Την Τετάρτη είχαμε Θεοφάνεια! Ναι, ξέρω ότι το ξέρετε! Εκείνο που πολλοί, ίσως, δεν γνωρίζουν είναι ότι σε πάρα πολλά μέρη της Ελλάδας αλλά και στο εξωτερικό (π.χ. στην Γαλλία) τη μέρα αυτή κόβουν μιαν ακόμη βασιλόπιτα.
Στη χώρα μας, η βασιλόπιτα αυτή λέγεται "Φωτίτσα" από τα Φώτα και είναι παραδοσιακά κάποιο γλυκό ψωμί που μετεξελείχθηκε σε κέικ.
Η γιαγιά μου έκανε την παραδοσιακή βασιλόπιτα-τσουρέκι και για τα Θεοφάνεια. Πώς περιμέναμε, όλα τα εγγόνια, τη στιγμή που θα μαζευόμασταν γύρω από το τραπέζι για να πάρει ο παππούς το μαχαίρι και να την κόψει! Πώς περιμέναμε για μια ακόμα φορά το πολυπόθητο φλουρί και την τύχη που θα μας χάριζε!!! Εξ άλλου, όλη η μέρα ήταν χαρμόσυνη κι έκλεινε με την βασιλόπιτα και το υπέροχο απόγευμα γεμάτο φωνές και γέλια μέχρι που θα ερχόταν η ώρα να φύγουμε για την κοντινή Καβάλα και να κλείσει η περίοδος των Χριστουγέννων.
Για μια ακόμα, ανήμερα των Φώτων ταξίδεψα πίσω στο χρόνο... τότε που η ξενοιασιά ήταν πανταχού παρούσα για μικρούς και μεγάλους. Τότε που μπορεί ο κόσμος να μην είχε smartphones ή tablets αλλά είχε καλύτερη επικοινωνία και τα τραπέζια τέτοιες μέρες ήταν γεμάτα κόσμο, συγγενείς και φίλους που κουβέντιαζαν.
Δεν υπήρξαν Θεοφάνεια που να μην πάμε στην εκκλησία, ντυμένοι με τα καλά μας! Δεν υπήρξαν Θεοφάνεια που να μην ακολουθήσαμε την πομπή μέχρι την παραλία (συνήθως στην Ν.Πέραμο... το χωριό της γιαγιάς κι άλλοτε πάλι στην Καβάλα), να μην δούμε τον ιερέα να ρίχνει τον σταυρό στη θάλασσα ψάλλοντας, να μην αναρωτηθώ πώς δεν κρύωναν τα παιδιά που βουτούσαν για να τον πιάσουν και να τον επιστρέψουν εκεί όπου ανήκε! Κι ύστερα, γυρίζαμε στο σπίτι και μετά από μια ή δύο ώρες χτυπούσαν το κουδούνι τα παιδιά που είχαν πέσει στη θάλασσα για να πιάσουν το σταυρό μαζί με τον ιερέα που κρατούσε το "τενεκεδάκι" (όπως το αποκαλούσα) και λίγο βασιλικό για να μας "αγιάσει". Θυμάμαι που είχαμε πάντα έτοιμο το νόμισμα που θα τους δίναμε!!
Αυτά έλεγα στις μικρές μας ανήμερα των Φώτων... έτσι... για να μαθαίνουν και να θυμούνται τα έθιμα της πατρίδας μας... όπου κι αν βρίσκονται όταν μεγαλώσουν!
Κι επειδή σας κούρασα με την πολυλογία και τις αναμνήσεις μου επιστρέφω, τρέχοντας στο κέικ-βασιλόπιτα που έφτιαξα για τη μέρα αυτή. Στο σπίτι έχουμε καθιερώσει να κόβουμε την Πρωτοχρονιά την παραδοσιακή βασιλόπιτα-τσουρέκι και τα Φώτα μιαν άλλη βασιλόπιτα-κέικ.
Η φετινή είχε αγαπημένα υλικά... σοκολάτα, κάστανο, πορτοκάλι, γιαούρτι...
Μοναδική στην υφή αλλά και στη γεύση δεν είναι απαραίτητο να μεταμφιεστεί σε βασιλόπιτα γιατί μπορεί να έχει και τη θέση ενός υπέροχου κέικ για το Κυριακάτικο πρωινό! Δεν χρειάζεται καθόλου χρόνο και μας χαρίζει την απόλυτη νοστιμιά!
ΥΛΙΚΑ για μια φόρμα 26 εκ.
Για το κέικ-βασιλόπιτα
250 γρ. φαρίνα που φουσκώνει μόνη της, κοσκινισμένη
180 γρ. καστανή ζάχαρη
130 ml ελαφρύ ελαιόλαδο ή αραβοσιτέλαιο
200 γρ. γιαούρτι στραγγιστό
2 αυγά μεγάλα (L)
1/2 κ.γλ. μπέικιν πάουντερ
1 πρέζα αλάτι
1 κ.σ. ξύσμα πορτοκαλιού
1 φακελάκι βανίλια με άρωμα πορτοκάλι
1/2 κ.γλ. τζίντζερ (σε σκόνη)
200 γρ. βρασμένα & ψιλοκομμένα κάστανα
Για την επικάλυψη
180-200 γρ. λευκή σοκολάτα λιωμένη
200 γρ. κουβερτούρα (ή κουβερτούρα γάλακτος) λιωμένη για το στόλισμα
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου, στον αέρα.
Σε ένα μπολ βάζουμε την φαρίνα, το μπέικιν, το ξύσμα, το αλάτι, το τζίντζερ, τα κάστανα και τις σταγόνες και τα ανακατεύουμε καλά.
Σε άλλο μπολ, βάζουμε τα αυγά, το γιαούρτι, τη βανίλια, το ελαιόλαδο και τη ζάχαρη.
Με το μίξερ χειρός χτυπάμε για 2-3 λεπτά τα υλικά μέχρι να ομογενοποιηθούν καλά και να αφρίσουν.
Προσθέτουμε το μείγμα με το αλεύρι σε 3 δόσεις, ανακατεύοντας με το μίξερ στην πιο χαμηλή του ταχύτητα ή με μια σπάτουλα σιλικόνης (μαρίζ).
Μόλις το μείγμα ομογενοποιηθεί το αδειάζουμε σε μια φόρμα, κατά προτίμηση με σούστα.
Βάζουμε στο φούρνο για 45-50 λεπτά και αφού δοκιμάσουμε με τη γνωστή μέθοδο (μπήγοντας ένα μαχαίρι στο κέντρο του) εάν είναι έτοιμο, το βγάζουμε από το φούρνο και το αφήνουμε να κρυώσει μέχρι να το καλύψουμε με το γλάσο και να το στολίσουμε.
Για την επικάλυψη
Αλείφουμε το κέικ με τη λευκή σοκολάτα και το αφήνουμε για 1 ώρα έτσι ώστε να στερεοποιηθεί το γλάσο.