Υπάρχουν φορές που αναρωτιέμαι... θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτό ή το άλλο πιάτο ταιριάζει σ' αυτόν ή στον άλλο άνθρωπο;;; Κι αν μπορούσαμε να το ορίσουμε ...θα μπορούσαμε να εξηγήσουμε το γιατί;;;
Γιατί πάντα όταν έχουμε καλεσμένους κάποιους ανθρώπους ...μπλοκάρουμε στην επιλογή των πιάτων; Και γιατί όταν οι καλεσμένοι μας είναι άνθρωποι που νιώθουμε άνετα μαζί τους μαγειρεύουμε τόσο εύκολα ό,τι κι αν είναι αυτό που μαγειρεύουμε;;; Μήπως τελικά η άνεση που νιώθουμε με κάποιους ανθρώπους βοηθάει την ψυχολογία μας να είναι τέτοια που κι αυτή βοηθάει το φαγητό μας να πετύχει;;;
Γιατί πάντα όταν έχουμε καλεσμένους κάποιους ανθρώπους ...μπλοκάρουμε στην επιλογή των πιάτων; Και γιατί όταν οι καλεσμένοι μας είναι άνθρωποι που νιώθουμε άνετα μαζί τους μαγειρεύουμε τόσο εύκολα ό,τι κι αν είναι αυτό που μαγειρεύουμε;;; Μήπως τελικά η άνεση που νιώθουμε με κάποιους ανθρώπους βοηθάει την ψυχολογία μας να είναι τέτοια που κι αυτή βοηθάει το φαγητό μας να πετύχει;;;
Προσωπικά μου έχει τύχει πολλές φορές, όταν θέλω κάτι να είναι τέλειο να γίνει το χειρότερο πιάτο. Μόλις προχθές, ο κάδος μου "καταβρόχθισε" χαρούμενα κάτι μπισκότα που προορίζονταν για κάποια γενέθλια γιατί... χωρίς να μάθω ποτέ το γιατί... αποφάσισαν να μετατραπούν σε μια ...φριχτή αποτυχία (σημειωτέον ότι τη συγκεκριμένη συνταγή την έχω κάνει τουλάχιστον άλλες 6-7 φορές στεφανωμένη με τον κότινο της επιτυχίας)!!!
Αφού, λοιπόν με βασάνισαν κάποια στιγμή όλα αυτά τα ερωτήματα... ειδικά το τριήμερο που μας πέρασε όπου έκανα ένα crash test στο μίξερ, στην κουζίνα μου και στις αντοχές μου στο ψήσιμο κατέληξα στα εξής συμπεράσματα-αποφάσεις... 1- Όταν θέλω να μαγειρέψω για καλεσμένους και αγχώνομαι δεν θα το κάνω (μπορεί και να τους αφήνω νηστικούς ή μάλλον θα τους λέω να φέρουν μαζί το κολατσιό τους)!!!
2- Θα μαγειρεύω σε ανύποπτο χρόνο και θα τα αποθηκεύω (ή καλύτερα θα τα ταριχεύω) για να τα χρησιμοποιώ όταν θα τα χρειάζομαι!!!!
3- Θα κάνω γιόγκα πριν να μαγειρέψω για να χαλαρώσω!!!
4- Δεν θα κάνω πολλά πράγματα μαζί για να μην πετάω ...αηδίες που έχουν αποτύχει και ...τσατίζομαι!!!!!
Και πάνω που τα σκεφτόμουν όλα αυτά και λύση δεν μου προέκυπτε... μιας και στην κουζίνα δεν ...έμπαινα με τίποτε (γιατί με το τριήμερο αυτό "γλέντι ψησίματος" βλέπω κουζίνα και φεύγω μακριά)... αποφάσισα να "ενηλικιωθώ" όπως λένε οι κακές γλώσσες (ξέρουν αυτές ποιές είναι!!! χαχαχαχα), να..."συμμαζευτώ" και να ...γράψω επιτέλους μια καημένη συνταγή που ενώ είναι νόστιμη εγώ την παραμέλησα (μάλλον γιατί έπεσε πάνω στο Πάσχα)...
Δεν ξέρω για σας αλλά σε μένα συμβαίνει αυτό... όταν "βγαίνω από το παιχνίδι" και χαλαρώνω... δεν μπορώ μετά να συμμαζευτώ (κουσούρι κι αυτό!!!!!!)!!!!!
Μια βαθιά ανάσα, λοιπόν και... δική σας σήμερα μια υπέροχη συνταγή για νοστιμότατα σουτζουκάκια με δύο είδη κιμά και μια καταπληκτική σάλτσα που έφτιαχνε η γιαγιά μου και η μόνη σύγχρονη προσθήκη της είναι τα ψιλοκομμένα αμύγδαλα. Και για να ακριβολογώ έκανα και μια ακόμη μικρή, τόση δα... παρεμβασούλα και αντί για απλό κρασόξιδο που χρησιμοποιούσε, έβαλα ένα ωραιότατο λευκό μπαλσάμικο που εκτός από τη γεύση του ξιδιού της χάρισε και μια ...ευγένεια, την έκανε πιο ντελικάτη!!!
Ο συνδυασμός δυόσμου και αμύγδαλου μαζί με το μπαλσάμικο χαρίζουν μια καταπληκτική επίγευση στη συγκεκριμένη σάλτσα και μιαν απίστευτη νοστιμιά στα σουτζουκάκια που χάνονται μέσα στην αμυγδαλένια λιμνούλα.
Κι αν θέλετε να του χαρίσετε παρέα... συνοδέψτε το με ένα κατάλευκο ρυζάκι που του ταιριάζει τέλεια!!!
Τολμήστε να τα δοκιμάσετε... σας το υπόσχομαι θα το λατρέψετε αυτό το πιάτο! :))
Για τα κεφτεδάκια
250 γρ.κιμά μοσχαρίσιο
250 γρ. κιμά χοιρινό
1 αυγό
50 ml λευκό κρασί
1 κ.γλ. ρίγανη
1 κ.γλ. πάπρικα
2 φέτες ψωμί του τοστ (ψίχα) μουλιασμένες σε νερό και μουσκεμένες
2 κ.σ. ψιλοτριμμένο κεφαλοτύρι
3 κ.σ. ελαιόλαδο + λίγο ακόμη για το ταψί
Αλάτι και πιπέρι
Λίγο αλεύρι για το πασπάλισμα
Για τη σάλτσα
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
4 φρέσκα κρεμμυδάκια (μόνον το άσπρο μέρος) ψιλοκομμένα
1/2 φλ.τσ. ζουμί από τα σουτζουκάκια (ή νερό)
4 κ.σ. αλεύρι
1/2 φλ.τσ. κρασί λευκό
1 κ.σ. μαϊντανό ψιλοκομμένο
1 κ.σ. δυόσμο ψιλοκομμένο
1 κ.γλ. πάπρικα
3-4 κ.σ. ξίδι βαλσαμικό λευκό
4 κ.σ. αλεύρι
3 κ.σ. ελαιόλαδο
Αλάτι και πιπέρι
100 γρ. αμύγδαλα με το φλούδι, μέτρια κομμένα
Ετοιμάζουμε τα κεφτεδάκια
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 190 βαθμούς Κελσίου.
Βάζουμε σε ένα μπολ τον κιμά., το αυγό, το κρασί, τη ρίγανη, την πάπρικα, το ψωμί, το κεφαλοτύρι, τις 3 κ.σ. ελαιόλαδο, αλάτι και πιπέρι και ζυμώνουμε καλά, για πέντε λεπτά.
Βάζουμε το μίγμα στο ψυγείο για 1 ώρα για να σφίξει.
Αλείφουμε με ελαιόλαδο το ταψί και "τυλίγουμε" τα κεφτεδάκια μας σε αλεύρι όπως κάνουμε όταν πρόκειται να τα τηγανίσουμε.
Ύστερα τα βάζουμε στο ταψί και τα ψήνουμε για 30 λεπτά περίπου.
Για τη σάλτσα
Σε βαθύ αντικολλητικό τηγάνι, βάζουμε το ελαιόλαδο και μόλις ζεσταθεί προσθέτουμε το κρεμμύδι και τα κρεμμυδάκια.
Αφήνουμε να σοταριστούν για λίγο και πασπαλίζουμε με το αλεύρι.
Περιχύνουμε με το κρασί και αφήνουμε να πάρουν μια-δυο βράσεις έως ότου το κρασί εξατμιστεί.
Προσθέτουμε το ζουμάκι από το ταψί (ή το νερό) και το βαλσαμικό ξίδι σιγά σιγά, ανακατεύοντας γρήγορα με μια ξύλινη κουτάλα.
Ύστερα, προσθέτουμε την πάπρικα, αλάτι και πιπέρι.
Μόλις η σάλτσα γίνει παχύρρευστη, προσθέτουμε τον ψιλοκομμένο μαϊντανό, το δυόσμο και τα κομμένα αμύγδαλα.
Ανακατεύουμε για 1 λεπτό ακόμη και μετά περιχύνουμε με τη σάλτσα τα σουτζουκάκια μας.
Μερικά φυλλαράκια φρέσκου δυόσμου του χαρίζουν ακόμη περισσότερο άρωμα αλλά και δροσιά.
