ!!
Έτσι κι αυτά τα σουσαμίνια με την τυρένια καρδούλα έγιναν τα αγαπημένα μας και (δεν έκανα που δεν έκανα μεγάλη δόση) εξαφανίστηκαν σε χρόνο ρεκόρ! Ναι, εξαφανίστηκαν χωρίς υπερβολή!! Μια ώρα μετά το ψήσιμο και την προσπάθεια φωτογράφισης δεν απέμειναν παρά 2 που είχα κρύψει μη και δεν βγούν καλές οι φωτογραφίες!!!
Βέβαια, όσο νόστιμα κι αν έγιναν ήταν πολύ αντιδραστικά στην φωτογραφισή τους και χρειάστηκα ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια από άλλες φορές μια και η ...έμπνευση είχε πάει περίπατο (μη με ρωτήσετε πού ...δεν ξέρω!!!).
Προσπερνώντας λοιπόν αυτή την αντιδραστικότητα, σας δίνω τη συνταγή γιατί αξίζουν... είναι εύκολα, γρήγορα και πολύ αφράτα. Αφήστε που τρώγονται σκέτα ή με όποια γέμιση φανταστείτε! Κάντε τα κόμπους αφού τα γεμίσετε ή αφήστε τα μικρά στρογγυλά και μακρόστενα... έτσι για ποικιλία.
ΥΛΙΚΑ για 11-12 σουσαμίνια
300 γρ. φαρίνα που φουσκώνει μόνη της
1 φακελάκι μαγιά ξηρή
3 κ.σ. ελαιόλαδο
100 γρ. χλιαρό νερό
90 γρ. χλιαρό γάλα εβαπορέ
1 κ.γλ. καστανή ζάχαρη
1/2 κ.γλ. αλάτι 
Για τη γέμιση
100 γρ. τυρί φέτα, θρυμματισμένο
Για το πασπάλισμα
4 κ.σ. γάλα εβαπορέ αραιωμένο με 4 κ.σ. νερό
2 κ.σ. σουσάμι 
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Βάζουμε σε ένα μεγάλο μπολ το αλεύρι, τη μαγιά, το ελαιόλαδο, το γάλα και τη ζάχαρη.
Σε ένα ποτήρι διαλύουμε το αλάτι στο νερό.
Ανακατεύουμε τα υλικά του μπολ με ένα πηρούνι.
Αρχίζουμε να ζυμώνουμε και προσθέτουμε σιγά σιγά το νερό με το αλάτι.
Ζυμώνουμε μέχρι να έχουμε μια ζύμη μαλακή που δεν κολλάει στα χέρια.
Αλευρώνουμε το μπολ, βάζουμε μέσα τη ζύμη και την αφήνουμε σε ζεστό μέρος (ή στον φούρνο της κουζίνας στους 35 βαθμούς Κελσίου) για 30-40 λεπτά να φουσκώσει.
Βγάζουμε τη ζύμη και προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170 βαθμούς Κελσίου.
Στο μεταξύ, αφού την ξαναζυμώσουμε την κόβουμε σε μπαλάκια των 50 γρ. και κάθε μπαλάκι το ανοίγουμε σε μακρόστενη λωρίδα με το ρολό της ζύμης.
Γεμίζουμε με μια μικρή ποσότητα από θρυμματισμένο τυρί και φέρνοντας μαζί τις δύο πλευρές της ζύμης κλείνουμε τη λωρίδα.
Κυλούμε λίγο σπρώχνοντας με τα ακροδάχτυλά μας επάνω σε αντικολλητική επιφάνεια και μετά κάνουμε μια θηλιά, περνώντας από μέσα τη μία άκρη.
Έτσι, έχουμε σχηματίσει έναν κόμπο.
Αφού τοποθετήσουμε τα σουσαμίνια σε λαμαρίνα που την έχουμε καλύψει με αντικολλητική επιφάνεια (ή αντικολλητικό χαρτί) τα αλείφουμε με το αραιωμένο γάλα και τα πασπαλίζουμε με σουσάμι.
Βάζουμε αμέσως στον φούρνο και ψήνουμε για 10-15 (το πολύ 20) λεπτά ή μέχρι να δούμε ότι έχουν ροδοκοκκινήσει.
Τα βγάζουμε από το φούρνο και τα αφήνουμε να κρυώσουν για 5 λεπτά μέσα στο ταψί και μετά σε σχάρα για να μην νοτίσουν από την κάτω πλευρά.
Tante Kiki
26 Comments

Πρασοτηγανιά με λουκάνικο και...


Ο καιρός κρύωσε λιγουλάκι (αν και όχι πολύ) και το χωριάτικο λουκάνικο αρχίζει να γίνεται ιδανικό μεζεδάκι! 
Παλιά Καβάλα... κάπου στα 1992, τέλη Νοεμβρίου! Ο καιρός μουντός, βροχερός και το κρύο τσουχτερό.
Περασμένες 9 το βράδυ και μόλις βγαίνεις από το αυτοκίνητο (αφού έχεις ανέβει όλη την ανηφόρα και έχεις περάσει του κόσμου τις στροφές) η μυρωδιά από ξύλο και ψητά κατακυριεύει τα ρουθούνια σου! Βαθιά ανάσα και η μυρωδιά μαζί με τη φαντασία παίζουν σκληρά παιχνίδια στο νου και τους σιελογόνους αδένες! Αχ αυτή η βροχή!! Δεν αφήνει μόνη την τσίκνα να παίξει το παιχνίδι της παρά την ανακατεύει με τη μυρωδιά της νοτισμένης γης! Κι όμως, ακόμα κι έτσι αισθάνεσαι τις νοστιμιές που ψήνονται στις ψησταριές εκεί γύρω. Ένα σωρό ταβερνούλες, η μια μετά την άλλη συναγωνίζονται σε λιχουδιές κι ανταγωνίζονται για το ποιά θα πρωτοκερδίσει τον επισκέπτη!
Κατεβαίνουμε από το αμάξι και κατευθυνόμαστε με σταθερό αν και αργό βήμα προς ένα ...κρεοπωλείο. Ναι, καλά διαβάσατε ένα μικρό κρεωπολείο που όμως κρύβει θησαυρό! Μια μικρή ταβερνούλα δίπλα... αυτή του μερακλή κρεοπώλη που τα καλύτερά του κρέατα τα ρίχνει στην ψησταριά για να μας κάνει να τον θυμόμαστε τόσα χρόνια μετά. Στην μια άκρη του μαγαζιού ένα μεγάλο τζάκι και στην άλλη, εκεί στη γωνία μια ψηλή, ολοστρόγγυλη, μαύρη ξυλόσομπα γεμάτη ξύλα! Η φωτιά της δυνατή και πορτοκαλοκόκκινη σε κάνει να χαίρεσαι να κάθεσαι δίπλα της. Το τραπέζι δίπλα της άδειο. Τί τύχη!! Καθόμαστε! Ο συμπαθητικός λιχούδης (όταν κάνεις τέτοιες νοστιμιές είναι σίγουρο ότι έχεις κι εσύ το μικρόβιο της νοστιμιάς) ταβερνιάρης έρχεται και παίρνει παραγγελία και σε λίγα λεπτά ένα ψηλόλιγνο αγόρι (ο γιός του και μελλοντικός κάτοχος της πατρικής περιουσίας) καταφθάνει με μερικές φέτες ψωμί. Παίρνει 2 και τις βάζει επάνω στην ξυλόσομπα κι όσο η φωτιά καίει τόσο η φέτες ξεροψήνονται και μοσχοβολούν φρέσκο, ζυμωτό, χωριάτικο ψωμί. Μετά από λίγο οι ξεροψημένες φέτες επιστρέφουν στην κουζίνα και περιχύνονται με φρέσκο ελαιόλαδο και ρίγανη... έτσι για να συνοδεύσουν τη σαλάτα που ήδη έχει καταφθασει αλλά και τα ξεροψημένα παϊδάκια κι ένα χωριάτικο λουκάνικο... άλλο πράγμα!!! Κομμένο σε ροδέλες, με κρεμμύδια, πράσα και πιπεριά τριγύρω μέσα στο φθηνό σαγανάκι φαντάζει καλύτερο κι από το πιο αριστοκρατικό γεύμα καθώς έξω αρχίζει σιγά σιγά η βροχή να ...γίνεται χιόνι. Τί μοναδική νοστιμιά!!! Tο άρωμα του χωριάτικου λουκάνικου δένει καταπληκτικά με τα πράσα και την γλυκιά, κόκκινη πιπεριά κι όλα μαζί δένουν τόσο με το χειμωνιάτικο τοπίο που βλέπω έξω από το παράθυρο!!
Αυτή τη λιχουδιά σας ετοίμασα κι εγώ σήμερα κι ας μην είμαστε ακόμα στην καρδιά του χειμώνα. Εξ άλλου φθινόπωρο ή χειμώνα η νοστιμιά είναι πάντα η ίδια! Και για να καταλάβετε για τί ακριβώς σας μιλάω τόση ώρα... δεν έχετε παρά να συνεχίσετε το διάβασμα...

ΥΛΙΚΑ για 2 άτομα
  • 1 1/2 μεγάλο λουκάνικο χωριάτικο σε ροδέλες
  • 200 γρ. πράσα σε ροδέλες
  • 2-3 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
  • 1 κόκκινη πιπεριά Φλωρίνης σε κομμάτια
  • 150 ml κόκκινο κρασί + 150 ml νερό
  • Χυμό από 1 μέτριο λεμόνι

  1. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
  2. Βάζουμε σε αντικολλητικό τηγάνι τα πράσα και λίγο νερό και τα ζεματίζουμε για 2-3 λεπτά.
  3. Χύνουμε το νερό και ρίχνουμε 2-3 κ.σ. ελαιόλαδο.
  4. Μόλις ζεσταθεί ξαναβάζουμε τα πράσα, τα κρεμμυδάκια και την πιπεριά.
  5. Πασπαλίζουμε με ελάχιστο αλάτι, ζάχαρη και λίγο πιπέρι.
  6. Αφήνουμε τα λαχανικά μας σε σιγανή προς μέτρια φωτιά να σοταριστούν.
  7. Περιχύνουμε με το κόκκινο κρασί και και τα αφήνουμε να βράσουν μέχρι να τελειώσει το κρασί.
  8. Προσθέτουμε και το νερό και αφήνουμε τα λαχανικά να βράσουν λίγο ακόμη.
  9. Μόλις το νερό εξατμιστεί και τα λαχανικά μείνουν με το λάδι τους, προσθέτουμε τις ροδέλες του λουκάνικου.
  10. Αφήνουμε σε μέτρια φωτιά να σοταριστούν τα λαχανικά και να τηγανισθούν καλά τα λουκάνικα.
  11. Λίγο πριν κατεβάσουμε από τη φωτιά το τηγάνι, περιχύνουμε με το χυμό από ένα μέτριο λεμόνι, αφήνοντας να πάρουν μια τελευταία βράση.
  12. Απολαμβάνουμε με ψημένο ψωμί (ιδανικά ζυμωτό) και κόκκινο κρασί. 

*
Κι αν είστε απ' αυτούς που εκτιμούν ένα καυτερό πιάτο δεν έχετε παρά να πασπαλίσετε τα λαχανικά με λίγο μπούκοβο... απογείωση!!!!

Καλή σας μέρα!!

Tante Kiki
36 Comments

Τα φθινοπωρινά muffins


Καλημέρα και καλή εβδομάδα! Σήμερα ξεκινά μια νέα εβδομάδα κι ελπίζω, εγώ τουλάχιστον, να είναι καλύτερη από την προηγούμενη που ήταν η εβδομάδα των ...παθών!! Ναι των παθών!!! Από κείνες τις εβδομάδες που τις χαρακτηρίζεις, με κάθε επιείκια, αποφράδα, να-πάει-και-να-μην-ξανάρθει κι ό,τι άλλο μπορεί να σκεφτεί ανθρώπου νους.
Tante Kiki
40 Comments

Το γλυκό σταφύλι του Νηπιαγωγείου μας


Το γλυκό σταφύλι του Νηπιαγωγείου μας

"Και γιατί κάνουμε τώρα γλυκό σταφύλι;;;" ρωτάει η κα Κική, η νηπιαγωγός "Γιατί το σταφύλι είναι φρούτο φθινοπωρινό!!!" ακούγονται από κάτω οι φωνούλες!!! "Μπράβο παιδιά!!!" "Και πώς κάνουμε το γλυκό σταφύλι;;;" "Θέλετε να δούμε;;;;"Ναιιιιι!!!" Και τότε ...εμφανίστηκε η Tante Kiki!!!! Νηπιαγωγός και Tante Kiki μπήκαν στην κουζίνα και το σταφύλι πήρε το δρόμο για την κατσαρόλα απ΄όπου βγήκε γλυκό, ξανθό και πολύ αρωματικό.


Μια υπέροχη μέρα κοντά σε μια καταπληκτική νηπιαγωγό,  που νοιάζεται για τα παιδιά και το εκπαιδευτικό της έργο (ή μάλλον λειτούργημα) είχε τελειώσει. Και ήταν τόσο όμορφη μέρα! Είναι τόσο συγκινητικό να βλέπεις εκπαιδευτικούς να βάζουν τόση αγάπη και ψυχή σ' αυτό που κάνουν αλλά και παιδάκια να λατρεύουν έτσι την δασκάλα τους.
Ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία να φτιάξουμε μαζί το γλυκό και να απολαύσουμε το μάθημα με τα μικρούλια νήπια (μεταξύ αυτών και η Βασιλική που καμάρωνε!!!). Ευχαριστώ πολύ για την ευαισθησία και την αγάπη που δείχνετε προς τα παιδιά!
Και μια που το φτιάξαμε, ας δούμε και τη συνταγή που η κα Κοκκίνου φωτοτύπησε, τύλιξε με κορδελίτσα και έδωσε στα παιδιά μαζί με ένα βαζάκι γλυκό καλυμμένο με ένα υπέροχο καρώ χαρτάκι cupcake και δεμένο με μια μικρή κορδελίτσα, εκτός απ' αυτό που γεύθηκαν εκείνη την μέρα τα παιδιά μέσα στην τάξη στα πλαίσια της συγκεκριμένης δραστηριότητας-δράσης.


Το γλυκό σταφύλι του Νηπιαγωγείου μας

ΥΛΙΚΑ
  • 1500 γρ. ρόγες σταφυλιού (κατά προτίμηση σουλτανίνα που δεν έχει κουκούτσι)
  • 850 γρ. ζάχαρη
  • 600 ml νερό
  • Χυμό ενός μέτριου λεμονιού
  • 1 βανιλίνη
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
  1. Ξεχωρίζουμε απαλά τις γερές ρόγες από τα κοτσανάκια και τις ζυγίζουμε για να έχουμε καθαρό βάρος 1500 γραμμάρια.
  2. Τις πλένουμε καλά και τις βάζουμε στην κατσαρόλα.
  3. Τις καλύπτουμε με τη ζάχαρη και το νερό.
  4. Βάζουμε την κατσαρόλα σε δυνατή φωτιά για 10 λεπτά και, αν χρειαστεί, ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα.
  5. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και βράζουμε για άλλα 20 λεπτά.
  6. Προσθέτουμε τη βανιλίνη και το χυμό του λεμονιού.
  7. Αφήνουμε το γλυκό μας να βράσει σε δυνατή φωτιά (και πάλι) για άλλα 10 λεπτά.
  8. Ελέγχουμε το δέσιμο του σιροπιού και εφ' όσον είναι εντάξει αποσύρουμε την κατσαρόλα από την ηλεκτρική εστία.
  9. Ανακινούμε την κατσαρόλα λίγο, βλέποντας τις ρόγες να γεμίζουν σιρόπι και να φουσκώνουν για να μην ζαρώσουν πολύ.
  10. Βάζουμε το γλυκό σε ζεστά, αποστειρωμένα βάζα όσο ακόμα είναι ζεστό και αφού τα κλείσουμε τα τοποθετούμε ανάποδα επάνω σε πετσέτα μέχρι να κρυώσουν καλά.
  11. Διατηρούμε σε δροσερό και σκοτεινό μέρος.
Το γλυκό σταφύλι του Νηπιαγωγείου μας
Tante Kiki
23 Comments

Η πολύχρωμη κοτόσουπα με τραχανά του... Βίτα και της Μίνι


" Όλο γεύση και όλο νοστιμιά! Χρώματα κι αρώματα!!" διαφήμιζε την αχνιστή κοτόσουπά της στα  λατρεμένα της μικρά που χοροπηδούσαν γύρω από το τραπέζι φωνάζοντας ..." Ο Βίτα και η Μίνι κυνηγούν μια βιταμίνη!!!" Άντε, ελάτε... καθήστε... μια ζεστή κοτόσουπα γεμάτη χρωματιστές πινελιές είναι ό,τι καλύτερο για τα πρώτα κρύα του φθινοπώρου αλλά και για τα πρώτα κρυώματα και συνάχια... είπε με σταθερά δυνατή φωνή για να τους επιβληθεί και να στρωθούν να φάνε! 
Tante Kiki
24 Comments

Απλό και νόστιμο... ανοιχτό τοστ με καραμελωμένο μπέικον και κασέρι



Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
Είναι μερικές φορές, μέρες ή και εβδομάδες που όλα τρέχουν και όχι απλά τρέχουν όπως συνήθως αλλά τρέχουν ακόμα πιο γρήγορα! Τρέχουν τα γεγονότα και οι υποχρεώσεις, τρέχεις κι εσύ να τις προλάβεις και τελικά πάντα κάτι ξεφεύγει! Και συνήθως, κατά το νόμο του Μέρφυ αυτό που ξεφεύγει είναι αυτό που τις περισσότερες φορές έχει τη ...σημασία του.
Κι αφού το άγχος έχει ξεφύγει κι έχει χτυπήσει κόκκινο κι αφού αυτό που δεν έπρεπε να ξεφύγει ...βρήκε τρόπο και ξέφυγε έρχεσαι εσύ τελευταίος και καταϊδρωμένος και σκέφτεσαι... "Τί να γίνει;;;  Ήταν μοιραίο να ξεφύγει!!!" 
'Όχι τώρα πες μου είναι αυτός θετικός τρόπος αντιμετώπισης ή αρνητικός;; Γιατί εμένα μου κάνει λίγο μοιρολατρικά αρνητικός! Κι έρχεται κι εκείνη η θετική σκέψη που πάντα προσπαθεί να διορθώσει τα ...αδιόρθωτα και ...τσακ... μέσα στο συννεφάκι πάνω από το κεφάλι σου... "εντάξει, την επόμενη φορά δεν θα ξεφύγει τίποτα!!" Αποτέλεσμα όλων αυτών;;;
Τρέχεις όλη την μέρα κι όταν γυρνάς στο σπίτι με όλα αυτά μέσα στο ...κεφάλι σου να διαπιστώνεις ότι δεν έχεις κάτι να φας... κι όχι μόνον δεν έχεις μαγειρέψει αλλά δεν έχει ψωνίσει και τα απαραίτητα για ένα γεύμα απλό και καθημερινό!!! Εκεί όμως φαίνεται η διαφορά! Εκεί φαίνεται πόσο σε επηρρέασε η, μετά την αποκαρδιωτική σου "επίδοση", θετική σκέψη! Τί κάνεις;
Μένεις με τα φρέσκα τζιαπατάκια που αγόρασες από το φούρνο ή προχωράς αποφασιστικά στο ψυγείο για να μην σου ξεφύγει τίποτα αυτή τη φορά;;; Νομίζω το δεύτερο και τότε... έχεις τουλάχιστον την ικανοποίηση ότι τώρα τα κατάφερες κι ότι θα φας κάτι νοστιμότατο ...έστω και της τελευταίας στιγμής!!!
Και να το αποτέλεσμα της θετικής σκέψης...
ΥΛΙΚΑ για 1 άτομο

1 μικρό ατομικό τζιαπατάκι (ή όποιο άλλο ψωμάκι μας αρέσει)
4 φέτες κασέρι
2 φέτες μπέικον + λίγη καστανή ζάχαρη
1 ντομάτα 
1/2 αγγουράκι
2 αυγά 
1 κ.σ. γιαούρτι
1/3 φλ.τσ. γάλα 
1/3 κ.γλ. μουστάρδα σε σκόνη (ή έτοιμη)
1 πρέζα σκόρδο σε σκόνη (προαιρετικά)
Αλάτι - πιπέρι 
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 βαθμούς Κελσίου.*
Σε ένα μπολ, χτυπάμε τα δύο αυγά με το γιαούρτι, το γάλα, τη μουστάρδα, το σκόρδο, αλάτι και πιπέρι.
Κόβουμε το τζιαπατάκι στη μέση.
Αφαιρούμε μια λεπτή φλούδα από την κόρα του και  το τρυπάμε με ένα πηρούνι ή ένα μαχαίρι σε πολλά σημεία (για να απορροφήσει ευκολότερα το υγρό μείγμα των αυγών).
Βάζουμε και τα δύο κομμάτια στο μπολ με τα αυγά.
Τα αφήνουμε για 8-10 λεπτά ή μέχρι να δούμε ότι έχουν απορροφήσει το μείγμα γυρίζοντάς τα κάθε λίγο πλευρά.
Καλύπτουμε ένα ταψί με αντικολλητικό χαρτί.
Τοποθετούμε μέσα τις δύο "αυγόφετες" και τις βάζουμε στο φούρνο για 15 λεπτά.
Μόλις δούμε ότι έχουν αρχίσει να παίρνουν ένα καστανόξανθο χρώμα και στην επιφάνειά τους το αυγό έχει ψηθεί τις βγάζουμε από το φούρνο.
Κόβουμε στη μέση τις φέτες από το κασέρι και τοποθετούμε επάνω στην κάθε φέτα 4 κομμάτια.
Τις ξαναβάζουμε στο φούρνο για άλλα 10-15 λεπτά ή μέχρι να δούμε ότι έχει λιώσει το κασέρι.
Στο μεταξύ, βάζουμε σε ένα μικρό, αντικολλητικό τηγάνι το μπέικον, το πασπαλίζουμε με λίγη καστανή ζάχαρη και το αφήνουμε σε σιγανή φωτιά να ψηθεί και να καραμελώσει.
Μόλις οι "αυγόφετες" είναι έτοιμες, τις βγάζουμε από το φούρνο και τοποθετούμε επάνω το καραμελωμένο μπέικον.
Τις σερβίρουμε ζεστές με κομμένη ντομάτα και αγγούρι ή με μια πλούσια πράσινη σαλάτα.
TIPS 
Εάν δεν θέλουμε να κάνουμε τις αυγόφετες στο φούρνο μπορούμε να τις τηγανίσουμε σε ένα αντικολλητικό τηγάνι.
Ψημένες στο φούρνο είναι πολύ ωραίες και με ψωμί του τοστ για ορεκτικό σε φιλικό ή οικογενειακό τραπέζι.
 Εάν χρησιμοποιήσουμε άλλο ψωμί ελέγχουμε το πόσο γρήγορα απορροφάει το μείγμα για να μην το αφήσουμε και λασπώσει.
 
Tante Kiki
16 Comments

Κρέμα ζαχαροπλαστικής με σοκολάτα... και μια τούρτα γενεθλίων


Καλή σας μέρα! Παρασκευή σήμερα και θα ασχοληθούμε με μια κρέμα βάσης που είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε... την κρέμα ζαχαροπλαστικής για την οποία ξαναμιλήσαμε ΕΔΩ και είδαμε τις παραλλαγές της καθώς και τις άλλες κρέμες που προέρχονται απ΄αυτήν. 
Σήμερα η κρέμα ζαχαροπλαστικής παίρνει σοκολατένια μορφή. Όλοι ξέρουμε ότι η συγκεκριμένη κρέμα δεν έχει μεγάλο χρόνο συντήρησης γιατί η υφή της χαλάει και γίνεται νερουλή. Μήπως όμως υπάρχει κάποιος τρόπος για να μην συμβαίνει  αυτό αλλά και πώς θα την κάνουμε κρέμα για γέμιση σε τούρτα; Για πάμε να δούμε;
Η κρέμα ζαχαροπλαστικής, crème patisserie ή crème patissière είναι μια βασική κρέμα κατσαρόλας που πήζει με την προσθήκη αυγών και κάποιου αμύλου. Η κρέμα με τα χίλια πρόσωπα, όπως προσωπικά την ονομάζω μια και μπορεί να πάρει ένα πλήθος από αρώματα και γεύσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πάρα πολλά γλυκά αλλά και σε τούρτες (θα δούμε παρακάτω κάποια μυστικά). Μια κρέμα με βελούδινη και απαλή υφή, που δεν νερώνει αν για άμυλο χρησιμοποιηθεί κόρν φλάουρ αντί για αλεύρι.  Η σημερινή κρέμα ζαχαροπλαστικής είναι η αγαπημένη με γεύση σοκολάτα και είναι πανεύκολη! Πάμε να δούμε τη συνταγή;
ΥΛΙΚΑ
400 γρ. γάλα εβαπορέ πλήρες
200 γρ. κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά
125 γρ. ζάχαρη
1 αυγό μεγάλο + 2 κρόκους (από μεγάλα αυγά)
60 γρ. κόρν φλάουρ
125 γρ. κουβερτούρα σε κομμάτια
1 φακελάκι φυσική βανίλια Vahiné
100 γρ. σαντιγύ (προαιρετικά)  
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Βάζουμε σε μια κατσαρόλα το γάλα και την κρέμα γάλακτος, σε χαμηλή φωτιά για να ζεσταθούν.
Μόλις το μείγμα ζεσταθεί αλλά πριν βράσει βάζουμε το 1/3 σε ένα μπολ.
Σε ένα μπολ, αναμιγνύουμε τη ζάχαρη, το κορν φλάουρ, το αυγό και τους κρόκους και τα χτυπάμε με το "σύρμα" για 2 λεπτά.
Ρίχνουμε το χλιαρό γάλα μέσα στο μείγμα των αυγών, συνεχίζοντας το χτύπημα μέχρι να ομογενοποιηθεί.
Ύστερα, αυτό το μείγμα το ρίχνουμε στην κατσαρόλα με το γάλα, ανακατεύοντας γρήγορα μέχρι να πήξει η κρέμα μας.
Αποσύρουμε από την ηλεκτρική εστία και προσθέτουμε τα κομμάτια της κουβερτούρας και την βανίλια.
Αφήνουμε για 2 λεπτά να λιώσει η κουβερτούρα και ανακατεύουμε καλά μέχρι να έχουμε και πάλι ένα ομοιογενές μείγμα.
Καλύπτουμε την κρέμα με διαφανή μεμβράνη έτσι ώστε αυτή να είναι σε επαφή με την επιφάνεια της κρέμας για να μην κάνει κρούστα καθώς θα πέφτει η θερμοκρασία της.
TIPS
 *Εάν θέλουμε να χρησιμοποίησουμε την κρέμα για γέμιση τούρτας μπορούμε να προσθέσουμε 5 γραμμάρια ζελατίνη για να "στέκεται" καλύτερα όσο ακόμη είναι ζεστή αλλά εκτός ηλεκτρικής εστίας.
*Μόλις η κρέμα κρυώσει, προσθέτουμε τη σαντιγύ ενώ την ανακατεύουμε με το "σύρμα" για να γίνει πιο αφράτη και αέρινη και να την χρησιμοποιήσουμε σαν γέμιση σε τούρτα.
Και τελειώνοντας θα ήθελα να ευχηθώ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και γεμάτα υγεία και χαρά στον Αλέξανδρο που λατρεύει την ομάδα της Barcelona. Γεωργία να τον χαίρεστε και να τον καμαρώνετε!! Και του χρόνου με υγεία!! :)
Σε όλους σας εύχομαι ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!
Tante Kiki
25 Comments

Μπιφτέκια-σνίτσελ φούρνου με πικάντικη πατατοσαλάτα


Τί είπαμε;; Υβριδικά πιάτα;; Πιάτα που προέρχονται από δύο άλλα;; Εντάξει! Είναι κι αυτή μια ιδέα δημιουργική, όπου η φαντασία έχει και πάλι τον πρώτο ρόλο! Για να δούμε... τί μπορεί να φτιάξει ο νους του ανθρώπου προκειμένου να ανανεώσει τις γευστικές του εμπειρίες;;;
Tante Kiki
40 Comments

Scones... μικρά ψωμάκια πρωινού με κανέλα και σταφίδες


Καλημέρα και καλή εβδομάδα!! Τί κάνετε; Ελπίζω να περάσατε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο, γιατί ένα όμορφο Σαββατοκύριακο, πώς να το κάνουμε, δημιουγεί μια καλή βάση για το Δευτεριάτικο ξύπνημα! Όχι... σήμερα Δευτέρα και μάλιστα πρωί πρωί δεν θα ταξιδέψουμε παρέα σε καμιά χώρα παραμυθιού αλλά θα παραμείνουμε εδώ στην καθημερινή μας πραγματικότητα! Μια πραγματικότητα που απαιτεί ξύπνημα του νου, των αισθήσεων και της διάθεσης που, τη Δευτέρα το πρωί συνήθως βρίσκεται λίγο... χαμηλά! Μια πραγματικότητα που απαιτεί ένα καλό πρωινό, ένα νόστιμο κολατσιό στο σχολικό ταπεράκι αλλά κι ένα αρωματικό δεκατιανό-παρέα για τον καφέ ή το τσάι ώστε να αντέξουμε μέχρι το μεσημέρι. Πρώτη μέρα της εβδομάδας, ο καιρός θυμίζει σχεδόν χειμώνα κι εγώ με το κανελένιο ψωμάκι πρωινού, που σας προτείνω, μισοδαγκωμένο δίπλα στο φλυτζάνι με τον καφέ. Μια λεπτή στρώση βουτύρου (οκ... θα πω την αλήθεια... becel) κι ένα μικρό κουταλάκι από το άλειμμα μήλου (που είδατε ΕΔΩ) το κάνει ακαταμάχητο πρωινό αν και, ίσως, όχι αρκετό... πάντα χρειάζεται ένα δεύτερο για να χορτάσεις το άρωμα, τη νοστιμάδα, τη γλύκα από τις σταφίδες αλλά και την υπόξινη γεύση των κράνμπερις (ή επί το ελληνικότερο... των αποξηραμένων κράνων γιατί τα κράνα είναι τα κράνμπερις). Δεν θα σπαταλήσω τον χρόνο σας σήμερα με ιστορίες γιατί αυτά τα ψωμάκια πρωινού (ή αγγλιστί scones) δεν ζυμώθηκαν ούτε από τον κόσμο της φαντασία αλλά ούτε και στην υπόγεια κουζίνα κάποιου πύργου για μια πριγκίπισσα!! Ζυμώθηκαν για να μας θυμίζουν ότι και η πραγματικότητά μας γίνεται νόστιμη, γλυκιά και χορταστική με τον πιο απλό και καθημερινό τρόπο... βάζοντας αλεύρι, ζάχαρη, κανέλα, σταφίδες, φροντίδα και αγάπη... πολύ αγάπη που θα γεμίζει την καρδιά, τη δική μας και των αγαπημένων μας, σε κάθε μπουκιά όπου κι αν βρίσκονται!
Καλή σας μέρα για μιαν ακόμη φορά και να έχετε μιαν υπέροχη φθινοπωρινή εβδομάδα!
ΥΛΙΚΑ για 12-15 κομμάτια
400 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις, κοσκινισμένο
20 γρ. (1 φακελάκι) baking powder
50 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
90 γρ. ζάχαρη άχνη
1/3 κ.γλ. κανέλα 
150 γρ. γάλα πλήρες 
100 γρ. σταφίδες μαύρες (ή 50 γρ. σταφίδες +50 γρ. κράνμπερις)
1 αυγό μεγάλο + 1 αυγό ελαφρά χτυπημένο για την επάλειψη 
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 190 βαθμούς Κελσίου στον αέρα.
Σε ένα μπολ, βάζουμε το αλεύρι, την άχνη, την κανέλα και το βούτυρο.
Ανακατεύουμε με τα ακροδάχτυλά μας μέχρι να έχουμε ένα ψιχουλιαστό μείγμα.
Προσθέτουμε τις σταφίδες, το αυγό και το μισό γάλα και ζυμώνουμε.
Προσθέτουμε και το υπόλοιπο γάλα.
Ζυμώνουμε μέχρι να έχουμε μια μαλακή ζύμη που δεν κολλάει στα χέρια.
Αλευρώνουμε μια επιφάνεια (ή τον πάγκο της κουζίνας) και βάζουμε τη ζύμη.
Την ανοίγουμε με το ρολό ζύμης σε φύλλο με πάχος 1.5 εκατοστό.
Κόβουμε τα ψωμάκια με ένα απλό κουπ πάτ ή με ένα ποτήρι.
Τα τοποθετούμε σε μια λαμαρίνα φούρνου που την έχουμε καλύψει με αντικολλητικό χαρτί ή αντικολλητική επιφάνεια.
Χτυπάμε ελαφρά το άλλο αυγό και αλείφουμε την επιφάνειά τους. 
Βάζουμε στο φούρνο και ψήνουμε για 12-15 λεπτά, περίπου ή μέχρι να δούμε ότι η επιφάνειά τους έχει χρυσίσει.
Αφήνουμε τα ψωμάκια πρωινού να κρυώσουν καλά πριν τα αποθηκεύσουμε σε αεροστεγές μεταλλικό κουτί ή σε αεροστεγές μπολ.

Πηγή: Περιοδικό "Elle à table"
Tante Kiki
27 Comments

Παίζοντας με λευκή και μαύρη ganache ή... Μωσαϊκό White Forest


 Λευκό μωσαϊκό ...βαθυκόκκινες και καφετιές πινελιές σε άσπρο φόντο...
white foreste
Καλή σας μέρα!  Το παιχνίδι σε άσπρο και μαύρο φόντο συνεχίζεται... Ποιός, άλλωστε, μπορεί να βάλει όρια στην φαντασία;; Κανείς, νομίζω και πιστεύω ακράδαντα ότι δεν αξίζει να της βάλουμε όρια! Για ποιό λόγο;; Όταν η φαντασία καλπάζει, ο άνθρωπος πάντα ή σχεδόν πάντα ...κάτι κερδίζει! Μήπως η φαντασία δεν είναι η κινητήρια δύναμη της δημιουργικότητας; Και η δημιουργικότητα δεν είναι η κινητήρια δύναμη του ενδιαφέροντος για ζωή; Άρα, πού καταλήγουμε; Στο ότι η φαντασία μας πρέπει να είναι ελεύθερη να μας οδηγήσει στη χώρα της δημιουργίας αλλά και της χαράς, γιατί η δημιουργικότητα κρύβει μέσα της την χαρά, αυτή την απλή και καθημερινή αλλά υπέρτατη χαρά.
Αυτά κι άλλα πολλά σκεφτόμουν τις προάλλες, συγκεκριμένα το προηγούμενο Σάββατο, όταν ξαφνικά... μια λευκή και μια μαύρη κουβερτούρα εμφανίστηκαν μπροστά μου χορεύοντας έναν παράξενο χορό για... δεύτερη φορά μέσα σε λίγο καιρό! Λικνίζονταν μ' έναν ρυθμό ...σχεδόν προκλητικά σαγηνευτικό και... μια κρέμα γάλακτος τις θαύμαζε από μικρή απόσταση! "Εντυπωσιακό!!!"... κατέφθασε μια σκέψη! Και πριν προλάβει να απομακρυνθεί... ένα μπισκότο παρέα με ένα μικρό, τόσο δα...κατακόκκινο, ζαρωμένο βυσσινάκι και δυο φουντουκάκια μπήκαν στο κοινό που, ήδη, συμμετείχε στον χορό ! 
Και τότε... η φαντασία κάλπασε πάνω στ' άσπρο της άλογο! Γιατί άσπρο; Γιατί έτσι! Φαντασία είναι αυτή... ό,τι θέλει κάνει!!! Σε ποιόν δίνει λογαριασμό; Σε κανέναν!!! Καλπάζοντας όμως έφτασε στη χώρα της ...νοστιμιάς! Εκεί, στα βουνά της σοκολάτας σταμάτησε κι αναρωτήθηκε... βρε ...μήπως να... και γιατί όχι;;; Προχώρησε με βήμα αποφασιστικό και τότε ...συνάντησε τις δυο αγαπημένες της ... τη λευκή και τη μαύρη που, μια παρέα πια με τα βαθυκόκκινα, ξινούτσικα βυσσινάκια, τα καστανά φουντουκάκια και τα ψηλόλιγνα μπισκότα  χάριζαν απλόχερα την ομορφιά και τη νοστιμάδα τους σε όσους την αποζητούσαν! Και τους έκαναν τόσο... μα τόσο χαρούμενους!!
Εντελώς τυχαία εκείνη τη μέρα βρέθηκα κι εγώ κάπου εκεί κοντά! Θαύμασα τον χορό τους, αποζήτησα την παρέα τους, γεύτηκα τη νοστιμιά τους... κι έπειτα, βγάζοντας μια, δυό, τρεις φωτογραφίες κράτησα ζωντανή στη μνήμη την παρουσία τους και θέλησα να μοιραστώ μαζί σας αυτή την εξαίσια εμπειρία! 
Αν... έστω και για μια στιγμή, κάπου εκεί στο νου σας τρύπωσε μια σταλίτσα περιέργεια για μια τόσο όμορφη γευστική εμπειρία, δεν έχετε παρά να συνεχίσετε το διάβασμα...
ΥΛΙΚΑ 
80 γρ. φουντούκια ελαφρά ψημένα στο φούρνο και κομμένα στο multi
Για τα μαρεγκάκια
50 γρ. ασπράδι αυγού (2 μέτρια αυγά)
50 γρ. κρυσταλλική ζάχαρη
50 γρ. άχνη ζάχαρη, κοσκινισμένη
2 κ.γλ. κακάο, κοσκινισμένο
2-3 σταγόνες λεμόνι
1 βανίλια
Για την κρέμα
250 γρ. βούτυρο, σε θερμοκρασία δωματίου
1 πρέζα αλάτι
1 κουτί ζαχαρούχο γάλα 
200 γρ. κρέμα γάλακτος (1 κουτάκι)
180 γρ. λευκή κουβερτούρα (1 κουβερτούρα Nestlé)
225 γρ. μπισκότα petit-beurres, σπασμένα σε μέτρια κομμάτια
50 γρ. αποξηραμένα βύσσινα
Για το γαρνίρισμα
150 γρ. κουβερτούρα
150 γρ. κρέμα γάλακτος
Λίγα ψιλοκομμένα φουντούκια
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 160 βαθμούς Κελσίου.
Καλύπτουμε ένα ταψάκι με αντικολλητικό χαρτί και απλώνουμε τα φουντούκια.
Τα ψήνουμε για 8-9 λεπτά.
Τα αφήνουμε για 1-2 λεπτά εκτός φούρνου, τα τυλίγουμε σε πετσέτα και τα τρίβουμε για να βγάλουμε τις φλούδες τους.
Μετά, τα βάζουμε στο multi, τα ψιλοκόβουμε και τα αφήνουμε να κρυώσουν.
Χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία του φούρνου στους 90 βαθμούς Κελσίου.
Ετοιμάζουμε τα μαρεγκάκια
Αναμιγνύουμε σε ένα μπολ, την άχνη και το κακάο.
Χτυπάμε με το μίξερ χειρός τα ασπράδια αυγών με την κρυσταλλική ζάχαρη, τη βανίλια και το λεμόνι για 10-14 λεπτά.
Ρίχνουμε, λίγο λίγο, σαν βροχή την άχνη με το κακάο στη μαρέγκα ανακατεύοντας με μια σπάτουλα σιλικόνης, από κάτω προς τα πάνω.
Επειδή δεν θα χρησιμοποιήσουμε τα μαρεγκάκια ολόκληρα αλλά θα τα σπάσουμε για να τα βάλουμε στον κορμό, δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε κορνέ.
Καλύπτουμε μια λαμαρίνα φούρνου με αντικολλητικό χαρτί και με ένα κουτάλι βγάζουμε κουταλιές από την μαρέγκα.
Ψήνουμε για 90 λεπτά περίπου.
Τα μαρεγκάκια μας είναι έτοιμα όταν ξεκολλούν από το αντικολλητικό χαρτί.
Αφού διαπιστώσουμε ότι έχουν ψηθεί, σβήνουμε το φούρνο και τα αφήνουμε για άλλα 15 λεπτά εκεί.
Τα αφήνουμε να κρυώσουν και μετά τα σπάζουμε σε μεσαίου μεγέθους κομμάτια.
Ετοιμάζουμε την  λευκή ganache
Σε μια μικρή κατσαρόλα, ζεσταίνουμε τα 100 γρ. από την κρέμα γάλακτος και μόλις ζεσταθεί ρίχνουμε μέσα την λευκή κουβερτούρα.
Την αφήνουμε για 5 λεπτά και μετά ανακατεύουμε καλά μέχρι να ομογενοποιηθεί εντελώς η κρέμα μας.
Βάζουμε την κατσαρολίτσα για λίγο στο ψυγείο ή στην κατάψυξη έτσι ώστε η κρέμα να είναι σε θερμοκρασία δωματίου όταν θα την προσθέσουμε στο μίγμα του μωσαϊκού.
Για την κρέμα του λευκού μωσαϊκού
Βάζουμε στο μπολ του μίξερ το μαλακό βούτυρο, το αλάτι και τα 100 γρ. από την κρέμα γάλακτος.
Χτυπάμε το μίγμα αυτό για 5-6 λεπτά έτσι ώστε να αφρατέψει.
Προσθέτουμε τα κομμένα φουντούκια, συνεχίζοντας το χτύπημα.
Ύστερα, προσθέτουμε σταδιακά το ζαχαρούχο και την κρύα ganache.
Μόλις το μίγμα ομογενοποιηθεί, σταματάμε το χτύπημα με το μίξερ και ανακατεύοντας με μια σπάτουλα σιλικόνης (μαρίζ) προσθέτουμε τα σπασμένα  μαρεγκάκια, τα βύσσινα (ή τα κράνμπερις) και τα μπισκότα.
Ανακατεύουμε καλά το μίγμα.
Καλύπτουμε μια φόρμα (ό,τι φόρμα θέλουμε) με διαφανή μεμβράνη και αδειάζουμε μέσα το μίγμα του λευκού μωσαϊκού.
Αφήνουμε το μωσαϊκό για μια νύχτα στο ψυγείο πριν το σερβίρουμε.
Μόλις βγάλουμε την τούρτα από τη φόρμα και την βάλουμε σε πιατέλα, περιχύνουμε το μωσαϊκό με το γλάσο κουβερτούρας που πρέπει να είναι σε θερμοκρασία δωματίου. 
TIPS
* Τα αποξηραμένα cranberries ή βύσσινα μπορούν να αφαιρεθούν εντελώς ή να αντικατασταθούν με σταγόνες μαύρης σοκολάτας έτσι ώστε η γλύκα από την ganache λευκής σοκολάτας και το ζαχαρούχο να ισορροπήσει και να μην είναι έντονη.
* Το μωσαϊκό μπορεί να μην μπει σε φόρμα και να πάρει το σχήμα του σαλαμιού, αν το τυλίξουμε πολύ απλά μέσα σε αντικολλητικό χαρτί και μετά σε αλουμινόχαρτο. Ύστερα, το ρολάρουμε επάνω στον πάγκο της κουζίνας, του δίνουμε το ανάλογο σχήμα και το βάζουμε στο ψυγείο για μερικές ώρες ή, ακόμα καλύτερα, για μια νύχτα.
* Εάν βιαζόμαστε, βάζουμε για 2-3 ώρες το μωσαϊκό στην κατάψυξη και το επαναφέρουμε στο ψυγείο 30 λεπτά πριν το σερβίρουμε ώστε να μαλακώσει λίγο.
Σας εύχομαι ένα υπέροχο, νοστιμότατο, φθινοπωρινό (όπως φαίνεται) Σαββατοκύριακο! 

Tante Kiki
41 Comments
No