Η Βασιλόπιτα και η ιστορια της



"Βασιλόπιτα λέγαμε την πίτα που κάναμε για την Πρωτοχρονιά, από καλαμποκίσιο αλεύρι και λίπος. Άλλα υλικά δεν είχε. Μέσα βάζαμε νόμισμα. Το σχήμα της πίτας ήταν στρογγυλό. Στολίδια δεν είχε. Χαράζαμε μόνο, με κάθετη την παλάμη μας, το σχήμα του σταυρού." διαβάζουμε στο βιβλίο "Χερσέ, βασιλόπιτες και άλλα" σχετικά με το μικρασιάτικο τραπέζι του Δωδεκαημέρου.

Σύμφωνα με την Ορθόδοξη θρησκευτική παράδοση το έθιμο της βασιλόπιτας έχει τις ρίζες του στην Καισάρεια της Καππαδοκίας (Μικρά Ασία). Ωστόσο, οι ρίζες του είναι πολύ πιο παλιές. Η καταγωγή της Βασιλόπιτας πηγαίνει πίσω στο αρχαίο τελετουργικό της ελληνικής γιορτής των Κρονίων (και αργότερα της αντίστοιχης ρωμαϊκής των Σατουρναλίων). Η γιορτή ήταν αφιερωμένη στον Κρόνο και την Ρέα, διαρκούσε μια ημέρα και γινόταν προσφορά άρτου και φρούτων. Το έθιμο της προσφοράς άρτου στην αρχαιότητα υπήρχε σε πολλές αγροτικές γιορτές όπως τα Θαλύσια και τα Θεσμοφόρια.  

Από τους Φράγκους προήλθε η συνήθεια της τοποθέτησης νομίσματος μέσα στην πίτα αν και υπάρχει και στην ορθόδοξη θρησκευτική παράδοση μια αντίστοιχη αναφορά. Σύμφωνα με αυτή την παράδοση ο Επίσκοπος Μέγας Βασίλειος ζήτησε από τους πλούσιους κατοίκους της Καισάρειας (στην Καππαδοκία) να μαζέψουν ό,τι χρυσαφικά είχαν για να δώσουν σαν "λύτρα" στον Έπαρχο της Καππαδοκίας με σκοπό να γλυτώσουν την κατάκτηση και την λεηλασία της πόλης. Πράγματι μαζεύτηκαν πολλά τιμαλφή. Όμως, σαν από θαύμα, ο Έπαρχος  μετάνιωσε και απάλλαξε την πόλη από την επικείμενη καταστροφή. Για να μπορέσει όμως ο Μέγας Βασίλειος να τα επιστρέψει, μη γνωρίζοντας σε ποιόν ανήκει το κάθε ένα, ζήτησε να παρασκευασθούν μικρά ψωμάκια μέσα στα οποία τοποθέτησε όλα τα τιμαλφή. Τα ψωμάκια μοιράστηκαν στους κατοίκους που πήραν μεγάλη χαρά.

Στην Ελλάδα, η βασιλόπιτα έχει διαφορές ανάλογα με τον τόπο. Οι Μικρασιάτες καθιέρωσαν την γλυκιά βασιλόπιτα τη λεγόμενη "πολίτικη" ή "σμυρνέικη". Στη Δυτική Μακεδονία η βασιλόπιτα, συχνά, είναι τυρόπιτα ή πρασόπιτα ενώ στην Ήπειρο είναι κιμαδόπιτα. Η ποντιακή βασιλόπιτα είναι επίσης αλμυρή, με τυρί. Κοινό σημείο, όμως, όλων είναι το νόμισμα που τοποθετείται στο εσωτερικό και "φέρνει τύχη" σε όποιον το βρει. Παλιά το νόμισμα ήταν χρυσό ή ασημένιο. Σε αγροτικές περιοχές αντί για φλουρί μέσα στη βασιλόπιτα τοποθετείται ένα κομμάτι άχυρο, ένα κλαδί ελιάς ή κληματόβεργας ακόμα και ένα κομμάτι τυρί για να φέρουν καλή τύχη στην παραγωγή.

Σύμφωνα με το ελληνικό έθιμο, η βασιλόπιτα κόβεται αμέσως μόλις αλλάξει ο χρόνος και αφού ανάψουν τα φώτα που σβήνουν για ένα λεπτό. Ο νοικοκύρης του σπιτιού σταυρώνει την πίτα 3 φορές και την κόβει σε τρίγωνα κομμάτια αρχίζοντας από το κομμάτι του Χριστού. Μετά κόβει ένα για τα κτήματα και από ένα για όλα τα άτομα της οικογένειας. Σε κάποια μέρη, βασιλόπιτα κόβουν και την δεύτερη μέρα αλλά και την ημέρα των Θεοφανίων. Στις μέρες μας η βασιλόπιτα μπορεί να είναι τσουρέκι, "τριφτή" ή κάποιο κέικ.

1- Παραδοσιακή πολίτικη βασιλόπιτα (ζύμη τσουρεκιού)


3- Βασιλόπιτα - κέικ με ξηρούς καρπούς 


4- Βασιλόπιτα-κέικ με σοκολάτα και ξηρούς καρπούς 

5- Βασιλόπιτα - κέικ με ξερά φρούτα και μοναδικά αρώματα  


6- Βασιλόπιτα με κάστανο και σοκολάτα 


7- Τριφτή βασιλόπιτα Καππαδοκίας


8- Βασιλόπιτα με γάλα καρύδας  

ΠΗΓΕΣ για την ιστορία της βασιλόπιτας:  ΕΔΩ & ΕΔΩ 

Tante Kiki
2 Comments

Πολύχρωμη εορταστική σαλάτα


Πολύχρωμη εορταστική σαλάτα

Μια γιορτινή πλούσια σαλάτα, με χριστουγεννιάτικα χρώματα είναι η σημερινή πρότασή μου. Μια σαλάτα που δεν της λείπει τίποτα και που η νοστιμιά της περισσεύει τόσο πολύ που ακόμα και ο πιο σκεπτικιστής και αρνητής σαλάτας θα μπει σε πειρασμό να δοκιμάσει. Ιδανική για το εορταστικό τραπέζι αλλά όχι μόνον. Ταιριάζει απόλυτα με ψητά κρέατα αλλά μπορεί να αποτελέσει και μόνη της ένα καταπληκτικό ελαφρύ γεύμα με τη συνοδεία κρουτόν ή ψωμιού.
Tante Kiki
0 Comments

Μαλακά μουστοκούλουρα με πετιμέζι, χωρίς επιπλέον ζάχαρη


Μαλακά μουστοκούλουρα με πετιμέζι, χωρίς επιπλέον ζάχαρη

Καλημέρα και καλό μήνα! Μουστοκούλουρα δεν είχα κάνει μέχρι τώρα! Πάντα έλεγα να φτιάξω αλλά όλο και κάτι συνέβαινε και το παραμελούσα, αν και είναι από τα κουλουράκια που αγαπώ, ιδιαίτερα τα μαλακά μουστοκούλουρα. Βέβαια, το μυστικό είναι να έχεις μούστο αλλά εγώ δεν είχα! Οπότε το επόμενο πιο κατάλληλο είναι το πετιμέζι ή αλλιώς σταφυλόμελο. Ποια είναι η διαφορά τους; Ο μούστος είναι ο χυμός από τα σταφύλια ενώ πετιμέζι είναι ο συμπυκνωμένος χυμός που παίρνουμε αφού σιγοβράσουμε τον μούστο (με καθαρή στάχτη, με λίγο μπαγιάτικο ψωμί ή σκέτο) για αρκετή ώρα και μείνει το παχύρρευστο πετιμέζι. Η γεύση του είναι γλυκόξινη με λεπτή επίγευση σταφυλιού. 

Μαλακά μουστοκούλουρα με πετιμέζι, χωρίς επιπλέον ζάχαρη

Στα δικά μου μουστοκούλουρα προτίμησα να μην βάλω ζάχαρη όπως έλεγε και η αρχική συνταγή και είναι, πράγματι, ικανοποιητικά γλυκά. Έβαλα όμως ξύσμα πορτοκαλιού, μαύρες σταφίδες και σουσάμι που τα απογείωσαν κυριολεκτικά. Με τσάι, γάλα ή καφέ, νόστιμα και υγιεινά ξετρέλαναν μικρούς και μεγάλους. Ιδανικά για πρωί ή απόγευμα.

Μαλακά μουστοκούλουρα με πετιμέζι, χωρίς επιπλέον ζάχαρη

Μαλακά μουστοκούλουρα με πετιμέζι, χωρίς επιπλέον ζάχαρη
Print Friendly and PDF
Περιγραφή: Μικρά, αφράτα, γλυκά όσο πρέπει και απολύτως υγιεινά
Μερίδες: 50-60 κουλουράκια
ΥΛΙΚΑ
    • 180 ml ελαφρύ ελαιόλαδο (ή αραβοσιτέλαιο)
    • 130 ml χυμό από φρέσκο πορτοκάλι
    • 380 ml  πετιμέζι
    • 2 κ.γλ. κανέλα
    • 1/2 κ.γλ. γαρίφαλο
    • 2 κ.γλ. ξύσμα πορτοκαλιού
    • 1/2 κ.γλ. σόδα
    • 1 πρέζα αλάτι
    • 80 γρ. μαύρες σταφίδες
    • 650 - 660 γρ. φαρίνα αυτοδιογκούμενη, κοσκινισμένη
    • λίγο σουσάμι για την επιφάνεια (προαιρετικά)
        
        ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
        1. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 160 βαθμούς Κελσίου, στον αέρα.
        2. Σε ένα μπολ, ανακατεύουμε το ελαιόλαδο, το πετιμέζι, τον χυμό και το ξύσμα πορτοκαλιού, την κανέλα, το γαρίφαλο, τη σόδα, το αλάτι και τις σταφίδες. 
        3. Ανακατεύουμε καλά το μείγμα, με το σύρμα και προσθέτουμε το 1/3 από τη φαρίνα.
        4. Συνεχίζουμε το ανακάτεμα προσθέτοντας ακόμα μια δόση φαρίνας και μόλις το μείγμα αρχίσει να γίνεται ζύμη, αφήνουμε το σύρμα και ζυμώνουμε με το χέρι μέχρι να ενσωματωθεί όλη η φαρίνα.
        5. Η ζύμη πρέπει να είναι λιπαρή, σφιχτή τόσο όσο να πλάθεται και να μην κολλάει στα χέρια.
        6. Πλάθοντας τα μουστοκούλουρα, προσπαθούμε οι σταφίδες να μείνουν μέσα στη ζύμη και όχι στην επιφάνεια για να μην καούν και σκληρύνουν κατά το ψήσιμο.
        7. Καλύπτουμε 2 λαμαρίνες με αντικολλητικό χαρτί και απλώνουμε τα μουστοκούλουρα είτε στρογγυλά είτε σαν κουλουράκια.
        8. Πασπαλίζουμε με σουσάμι (προαιρετικά) και βάζουμε στον φούρνο.
        9. Ψήνουμε για 15 λεπτά (πάντα ανάλογα με τον φούρνο και το μέγεθός τους).
        10. Αφήνουμε να κρυώσουν καλά πριν τα βγάλουμε από το ταψί.
        ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
        * Προσωπικά, έβαλα σε γυάλινο βάζο  που κλείνει καλά μερικά και επειδή δεν καταναλώνουμε γρήγορα μπισκότα και κουλουράκια, τα υπόλοιπα τα έβαλα σε σακούλα κατάψυξης (με ζιπ) και τα έβαλα στην κατάψυξη, βγάζοντας κάθε 2 ημέρες 5-6 έτσι ώστε να διατηρούνται πάντα φρέσκα.
        Πηγή αρχικής συνταγής : ΕΔΩ

        Μαλακά μουστοκούλουρα με πετιμέζι, χωρίς επιπλέον ζάχαρη


        Tante Kiki
        1 Comments

        Μηλόπιτα τύπου flognarde με ζάχαρη καρύδας


        Μηλόπιτα τύπου flognarde με ζάχαρη καρύδας

        Στις μηλόπιτες είχα πάντα μια λατρεία ! Όποια μορφή κι αν είχαν... τάρτα, γκαλέτ, αναποδογυρισμένες, πάστα φλώρα, φλαν, κλαφουτί, κέικ, τούρτα ή ακόμα και cheesecake. Λατρεύω τα μήλα... έτσι κι αλλιώς, μεγάλωσα βλέποντάς τα κι αυτά να μεγαλώνουν και να ωριμάζουν. Με πατέρα γεωπόνο και παππού "μικρό" μηλοπαραγωγό δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς! Αυτός είναι και ο λόγος που λατρεύω να δοκιμάζω συνεχώς νέες συνταγές για μηλόπιτες. Η μηλόπιτα είναι πια στο DNA μου γιατί ήταν ένα από τα πιο συνηθισμένα γλυκά της γιαγιάς αν και όχι σε τέτοια ποικιλία που μπορείς να βρεις σήμερα.

        Μηλόπιτα τύπου flognarde με ζάχαρη καρύδας

        Τα Flan, clafoutis, flognarde ή  flaugnarde είναι παρόμοια κρεμώδη γλυκά που διαφέρουν κυρίως ως προς τα φρούτα αλλά και τον τόπο καταγωγής τους. Οι Γάλλοι λένε πως το clafoutis γίνεται μόνον με κεράσια αλλιώς είναι flognarde και ο τόπος καταγωγής της είναι η περιοχή της Limousin με τα περίφημα μήλα. Για να πετύχει, λοιπόν,  η flognarde πρέπει ο φούρνος να είναι καλά προθερμασμένος  και να χτυπήσουμε το μείγμα (είτε πρώτα το βούτυρο με τη ζάχαρη και μετά τα αυγά είτε πρώτα τα αυγά με τη ζάχαρη προσθέτοντας το βούτυρο λιωμένο αλλά όχι καυτό) πάρα πολύ καλά μέχρι να πάρει ένα ανοιχτό κίτρινο χρώμα. 

        Μηλόπιτα τύπου flognarde με ζάχαρη καρύδας

        Ωστόσο, η συγκεκριμένη μηλόπιτα είναι λίγο διαφορετική για τρεις λόγους. Πρώτον, έχει διπλό ψήσιμο, δηλαδή έψησα πρώτα τα μήλα κάτι που, έτσι κι αλλιώς πολλές φορές το έκανα γιατί αν κάτι δεν μου αρέσει σε πολλές μηλόπιτες αυτό είναι αυτά τα "μισοψημένα" μήλα στην επιφάνειά τους. Βέβαια, αυτό, συνήθως, το έκανα καραμελώνοντας τα μήλα σε αντικολλητικό τηγάνι. Δεύτερον, το μείγμα που μπαίνει πάνω από τα μήλα είναι πιο αραιό από το κέικ (αν και με αρκετό βούτυρο) κι έτσι γίνεται σχεδόν κρεμώδες. Με άλλα λόγια, είναι μια μηλόπιτα που προσεγγίζει το flan, το clafoutis, το flognarde αλλά δεν είναι ίδια έχοντας ως βασική διαφορά την αυξημένη ποσότητα του βουτύρου. Τρίτον, διάλεξα να βάλω ζάχαρη καρύδας που μειώνει αρκετά τις θερμίδες του κάθε κομματιού προσπαθώντας να την απενοχοποιήσω λίγο.  😉 

        Μηλόπιτα τύπου flognarde με ζάχαρη καρύδας

        Καλή απόλαυση λοιπόν!

        Mηλόπιτα τύπου flognarde με ζάχαρη καρύδας
        Διπλοψημένη μηλόπιτα με ζάχαρη καρύδας
        Print Friendly and PDF
        Περιγραφή: Μια ιδιαίτερα κρεμώδης και νόστιμη μηλόπιτα
        Μέγεθος / Μερίδες: ταψί 24 εκ. / 8 μερίδες (ανάλογα με το μέγεθος)
        ΥΛΙΚΑ
          • 6 μεγάλα μήλα, καθαρισμένα και κομμένα σε χοντρές φέτες
          • 230 γρ. ζάχαρη καρύδας
          • 250 ml  νερό ζεστό
          • 1 1/2 κ.γλ. κανέλα

          Για την κρέμα
          • 4 αυγά μεγάλα
          • 300 γρ. ζάχαρη καρύδας
          • 180 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
          • 350 ml γάλα (ή αριάνι)
          • 90-100 γρ. φαρίνα αυτοδιογκούμενη 
          • 1 κ.γλ. baking powder
          • 1 φακελάκι βανίλια με άρωμα πορτοκάλι
          • 1 κ.γλ. ξύσμα πορτοκαλιού
          • 1/2 κ.γλ. τζίντζερ
              
              ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
              1. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200 βαθμούς Κελσίου, στον αέρα.
              2. Kαλύπτουμε με αντικολλητικό χαρτί ένα βαθύ, στρογγυλό ταψί 24 εκ. και ρίχνουμε μέσα 20 γρ. βούτυρο.
              3. Το βάζουμε στον ζεστό φούρνο για να λιώσει το βούτυρο.
              4. Τοποθετούμε μέσα τις φέτες μήλου και τις πασπαλίζουμε με τη ζάχαρη.
              5. Περιχύνουμε με το ζεστό νερό, προσθέτουμε την κανέλα και βάζουμε στο φούρνο να ψηθούν για 30-40 λεπτά περίπου ή μέχρι να μαλακώσουν και να πάρουν ένα χρυσόξανθο χρώμα.
              6. 5 λεπτά πριν ολοκληρωθεί το ψήσιμο των μήλων, ετοιμάζουμε το μείγμα της κρέμας.
              7. Χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη, τη βανίλια και το τζίντζερ και μόλις το μείγμα αφρατέψει προσθέτουμε ένα ένα τα αυγά συνεχίζοντας το χτύπημα (όπως κάνουμε στο κέικ).
              8. Ύστερα, προσθέτουμε εναλλάξ τη φαρίνα και το γάλα.
              9. Το μείγμα γίνεται αραιό γιατί είναι κρεμώδες μετά το ψήσιμο.
              10. Μόλις τελειώσει το ψήσιμο των μήλων, βγάζουμε το ταψί από τον φούρνο και πιέζουμε τα μήλα με ένα κουτάλι, με μια μαρίζ ή με το εργαλείο για τον πουρέ, έτσι ώστε να ενωθούν και να ισιώσουν.
              11. Χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία στους 180 βαθμούς Κελσίου.
              12. Ρίχνουμε προσεκτικά τον χυλό πάνω από τα μήλα και ξαναβάζουμε στον φούρνο για άλλα 45-50 λεπτά περίπου ή μέχρι να ψηθεί το γλυκό μας.
              13. Κάνουμε τη δοκιμή με ένα μαχαίρι ή ένα ξυλάκι για σουβλάκια και αν βγαίνει καθαρό τότε η μηλόπιτα είναι έτοιμη.
              14. Όταν ολοκληρωθεί το ψήσιμο, βγάζουμε από τον φούρνο και αφήνουμε να κρυώσει για 10 λεπτά περίπου.
              15. Ύστερα, προσεκτικά, περνάμε ένα μαχαίρι (με στρογγυλή μύτη) γύρω γύρω ώστε να ξεκολλήσει από το ταψί η μηλόπιτα και αναποδογυρίζουμε σε πιατέλα.
              16. Συνοδεύουμε την μηλόπιτα με παγωτό βανίλια, σαντιγύ ή ένα ελαφρύ γιαούρτι με λίγα λιπαρά πασπαλισμένο με κανέλα.
              ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
              • Αν δεν θέλουμε να ψήσουμε τα μήλα στο φούρνο (στο ταψί που θα γίνει η μηλόπιτα) και θέλουμε να μειώσουμε την κατανάλωση ρεύματος, μπορούμε να τα "ψήσουμε-καραμελώσουμε" σε βαθύ, αντικολλητικό τηγάνι και μετά να τα τοποθετήσουμε στο ταψί ακολουθώντας τα επόμενα βήματα κανονικά.
              • Προαιρετικά, προσθέτουμε στο μείγμα του κέικ, μια χούφτα μαύρες σταφίδες που τις έχουμε αφήσει να μουλιάσουν σε κονιάκ και ψιλοκομμένα καρύδια.
              • Επίσης, μπορούμε να πασπαλίσουμε τη μηλόπιτα με αμύγδαλα φιλέ και κανέλα.

              Διπλοψημένη μηλόπιτα με ζάχαρη καρύδας
              Tante Kiki
              0 Comments

              Πικάντικες πατάτες τύπου "ντοφινουάζ"


              Πικάντικες πατάτες τύπου "ντοφινουάζ"

              Πατάτες! Από τα πιο αγαπημένα υλικά. Ένα υλικό που μπορεί να φτιάξει χίλια δυο πιάτα αλμυρά αλλά και κάποια γλυκά! Ένα υλικό που λατρεύω! Νομίζω ότι θα μπορούσα να ζήσω μόνον με πατάτες. Εξάλλου, κυκλοφορούν τόσες ποικιλίες πατάτας πια! Κίτρινες Νευροκοπίου και Νάξου, κόκκινες Φθιώτιδας, λευκόσαρκες Κύπρου! Δεν θα αναφέρω τις γλυκοπατάτες γιατί, μάλλον, δεν έχουν και πολύ μεγάλη σχέση με τις κλασσικές πατάτες παρά το όνομά τους. Ωστόσο είναι κι αυτές υπέροχες άσχετα με το χρώμα τους.

              Πικάντικες πατάτες τύπου "ντοφινουάζ"

              Μπορεί ένα τόσο κλασσικό και διαχρονικό πιάτο να σου δίνει, σχεδόν κάθε φορά, μια νέα γαστρονομική απόλαυση; Φυσικά και μπορεί! Αυτή δεν ήταν παρά μια ρητορική ερώτηση γιατί όλοι όσοι μπαίνουν στην κουζίνα για να μαγειρέψουν και να απολαύσουν το φαγητό αυτό το ξέρουν καλά! Έτσι είναι και η σημερινή μου πρόταση που ξεκινάει από μια πασίγνωστη και πολυαγαπημένη γαλλική συνταγή για να καταλήξει να γίνει πολυμορφική κάθε φορά που την φιλοξενούμε στο οικογενειακό τραπέζι.

              Πικάντικες πατάτες τύπου "ντοφινουάζ"

              Βέβαια, θα μου πεις, είναι ένα πιάτο τόσο απλό που μόνον στο οικογενειακό τραπέζι μπορεί να σταθεί. Θα σου απαντήσω ότι δεν συμφωνώ καθόλου... μα καθόλου! Σίγουρα ένα πολύπλοκο πιάτο κάνει μεγάλη εντύπωση αλλά κι αυτές οι ταπεινές πατάτες μπορούν να έχουν τη θέση τους ακόμα και σαν ορεκτικό ή σαν συνοδευτικό. Είναι από εκείνες τις συνταγές που δεν σε αφήνουν να "αγιάσεις", δεν μπορείς να τους αντισταθείς! Για σκέψου... αυτές τις υπέροχες πατατούλες χωρίς αλλαντικό να συνοδεύουν ένα φρεσκοψημένο μπιφτέκι ή μια μπριζόλα! Τέλειο, έτσι δεν είναι; Μην τις περιφρονείς λοιπόν! Αξίζει να δεις όλες τις μορφές τους!

              Πικάντικες πατάτες τύπου "ντοφινουάζ"

              Πικάντικες πατάτες γκρατιναρισμένες τύπου "ντοφινουάζ"
              Πικάντικες πατάτες τύπου "ντοφινουάζ"

              Print Friendly and PDF
              Περιγραφή: Κλασσικό πιάτο με πικάντικες πινελιές που το απογειώνουν
              Μερίδες: 26 εκ. ταψί / 6 μερίδες
              ΥΛΙΚΑ
                • 4-5 μεγάλες πατάτες κομμένες σε ροδέλες
                • 250 γρ. μείγμα 4 τυριών (με τσένταρ)
                • 6 φέτες καπνιστό ζαμπόν
                • 100 γρ. φέτα τριμμένη
                • 250 γρ. κρέμα γάλακτος (μαγειρικής)
                • 100 γρ. γιαούρτι
                • 100 γρ. τυρί τύπου κατίκι, αλειφωτή, ερείκη
                • 150 γρ. γάλα
                • 2-3  κ.γλ. μουστάρδα με πιπεριά Φλωρίνης (ή όποια άλλη θέλουμε)
                • πιπέρι - πάπρικα - λίγο σκόρδο (σε σκόνη)
                • λίγο βούτυρο για το ταψί
                    
                    ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
                    1. Καθαρίζουμε και κόβουμε σε ροδέλες λεπτές τις πατάτες και τις βάζουμε να βράσουν σε άφθονο αλατισμένο νερό μέχρι να μαλακώσουν, περίπου 15 λεπτά. 
                    2. Αδειάζουμε το νερό και τις αφήνουμε να κρυώσουν λίγο μέχρι να ετοιμάσουμε τα τυριά.
                    3. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200 βαθμούς Κελσίου,στον αέρα.
                    4. Σε ένα μπολ βάζουμε το μείγμα τριμμένων τυριών, την τριμμένη φέτα και το ζαμπόν ψιλοκομμένο. 
                    5. Σε άλλο βαθύ μπολ, αναμιγνύουμε την κρέμα γάλακτος,  το γιαούρτι, το τυρί κρέμα (κατίκι, ερείκη ή αλειφωτή), το γάλα, την μουστάρδα, ελάχιστο αλάτι (προαιρετικά), πιπέρι, πάπρικα και λίγο σκόρδο.
                    6. Αναμιγνύουμε καλά το μείγμα μέχρι να ομογενοποιηθεί.
                    7. Αλείφουμε το ταψί με βούτυρο και στρώνουμε την πρώτη στρώση πατάτες.
                    8. Καλύπτουμε με τα τυριά και στρώνουμε τις υπόλοιπες πατάτες.
                    9. Περιχύνουμε με το μείγμα της κρέμας γάλακτος και βάζουμε στον φούρνο, στην μεσαία θέση.
                    10. Ψήνουμε για 50 περίπου λεπτά ή μέχρι να δούμε ότι η επιφάνεια του φαγητού έχει πάρει ένα ωραίο χρυσόξανθο χρώμα.
                    11. Βγάζουμε από τον φούρνο, αφήνουμε να κρυώσει (περίπου 10-15 λεπτά) για να μπορούμε να το σερβίρουμε.
                    12. Συνοδεύουμε με σαλάτα κι ένα ωραίο λευκό κρασί 

                    ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
                    Ένα καθημερινό πιάτο που μπορεί να δεχθεί πολλές παραλλαγές κι έτσι να μοιάζει πάντα διαφορετικό (για όσους βαριούνται να απολαμβάνουν συνεχώς το ίδιο πιάτο. Ας δούμε μερικές παραλλαγές...
                    1. Αντί για ζαμπόν --> άλλο αλλαντικό (π.χ.  μπέικον, απάκι ή καβουρμά) ή  περισσεύματα από ψητό κοτόπουλο.
                    2. Μοτσαρέλλα, κεφαλοτύρι ή πεκορίνο αντί για μείγμα τυριών και ανθότυρο αντί για φέτα.
                    3. Η προσθήκη μανιταριών, πιπεριάς ή λιαστής ντομάτας (ειδικά σε συνδυασμό με μπέικον) το κάνει ένα ακόμα πιο ιδιαίτερο πιάτο.

                    Πικάντικες πατάτες τύπου "ντοφινουάζ"


                    Tante Kiki
                    0 Comments

                    Τί γνωρίζουμε για τον κιμά; Ποιά είναι τα μυστικά του;


                    Τα πιάτα με κιμά είναι από τα πιο δημοφιλή παγκοσμίως. Είναι μια εύκολο, νόστιμο και ιδιαίτερο υλικό που, μαγειρικά, έχει άπειρες εφαρμογές και συνδυασμούς. Η λέξη "κιμά" είναι τουρκική και προέρχεται από την λέξη «kyima» που σημαίνει "ψιλοκομμένο κρέας". Λέγοντας, λοιπόν, κιμά όλοι γνωρίζουμε ότι αναφερόμαστε σε ψιλοκομμένο κρέας αλλά αυτό είναι ένας γενικός ορισμός που δεν βοηθά πάντα να έχουμε το αποτέλεσμα που θέλουμε είτε γευστικά είτε σαν υφή στο πιάτο μας. Πάντα πρέπει να επιλέγουμε τί κιμά θα πάρουμε ανάλογα με το τί θέλουμε να μαγειρέψουμε. 

                    Ας δούμε, λοιπόν, κάποιες λεπτομέρειες που θα μας βοηθήσουν να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα στο πιάτο μας.

                    Μοσχαρίσιος κιμάς

                    Το λίπος μοσχαρίσιου κιμά εξαρτάται από το κομμάτι το

                    • Κιμάς με 5% - 10% λίπος είναι από τρανς - ουρά - νουά - κιλότο - στρογγυλό. Είναι κιμάς ιδανικός για όσους κάνουν διατροφή, αλλά μπιφτέκια, ρολό ακόμα και κιμάς για μακαρόνια θα βγουν στεγνά, οπότε θα πρέπει να προσθέσουμε άλλα υλικά (π.χ. λάδι, χυμό ντομάτας, νερό ή σόδα, ψωμί μουσκεμένο σε νερό ή γάλα) για να δώσουμε την απαραίτητη υγρασία ώστε να γίνει το φαγητό μας αφράτο.
                    • Κιμάς με 10% - 20% λίπος είναι από καπάκι - σπάλα - ελιά και είναι ο κιμάς που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι σεφ όταν δεν θέλουν να στεγνώσει το φαγητό αλλά χωρίς να είναι ιδιαίτερα λιπαρός. Είναι ιδανικός για κεφτεδάκια αλλά και για σουτζουκάκια, για μπέργκερ.
                    • Κιμάς με λίπος 20% - 40% είναι ο πιο συνηθισμένος κιμάς, που είναι πιο φθηνός και είναι κυρίως από λάπα. Ο κιμάς αυτός επειδή έχει πολλά λιπαρά "μειώνεται" με το μαγείρεμα. Δεν σου έχει τύχει να μικραίνουν τα μπιφτέκια στο ψήσιμο! Εκεί ακριβώς οφείλεται. 
                    Πόσες φορές περασμένος: Εξαρτάται από την ηλικία του ζώου, το κομμάτι από το οποίο προέρχεται και το πόσο τρυφερό είναι και το πιάτο που θέλουμε να φτιάξουμε. Συνήθως τον αγοράζουμε περασμένο μια φορά (ειδικά για μπέργκερ). Όταν περαστεί δύο φορές βγαίνει πιο μαλακός και λεπτός. Προσωπικά, τον διπλοπερασμένο κιμά τον χρησιμοποιώ για μικρά μπαλάκια (κεφτεδάκια), μικρά γιουβαρλάκια αλλά και για κανελόνια ή κοχύλες που χρειάζονται γέμισμα.

                    Ιδανικός για : κεφτεδάκια, σουτζουκάκια, μπέργκερ, μπιφτέκια, μπολονέζ, γεμιστά, παστίτσιο, μουσακά, ρολά, πίτες.

                    Χοιρινός κιμάς

                    Είναι συνήθως από μπούτι, σπάλα, λαιμό και συνήθως με λίπος 12-15%. 'Εχει μια ιδιαίτερη (πιο δύσκολη), υπόξινη γεύση και οσμή. Συνήθως, χρησιμοποιείται ανακατεμένος με μοσχαρίσιο κιμά, σε αναλογία 75% μοσχαρίσιο και 25% χοιρινό και είναι πιο φθηνός από τον μοσχαρίσιο.

                    Πόσες φορές περασμένος : Συνήθως, μια φορά γιατί τα ζώα από τα οποία προέρχεται είναι 8-10 μηνών, εκτός αν πρόκειται για μεγάλο ζώο.

                    Το μείγμα μοσχαρίσιου-χοιρινού κιμά είναι ιδανικό για : σεφταλιές, λαχανοντολμάδες, πράσα και σέλινα, πίτες, κυδώνια ή κρεμμύδια γεμιστά.

                    Αρνίσιος κιμάς

                    Έχει χαρακτηριστική και βαριά μυρωδιά. Το μείγμα 75% μοσχαρίσιου κιμά με 25% αρνίσιο είναι ένα ασφαλές μείγμα για να μην χρειάζεται πολλά μπαχαρικά που θα μετριάσουν την μυρωδιά του. Είναι από μπούτι ή σπάλα, αλλά πρέπει ο κρεοπώλης να καθαρίσει το κρέας από το υπερβολικό λίπος. Αυτό σημαίνει ότι όταν θέλουμε αρνίσιο κιμά καλό είναι να το παραγγέλνουμε εκ των προτέρων στον κρεοπώλη μας. 
                     
                    Πόσες φορές περασμένος : Συνήθως, πρέπει να είναι δύο φορές περασμένος γιατί το αρνί έχει σκληρό κρέας.

                    Το μείγμα μοσχαρίσιου-αρνίσιου κιμά είναι ιδανικό για : κεμπάπ, πιλάφι, κουσκούς.

                    Κιμάς πουλερικών (κοτόπουλου / γαλοπούλας

                    Ένας κιμάς των τελευταίων, σχετικά, χρόνων που είναι ιδανικός για δίαιτα-διατροφή γιατί έχει λίγα λιπαρά. Χρειάζεται ενίσχυση από άλλα υλικά γιατί τα μπιφτέκια ή τα γιουβαρλάκια από κιμά πουλερικών μπορεί να γίνουν ιδιαιτέρως στεγνά και άνοστα. Όταν πρόκειται για κιμά κοτόπουλου προέρχεται από στήθος (είναι πιο στεγνός) ή από μπούτι (έχει περισσότερη υγρασία) ενώ όταν πρόκειται για κιμά γαλοπούλας προέρχεται από στήθος γιατί το μπούτι δεν είναι κατάλληλο. Ο καλύτερος κιμάς κοτόπουλου είναι μείγμα από 60% στήθος και 40% μπούτι.

                    Πόσες φορές περασμένος : Πάντα περασμένος μια φορά γιατί το κρέας των πουλερικών είναι μαλακό.

                    Ιδανικός για : οτιδήποτε μαγειρεύουμε ή ψήνουμε με μοσχαρίσιο κιμά.

                    Πως συντηρείται : Ο κιμάς είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος και γι αυτό θέλει προσοχή. Μόλις τον φέρουμε στο σπίτι, καλό είναι να τον βγάλουμε από το χαρτί του και να τον βάλουμε σε γυάλινο μπολ με καπάκι ή σε σακούλα τροφίμων ειδική για την κατάψυξη. Τον διατηρούμε στην συντήρηση μόνον για μια μέρα αλλιώς τον βάζουμε στην κατάψυξη αφού τον "πιέσουμε" με το χέρι μας για να "απλώσει" και να αποψυχθεί πιο εύκολα αργότερα, πάντα στον θάλαμο συντήρησης του ψυγείου.


                    ΠΗΓΗ : ΕΔΩ  -  ΕΔΩ  -  ΕΔΩ

                    Tante Kiki
                    0 Comments

                    Κριθαρότο με σουτζουκάκια, μελιτζάνες και πιπεριές


                    Κριθαρότο με σουτζουκάκια, μελιτζάνες και πιπεριές

                    Θέλεις να το πεις κριθαρότο με σουτζουκάκια, θέλεις να το πεις γκιουβέτσι με σουτζουκάκια και μελιτζάνες; Πες το όπως σου αρέσει... όπως θέλεις βρε αδερφέ! Αλλά όπως και να το πεις, η ουσία είναι ότι είναι ένα πιάτο που θα το κατατάξεις αμέσως στα αγαπημένα σου ή μάλλον στα πολυαγαπημένα σου. Αρκεί να σου αρέσει αυτός ο ...σχεδόν κάθε εποχής  συνδυασμός υλικών! Αλλά πάλι... σε ποιόν δεν αρέσει; 

                    Κριθαρότο με σουτζουκάκια, μελιτζάνες και πιπεριές

                    Από τη μια ο απόλυτα μεσογειακός-ελληνικός συνδυασμός υλικών, από την άλλη το κριθαράκι που αποτελεί τον ορισμό του comfort food, του μαμαδίστικου φαγητού κάνουν αυτό το πιάτο να ξεχωρίζει και να παίρνει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά και τις γευστικές προτιμήσεις μικρών και μεγάλων.

                    Κριθαρότο με σουτζουκάκια, μελιτζάνες και πιπεριές

                    Γεύση μεστή, γεμάτη αρώματα και γλύκα, πιάτο-σύμβολο της εποχής των γιαγιάδων και των μαμάδων, κατακτά το οικογενειακό τραπέζι με τον πλούτο της γεύσης του αλλά και τα εστιατόρια της εποχής, ως γνωστή κι αγαπημένη εντράδα. Όταν ήμουν μικρή το γευόμουν με μοσχάρι (συνήθως) αλλά στην κλασσική του μορφή, χωρίς πιπεριές και μελιτζάνες και συχνά ψημένο στον φούρνο. Η εκδοχή της κατσαρόλας θεωρούνταν πιο καθημερινή κι όμως είναι μια εκδοχή που δεν υπολείπεται σε τίποτα.

                    Κριθαρότο με σουτζουκάκια, μελιτζάνες και πιπεριές
                     
                    Πάντως, στην κατσαρόλα ή στο φούρνο, κλασσικά ή πειραγμένα τα πιάτα τύπου "γκιουβέτσι" είναι γραμμένα στην γευστική μας μνήμη και είναι σίγουρο ότι  μεταφέρονται και στις επόμενες γενιές. Ένα έχω να πω... δοκίμασέ και τη δική μου εκδοχή και θα με θυμηθείς! Θα το λατρέψεις!

                    Κριθαρότο με σουτζουκάκια, μελιτζάνες και πιπεριές


                    Κριθαρότο με σουτζουκάκια, μελιτζάνες και πιπεριές
                    Κριθαρότο με σουτζουκάκια, μελιτζάνες και πιπεριές
                    Print Friendly and PDF
                    Περιγραφή: Φαγητό για μερακλήδες, για όσους ξέρουν να απολαμβάνουν κάθε πιρουνιά!
                    Μερίδες: 6-8 
                    ΥΛΙΚΑ
                      Για τα σουτζουκάκια
                      • 300 γρ. κιμά μοσχαρίσιο
                      • 200 γρ. κιμά χοιρινό
                      • 1 μέτριο κρεμμύδι
                      • 4 φέτες ψωμί του τοστ, βρεγμένο και στυμμένο
                      • 4 κ.σ. ελαιόλαδο
                      • 1/3 κ.γλ. κύμινο
                      • 1/3 κ.γλ. πάπρικα γλυκιά
                      • 1/3 κ.γλ. σκόρδο σε σκόνη (γκρανυλέ)
                      • 1 κ.γλ. ρίγανη ξερή
                      • 1 κ.σ. μουστάρδα
                      • 1 κ.σ. γιαούρτι
                      • 2 κ.σ. ξίδι
                      • 1 κ.σ. ψιλοκομμένο φρέσκο δυόσμο
                      • Αλάτι & Πιπέρι
                      • Αλεύρι για το "πανάρισμα"
                      • Ελαιόλαδο για το τηγάνισμα
                      Για το γκιουβέτσι
                      • 350-400 γρ. κριθαράκι (μέτριο ή χοντρό)
                      • 1 μεγάλο κρεμμύδι (ψιλοκομμένο, όχι στο multi)
                      • 1 μικρό καρότο (ψιλοτριμμένο)
                      • 2 μελιτζάνες (φλάσκες) σε μεγάλους κύβους
                      • 2-3 μεγάλες ώριμες ντομάτες (ή 250 γρ. συμπυκνωμένο χυμό ντομάτας)
                      • 1 κ.γλ. πελτέ ντομάτας
                      • 2 κόκκινες πιπεριές Φλωρίνης, σε ροδέλες
                      • 6 κ.σ. ελαιόλαδο
                      • 1 κ.γλ. ζάχαρη
                      • 1 κ.γλ. βασιλικό ξερό 
                      • Αλάτι & Πιπέρι
                      • 800-900 ml νερό ζεστό

                          ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
                        1. Βάζουμε σε ένα μπολ τα υλικά για τα σουτζουκάκια και τα ζυμώνουμε πολύ καλά. 
                        2. Τα πλάθουμε και τα αλευρώνουμε * πριν τα τηγανίσουμε σε ελαιόλαδο.
                        3. Αφού τα τηγανίσουμε τα αφήνουμε στην άκρη μέχρι να κάνουμε την σάλτσα και το κριθαράκι.

                        Για το κριθαράκι

                        1. Βάζουμε τους κύβους μελιτζάνας σε αλατόνερο για μισή ώρα (για να ξεπικρίσουν).
                        2. Τους ξεπλένουμε καλά και αφού τους αφήσουμε σε σουρωτήρι να στραγγίσουν τα νερά τους,  τους τηγανίζουμε ελαφρά με ελαιόλαδο και τους αφήνουμε στην άκρη.
                        3. Αφαιρούμε την φλούδα από τις ντομάτες και τις πολτοποιούμε στο multi.
                        4. Σε μια κατσαρόλα βάζουμε 6 κ.σ. ελαιόλαδο και σοτάρουμε για λίγο το κρεμμύδι, τις πιπεριές και το κριθαράκι.
                        5. Προσθέτουμε τις ντομάτες (ή τον χυμό ντομάτας), τον πελτέ, το ψιλοτριμμένο καρότο, το 1/3 από το νερό, τη ζάχαρη, τον βασιλικό, αλάτι και πιπέρι.
                        6. Σιγοβράζουμε το κριθαράκι ανακατεύοντας μέχρι να απορροφήσει όλο αυτό το νερό.
                        7. Προσθέτουμε άλλο 1/3 από το νερό και επαναλαμβάνουμε την διαδικασία ανακατέματος μέχρι το νερό να απορροφηθεί.
                        8. Προσθέτουμε το τελευταίο νερό και μαζί και τα σουτζουκάκια και αφήνουμε το φαγητό να βράσει έως ότου το νερό απορροφηθεί και το κριθαράκι χυλώσει.
                        9. Αφήνουμε λίγο να κρυώσει και σερβίρουμε με ψιλοτριμμένη φέτα και, προαιρετικά, φρέσκο μαϊντανό.
                        ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
                        Αυτό το πιάτο εγώ το λέω πιάτο τεσσάρων εποχών γιατί τώρα πια μελιτζάνες βρίσκουμε όλο τον χρόνο.
                        * Το κριθαρότο αυτό γίνεται εξίσου ωραίο (και λίγο πιο ελαφρύ) με ψητά (αντί για τηγανιτά σουτζουκάκια.


                        Tante Kiki
                        0 Comments
                        No