Μια πίτα πάντα νηστίσιμη, εύκολη, που δεν χρειάζεται απαραίτητα μίξερ και που μπορεί να γίνει σε διάφορες παραλλαγές αλλά πάντα με 7, 9 ή 11 υλικά. Στις φανουρόπιτες που έχω φτιάξει μέχρι τώρα, εκτός από αυτές με τα 7 ή τα 9 υλικά, θα βρείτε φανουρόπιτα με ταχίνι, με αλεύρι ολικής άλεσης και cranberries, με φρουκτόζη και σοκολάτα, όλες κέικ αφράτα που δεν "διαλύονται-τρίβονται" και είναι θεϊκά νόστιμες τόσο που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν απλά cakes χωρίς κανένα δισταγμό.

1- Φανουρόπιτα με 7 υλικά

2- Φανουρόπιτα με 9 υλικά

3- Φανουρόπιτα με ταχίνι και 9 υλικά

4- Φανουρόπιτα εναλλακτική με σοκολάτα και φρουκτόζη

5- Φανουρόπιτα με αλεύρι ολικής άλεσης και cranberries

Τα χρόνια πέρασαν και οι πατατοκροκέτες έμειναν στην άκρη παραμελημένες (όπως και πολλές άλλες πεντανόστιμες λιχουδιές) γιατί η μόδα άλλαξε, οι γεύσεις εξελίχθηκαν, η εμφάνιση και οι γαστρονομικές καινοτομίες άλλα ζητούσαν. Τί κρίμα, δεν τους άξιζε τέτοια τύχη!

Και ήρθε η φετινή "Παναγιά" και μετά από πολύ καιρό η οικογένεια (όλοι εμβολιασμένοι πια) θα έτρωγε όπως παλιά, τον καλό εκείνο τον καιρό που δεν υπήρχε η πανδημία. Και μαζί με τις μνήμες και τις αναμνήσεις, μαζί με το ψάξιμο σε συνταγές για το πολυπόθητο οικογενειακό τραπέζι "έσκασαν μύτη" και οι πατατοκροκέτες. Φυσικά μόνον με τυριά (γιατί κάποιοι δεν θέλουν τα αλλαντικά) και βέβαια χωρίς μοσχοκάρυδο (γιατί κι αυτό κάποιοι δεν το συμπαθούν) αλλά και χωρίς κρεμμύδι, μαϊντανό ή άνιθο (γιατί κι εδώ υπάρχει θέμα... αρνητών)!!! Δηλαδή πατατοκροκέτες χωρίς καμιά ιδιαίτερη πινελιά; Μα, φυσικά, και όχι! Με τυριά και ψημένα, αλμυρά αμύγδαλα μαζί με την καφετιά τους φλούδα που θα τους δώσει έναν ιδιαίτερο γευστικό χαρακτήρα. 

Κι από την άλλη, ας δούμε τί θα γίνει αν δεν τις πανάρουμε; Μπορούμε να τις πανάρουμε, δεν είναι ότι δεν μπορούμε αλλά γιατί αφού κι έτσι, μόνον με αλεύρι, γίνονται εξίσου τραγανές απ΄έξω με αφράτη σάρκα που λιώνει στο στόμα και κάνει τον ουρανίσκο να χορεύει από χαρά; Και επιπλέον... είναι λίγο πιο ελαφρές!

Έτσι κι έγινε! Οι κροκέτες στόλισαν μετά από αρκετά χρόνια το οικογενειακό τραπέζι σαν μεζεδάκια, μικροί και μεγάλοι ξετρελάθηκαν και τις εξαφάνισαν σε χρόνο ρεκόρ και για μια ακόμα φορά συνειδητοποιήσαμε την αξία των παλιών και διαχρονικών συνταγών προσαρμοσμένες στο γευστικό παρόν.

Κροκέτες πατάτας με τυριά και αμύγδαλα, χωρίς πανάρισμα

Περιγραφή: Μακρόστενες, μικρές, χρυσαφένιες, απανάριστες κροκετομπουκιές με απίθανη ξηροκαρπένια γεύση.

Μερίδες: 25-30 κροκέτες

ΥΛΙΚΑ

• 1 φάκελο νιφάδες πουρέ 125 γρ.
• 500 γρ. γάλα ζεστό
• 100 γρ. ρεγκάτο τριμμένο
• 100 γρ. πεκορίνο τριμμένο
• 100 γρ. φέτα τριμμένη
• 70 γρ. αμύγδαλα (με την φλούδα), ψημένα, αλατισμένα, ψιλοτριμμένα
• 1 αυγό
• πιπέρι - αλάτι

  

ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

1. Αναμιγνύουμε τις νιφάδες πατάτας με το ζεστό γάλα και ανακατεύουμε καλά μέχρι να έχουμε ένα σφιχτό μείγμα πατάτας.
2. Προσθέτουμε αλάτι, πιπέρι και ανακατεύουμε καλά.
3. Αφήνουμε το μείγμα να κρυώσει και προσθέτουμε τα τυριά, πιπέρι και λίγο αλάτι και τα αμύγδαλα.
4. Ζυμώνουμε λίγο, δοκιμάζουμε για να είμαστε σίγουροι ότι είναι εντάξει στο αλάτι και προσθέτουμε το αυγό.
5. Ανακατεύουμε καλά μέχρι να έχουμε ένα ομογενοποιημένο μείγμα.
6. Σε ένα ταψί βάζουμε ένα αλουμινόχαρτο ή ένα φύλλο αντικολλητικό χαρτί και το πασπαλίζουμε με αλεύρι (με γλουτένη ή χωρίς).
7. Βάζουμε το μείγμα σε ένα κορνέ (προαιρετικά ή πλάθουμε στο χέρι μικρές κροκέτες μακρόστενες ή στρογγυλές) με μεγάλο στόμιο (οδοντωτό ή απλό) και βγάζουμε μικρές κροκέτες μήκους 5-6 εκατοστών.
8. Τις πασπαλίζουμε με λίγο αλεύρι και τις βάζουμε στο ψυγείο μέχρι να τις ψήσουμε ή να τις τηγανίσουμε .
9. Τηγανίζουμε ή ψήνουμε στο φούρνο στους 200 βαθμούς, σε αντιστάσεις και αέρα (χωρίς να τις γυρίσουμε) μέχρι να πάρουν ένα ωραίο χρυσόξανθο χρώμα.
10. Μόλις τις βγάλουμε από το τηγάνι, τις τοποθετούμε επάνω σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας για να φύγει το περιττό λάδι και μετά τις σερβίρουμε.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ - TIPS

1. Αν δεν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε νιφάδες πουρέ μπορούμε να βράσουμε 3-4 μεγάλες πατάτες (περίπου 600 γρ. καθαρό βάρος) και αφού τις βράσουμε να τις πολτοποιήσουμε με το πιρούνι ώστε να έχουμε έναν σφιχτό πουρέ (φυσικά δεν προσθέτουμε γάλα).
2. Αν θέλουμε μπορούμε να πανάρουμε τις κροκέτες, βουτώντας κάθε μία πρώτα σε χτυπημένο αυγό (για όλες θα χρειαστούν 2 αυγά μεγάλα) και μετά σε φρυγανιά)
3. Μπορούμε επίσης να τις ψήσουμε στο φούρνο (στους 200 βαθμούς Κελσίου) στις αντιστάσεις και αέρα  μέχρι να αποκτήσουν ένα χρυσόξανθο χρώμα.
4. Εάν θέλουμε οι πατατοκροκέτες να είναι χωρίς γλουτένη, απλά για να τις αλευρώσουμε χρησιμοποιούμε αλεύρι χωρίς γλουτένη.
5. Εάν τα αμύγδαλα μας φαίνονται πολλά μπορούμε να μειώσουμε την ποσότητά τους.
6. Προσοχή: το λάδι για το τηγάνισμα πρέπει να έχει υψηλή θερμοκρασία γιατί αλλιώς οι κροκέτες λιώνουν, και αδειάζουν γιατί διαλύεται το μείγμα.
7. Γι αυτό δεν πρέπει να βάζουμε πολλές κροκέτες μαζί στο κατσαρολάκι ή βαθύ τηγάνι που τις τηγανίζουμε  αλλά σταδιακά (δηλαδή, μια κροκέτα ανά 30 δευτερόλεπτα) για να προλαβαίνουμε να τις βγάζουμε από το λάδι πριν γίνουν πολύ σκούρες και να μην ρίχνουμε την θερμοκρασία του λαδιού.

Η πρώτη μας "γνωριμία" και η εμπειρία μου.                                        

Ακούγοντας όλο και πιο συχνά τη διατροφική μαγιά αποφάσισα κάποια στιγμή να την δοκιμάσω. Έτσι κι αλλιώς, ένας νηστήσιμος / vegan μουσακάς μου έκλεινε από καιρό το μάτι προκαλώντας με συνεχώς. Η αλήθεια είναι, ότι είμαι από κείνους του τύπους που μπορείς άνετα να με αποκαλέσεις "τυροφάγο". Αγαπώ τα τυριά, κάθε είδος τυριού... άσπρο, κίτρινο, σκληρό, μαλακό, κρέμα, κλασσικό ή πιο σύγχρονο. Η ιδέα, λοιπόν, να φτιάξω έναν μουσακά που δεν θα έχει τριμμένο τυρί μέσα δεν μου ακούγονταν καθόλου δελεαστική. Από την άλλη δεν ήθελα με τίποτα να χρησιμοποιήσω κάποιο νηστήσιμο τυρί γιατί δεν ανήκει στις γευστικές μου προτιμήσεις και γιατί, συνήθως, γίνονται από γάλα σόγιας (εγώ και η σόγια βαδίζουμε σε τελείως χωριστά μονοπάτια). 'Ετσι, κατέληξα στη διατροφική μαγιά  (που βλέπεις στην παραπάνω φωτογραφία), η οποία είναι σε νιφάδες με γεύση που θυμίζει ψημένο καρύδι ανακατεμένο με παρμεζάνα, εμπλουτισμένη με Β12 και Β6 και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε σάλτσες, σούπες, ζυμαρικά, δημητριακά και smoothies. Προσωπικά, πασπάλισα με αυτή τα λαχανικά και την πρόσθεσα στον πουρέ, μέσα και στην επιφάνεια του φαγητού. Ειλικρινά δεν το μετάνιωσα! Πρόσθεσε στοv vegan μουσακά μια μοναδική γεύση που τον απογείωσε και δεν μου έλειψε καθόλου (απίστευτο!) το τυρί. Αλλά και στον πουρέ πατάτας χάρισε ένα πιο "κρεμώδες σώμα"! Μετά από το πιάτο αυτό, την ξαναχρησιμοποίησα για να πασπαλίσω μακαρόνια με κιμά μανιταριών αλλά και μια πολυσαλάτα (και τις δύο φορές αντί για το αγαπημένο μου πεκορίνο). Εεεε λοιπόν, και στα δύο πιάτα χάρισε μια μοναδική νοστιμιά!

Συμπέρασμα : η εμπειρία ήταν άριστη! Η διατροφική μαγιά θα χρησιμοποιηθεί ξανά και ξανά!

Τί είναι η διατροφική μαγιά;

Προέρχεται από τη φυσική ζύμωση των σακχαρομυκήτων Saccharomyces cerevisiae σε ένα μέσο που είναι πλούσιο σε σάκχαρα, όπως η μελάσα ή το παντζάρι ή σε μικρά μανιτάρια όπου "ταΐζεται" με ζάχαρη. Στη συνέχεια θερμαίνεται για να απενεργοποιηθεί, πλένεται, παστεριώνεται, στεγνώνει θρυμματίζεται και συσκευάζεται. Τα κύτταρα στη ζύμη απενεργοποιούνται κατά τη διάρκεια της παρασκευής και της επεξεργασίας της οπότε δεν είναι ζωντανά στο τελικό προϊόν. Φυσικά, τις περισσότερες φορές εμπλουτίζεται με περισσότερες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία για να έχει ακόμα μεγαλύτερη διατροφική αξία (απαραίτητη στους vegan) και όχι μόνον γεύση.

Ποιοι την χρησιμοποιούν;

Χρησιμοποιείται κυρίως από vegeterians και vegans για την τυρένια, αλμυρή γεύση της μια και δεν χρησιμοποιούν τυριά αλλά και από οποιονδήποτε θέλει να κάνει ένα νηστήσιμο φαγητό που, κανονικά, περιέχει τυρί αλλά θέλει να αποφύγει τα φυτικά τυριά. Επίσης, την χρησιμοποιούν όσοι έχουν δυσανεξία στην λακτόζη και αποφεύγουν τα τυριά. Τέλος, απευθύνεται σε όσους θέλουν να επωφεληθούν από τα διατροφικά της οφέλη ή σε όσους λατρεύουν αυτή την ιδιαίτερη τυρο-ξηροκαρπένια γεύση της που αγγίζει τα όρια του umami. 

Ποια είναι η διατροφική της αξία και τα οφέλη της;

Η ιστορία τους

Η πρώτη εμφάνιση των μαυρομάτικων ήταν στην Αφρική απ’ όπου οι Ισπανοί εξερευνητές τα έφεραν στον Νέο Κόσμο. Στη Λατινική Αμερική, τα μαυρομάτικα (ή φασόλια της αγελάδας όπως τα ονόμαζαν) θεωρούνταν το πιάτο του φτωχού συμβολίζοντας την ταπεινότητα κι αυτό γιατί στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, οι γιάνκηδες έκαιγαν όλες τις άλλες καλλιέργειες εκτός από τις καλλιέργειες των μαυρομάτικων γιατί αυτά χρησιμοποιούνταν μόνον για ζωοτροφή. Ωστόσο για να επιζήσουν οι κάτοικοι άρχισαν να τα χρησιμοποιούν για τροφή.            

Στον Αμερικανικό Νότο τα μαυρομάτικα έγιναν το βασικό και αγαπημένο φαγητό των Αφροαμερικανών από την εποχή της σκλαβιάς και πέρασαν στην κατηγορία των παραδοσιακών τους φαγητών. Καταναλώνονταν (εκτός από τον υπόλοιπο χρόνο) και την Πρωτοχρονιά γιατί πίστευαν ότι αντιπροσωπεύουν κέρματα και θα τους φέρουν ευημερία, πλούτη και τύχη όλο τον χρόνο. Σε άλλα μέρη του κόσμου έριχναν στην κατσαρόλα με τα μαυρομάτικα ένα κέρμα και όποιος το βρεί στο πιάτο του θα είναι τυχερός για όλη την χρονιά (όπως έχουμε εμείς το κέρμα στην Βασιλόπιτα).

Στην Ελλάδα, η καλλιεργειά τους άρχισε από τον 3^ο αιώνα π.Χ. και συνήθως τα έτρωγαν με ξίδι, μέλι και σιναπόσπορο. Ο Διοσκουρίδης τα αναφέρει με το όνομα «η σμίλαξ η κηπαία» ενώ κατά τα βυζαντινά χρόνια (12^ο ή 13^ο αιώνα) αναφέρονται σε ένα σατιρικό κείμενο σαν «φάσουλος ο κοιλιοπρήσθης και μαυρόμματος».

Τα οφέλη τους

Συνδυάζοντας δύο πολύ σημαντικές ιδιότητες, το ότι δεν έχουν πολλές θερμίδες (μόνον 134 θερμίδες τα 100 γρ.) αλλά είναι πολύ πλούσια σε πρωτεΐνη και θρεπτικά συστατικά (μαγνήσιο, μαγγάνιο, φώσφορο, ψευδάργυρο, κάλιο, νάτριο) μια κούπα μαυρομάτικα φασόλια καλύπτει το 45% των καθημερινών αναγκών σε φυτικές ίνες, το 58% σε φυλλικό οξύ και το 31% σε πρωτεΐνη. 

10  λόγοι για να τα καταναλώνουμε

1.    Είναι απαραίτητα για τη σωστή λειτουργία όλων των κυττάρων, των ιστών και των οργάνων του σώματος γιατί λόγω της περιεκτικότητας τους σε κάλιο και νάτριο αποτελούν βασικούς ηλεκτρολύτες που ρυθμίζουν την αυξημένη πίεση του αίματος, την διέγερση νεύρων και μυών και το pH.

2.     Είναι μια καλή πηγή πρωτεΐνης για τους χορτοφάγους.

3.   Η θειαμίνη (βιταμίνη Β1) τους είναι πολύ σημαντική για την καλή λειτουργία των εγκεφαλικών κυττάρων, της μνήμης και της γνωστικής ικανότητας.

4.    Είναι πολύ καλή πηγή σιδήρου (αν και η απορρόφησή του είναι μικρότερη από αυτήν του ζωικού σιδήρου)  ειδικά όταν συνδυάζονται με τρόφιμα που είναι πλούσια σε βιταμίνη C.

5.    Η βιταμίνη Α που περιέχουν έχει αντιοξειδωτική δράση και συμβάλλει στην καλή υγεία των ματιών, οστών, δέρματος και μαλλιών.

6. Μεταβολίζονται με αργούς ρυθμούς σε σύγκριση με άλλους σύνθετους υδατάνθρακες και με τις φυτικές τους ίνες συμβάλλουν στο αίσθημα κορεσμού και στην πρόσληψη λιγότερων θερμίδων βοηθώντας έτσι στην απώλεια κιλών.

7.    Διατηρούν χαμηλά τα επίπεδα σακχάρου γιατί έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη ενώ παράλληλα περιορίζουν το αίσθημα κούρασης.

8.  Επιστήμονες συστήνουν στους ενήλικες να καταναλώνουν 3 κούπες φασόλια εβδομαδιαία για να μειώσουν το ρίσκο χρόνιων παθήσεων όπως ο καρκίνος.

9.  Δεν έχουν γλουτένη, άρα είναι μια πολύ καλή τροφή για όσους πάσχουν από κοιλιοκάκη.

10. Με την μεγάλη τους περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες συμβάλλουν στην  καλή λειτουργία του εντέρου.