Ο καιρός κρύωσε λιγουλάκι (αν και όχι πολύ) και το χωριάτικο λουκάνικο αρχίζει να γίνεται ιδανικό μεζεδάκι!
Παλιά Καβάλα... κάπου στα 1992, τέλη Νοεμβρίου! Ο καιρός μουντός, βροχερός και το κρύο τσουχτερό.
Περασμένες 9 το βράδυ και μόλις βγαίνεις από το αυτοκίνητο (αφού έχεις ανέβει όλη την ανηφόρα και έχεις περάσει του κόσμου τις στροφές) η μυρωδιά από ξύλο και ψητά κατακυριεύει τα ρουθούνια σου! Βαθιά ανάσα και η μυρωδιά μαζί με τη φαντασία παίζουν σκληρά παιχνίδια στο νου και τους σιελογόνους αδένες! Αχ αυτή η βροχή!! Δεν αφήνει μόνη την τσίκνα να παίξει το παιχνίδι της παρά την ανακατεύει με τη μυρωδιά της νοτισμένης γης! Κι όμως, ακόμα κι έτσι αισθάνεσαι τις νοστιμιές που ψήνονται στις ψησταριές εκεί γύρω. Ένα σωρό ταβερνούλες, η μια μετά την άλλη συναγωνίζονται σε λιχουδιές κι ανταγωνίζονται για το ποιά θα πρωτοκερδίσει τον επισκέπτη!
Περασμένες 9 το βράδυ και μόλις βγαίνεις από το αυτοκίνητο (αφού έχεις ανέβει όλη την ανηφόρα και έχεις περάσει του κόσμου τις στροφές) η μυρωδιά από ξύλο και ψητά κατακυριεύει τα ρουθούνια σου! Βαθιά ανάσα και η μυρωδιά μαζί με τη φαντασία παίζουν σκληρά παιχνίδια στο νου και τους σιελογόνους αδένες! Αχ αυτή η βροχή!! Δεν αφήνει μόνη την τσίκνα να παίξει το παιχνίδι της παρά την ανακατεύει με τη μυρωδιά της νοτισμένης γης! Κι όμως, ακόμα κι έτσι αισθάνεσαι τις νοστιμιές που ψήνονται στις ψησταριές εκεί γύρω. Ένα σωρό ταβερνούλες, η μια μετά την άλλη συναγωνίζονται σε λιχουδιές κι ανταγωνίζονται για το ποιά θα πρωτοκερδίσει τον επισκέπτη!
Κατεβαίνουμε από το αμάξι και κατευθυνόμαστε με σταθερό αν και αργό βήμα προς ένα ...κρεοπωλείο. Ναι, καλά διαβάσατε ένα μικρό κρεωπολείο που όμως κρύβει θησαυρό! Μια μικρή ταβερνούλα δίπλα... αυτή του μερακλή κρεοπώλη που τα καλύτερά του κρέατα τα ρίχνει στην ψησταριά για να μας κάνει να τον θυμόμαστε τόσα χρόνια μετά. Στην μια άκρη του μαγαζιού ένα μεγάλο τζάκι και στην άλλη, εκεί στη γωνία μια ψηλή, ολοστρόγγυλη, μαύρη ξυλόσομπα γεμάτη ξύλα! Η φωτιά της δυνατή και πορτοκαλοκόκκινη σε κάνει να χαίρεσαι να κάθεσαι δίπλα της. Το τραπέζι δίπλα της άδειο. Τί τύχη!! Καθόμαστε! Ο συμπαθητικός λιχούδης (όταν κάνεις τέτοιες νοστιμιές είναι σίγουρο ότι έχεις κι εσύ το μικρόβιο της νοστιμιάς) ταβερνιάρης έρχεται και παίρνει παραγγελία και σε λίγα λεπτά ένα ψηλόλιγνο αγόρι (ο γιός του και μελλοντικός κάτοχος της πατρικής περιουσίας) καταφθάνει με μερικές φέτες ψωμί. Παίρνει 2 και τις βάζει επάνω στην ξυλόσομπα κι όσο η φωτιά καίει τόσο η φέτες ξεροψήνονται και μοσχοβολούν φρέσκο, ζυμωτό, χωριάτικο ψωμί. Μετά από λίγο οι ξεροψημένες φέτες επιστρέφουν στην κουζίνα και περιχύνονται με φρέσκο ελαιόλαδο και ρίγανη... έτσι για να συνοδεύσουν τη σαλάτα που ήδη έχει καταφθασει αλλά και τα ξεροψημένα παϊδάκια κι ένα χωριάτικο λουκάνικο... άλλο πράγμα!!! Κομμένο σε ροδέλες, με κρεμμύδια, πράσα και πιπεριά τριγύρω μέσα στο φθηνό σαγανάκι φαντάζει καλύτερο κι από το πιο αριστοκρατικό γεύμα καθώς έξω αρχίζει σιγά σιγά η βροχή να ...γίνεται χιόνι. Τί μοναδική νοστιμιά!!! Tο άρωμα του χωριάτικου λουκάνικου δένει καταπληκτικά με τα πράσα και την γλυκιά, κόκκινη πιπεριά κι όλα μαζί δένουν τόσο με το χειμωνιάτικο τοπίο που βλέπω έξω από το παράθυρο!!
Αυτή τη λιχουδιά σας ετοίμασα κι εγώ σήμερα κι ας μην είμαστε ακόμα στην καρδιά του χειμώνα. Εξ άλλου φθινόπωρο ή χειμώνα η νοστιμιά είναι πάντα η ίδια! Και για να καταλάβετε για τί ακριβώς σας μιλάω τόση ώρα... δεν έχετε παρά να συνεχίσετε το διάβασμα...
ΥΛΙΚΑ για 2 άτομα
- 1 1/2 μεγάλο λουκάνικο χωριάτικο σε ροδέλες
- 200 γρ. πράσα σε ροδέλες
- 2-3 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
- 1 κόκκινη πιπεριά Φλωρίνης σε κομμάτια
- 150 ml κόκκινο κρασί + 150 ml νερό
- Χυμό από 1 μέτριο λεμόνι
- ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
- Βάζουμε σε αντικολλητικό τηγάνι τα πράσα και λίγο νερό και τα ζεματίζουμε για 2-3 λεπτά.
- Χύνουμε το νερό και ρίχνουμε 2-3 κ.σ. ελαιόλαδο.
- Μόλις ζεσταθεί ξαναβάζουμε τα πράσα, τα κρεμμυδάκια και την πιπεριά.
- Πασπαλίζουμε με ελάχιστο αλάτι, ζάχαρη και λίγο πιπέρι.
- Αφήνουμε τα λαχανικά μας σε σιγανή προς μέτρια φωτιά να σοταριστούν.
- Περιχύνουμε με το κόκκινο κρασί και και τα αφήνουμε να βράσουν μέχρι να τελειώσει το κρασί.
- Προσθέτουμε και το νερό και αφήνουμε τα λαχανικά να βράσουν λίγο ακόμη.
- Μόλις το νερό εξατμιστεί και τα λαχανικά μείνουν με το λάδι τους, προσθέτουμε τις ροδέλες του λουκάνικου.
- Αφήνουμε σε μέτρια φωτιά να σοταριστούν τα λαχανικά και να τηγανισθούν καλά τα λουκάνικα.
- Λίγο πριν κατεβάσουμε από τη φωτιά το τηγάνι, περιχύνουμε με το χυμό από ένα μέτριο λεμόνι, αφήνοντας να πάρουν μια τελευταία βράση.
- Απολαμβάνουμε με ψημένο ψωμί (ιδανικά ζυμωτό) και κόκκινο κρασί.
Καλή σας μέρα!!
