Blondies από το Hummingbird Bakery... τα ξανθά brownies


Blondies... κάτι όπως Brownies... Καστανές υπάρχουν πολλές ...εεεεε να μην υπάρχουν και οι ξανθιές;;; Αλήθεια τί είναι τα blondies;;;; Οι ξανθιές ή ένα ...έδεσμα;; Και τα δύο αν και σαν γλυκό δεν είναι και τόσο γνωστό. Ας το γνωρίσουμε λοιπόν.
Tante Kiki
23 Comments

Πατατοσαλάτα με μανούρι και βινεγκρέτ παντζαριού


Καλοκαιράκι πια!!! Να... σε δύο μέρες ο Ιούνιος είναι εδώ!!! Εχθές το πρωί...μόλις ξύπνησα, όπως κάθε μέρα ξεκίνησα βιαστικά για το μπάνιο! Εκεί, που περπατούσα σκουντουφλώντας (όπως κάθε μέρα επίσης από τη νύστα και την πρόσκαιρη άρνησή μου να δεχτώ ότι πρέπει να ξυπνήσω) νιώθω το πόδι μου να μπερδεύεται σε κάτι κι εγώ να κάνω αέρινες φιγούρες (του στυλ πατινάζ στον πάγο) προσπαθώντας να αποφύγω την ανώμαλη προσγείωση!!!
Tante Kiki
30 Comments

Σταφιδόψωμο αφράτο και λαχταριστό


Μύρισε καλοκαιράκι πια! Ο ήλιος, η γλυκιά ζέστη (αν και όχι πάντα σταθερή κι ευτυχώς όχι υπερβολική) κι ένας καταγάλανος ουρανός μας συντροφεύουν, ευτυχώς τις περισσότερες μέρες. Τόσο όμορφες μέρες και τα παιδιά, μιαν ανάσα πια από τις διακοπές συνεχίζουν να δίνουν εξετάσεις! Δύσκολες μέρες γι αυτά, μέρες που δεν έχουν τον χρόνο ή ίσως τη διάθεση να απολαύσουν τον ήλιο και να χαρούν ξένοιαστα. Γι αυτά οι μέρες είναι παραγωγικές, πρέπει να ξεσκονίσουν την κάθε γωνιά για να ανασύρουν γνώσεις μιας ολόκληρης χρονιάς και να τις αποτυπώσουν σε κάποιες γραμμές μιας κάτασπρης κόλλας χαρτιού. 
Τα τελευταία 25 χρόνια ζω τις χαρές και τις αγωνίες τους, τις απορίες και τις προσπάθειες απόκτησης γνώσεων... την καθημερινή τους πάλη!!! Πώς θα μπορούσα, λοιπόν, τέτοιες μέρες να μην τους αφιερώσω μια, τόση δα απλή, απλούστατη, συνταγούλα;;;; Μια μικρή κι εύκολη συνταγή, που οι μαμάδες όλου του κόσμου μπορούν να φτιάξουν με λιγοστά υλικά και τα παιδιά όλου του κόσμου να απολαύσουν για να πάρουν δύναμη, ενέργεια αλλά και ένα πλήθος, άλλων θρεπτικών συστατικών που τους  είναι απαραίτητα αυτή την περίοδο και όχι μόνον! Σταφιδόψωμο...ένα αφράτο, αρωματικό και γλυκύτατο σταφιδόψωμο που τρώγεται πρωί αλλά και απόγευμα, σκέτο ή με γάλα, ακόμη και με καφέ!
Οι σταφίδες είναι άφθονες στη χώρα μας όπως άλλωστε και τα αμπέλια. Είναι από τα δώρα της ευλογημένης, ελληνικής γης. Η διατροφική αξία που έχουν αυτές οι ξανθές ή μαύρες γλυκομπουκιές είναι απίστευτα σημαντική. Είναι μια καλή πηγή σιδήρου, σεληνίου και καλίου.  Περιέχουν βιταμίνη Α,  βιταμίνες του συμπλέγματος Β και είναι πλούσιες σε φυτικές ίνες. Έχουν πολλά σάκχαρα που στο μεγαλύτερο ποσοστό τους είναι φρουκτόζη. Περιέχουν αντιοξειδωτικά και ένα μικρό ποσοστό βιταμίνης C.
Παλιότερα αποτελούσαν ένα από τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα της Ελλάδας και έπαιξε σημαντικό ρόλο σε στιγμές φτώχειας για την Ελλάδα όταν με τη μορφή της κρέμας θρεψίνης βοηθούσε τα Ελληνόπουλα να είναι γερά και δυνατά.
Από τη μαύρη σταφίδα έπαιρναν, επίσης, το σιρόπι σταφιδίνη που χρησιμοποιούνταν στην αρτοζαχαροπλαστική για γλυκαντικό και που μέχρι το 1965 αποτελούσε το κύριο γλυκαντικό μέσο και λόγω της τιμής του.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη γιαγιά μου που, μιας και ήμουν ένα παιδί δύσκολο στο φαγητό (πού να φανταστεί την εξέλιξη!!!), ειδικά το χειμώνα με παρότρυνε να τρώω σταφίδες.
Ας δούμε όμως τη συνταγή του... γιατί αξίζει να φτιάξουμε αυτό το σταφιδόψωμο!!
ΥΛΙΚΑ  για 4-6 σταφιδόψωμα
480-500 γρ. σκληρό αλεύρι, κοσκινισμένο
25 γρ. μαγιά νωπή + 30 γρ. νερό χλιαρό
60 γρ. βούτυρο λιωμένο
230 γρ. γάλα χλιαρό (κανονικό ή με λίγα λιπαρά)
70 γρ. ζάχαρη
140 γρ. σταφίδες ξανθές (σουλτανίνα)
1 κ.γλ. κανέλα
1 πρέζα μοσχοκάρυδο (προαιρετικά)
Ελάχιστο αλάτι
1 αυγό + 1-2 κ.σ. νερό για την επικάλυψη
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Βάζουμε το βούτυρο με το αλάτι σε ένα μικρό μπολ και το λιώνουμε.
Το αφήνουμε να κρυώσει.
Στο χλιαρό νερό διαλύουμε τη μαγιά.
Βάζουμε τα 2/3 από το αλεύρι, τη ζάχαρη, την κανέλα, το μοσχοκάρυδο, τις σταφίδες, το χλιαρό γάλα και το νερό με τη μαγιά, το μισό από το βούτυρο και αρχίζουμε να  τα ζυμώνουμε όλα μαζί.
Σταδιακά, προσθέτουμε και το υπόλοιπο αλεύρι, βρέχουμε τα χέρια μας  στο βούτυρο και ζυμώνουμε μέχρι να έχουμε μια ζύμη μαλακή που όμως δεν κολλάει καθόλου στα χέρια.
Βάζουμε τη ζύμη σε ζεστό μέρος να ξεκουραστεί και να φουσκώσει. 
Συνήθως χρειάζεται 2 ώρες, περίπου για να διπλασιαστεί σε όγκο.
Ύστερα, ξαναζυμώνουμε και χωρίζουμε τη ζύμη σε 10 μικρά τσουρεκάκια των 90-100 γρ. (η τελική ζύμη είναι περίπου 1 κιλό).
Τα πλάθουμε στο σχέδιο που θέλουμε ή τα κάνουμε μικρά απλά καρβελάκια, σαν τα σταφιδόψωμα του εμπορίου και τα αφήνουμε άλλα 50 λεπτά περίπου να ξαναφουσκώσουν.
Ύστερα, ανάβουμε το φούρνο να προθερμανθεί στους 170 βαθμούς Κελσίου. 
Εν τω μεταξύ, χτυπάμε ελαφρά ένα αυγό με 1 κ.σ. νερό και αλείφουμε τα σταφιδοψωμάκια με πολλή προσοχή για να μην "ξεφουσκώσουν".
Τα βάζουμε στο φούρνο και τα ψήνουμε για 15-20 λεπτά ή μέχρι να ροδοκοκκινήσουν.
TIPS
* To σταφιδόψωμο γίνεται εξίσου καλό και ακόμα πιο αφράτο με αλεύρι για τσουρέκι.
* Μπορούμε, να θέλουμε να αντικαταστήσουμε τις σταφίδες με αποξηραμένα βύσσινα, κεράσια ή cranberries ή να τα βάλουμε μισά-μισά με σταφίδες.
Tante Kiki
40 Comments

Ψαρόσουπα με μπακαλιάρο παστό και αυγολέμονο


Καλή σας μέρα! Αφορμή για τη σημερινή ανάρτηση έγινε ένας μπακαλιάρος!!! Ναι ένας παστός μπακαλιάρος! Ένα ψάρι που, αν και το χρησιμοποιούμε πολύ, που κάταφερε να εισβάλλει στην ελληνική παραδοσιακή κουζίνα δεν είναι καθόλου ελληνικό. Ο μπακαλιάρος, λοιπόν, γίνεται μια καταπληκτική ψαρόσουπα... 
Tante Kiki
21 Comments

Κέικ πορτοκαλιού με καρδιά σοκοπραλίνα


Καλή σας μέρα και καλή σας εβδομάδα!!! Κατά την κλασσική μου συνήθεια, αρχίζουμε την εβδομάδα γλυκά... το πόσο γλυκά ...από σας εξαρτάται, από σας και τη διάθεσή σας! 
Tante Kiki
44 Comments

Εβδομαδιαίο μενού 12 & τα τυριά του Τυροκομείου του Ιδρύματος Τοσίτσα στο Μέτσοβο


Καλή σας μέρα!!! Για δεύτερη φορά ξαναγράφω την ίδια ανάρτηση που είχε γίνει τη Δευτέρα στις 13/5!!!!!!!!!!! -:((( Για κάποιο λόγο έχασα ή έσβησα κατά λάθος τη συγκεκριμένη ανάρτηση κι αυτό είναι κάτι που δεν το θέλω. Έτσι την ξαναγράφω χωρίς φυσικά να θέλω να σας ταλαιπωρήσω γιατί ξαναδιαβάζετε (ή όχι αν δεν θέλετε) το ίδιο κείμενο που αποτελούσε και το γαστρονομικό μέρος της επίσκεψης στο Μέτσοβο!!! 
Θεωρώντας ότι όλες αυτές οι πληροφορίες που υπήρχαν και υπάρχουν στο βιβλιαράκι του Τυροκομείου του Ιδρύματος Μ.Τοσίτσα είναι πράγματι πολύτιμες μιας και αναφέρονται γενικά στη διαδικασία της παραγωγής τυριού αλλά και ειδικότερα σε κάποια από τα φημισμένα και νοστιμότατα Ελληνικά τυριά, όπως είναι το καπνιστό Μετσοβόνε, η Γραβιέρα, η Μετσοβέλα και το πικάντικο Σεβρ. Αξίζει λοιπόν να υπάρχουν αυτές οι πληροφορίες για να μαθαίνουμε όλοι τους γαστρονομικούς θησαυρούς της χώρας μας.
Και για να μην βαρεθούν όσοι είχαν ήδη διαβάσει τη συγκεκριμένη ανάρτηση... στο τέλος θα υπάρχουν νόστιμες προτάσεις για την ερχόμενη εβδομάδα! -:))
Αλλά ας ξεκινήσουμε από την αρχή...
Τυρί  ο άνθρωπος φτιάχνει από τα πολύ παλιά χρόνια. Ο Κύκλωπας Πολύφημος
αναφέρεται ως ο πρώτος τυροκόμος. Η ετυμολογική προέλευση της λέξης "τυρί" δεν είναι απόλυτα εξακριβωμένη αλλά ο Όμηρος το αναφέρει ως "τυρό" στην Ιλιάδα, ο Ευρυπίδης στον "Κύκλωπα" και ο Αριστοφάνης στους "Βάτραχους". Ο Αριστοτέλης και ο Διοσκουρίδης έδωσαν τις πρώτες συνταγές για την παραγωγή τυριού και απ' αυτού γνωρίζουμε ότι οι αρχαίοι για να πήξουν το γάλα χρησιμοποιούσαν το άσπρο υγρό που βγάζουν οι συκιές στα κοτσάνια των φύλλων και στα άγουρα σύκα. Ο Κτήσιος αναφέρει ότι η βασίλισσα Σεμίραμις δεν έτρωγε άλλο τυρί εκτός από το τυρί που γινόταν από γάλα λευκών αγελάδων και ότι οι Έλληνες έδιναν τυρί στους παλαιστές τους για να αυξήσουν την αντοχή τους.
Στον Μεσαίωνα, σχεδόν όλα τα μοναστήρια της Ευρώπης έφτιαχναν τυρί. Υπάρχουν πολλές αναφορές για την εκλεκτή παρμεζάνα που γινόταν στο μοναστήρι της Πάρμας (απ' όπου πήρε και την ονομασία της).
Μέχρι τον 19ο αιώνα η τυροκόμοι έκαναν τυρί καθαρά εμπειρικά και ο τρόπος περνούσε έτσι από γενιά σε γενιά.
Το 1848 ο Λουί Παστέρ φαίνεται να είναι ο πρώτος που μελέτησε τις ζυμώσεις που γίνονται μέσα στο γάλα κατά την μετατροπή του σε τυρί. Επίσης, ανακάλυψε ότι στους 112 βαθμούς Κελσίου αποστειρώνεται το γάλα.
Το τυρί είναι το προϊόν ωρίμανσης της στερεής ουσίας που διαχωρίζεται από το γάλα, όταν το πήξουμε προσθέτοντας ουσίες που το ξυνίζουν και αποβάλουν το νερό του. 
Συνήθως το γάλα, ειδικά στις μεγάλες βιομηχανίες πριν χρησιμοποιηθεί για τυρί παστεριώνεται για να μην είναι επικίνδυνο για την υγεία του ανθρώπου. Τα καλύτερα όμως τυριά γίνονται από μη παστεριωμένο γάλα και για να γίνει αυτό πρέπει το γάλα να χρησιμοποιηθεί αμέσως μετά το άρμεγμα και να είναι πολύ καλά γνωστή η προέλευσή του άρα και η ποιότητά του.
Στο τυροκομείο του Ιδρύματος Τοσίτσα τα λιβάδια όπου βόσκουν τα ζώα είναι πολύ κοντά κι έτσι δεν υπάρχει κίνδυνος αλλοίωσης του γάλακτος μέχρι να φτάσει στον προορισμό του. Γι αυτό υπάρχουν τυριά που γίνονται από γάλα που έχει παστεριωθεί με αργή παστερίωση και άλλα που γίνονται από γάλα μη παστεριωμένο. Έτσι επιτυγχάνονται καλύτερα γευστικά αποτελέσματα γιατί δεν αλλοιώνονται τα συστατικά που δίνουν τη γεύση στο τυρί. Τα τυριά που γίνονται από απαστερίωτο γάλα, αφήνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα να ωριμάσουν οπότε δεν υπάρχει κανένας απολύτως κίνδυνος.
Για να γίνει το γάλα τυρί χρειάζεται η πυτιά η οποία, σύμφωνα με έναν πολύ παλιό μύθο ανακαλύφθηκε από έναν Άραβα έμπορο, που ξεκίνησε το μακρινό του ταξίδι στην έρημο μεταφέροντας επάνω στην καμήλα γάλα μέσα σε έναν ασκό από στομάχι αρνιού. Φθάνοντας στον προορισμό του ανακάλυψε ότι αντί για γάλα είχε πια τυρί!
Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στο παστεριωμένο γάλα που για να πήξει χρειάζεται να προστεθούν καλλιεργημένοι μικροοργανισμοί. Το τυρί πήζει γρήγορα, προστίθεται με ακρίβεια η συγκεκριμένη ποσότητα αλατιού και άλλων αρωματικών για να βελτιωθεί η γεύση του και "βγαίνει" γρήγορα για κατανάλωση. Αποτέλεσμα αυτής της διεργασίας είναι να έχει σταθερή αλλά τυποποιημένη γεύση.
Στο τυροκομείο του Ιδρύματος Τοσίτσα, που άρχισε τη λειτουργία του το 1958, η διαδικασία είναι αργή, η θερμοκρασία και ο χρόνος πήξης ανάλογα με την ποιότητα του γάλακτος. Εάν στο γάλα επικρατούν τα ξινά συστατικά μπορεί να πήξει σε δέκα λεπτά ενώ αν είναι γλυκό μπορεί να χρειαστεί και μια ώρα.
Ενώ το γάλα πήζει ο τυροκόμος βάζει την παλάμη του μέσα στο καζάνι και ανασηκώνει το πηγμένο γάλα που λέγεται τυρόπηγμα, βρίσκεται στην επιφάνεια του καζανιού και μοιάζει με γιαούρτι. Εάν, όταν βγάλει το χέρι του, τα δάχτυλά του είναι καθαρά και χωρίς υπολείμματα ξέρει ότι η πήξη ολοκληρώθηκε.
Το επόμενο στάδιο είναι το σπάσιμο ή κόψιμο με τους τυροκόπτες.
Τώρα τα τυριά χωρίζονται σε δύο κατηγορίες... τα μαλακά όπως η φέτα ή ο τελεμές και τα σκληρά όπως η γραβιέρα, το κεφαλοτύρι, η παρμεζάνα.
Για να γίνουν τα μαλακά τυριά, το τυρόπηγμα κόβεται σε τετράγωνα κομμάτια, μεγάλα για να κρατήσουν την υγρασία τους.
Τα σκληρά τυριά είναι πιο δύσκολα στην παρασκευή τους. Γι αυτά, το τυρόπηγμα θρυμματίζεται με ειδικά εργαλεία, ζεσταίνεται και ανακατεύεται συνεχώς για να μη σβολιάσουν οι κόκκοι του. Εκείνο που επιδιώκεται είναι να αποβάλλει το τυρόπηγμα όσο περισσότερο νερό γίνεται κι αυτό επιτυγχάνεται σταδιακά. 
Για να καταλάβουμε πόσο νερό περιέχει το γάλα αρκεί να ξέρουμε ότι από 500 κιλά γάλα βγαίνουν 40 κιλά τυρί κι αν πρόκειται για παρμεζάνα τότε μόνον 25 κιλά!!!
Μετά το κόψιμο-σπάσιμο, το τυρόπηγμα παραμένει στον πάτο του καζανιού ενώ στην επιφάνεια μένει το τυρόγαλο που χρησιμοποιείται για να γίνει η μυζήθρα και άλλα ανθότυρα! Από την κρέμα του τυρογάλακτος γίνεται το βούτυρο. Το τυρόπηγμα βγαίνει με τη βοήθεια της "τσαντίλας" (ύφασμα λινό που λειτουργεί σαν σουρωτήρι) και αν προστεθεί σ' αυτό λίγο αλάτι γίνεται ένα τυρί σαν την ιταλική μοτσαρέλα.
Ύστερα, η τυρόμαζα μπαίνει σε καλούπια όπου παραμένει για μερικές ώρες (ανάλογα με το είδος του τυριού) και που δίνουν στο τυρί την τελική του φόρμα ενώ συγχρόνως συμπιέζεται για να αποβάλλει όσο περισσότερη υγρασία γίνεται. Όταν κρυώσει βγαίνει από τα καλούπια και πάει για αλάτισμα.
Το αλάτισμα γίνεται για να συντηρηθεί το τυρί αλλά και για να αποκτήσει τη γεύση του. Με το αλάτισμα το τυρί σφίγγει γιατί αποβάλλει κι άλλη υγρασία.
Υπάρχουν 3 τρόποι αλατίσματος: ο υγρός, ο ξηρός και ο μικτός.
Με το υγρό αλάτισμα το τυρί απορροφά γρήγορα το αλάτι ενώ με τον ξηρό η απορρόφηση αυτή γίνεται σιγά σιγά. Με το μικτό αλάτισμα, το τυρί μπαίνει πρώτα στην άλμη και μετά ακολουθεί το ξηρό αλάτισμα.
Το επόμενο στάδιο είναι αυτό της ωρίμανσης που δίνει την τελική γεύση και το άρωμα στο τυρί. Για την ωρίμανση το τυρί μεταφέρεται σε θαλάμους με καλό αερισμό, ελεγχόμενη θερμοκρασία και υγρασία πάντα ανάλογα με το είδος του τυριού.
Στο τυροκομείο του Ιδρύματος Τοσίτσα, που δημιουργήθηκε με τα χρήματα που άφησε ο ξενητεμένος στην Ελβετία Μιχαήλ Τοσίτσας και διαχειρίστηκε ο Ευάγγελος Αβέρωφ-Τοσίτσας η διαδικασία παρασκευής τυριού βασίζεται στην εμπειρία των κτηνοτρόφων της εποχής αλλά και στις επιστημονικές γνώσεις που απέκτησαν νεαροί Μετσοβίτες που σπούδασαν στην περίφημη Σχολή Lodi και σε άλλες τυροκομικές σχολές της Ιταλίας. Έτσι κατάφεραν να παντρέψουν τον τρόπο κατασκευής ορισμένων ιταλικών τυριών με τον αντίστοιχο παραδοσιακό ελληνικό, επιλέγοντας τους τύπους των σκληρών τυριών που οι απαιτήσεις τους ταιριάζουν με το παραγόμενο γάλα στην περιοχή του Μετσόβου.
Τα τυριά του τυροκομείου του Ιδρύματος Τοσίτσα είναι...
-- Το Μετσοβόνε, που παρασκευάζεται όλο τον χρόνο κυρίως από αγελαδινό γάλα και ελάχιστο γιδίσιο. Δέχεται υγρό αλάτισμα και μπαίνει σε ειδικά μακρόστενα καλούπια για να πάρει το γνωστό του σχήμα. Δένεται με σχοινί και κρεμιέται για να ωριμάσει χωρίς να ακουμπάει πουθενά. Ωριμάζει για 3 μήνες και στο τελευταίο στάδιο της ωρίμανσής του καπνίζεται στο καπνιστήρι με κληματόβεργες και άλλα αρωματικά φύλλα και χόρτα για να αποκτήσει την καπνιστή του γεύση. Το χρώμα του εξωτερικά είναι καφετί και εσωτερικά ανοιχτό κίτρινο (αυτό του άχυρου).
-- Η Μετσοβέλλα που παρασκευάζεται την άνοιξη και τον χειμώνα, από ανάμεικτο πρόβειο, αγελαδινό και γιδίσιο γάλα, επιδέχεται μικτό αλάτισμα (πρώτα σε άλμη και μετά με χοντρό αλάτι εξωτερικά) και τοποθετείται σε τάβλες για να ωριμάσει για τρεις μήνες. Τυρί ημίσκληρο με λευκο-κίτρινο χρώμα και κυλινδρικό σχήμα.
-- Η Γραβιέρα που παρασκευάζεται από τις 20 Μαϊου μέχρι τις 20 Ιουλίου, τότε που τα πρόβατα τρέφονται με φρέσκο χορτάρι, αποκλειστικά από πρόβειο γάλα και επιδέχεται ξηρό αλάτισμα που κρατάει πολλές μέρες, σχεδόν ένα μήνα για να δημιουργηθούν οι ειδικές ζυμώσεις που χρειάζονται για να γίνουν οι τρύπες στο τυρί. Η ζύμωση αυτή λέγεται προπιονική γιατί παράγεται το αέριο διοξείδιο του άνθρακα που εγκλωβιζόμενο μέσα στην τυρόμαζα δημιουργεί τις τρύπες. Ύστερα, η γραβιέρα τοποθετείται σε τάβλες για τρεις μήνες και κάθε δύο μέρες σκουπίζεται και καθαρίζεται με προσοχή για να φύγει το ελαφρό μούχλιασμα που δημιουργείται εξωτερικά. Η γραβιέρα εξωτερικά είναι κίτρινη και εσωτερικά σχεδόν άσπρη λόγω του χρώματος του πρόβειου γάλακτος.
-- Το Σεβρ (γιδίσιο) παρασκευάζεται την άνοιξη από γιδίσιο γάλα και πριν μπει στις φόρμες σχηματισμού του δέχεται τους κόκκους μαύρου πιπεριού που το κάνουν πικάντικο. Ύστερα, επιδέχεται υγρό αλάτισμα και μετά αφήνεται να ωριμάσει. Το χρώμα του είναι λευκό μέσα κι έξω λόγω του χρώματος του γιδίσιου γάλακτος.
-- Η Παρμεζάνα που είναι και το πιο δύσκολο στην παρασκευή τυρί. Παρασκευάζεται από τον Μάιο ως το Σεπτέμβριο, αποκλειστικά από αγελαδινό  και απαστερίωτο γάλα και ωριμάζει για 2 χρόνια στις αποθήκες. Δέχεται υγρό αλάτισμα μένοντας στην άλμη για 20-30 μέρες και ωριμάζει σε γερά ξύλινα ράφια, ενώ κάθε τόσο αναποδογυρίζεται για να μην ακουμπάει συνεχώς η ίδια επιφάνεια στο ξύλο. Επίσης καθαρίζεται κι αυτή εξωτερικά από το ελαφρό μούχλιασμα που δημιουργείται γύρω γύρω. Εξωτερικά έχει κίτρινο χρώμα και μέσα κοκκώδη υφή και κιτρινωπό, επίσης, χρώμα. Είναι πολύ σκληρό, με ελάχιστη υγρασία, σκληραίνει ακόμη περισσότερο μόλις έρθει σε επαφή με τον αέρα και κόβεται πολύ δύσκολα.
Τα τυριά του τυροκομείου του Ιδρύματος παράγονται σε περιορισμένες ποσότητες. Τυροκομούνται γύρω στους 1600 τόνους γάλακτος τον χρόνο (κυρίως αγελαδινό) και παράγονται 170 περίπου τόνοι τυρί με περισσότερο το Μετσοβόνε. Παρμεζάνα γίνονται μόνον 60 κεφάλια τον χρόνο!
Δύο φωτογραφίες από την είσοδο του Τυροκομείου του Ιδρύματος Τοσίτσα στο Μέτσοβο.
















Πηγή αυτών των πληροφοριών υπήρξε το βιβλιαράκι του Τυροκομείου του Ιδρύματος Τοσίτσα.

Και τώρα μερικές γευστικές προτάσεις για την εβδομάδα που θα καλωσορίσουμε:
- Σπαγγέτι με κολοκυθάκια
- Καλτσόνε εξοχικό

- Κρύα γιαουρτόσουπα
- Τηγανίτες πατάτας
Καλή σας Κυριακή και καλή εβδομάδα!!!
Tante Kiki
8 Comments

Ρόφημα σοκολάτας και καφέ ή μήπως όχι;;;;


Καλή σας μέρα! Σάββατο σήμερα και μπροστά μας μια ή δυό μέρες ξεκούρασης και μάλιστα καλοκαιρινές αλλά ευχάριστα καλοκαιρινές... χωρίς καύσωνα!! 
Τί κάνουμε το απόγευμα του Σαββάτου;;; Χαλαρώνουμε... έτσι δεν είναι;;; Και πώς χαλαρώνουμε πάντα ή σχεδόν πάντα;;;; Με έναν καφέ που τον ευχαριστιόμαστε όσο τίποτε άλλο (τώρα σας μιλάει κάποια που λατρεύει τον καφέ αν και πίνει έναν καφέ το πρωί και έναν το βράδυ... έτσι γιατί δεν έλεγαν άδικα οι αρχαίοι ημών πρόγονοι... "παν μέτρον άριστον"!!).
Τί κάνουμε όμως το πρωί της Κυριακής;;; Πίνουμε ή μάλλον απολαμβάνουμε έναν ήρεμο και χαλαρό καφέ, μερικά ψωμάκια με βουτυράκι, μαρμελάδα, τυράκια αλλά και φρούτα.  
Χωρίς πολλά λόγια λοιπόν θα σας προτείνω το παρακάτω ρόφημα που... καφέ δεν το λες, σοκολάτα δεν το λες, υπέροχη απόλαυση όμως το λες!!!
Κι αν σας πω ότι αποτελεί μια τέλεια πρόταση για μικρούς και μεγάλους... τι θα  πείτε;;; Ξέρω, θα σκεφτείτε...καλά τα μικρά θα πιουν καφέ;;; 
Όχι φυσικά!!!! Θα καταλάβετε σε λίγο τί εννοώ... αλλά πρώτα θα σας πω ότι η αρχική συνταγή είναι από την εκπομπή "Γεύσεις στη φύση" όπου την τελευταία εβδομάδα έκανα μια μικρή εξερευνητική "επιδρομή" και η δεύτερη, η παραλλαγή... ξέρετε εσείς... αυτή που της άλλαξα λίγο "τα φώτα" αλλά για καλό σκοπό, είναι δική μου!
Το αφρόγαλα στην συγκεκριμένη περίπτωση έγινε με ένα απλό μιξεράκι του καφέ μιας και μόλις πήρα μια πολυκαφετιέρα αλλά δεν διάβασα τις οδηγίες και φυσικά δεν την χρησιμοποίησα ακόμη!!!!!  Έτσι δοκίμασα με το μιξεράκι και σας διαβεβαιώ ότι έγινε μια χαρά (εντάξει όχι και επαγγελματικό αλλά πολύ καλό!)  
Όσο για τις μικρές... όταν το έφτιαξα για μένα και γι αυτές ...ενθουσιάστηκαν κι ένιωσαν μεγάλες... τόσο που υποσχέθηκαν ότι δεν θα ξανακάνουν φασαρίες!!!!
-:)) χαχαχαχα... ποιός τις πιστεύει!!!!!! χαχαχαχα
ΥΛΙΚΑ για 1 ποτήρι
Το ρόφημα για όσους πίνουν καφέ
1 φακελάκι καφέ εσπρέσο + 80 ml νερό
2 κ.γλ. ρόφημα σοκολάτας (έτοιμο με ζάχαρη) + 100 ml νερό
30 ml ζαχαρούχο γάλα
100 ml γάλα για το "χειροποίητο" αφρόγαλα
Κακάο ή κανέλα για το σερβίρισμα
Το ρόφημα για τους μικρούς
30 ml ζαχαρούχο γάλα
2 κ.γλ. Hemo (ή κάτι αντίστοιχο)  + 120 ml γάλα ή νερό χλιαρό
100 ml γάλα για το "χειροποίητο" αφρόγαλα
Κακάο ή κανέλα για το σερβίρισμα
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Η διαδικασία είναι ίδια και για τα δύο ροφήματα. Η διαφορά είναι ότι στο παιδικό δεν βάζουμε τον καφέ.
Βάζουμε στο ποτήρι το ζαχαρούχο γάλα και αφού διαλύσουμε τη σοκολάτα ή το 
Hemo σε χλιαρό νερό το ρίχνουμε προσεκτικά επάνω από το ζαχαρούχο γάλα. 
Εάν πρόκειται για μεγάλους, φτιάχνουμε τον καφέ και τον ρίχνουμε προσεκτικά επάνω από την σοκολάτα.
Εάν πρόκειται για μικρούς ή άτομα που δεν πίνουν καφέ απλά παραλείπουμε το συγκεκριμένο στάδιο.
Ύστερα, βάζουμε το γάλα σ' ένα ποτήρι και το χτυπάμε για 5-6 λεπτά με το μιξεράκι του καφέ αλλά κοντά στην επιφάνεια...το αφρόγαλα είναι έτοιμο!
Ρίχνουμε και το αφρόγαλα και πασπαλίζουμε με λίγο κακάο ή λίγη κανέλα!!!
Να έχετε ένα ξεκούραστο, ξένοιαστο και πανέμορφο Σαββατοκύριακο!!!
Tante Kiki
18 Comments

Πίτσα λαχανικών με λεπτή βάση και σάλτσα τυριού σε 30 λεπτά


Πίτα... πίτσα! Η διαφορά των δύο αυτών λέξεων στο ένα γράμμα, το σκεπτικό τους ίδιο, οι ρίζες του και η ιστορία τους κοντινή και παραπλήσια και ίσως, ίσως με τις ίδιες ρίζες, η παρουσία τους από τα παλιά χρόνια μέχρι και σήμερα σταθερή και περήφανη!
Tante Kiki
27 Comments

Κοτόπουλο με λαχανικά και μια επιβράβευση από το Βήμα Gourmet για μια πίτα μου


Καλή σας μέρα!!! Τί μέρα κι αυτή!!! Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται λένε... εεεεε, λοιπόν το προσυπογράφω χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Όταν η μέρα αρχίσει καλά, συνήθως τελειώνει και καλά ...κι αν όχι ακριβώς καλά... τουλάχιστον τελειώνει ήρεμα (πολύ σπουδαίο κι αυτό!!). 
Για να καταλάβετε τί εννοώ, εχθές το βράδυ...τη γνωστή για τις κουκουβάγιες και άλλα νυκτόβια πτηνά αλλά και για μένα... κατά τις
Tante Kiki
39 Comments

Σουτζουκάκια φούρνου με σάλτσα αμυγδάλου


Υπάρχουν φορές που αναρωτιέμαι... θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτό ή το άλλο πιάτο ταιριάζει σ' αυτόν ή στον άλλο άνθρωπο;;; Κι αν μπορούσαμε να το ορίσουμε ...θα μπορούσαμε να εξηγήσουμε το γιατί;;;
Tante Kiki
24 Comments

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!


Καλησπέρα σας!!! 
Για σήμερα θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους όσους γιορτάζουν και ιδιαίτερα στη νονά μου και την μαθήτριά μου Κωνσταντίνα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ κι ευτυχισμένα. Και του χρόνου με υγεία και χαρά!!
Χρόνια πολλά επίσης σε όλα τους αγαπημένους μπλογκοφίλους που γιορτάζουν με κάθε ευχή για υγεία, χαρά, ευτυχία και δημιουργικότητα! 
Από αύριο θα είμαστε και πάλι καθημερινά μαζί με αλμυρές και γλυκές λιχουδιές!!!
Καλό απόγευμα και να είστε καλά!!!
Tante Kiki
6 Comments

Μπισκότα λεμονιού με ινδική καρύδα και αμύγδαλα


Καλή σας μέρα και καλή σας εβδομάδα!!! Εδώ είμαι κι εγώ!!!! Πωπώωωω!!! Δύο μέρες έχω να σας δω και μου λείψατε ...αν και ...οι μέρες ήταν πράγματι γεμάτες!! Ελπίζω να είστε καλά... Δευτέρα σήμερα κι άντε ...καινούργια αρχή!-:))
Τί λέτε να ξεκινήσουμε όμορφα και γλυκά την εβδομάδα μας;; Μετά από ένα τριήμερο γλέντι ψησίματος και εξετάσεων σκέφτηκα αυτή να είναι μια εβδομάδα χαλάρωσης. Το Σαββατοκύριακο που μόλις αφήσαμε πίσω αλλά και σήμερα, ξεκίνημα της νέας εβδομάδας, ήταν για μένα μια εμπειρία ζωής, μια εμπειρία με πολλή δουλειά στην κουζίνα, με πολύ άγχος αλλά και πολύ ευχαρίστηση και πολύ χαρά. Αναλυτικότερα όμως θα σας τα πω αύριο... αφού τελειώσει και η σημερινή μέρα! Αύριο θα πιούμε, ελπίζω, μαζί το καφεδάκι μας και θα σας πω εμπειρίες και εντυπώσεις από το γευστικό-γευσιγνωστικό τριήμερο εκδηλώσεων στην Αμερικανική Γεωργική Σχολή, εδώ στη Θεσσαλονίκη.
Προς το παρόν όμως, λέω να σας κεράσω μερικά από το πολύ αρωματικά, λεμονάτα και τραγανά μπισκοτάκια που ταιριάζουν απίστευτα με γιαούρτι και μαρμελάδα φράουλας μιας και είναι γνωστό ότι το λεμόνι τονίζει τη γεύση της φράουλας όπως το πιπέρι καγιέν ή ο καφές τονίζει τη γεύση της σοκολάτας ή όπως το αλάτι τονίζει τη γλύκα ενός ...τσουρεκιού που δεν είναι πολύ γλυκό! -:))
Η συνταγή είναι της Ι.Σταμούλου, από την εκπομπή "Chef on air" και μπορείτε να τη βρείτε ΕΔΩ.
Είναι μια συνταγή πολύ καλή, όπου δεν χρειάστηκε να γίνει καμία αλλαγή αλλά και καμία προσθήκη ή διόρθωση όπως συμβαίνει πολλές φορές.
Το αποτέλεσμα ...υπέροχα μπισκοτάκια που όσοι τα δοκίμασαν, και ειδικά αυτοί που έχουν λατρεία στο λεμονοάρωμα, εθίστηκαν!!!!! -:)) Τραγανούλια όσο πρέπει, υπερβολικά αρωματικά, το ινδοκάρυδο τα κάνει ελαφρώς εξωτικά και καθώς σπάνε στο στόμα και ακούγεται το απαλό "κρατς" οι αισθήσεις στήνουν χορό! Όραση, ακοή, γεύση όλες μαζί στήνουν καρτέρι στο εξωτικό αυτό μπισκότο και κατορθώνουν να αποπλανούν το νου με την ικανοποίηση που φτάνουν εκεί από τον ουρανίσκο!!!!
Αλλά για να δούμε και την πρακτική όψη του θέματος... είναι μπισκοτάκια πανεύκολα, που θαρρείς και ζυμώνονται μόνα τους, καθόλου απαιτητικά... γίνονται μπαστουνάκια και κόβονται σε μικρά αρωματικά κυκλάκια ή πάλι, αν θέλουμε... γίνονται ζυμαρένιο φύλλο και κόβονται με κουπ πάτ... έτσι για να είναι πιο ...επίσημα αν και το ίδιο νόστιμα και τραγανά!!!
Χαρίστε τους τη προσοχή σας, βάλτε τα δίπλα στον καφέ σας ή στο χυμό σας κι ακόμα καλύτερα επάνω σε ένα μικρό μπολ με κατάλευκο γιαούρτι καλυμένο από μια κατακόκκινη μαρμελάδα φράουλας ή ένα σκούρο, μυστηριακό κόκκινο βύσσινο γλυκό και θα σας το ανταμείψουν με το παραπάνω...
ΥΛΙΚΑ
300 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του, κοσκινισμένο
210 γρ. ζάχαρη
100 γρ. αμύγδαλο σε σκόνη
70 γρ. ινδοκάρυδο
200 γρ. βούτυρο ή μαργαρίνη κρύο
Χυμό από 1/2 λεμόνι
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου στον αέρα και στρώνουμε αντικολλητικό χαρτί (ή επιφάνεια ψησίματος) σε δύο λαμαρίνες φούρνου.
Σε ένα μπολ, βάζουμε το αλεύρι, το ινδοκάρυδο, την αμυγδαλόσκονη και το ξύσμα λεμονιού.
Προσθέτουμε το βούτυρο σε κυβάκια (για πιο εύκολο μπορούμε να το τρίψουμε στον χοντρό τρίφτη) και ανακατεύουμε τα υλικά με τα ακροδάχτυλά μας μέχρι να δημιουργηθεί ένα ψιχουλιαστό μίγμα.
Μετά, προσθέτουμε το χυμό μισού λεμονιού και  ζυμώνουμε γρήγορα τη ζύμη έως ότου γίνει ομοιογενής.
Χωρίζουμε τη ζύμη σε δύο μέρη και αφού σχηματίσουμε 2 μπαστουνάκια, τα βάζουμε στο ψυγείο για μισή ώρα, τυλιγμένα σε διαφανή μεμβράνη.
Ύστερα, είτε ανοίγουμε τη ζύμη σε φύλλο και κόβουμε μπισκότα με κουπ πάτ, είτε κόβουμε απλά τα μπαστουνάκια σε φετούλες.
Αραδιάζουμε τα μπισκότα μας στις λαμαρίνες και τα βάζουμε στο φούρνο.
Ψήνουμε για 20-25 λεπτά, περίπου ή έως ότου πάρουν ένα ελαφρώς καστανό χρώμα τα μπισκότα μας.
Τα αφήνουμε να κρυώσουν και είναι έτοιμα να μας χαρίσουν τη λεμονονοστιμιά τους.
Καλή σας μέρα, καλή εβδομάδα και καλά να περνάτε!
Tante Kiki
22 Comments

Ένα τριήμερο γαστρονομικών εκδηλώσεων


Καλή σας μέρα!!! Σήμερα είναι μια μέρα πολύ φορτωμένη.
Πρώτα πρώτα είναι οι εξετάσεις για τα πτυχία των Γαλλικών κι ελπίζω οι μαθητές μου, τα παιδιά μου να πάνε καλά!! ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ παιδιά!!! 
Tante Kiki
10 Comments

Μπισκοτάκια cantuccini, τραγανά και διπλοψημένα


Καλή σας μέρα!!! Για σήμερα, μια συνταγή για μικρά μπισκοτάκια, παξιμαδάκια θα τα έλεγα... αλλά γεμάτα νοστιμιά και άρωμα. Πολύ εύκολα στην παρασκευή τους... τα γρήγορα μπισκότα θα τα έλεγα, συγκεντρώνουν πολλά πλεονεκτήματα. Δεν έχουν καθόλου λιπαρά, είναι τραγανά και πολύ αρωματικά, ταιριάζουν απίστευτα με καφεδάκι ελληνικό, με τσάι, με γάλα αλλά και ...σαν επιδόρπιο με ...γλυκό κρασί!!! Διατηρούνται πολλές μέρες, ειδικά σε αεροστεγώς κλεισμένο κουτί ή βάζο, δεν χρειάζονται μίξερ και είναι τόσο ...μα τόσο εύκολα αλλά και τόσο ...μα τόσο τραγανά! Πατρίδα τους είναι η Τοσκάνη και η άλλη τους ονομασία είναι μπισκότα του Πράτο.
Η συνταγή που έκανα είναι από την εκπομπή "Chef on air" και την Εύη Παπαδοπούλου και οι μόνες αλλαγές που έκανα ήταν να προσθέσω 2 κ.σ. αλεύρι και να αλευρώσω τα χέρια μου για να τα πλάσω λόγω του ότι η τελική ζύμη κολλούσε αρκετά και να βάλω αντί για ξύσμα λεμονιού λίγη μαστίχα. Ένας άλλος τρόπος να πλάσουμε τα συγκεκριμένα μπισκοτάκια σε ρολό για το πρώτο τους ψήσιμο είναι να αλείψουμε με λίγο ηλιέλαιο τα χέρια μας.
Οφείλω να ομολογήσω ότι ο καθηγητής μου από την Αμ.Γεωργική Σχολή είχε δίκιο όταν μου πρότεινε τη συγκεκριμένη συνταγή γιατί η γεύση τους είναι εκπληκτική αν κι εγώ τα αντιμετώπιζα καχύποπτα λόγω της τραγανής υφής τους.
ΥΛΙΚΑ για  40 μπισκοτάκια
250 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του + 2 κ.σ. επιπλέον
190 γρ. ζάχαρη
150 γρ. αμύγδαλα με το φλούδι, χοντροκομμένα
2 αυγά και 2 κρόκους
2 βανίλιες
2 σπυριά μαστίχα κοπανισμένα με λίγη ζάχαρη
Ξύσμα από 1 πορτοκάλι
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Βάζουμε σε μικρό ταψάκι τα αμύγδαλα και τα ψήνουμε στους 60 βαθμούς Κελσίου γαι 10 λεπτά.
Τα αφήνουμε να κρυώσουν και τα χοντροκόβουμε στο multi (ή τα αφήνουμε ολόκληρα).
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου και καλύπτουμε μια λαμαρίνα φούρνου με αντικολλητικό χαρτί.
Σε ένα μεγάλο μπολ, αναμιγνύουμε τις βανίλιες, τη μαστίχα, το αλεύρι, τη ζάχαρη και τα αμύγδαλα.
Σε ένα άλλο μπολ χτυπάμε τα αυγά και τους κρόκους.
Ρίχνουμε τα χτυπημένα αυγά μέσα στο μίγμα με το αλεύρι και τη ζάχαρη.
Ζυμώνουμε έως ότου τα υλικά ομογενοποιηθούν και προσθέτουμε και τη μία κουταλιά της σούπας από το επιπλέον αλεύρι.
Η ζύμη είναι κάπως υγρή και κολλάει στα χέρια αν και διορθώνεται με το υπόλοιπο αλεύρι που το χρησιμοποιούμε για να πλάσουμε τη ζύμη δύο μπαστουνάκια.
Εάν το αλεύρι δε σας βοηθάει στο πλάσιμο, βρέξτε τα χέρια σας με λίγο ηλιέλαιο.
Βάζουμε στο φούρνο να ψηθούν τα δύο μπαστουνάκια για 15-20 λεπτά, ανάλογα με το πάχος τους.
Ύστερα, τα βγάζουμε από το φούρνο, τα αφήνουμε να κρυώσουν για λίγο (έτσι ώστε να μπορούμε να τα πιάσουμε) και μετά με ένα κοφτερό μαχαίρι, κόβουμε φετούλες πάχους 1 εκ.
Τα ξαναβάζουμε στη λαμαρίνα με την κομμένη πλευρά προς τα πάνω και τα ψήνουμε για άλλα 10-15 λεπτά.
Πρέπει να γίνουν ξερά και χωρίς καθόλου υγρασία.
Τα αφήνουμε να κρυώσουν και μετά τα αποθηκεύουμε σε αεροστεγές κουτί όπου διατηρούνται για πολύ καιρό!!!
Καλή σας συνέχεια!! -:))
Tante Kiki
41 Comments

Μαρμελάδα μήλο-καρότο-πορτοκάλι


Δύο αποχρώσεις πορτοκαλί και μία κόκκινομπεζ...τί μας δίνουν;;; Φυσικά, μια πεντανόστιμη μαρμελάδα!
'Οχι, δεν αστειεύομαι ...απλά αυτό μου έδωσαν αυτά τα χρώματα! Αλλά ας πάρουμε "τα πράγματα" από την αρχή!!! 
Το γλυκό καρότο (το τριφτό ειδικότερα) είναι από τα αγαπημένα μου! Η πρώτη μου επαφή με το καρότο σαν λαχανικό που "τρυπώνει" σε γλυκά έγινε πριν αρκετά χρόνια όταν κάποια φίλη της γιαγιάς μου που επέστρεψε από Αμερική της έδωσε μια συνταγή για κέικ με καρότο! Στην αρχή το περιφρόνησα... μετά το αγνόησα επιδεικτικά και ύστερα... το έψαξα και πέρασα στην εφαρμογή. Στο σημείο αυτό υπάρχει ένα ...κενό μνήμης!!! Κάπου εκεί βαθιά στα άδυτα της γευστικής μου μνήμης κρύβεται η εντύπωση ότι το είχα πρωτοδοκιμάσει γιατί το έφτιαξε η γιαγιά μου αλλά μάλλον είναι αποφασισμένη να μη μου χαριστεί και να μην το θυμηθώ, ως γεγονός, ποτέ πραγματικά. Άλλοτε πάλι σκέφτομαι ότι ακόμα κι αν το δοκίμασα προφανώς δεν με εντυπωσίασε γιατί πέρασαν αρκετά χρόνια, υπήρξε ο καταιγισμός των συνταγών με περιοδικά και Ίντερνετ κι έτσι κατέληξα να δεχθώ ότι το καρότο γίνεται ωραίο γλυκό!!! Κάλλιο αργά παρά ποτέ!!!! λέμε και δεν έχουμε άδικο!!! Η δεύτερη επαφή μου με το καρότο ως γλυκό είναι σ' ένα πανέμορφο πορτοκαλί γλυκό με μέλι από μια βιοτεχνία της περιοχής της Καβάλας, τη "Δόνα Αναστασία". Τρίτη επαφή δεν χρειάστηκα... το λάτρεψα και το υιοθέτησα. Καρότο λοιπόν κι αυτή τη φορά καρότο μαρμελάδα αλλά όχι μόνη της!!! Καρότο μαρμελάδα παρέα με 2-3 μήλα στάρκιν που καθόταν παραμελημένα και περίμεναν το άδοξο τέλος τους αλλά και 2 πορτοκάλια που, αν και ήξεραν ότι πάντα είναι σημαντική η παρουσία τους στην κουζίνα μου... "πήδηξαν" από τη χαρά τους γιατί θα πρόσφεραν λίγο από τα άρωμα αλλά και το ολόχρυσο χρώμα τους.
Μια εκπληκτική μαρμελάδα που αξίζει να τη δοκιμάσετε αν και είναι ελαφρώς πιο χειμωνιάτικη σε σχέση με τη μαρμελάδα φράουλα που είναι στα καλύτερά της αυτή την εποχή αλλά που όμως ταιριάζει απίστευτα με γιαούρτι, μους γιαουρτιού ή παγωτό βανίλια και που είναι της εποχής ...ολόδροσα και ελαφρά, καλοκαιρινά γλυκάκια. Έτσι, φροντίζω πάντα να έχω 2-3 είδη μαρμελάδας για να τα συνοδεύω και όχι μόνον φράουλα.
Πάμε, όμως, να δούμε τη συνταγούλα;;;
ΥΛΙΚΑ 
1 κιλό καρότα (καθαρισμένα δηλαδή το καθαρό βάρος) σε κομμάτια
3 μέτρια μήλα στάρκιν 
2 μέτρια πορτοκάλια
Ζάχαρη ίση ή λίγο λιγότερη από το βάρος των φρούτων.
Χυμό από 1 λεμόνι
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Βάζουμε τα καρότα σε μια κατσαρόλα με νερό τόσο όσο να τα σκεπάζει.
Τα αφήνουμε να βράσουν για 10 λεπτά και μετά τα βγάζουμε και τα αφήνουμε μέσα σε σουρωτήρι για να φύγει όλο το νερό.
Ύστερα, τα βάζουμε στο multi και τα πολτοποιούμε.
Καθαρίζουμε τα μήλα και τα πολτοποιούμε κι αυτά στο multi.
Τέλος, τρίβουμε στον τρίφτη τα πορτοκάλια για να φύγει ελαφρώς η φλούδα τους.
Τα βάζουμε σε μια κατσαρόλα με νερό και τα βράζουμε για 8 λεπτά για να τα ξεπικρίσουμε.
Ρίχνουμε το νερό και επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία για δεύτερη φορά, βράζοντάς τα για 6 λεπτά.
Ξαναρίχνουμε το νερό και τα ξαναβράζουμε για άλλα 6 λεπτά.
Ύστερα, τα αφήνουμε να κρυώσουν, τα κόβουμε σε φέτες και με ένα ψαλιδάκι αφαιρούμε τις ίνες, τις άκρες της φλούδας τους και τα κουκούτσια (αν υπάρχουν).
Τα βάζουμε κι αυτά στο multi και τα πολτοποιούμε καλά.
Αναμιγνύουμε τον πολτό από τα τρία φρούτα και τον ζυγίζουμε.
Ύστερα,βάζουμε σε μια κατσαρόλα τον πολτό και τη ζάχαρη.
Σε μένα, ο πολτός αυτό ήταν 1.750 γραμμάρια και η ζάχαρη που έβαλα ήταν 1.500 γραμμάρια.
Βάζουμε ένα πιατάκι μικρό στο ψυγείο και το αφήνουμε εκεί.
Αφήνουμε τη μαρμελάδα να βράσει για 20-30 λεπτά (ανάλογα με το πόσο υγρό έχει απομείνει).
Στα 25 λεπτά, βγάζουμε το πιατάκι από το ψυγείο  και ρίχνουμε λίγη μαρμελάδα. Κάνουμε μια γραμμή με το κουτάλι στη μαρμελάδα.
Εάν η γραμμή παραμείνει τότε η μαρμελάδα έχει "δέσει" σωστά.
Γεμίζουμε ζεστά, αποστειρωμένα βάζα με τη ζεστή μαρμελάδα και τα τοποθετούμε επάνω σε μια πετσέτα κουζίνας ανάποδα μέχρι να κρυώσουν.
Ύστερα, τα διατηρούμε σε σκοτεινό και δροσερό μέρος μέχρι να τα ανοίξουμε και μετά στο ψυγείο.
Tante Kiki
16 Comments
No