Μαρμελάδα περγαμόντο, μήλο και αχλάδι


Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!! Τελευταία μέρα του Φλεβάρη σήμερα και σκέφτηκα να προϋπαντήσω γλυκά και πολύ αρωματικά τον Μάρτη!
Όταν πρωτοέφτιαξα γλυκό περγαμόντο δεν αναρωτήθηκα καθόλου για την ψίχα τους. Πήρα την φλούδα και πέταξα την ψίχα μια που... παλιότερες νοικοκυρές, έμπειρες στα γλυκά του κουταλιού και τις μαρμελάδες μου τόνισαν με βεβαιότητα ότι αυτή η σάρκα είναι πικρή κι ότι την πετούσαν.  Άσκεπτα εντελώς έχασα έναν πολτό με περίσσιο άρωμα και ξινή, σαν λεμόνι, γεύση! 
Τρία χρόνια μετά, "βολτάροντας" και ψωνίζοντας στην λαϊκή της περιοχής μας και μάλιστα στον πάγκο του μανάβη απ' όπου, σταθερά, ψωνίζω εσπεριδοειδή και ντομάτες, ακούω μια κυρία να ρωτάει "περγαμόντο έχεις;". Κι έρχεται η απάντηση καταφατική να μου αλλάξει μιαν εσφαλμένη εντύπωση. 
Τρίτη πρωί πήρα δύο κιλά απ' αυτό το, υπέροχα αρωματικό, φρούτο που δεν μπορεί να αποφασίσει αν είναι πορτοκάλι ή λεμόνι. Απ' έξω σαν πορτοκάλι (σχεδόν) από μέσα σαν λεμόνι (σχεδόν)! Πολύ πιο αρωματικό, όμως, και από τα δύο!
Η φλούδα απομακρύνθηκε από την σάρκα κι έγινε ένα καταπληκτικό γλυκό, η ψίχα όμως μπήκε σ' ένα μπολ περιμένοντας με αγωνία την τύχη της. Κι όμως η τύχη της ήταν τόσο προδιαγεγραμμένη!! Αυτή την φορά, ευτυχώς, αναρωτήθηκα ..."γιατί δεν δοκιμάζω για να δω πόσο πικρό είναι; Κρίμα να τα πετάξω! Τα πολύτιμα δώρα της φύσης πρέπει να τα αξιοποιούμε! Κάτι θα σκεφτώ!!" 
Έτσι απλά... η αλήθεια έλαμψε! :) Η σάρκα ξινή, ναι... σαν λεμόνι, αλλά πικρή... με τίποτα!! Πόσο παρεξηγημένη αλήθεια! Έτσι η μαρμελάδα ήταν μονόδρομος. Μια μαρμελάδα σαν αυτή του λεμονιού που, όμως, εμείς δεν θέλουμε την έντονη οξύτητά της οπότε κάτι έπρεπε να κάνω γι αυτό! Δύο ώριμα αχλάδια και δύο ώριμα μήλα, low profile όσον αφορά στο άρωμα και την γεύση, κατάφεραν να χαμηλώσουν την οξύτητα της αρωματικής σάρκας των περγαμόντων που πολτοποιήθηκε κι αυτή μαζί με τις ίνες της και που, ως δια μαγείας εξαφανίστηκαν ενώ ταυτόχρονα βοήθησαν με την πολύτιμη πηκτίνη τους να δέσει εύκολα και γρήγορα η μαρμελάδα. 
Ωστόσο,  η ιστορία αυτής της μαρμελάδας... έχει ένα μυστικό κι αυτό είναι η υπομονή που πρέπει να της αφιερώσεις μια και αποδεικνύεται απολύτως απαραίτητη για να αφαιρεθούν τα απίστευτα πολλά κουκούτσια από το ιδιαίτερα αγαπημένο εσπεριδοειδές. Το αποτέλεσμα όμως σε ανταμείβει! 
ΥΛΙΚΑ
  • 2 αχλάδια, ώριμα
  • 2 κόκκινα μήλα, ώριμα
  • 6-7 μέτρια περγαμόντα
  • Σύνολο 900 γρ. πολτοποιημένου φρούτου
  • 700 ζάχαρη κρυσταλλική
  • 4 κ.σ. μέλι
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
  • Αφού έχουμε αφαιρέσει την φλούδα για γλυκό του κουταλιού, κόβουμε τα περγαμόντα σε φέτες και αφαιρούμε προσεκτικά όλα τα κουκούτσια.
  • Βάζουμε τις φέτες στο multi με τα καθαρισμένα περγαμόντα  και τα πολτοποιούμε.
  • Καθαρίζουμε τα μήλα και τα αχλάδια και τα ψιλοκόβουμε στο multi (δεν τα πολτοποιούμε).
  • Βάζουμε τον πολτό και τα ψιλοκομμένα φρούτα στην κατσαρόλα.
  • Προσθέτουμε την ζάχαρη και το μέλι και αφήνουμε την μαρμελάδα να βράσει σε σιγανή φωτιά για 25-30 λεπτά ή έως ότου "δέσει" και γίνει παχύρρευστη.
  • Ελέγχουμε το "δέσιμό" της ρίχνοντας σε ένα κρύο πιατάκι λίγη μαρμελάδα κι αν μετά από 5 λεπτά τραβήξουμε μια γραμμή με ένα κουταλάκι στο κέντρο της και "ο δρόμος της μαρμελάδας" εξαφανιστεί θέλει λίγο ακόμα βράσιμο.
  • Γεμίζουμε με την μαρμελάδα αποστειρωμένα βάζα και τα αφήνουμε ανάποδα σε μια πετσέτα μέχρι να κρυώσουν.
  • Διατηρούμε τα βαζάκια σε σκοτεινό και χωρίς υγρασία μέρος και μετά το άνοιγμα στο ψυγείο.
Tante Kiki
10 Comments

Η λαγάνα της τελευταίας στιγμής, χωρίς φούσκωμα


Η λαγάνα της τελευταίας στιγμής

Με την ονομασία "Κούλουμα" χαρακτηρίζεται η υπαίθρια γιορτή της "Καθαράς Δευτέρας" που σηματοδοτεί την αρχή της Σαρακοστής ή Τεσσαρακοστής δηλαδή της νηστείας που καταλήγει στον εορτασμό του Πάσχα.
Η ετυμολογία είναι άγνωστη αν και κάποιοι υποστηρίζουν ότι προέρχεται από την λατινική λέξη "cumulus" που σημαίνει "αφθονία" υποδηλώνοντας έτσι το πολύ φαγοπότι και τους χορούς της τελευταίας μέρας της Αποκριάς. Ο Α. Καμπούρογλου, σημειώνει ότι ο όρος είναι καθαρά αθηναϊκός και προέρχεται από τις κολώνες του ναού του Ολυμπίου Διός που τις αποκαλούσαν στη νεότερη ιστορία οι Αθηναίοι columna και, κάπως έτσι κατέληξε στα κόλουμνα - κούλουμνα - κούλουμα.

Η λαγάνα της τελευταίας στιγμής

Η γιορτή είναι πανελλήνια και η προέλευσή της είναι μάλλον Βυζαντινή αν και υπάρχουν εκείνοι που υποστηρίζουν ότι είναι Αθηναϊκή.
Στην Κωνσταντινούπολη, η μέρα γιορτάζονταν έντονα από πλήθος κόσμου στον ελληνικότατο λόφο, στα Τατάβλα ή Τατάουλα ενώ στην Αθήνα γιορτάζονταν στον λόφο του Φιλοπάππου με πέταγμα αετού, νηστίσιμες λιχουδιές και δημοτικούς χορούς.

Η λαγάνα της τελευταίας στιγμής

Το ξέρεις, εξάλλου, ότι γιορτάζω την Καθαρά Δευτέρα σημαίνει πετάω χαρταετό και απολαμβάνω ταραμά, ελιές, θαλασσινά, λαχανικά και λαγάνα, αυτόν το υπέροχο άζυμο άρτο που η τιμή του, ειδικά τα τελευταία χρόνια, έχει φτάσει σε όρια ...χρυσού.
Κι αν δεν πρόλαβες να φτιάξεις λαγάνα; Τί γίνεται; Παλιά, το θυμάμαι, η μαμά πήγαινε πρωί πρωί στον φούρνο για να αγοράσει λαγάνα!! Τραυματική εμπειρία όταν αγαπάς τον πρωινό ύπνο. Τώρα; Τώρα κοιμάσαι με την ησυχία σου εσύ στο κρεβάτι σου και οι λαγάνες στο ψυγείο σου ή, ακόμα καλύτερα, το αλεύρι στο ντουλάπι σου!! 

Η λαγάνα της τελευταίας στιγμής

Κι επειδή η λαγάνα χωρίς μαγιά ή προζύμι είναι αρκετά στιβαρή, αυτή με μαγιά θέλει την ώρα της και την άνεσή της, εγώ,  βρήκα μια λύση να σου προτείνω (αν κι εσύ δεν πρόλαβες να φτιάξεις κι αν δεν θέλεις να τρέχεις πρωινιάτικα στον φούρνο). Μια λαγάνα χωρίς φούσκωμα με απλό αλεύρι που φουσκώνει μόνο του, ή η επονομαζόμενη... αγιορείτικη λαγάνα (δες πηγή). Εντάξει, εντάξει... το ξέρω ότι δεν είναι ακριβώς η παραδοσιακή λαγάνα αλλά μπορώ να σε βεβαιώσω ότι τη δουλειά της μια χαρά την κάνει!! Κι αν σου άρεσε η ιδέα ...πάμε να δούμε τις λεπτομέρειες.

Η λαγάνα της τελευταίας στιγμής

ΥΛΙΚΑ
  • 500 γρ. φαρίνα που φουσκώνει μόνη της, κοσκινισμένο
  • 1/3 κ.γλ. μπέικιν πάουντερ (προαιρετικά)
  • 1 κ.γλ. αλάτι
  • 1 κ.γλ. μέλι, χλιαρό (ή ζάχαρη)
  • 3 κ.σ. ελαιόλαδο
  • 2 κ.σ. μηλόξιδο
  • 250-270 ml νερό βρύσης  
Για την επιφάνεια
  • Νερό με λίγο μέλι ή λίγη ζάχαρη
  • Σουσάμι
Η λαγάνα της τελευταίας στιγμής

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
  1. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 190 βαθμούς Κελσίου, στις αντιστάσεις.
  2. Βάζουμε το αλεύρι με το μπέικιν, το αλάτι και το ελαιόλαδο σε ένα μπολ.
  3. Προσθέτουμε το μέλι χλιαρό και τη μισή ποσότητα νερού.
  4. Αρχίζουμε να ζυμώνουμε και σταδιακά προσθέτουμε και το υπόλοιπο νερό ή τόσο όσο χρειάζεται για να έχουμε μια μαλακή ζύμη που δεν κολλάει στα χέρια.
  5. Απλώνουμε την λαγάνα σε μια λαμαρίνα που έχουμε καλύψει με αντικολλητικό χαρτί.
  6. Την αλείφουμε με το νερό όπου έχουμε προσθέσει το μέλι ή την ζάχαρη.
  7. Κάνουμε δαχτυλιές και πασπαλίζουμε με σουσάμι και βρέχουμε με λίγο νερό.
  8. Ψήνουμε για 30-40 λεπτά ή έως ότου η λαγάνα μας αποκτήσει ένα ωραίο χρυσόξανθο χρώμα.
  9. Όταν ψηθεί, βγάζουμε από το φούρνο και, αφού βρέξουμε με λίγο νερό, σκεπάζουμε για 5 λεπτά με μια καθαρή πετσέτα έτσι ώστε η κόρα της να μαλακώσει εκτός αν θέλουμε τραγανή κόρα.
Η λαγάνα της τελευταίας στιγμής
Παραλλαγή συνταγή από ΕΔΩ
Καλά Κούλουμα και καλή Σαρακοστή
Tante Kiki
3 Comments

Κόλλυβα... ένα σύγχρονο & υγιεινό επιδόρπιο, χωρίς ζάχαρη


Μπορεί το ψυχοσάββατο να πέρασε αλλά μια ιδέα σφηνώθηκε κάπου εκεί στο νου. Τα κόλλυβα σαν επιδόρπιο κατάλληλο για την Καθαρά Δευτέρα! Νηστίσιμο όπως το απαιτεί η παράδοση, νόστιμο και πολύ υγιεινό. Ας κάνουμε όμως μια βόλτα στην ιστορία του παραδοσιακού αυτού πιάτου...
Κόλλυβα, προχριστιανική συνήθεια με το όνομα να σημαίνει τον κόκκο του σιταριού που χρησίμευε αρχικά ως μέτρο για το ζύγισμα του χρυσού και μετά να είναι ένα πολύ μικρό και ασήμαντης αξίας νόμισμα, ίσο με το 1/4 του χαλκού, προσφορά στους νεκρούς μαζί με την Πανσπερμία ή Πανκαρπία (ανάλογα με την περιοχή) που ήταν μείγμα σιταριού και οσπρίων. Έθιμο που σχετίζεται με την λατρεία της Δήμητρας και συμβόλιζε την Περσεφόνη. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τον πόνο και την απώλεια αν και σε κάποια μέρη της χώρας μας κόλλυβα φτιάχνουν και για τους ζωντανούς την παραμονή της εορταστικής τους γιορτής και τα ονομάζουν "σπερνά" γιατί τα πηγαίνουν στην εκκλησία  για να τα "διαβάσει" ο ιερέας κατά τον Εσπερινό.
Κάθε υλικό τους έχει και τον συμβολισμό του.
Το σιτάρι είναι το σύμβολο της γης αλλά και της αθανασίας της ψυχής. Η σταφίδα (το ξερό σταφύλι) είναι το σύμβολο του Χριστού (εγώ ειμί η άμπελος), ο μαϊντανός την ανάπαυση "εν τόπω χλοερώ" , το ρόδι είναι το φρούτο του Κάτω Κόσμου που ο Πλούτωνας έδωσε στην Περσεφόνη για να την "δέσει" με τον Άδη, τα μπαχαρικά-αρωματικά είναι τα σύμβολα αυτού του γήινου κόσμου ενώ τα καρύδια συμβολίζουν την ζωή που αναπαράγεται.
Ζούμε όμως σε μια εποχή που πολλά αλλάζουν... άλλα αλλάζουν μορφή, άλλα ρόλο, άλλα εμφάνιση. Ανάμεσα σε όλα τα άλλα και όπως όλα τα άλλα μοιραία ήρθε η ώρα και για τα κόλλυβα. Πρώτα ήρθαν τα νέα... τα κόλλυβα είναι μια πολύ υγιεινή τροφή και τα κόλλυβα έγιναν ένα πλήρες σνακ ή πρωινό! Μετά ήρθε η αναγνώριση... τα κόλλυβα είναι νόστιμα σαν γλυκό και τα κόλλυβα μετατράπηκαν σε ένα πολύ λαχταριστό επιδόρπιο σε φημισμένο εστιατόριο που είχε κάθε λόγο να ...πρωτοτυπήσει! 
Έκτοτε, τα κόλλυβα δεν ήταν ποτέ τα ίδια! Τα συστατικά τους έμειναν ίδια μόνον όταν έχουν τον παραδοσιακό τους ρόλο γιατί, όλες τις άλλες φορές, συστατικά έρχονται και φεύγουν αλλάζοντας και την τελική τους νοστιμιά... γιατί αυτή δεν αλλάζει, παραμένει η ίδια μαζί με την θρεπτική τους αξία!!
Αυτό το υπέροχο επιδόρπιο σε μιαν άλλη μορφή θα σας προτείνω, το ξανασημειώνω, για την Καθαρά Δευτέρα... βρασμένο σιτάρι, πασπαλισμένο με φρυγανιά, αμύγδαλα, και καρύδια, χωρίς ζάχαρη αλλά γλυκό από τον θρυμματισμένο χαλβά (η άλλη παράδοση της ημέρας αυτής) με στέβια, σταφίδες, ξερά σύκα και cranberries, αρωματισμένο με καβουρδισμένο σουσάμι, ηλιόσπορο και κολοκυθόσπορο.
ΥΛΙΚΑ

  • 250 γρ. σιτάρι αποφλoιωμένο
  • 100 γρ. φρυγανιά τριμμένη 
  • 4-5 κ.σ. σουσάμι καβουρδισμένο (χωρίς λιπαρή ύλη)
  • 5-6 κ.σ. σταφίδες σουλτανίνα (ξανθές)
  • 5-6 κ.σ. σταφίδες μαύρες
  • 8 ξερά σύκα ψιλοκομμένα 
  • 4-5 κ.σ. cranberries
  • 3 κ.σ. κολοκυθόσπορο
  • 3 κ.σ. ηλιόσπορο
  • 80 γρ. αμύγδαλα ασπρισμένα (ή με την φλούδα), χοντροκομμένα
  • 80 γρ. καρύδια, χοντροκομμένα
  • 1-2 κ.σ. κανέλα
  • 100 γρ. χαλβά με σοκολάτα και στέβια, θρυμματισμένο
Εάν πρόκειται για κόλλυβα, επιπλέον...
  • 150 γρ. αλεύρι ψημένο στον φούρνο (τόσο ώστε να αποκτήσει 
  • ένα ανοιχτό καστανό χρώμα)
  • 2 κ.σ. μαϊντανό ψιλοκομμένο
  • 2-3 κ.σ. σπόρους ροδιού (προαιρετικά)
  • Άχνη ζάχαρη, σταφίδες και καρύδια για τον στολισμό της επιφάνειας 
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

  • Πλένουμε το σιτάρι και το βάζουμε σε χλιαρό νερό για 2-3 ώρες.
  • Ύστερα, το ξεπλένουμε και το βάζουμε σε ζεστό νερό να βράσει για 1-1.30 ώρα.
  • Εάν έχουμε χύτρα ταχύτητας αρκεί να βράσει για 30-40 λεπτά, από τη στιγμή που θα αρχίσει να σφυρίζει η βαλβίδα έτσι ώστε να μαλακώσει αρκετά.
  • Βγάζουμε το σιτάρι από την κατσαρόλα, το βάζουμε σε  σουρωτήρι, το ξεπλένουμε και αφού στραγγίσουν τα πολλά υγρά, το βάζουμε επάνω σε καθαρή πετσέτα, περίπου 1 ώρα, για να στεγνώσει.
  • Ύστερα, το βάζουμε σε μεγάλο μπολ, προσθέτουμε την τριμμένη φρυγανιά για να πάρει την υγρασία που έχει απομείνει και ανακατεύουμε προσεκτικά.
  • Προσθέτουμε το σουσάμι, τα αμύγδαλα, τα καρύδια, τις σταφίδες, τα σύκα, τα cranberries, τον κολοκυθόσπορο, τον ηλιόσπορο, την κανέλα και ανακατεύουμε και πάλι τα υλικά.
  • Τέλος, προσθέτουμε τον θρυμματισμένο χαλβά και σερβίρουμε.

Εάν πρόκειται για κόλλυβα...

  • Σε ένα ταψάκι, βάζουμε 200 γρ. αλεύρι και το ψήνουμε στους 180 βαθμούς Κελσίου για 20-25 λεπτά, περίπου ή μέχρι να αποκτήσει ένα καστανό ανοιχτό χρώμα. 
  • Εναλλακτικά, μπορούμε να το καβουρδίσουμε σε τηγάνι.
  • Στα κόλλυβα, δεν βάζουμε χαλβά, κολοκυθόσπορο και ηλιόσπορο.
  • Προαιρετικά, μπορούμε να αφήσουμε τα cranberries και προσθέτουμε τον μαϊντανό και το ρόδι.
  • Προσθέτουμε αλεύρι και 2 κ.σ. ζάχαρη άχνη και ανακατεύουμε τα κόλυβα έτσι ώστε να έχουμε ένα επιπλέον υλικό που θα "παίρνει" την υγρασία.
  • Βάζουμε τα κόλλυβα σε πιατέλα και τα πιέζουμε με την ανάποδη ενός κουταλιού έτσι ώστε να αποκτήσουν μια όσο το δυνατόν πιο ίσια επιφάνεια.
  • Προσθέτουμε μια καλή στρώση από  ψημένο αλεύρι που θα λειτουργήσει σαν φίλτρο και θα εμποδίσει την άχνη να έρθει σε επαφή με την υγρασία του σιταριού.
  • Πάνω από το αλεύρι, με ένα σουρωτήρι ρίχνουμε μπόλικη άχνη.
  • Επάνω στην άχνη, στρώνουμε μια χαρτοπετσέτα και, πιέζοντας με τα χέρια μας, δημιουργούμε μια ίσια επιφάνεια την οποία, αφού αφαιρέσουμε την χαρτοπετσέτα, θα στολίσουμε όσο περίτεχνα θέλουμε με σταφίδες, καρύδια, αμύγδαλα και κανέλα για να τιμήσουμε όσους δεν είναι πια κοντά μας.
🙋 Καλό Σαββατοκύριακο!!

Tante Kiki
6 Comments

Κασερογραβιερόπιτα με μπεσαμέλ... η τυρένια αμαρτία


Καλημέρα και καλή εβδομάδα!! Μετά από μια εβδομάδα όπου μια ίωση με πυρετό ήρθε και αποφάσισε να μου κάνει παρέα επανήλθα σήμερα με μια πρόταση ελληνικότατη και πολύ νόστιμη! Μια τυρένια αμαρτία, ειδικά φτιαγμένη για όλους αλλά κυρίως για τους μικρούς μαθητές που, έχουν λίγη περισσότερη ανάγκη από θερμίδες. 
Θα μου πεις... και τί το ιδιαίτερο έχει αυτή η κασερόπιτα; Θα σου απαντήσω ...μα φυσικά την μπεσαμέλ που της δίνει μια αφράτη γέμιση και την σόδα που δίνει ένα εκπληκτικά τραγανό φύλλο. Και μη νομίζεις... όχι η συνταγή δεν είναι τόσο σύγχρονη όσο φαίνεται! Είναι μια vintage συνταγή που, όταν ήμουν μικρή, έφτιαχνε η μαμά μου κι εμένα μου φαινόταν απίστευτο να "βρέχεις" την πίτα με σόδα (αναψυκτικό). Τότε, η μαμά μου την έλεγε πατσαβουρόπιτα ή σουφλεδόπιτα και ήταν η μια από τις δύο παραλλαγές γιατί υπήρχε και η άλλη αυτή που η σόδα εμπλουτίζονταν με αυγό και γάλα, πιπέρι και μοσχοκάρυδο ενώ η γέμιση δεν είχε παρά μόνον τριμμένο τυρί, κασέρι ή γραβιέρα.
Αυτή την πίτα την φιλοξενούσαμε συχνά-πυκνά στο οικογενειακό, κυριακάτικο τραπέζι αλλά και στις οικογενειακές και φιλικές μαζώξεις για φαγητό. Κι είχε η "άτιμη" τέτοια επιτυχία! Δεν θυμάμαι να έφαγε κάποιος και να μην ενθουσιάστηκε τόσο με την πλούσια γεύση της όσο και με την ιδιαίτερη υφή της.
Ωστόσο, ο συνδυασμός της σουφλεδόπιτας-πατσαβουρόπιτας με την γέμιση με μπεσαμέλ ήταν μια ιδέα που προέκυψε από μια παρόμοια τυρόπιτα του Α.Πετρετζίκη. Ένα έχω να πω... η καταπληκτική, θεϊκή, θα τολμούσα να πω, νοστιμιά της ζουμερής γέμισης και η τραγανοκριτσανιστή  υφή του φύλλου δημιουργούν ένα μοναδικό σύνολο που είναι άμεσα ερωτεύσιμο και απίστευτα εθιστικό! Συνόδεψέ την με ό,τι θέλεις... κρασί για το γεύμα και το δείπνο, γάλα, καφέ ή τσάι για το πρωινό ή για σνάκ στο γραφείο... είναι πάντα το ίδιο νόστιμη και χορταστική!
ΥΛΙΚΑ για ένα ταψί 25x35 εκ.
  • 1 πακέτο φύλλο κρούστας για πίτες
  • 50 γρ. βούτυρο λιωμένο + 50 ml ελαιόλαδο για τα φύλλα
Για την μπεσαμέλ
  • 1000 ml γάλα εβαπορέ
  • 6 κ.σ. αλεύρι
  • 6 κ.σ. βούτυρο
  • 2 αυγά
  • 250 γρ. κασέρι τριμμένο
  • 200 γρ. γραβιέρα τριμμένη
  • Αλάτι & Πιπέρι μαύρο
Για την επιφάνεια
  • 330 ml (1 κουτάκι) σόδα 
  • Λίγο σουσάμι
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Ετοιμάζουμε την μπεσαμέλ
  • Σε μια κατσαρόλα, βάζουμε το βούτυρο σε σιγανή φωτιά και το αφήνουμε να λιώσει. 
  • Προσθέτουμε το αλεύρι και το ανακατεύουμε με το σύρμα αρχίζοντας να προσθέτουμε σταδιακά το γάλα, ανακατεύοντας έτσι ώστε η μπεσαμέλ να μην σβολιάσει.
  • Μόλις προσθέσουμε όλο το γάλα, αφήνουμε την μπεσαμέλ να βράσει για 1 λεπτό, μετρώντας από την στιγμή που θα αρχίσει ο βρασμός έτσι ώστε να πήξει λίγο.
  • Προσθέτουμε πιπέρι και αφήνουμε την μπεσαμέλ να κρυώσει.
  • Στο μεταξύ, προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου, σε αντιστάσεις πάνω-κάτω & αέρα.
Ετοιμάζουμε την πίτα
  • Μόλις η μπεσαμέλ κρυώσει, προσθέτουμε τα αυγά, το κασέρι και την γραβιέρα και ανακατεύουμε καλά την γέμιση.
  • Αλείφουμε το ταψί μας με το μείγμα βουτύρου & ελαιολάδου και στρώνουμε το πρώτο φύλλο.
  • Ρίχνουμε, με πινέλο, λίγο ακόμα από το μείγμα μας επάνω στο φύλλο.
  • Απλώνουμε ένα δεύτερο φύλλο και το βουτυρώνουμε απαλά χωρίς να το ακουμπάμε με το πινέλο.
  • Για τα επόμενα 5 φύλλα κάνουμε το εξής: Παίρνουμε κάθε ένα από τα φύλλα, το σουρώνουμε κατά μήκος της στενής του πλευράς και το τοποθετούμε στο ταψί (πάλι κατά μήκος της στενής του πλευράς).
  • Μόλις τελειώσουν τα 5 φύλλα, βάζουμε την γέμιση.
  • Για τα επόμενα 5 φύλλα, επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία του σουρώματος όπως ακριβώς και την προηγούμενη φορά.
  • Περιχύνουμε με λίγο από το μείγμα βουτύρου-ελαιολάδου.
  • Παίρνουμε το προτελευταίο φύλλο και το στρώνουμε ίσιο, αυτή την φορά, καλύπτοντας όλη την πίτα.
  • Περιχύνουμε, και πάλι, με βούτυρο-ελαιόλαδο και στρώνουμε και το τελευταίο φύλλο, σουρώνοντάς το ελαφρά.
  • Με το πινέλο και λίγο από το βούτυρο-ελαιόλαδο που έχει απομείνει, σπρώχνουμε προς την μέσα μεριά του ταψιού τα φύλλα γύρω-γύρω (δεν κάνουμε κόθρο εξωτερικό).
  • Χαράζουμε την πίτα σε κομμάτια, προσέχοντας να μην την κόψουμε μέχρι κάτω και "ξεχειλίσει" η γέμιση.
  • Τέλος, περιχύνουμε την πίτα με την σόδα και την πασπαλίζουμε με σουσάμι.
  • Βάζουμε στην δεύτερη από κάτω σχάρα του φούρνου το ταψί και ψήνουμε την πίτα για 45-50 λεπτά ή μέχρι να δούμε ότι έχει ροδοκοκκινήσει η επιφάνειά της.
  • Βγάζουμε από τον φούρνο, αφήνουμε για 5-6 λεπτά να "πέσει" λίγο η θερμοκρασία της και κόβουμε σε κομμάτια.
Tante Kiki
32 Comments

5 γλυκομπουκιές της τελευταίας στιγμής για τον Αγ. Βαλεντίνο


Καλημέρα και καλή εβδομάδα! 
Προσοχή! Αυτό το κείμενο καλό είναι να μην διαβαστεί από φανατικούς οπαδούς της γιορτής του Αγ. Βαλεντίνου! Την άποψή μου για την γιορτή την γνωρίζετε ήδη. Βέβαια, αυτή η γιορτή αν και ξενόφερτη, γιορτάζεται και στην χώρα μας. Τώρα κατά πόσο είναι δυνατόν μ' αυτές τις συνθήκες οικονομικού, και όχι μόνον, άγχους που επικρατούν στην χώρα αλλά και με την κούραση μιας εργάσιμης μέρας να έχεις διάθεση να στολίσεις το σπίτι, να ετοιμάσεις  μενού, να γιορτάσεις είναι μια άλλη ιστορία.
Σίγουρα πάντως υπάρχουν κάποιοι και κάποιες που περιμένουν τούτη τη μέρα για να δείξουν την αγάπη τους λίγο περισσότερο από το καθημερινό. Όχι δεν έχω κάτι με την γιορτή... πέρα από τα καθιερωμένα και τα χιλιοειπωμένα εδώ και αρκετά χρόνια! Αλλά δεν νομίζεις ότι όσο πάει και φθίνει η μόδα ή για να το πω καλύτερα... δεν νομίζεις ότι τείνει να γίνει μόδα για εφήβους; Εντάξει... μπορεί και να διαφωνείς γι αυτό δεν συνεχίζω!
Αν, λοιπόν, είσαι απ' αυτούς που θέλουν να γιορτάσουν απλά, έτσι για την διαφορετικότητα μιας βραδιάς... σου έχω 5 λύσεις για γλυκό που θα σε βγάλουν ασπροπρόσωπη!
Τελειώνεις από την δουλειά, περνάς από το μάρκετ, εκτός κι αν έχεις τα υλικά και σε 1 ώρα το γλυκό είναι στο τραπέζι! Καλό εεεε; Και, κυρίως, χωρίς άγχος!
Για δες εδώ τί σου έχω...





Κι αν δεν προλαβαίνεις ή δεν έχεις διάθεση να κάνεις κανένα απ΄αυτά... μην ανησυχείς καθόλου! Ένα φλιτζάνι ζεστή, παχύρρευστη σοκολάτα με μπαχαρικά από τα χεράκια σου είναι, επίσης, ιδανικό!

photo Signer2_zpsrccdups3.jpg
Tante Kiki
16 Comments

Ροξάκια Θεσσαλονίκης με μπύρα


Ροξάκια Θεσσαλονίκης με μπύρα

Το ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης στην Καβάλα, γεμάτο από κόσμο που περιμένει να ταξιδέψει. Μια ξαφνική επιθυμία για γλυκό, κάνει τη νεαρή, τότε, φοιτήτρια που ταξιδεύει συνέχεια από την μία πόλη στην άλλη να διασχίσει τον δρόμο και να πλησιάσει στον πάγκο με τα γλυκά του μικρού, παλιομοδίτικου καφεζαχαροπλαστείου. Ανάμεσα στις καριόκες, τα γαλακτομπούρεκα, τις κρέμες με την κανελένια κρούστα ξεχωρίζει ένα ολοστρόγγυλο ζυμαρένιο σιροπιαστό γλυκό που δεν το έχει δοκιμάσει ποτέ αν και το βλέπει συχνά! 

Ροξάκια Θεσσαλονίκης με μπύρα

Με το γλυκό στο χέρι περνά και πάλι τον δρόμο που την χωρίζει από το λεωφορείο που θα την οδηγήσει στην πόλη των σπουδών της. Το χέρι της οδηγεί, λαίμαργα, το γλυκό στο στόμα και το στόμα της γεμίζει γλύκα αλλά ... όχι εκείνη την γλύκα που θάθελε! Μια γλύκα με έντονη την γεύση της γλυκόζης... μια γλύκα ...σχεδόν πλαστική! "Πφφφ, χάλια!" σκέφτεται και πλησιάζει τον κάδο που βρίσκεται λίγα βήματα πιο κεί για να αφήσει εκεί την ανικανοποίητη επιθυμία της! Ναι, εκείνο το γλυκό ήταν ένα ροξ! Και η φοιτήτρια, που αργότερα έγινε καθηγήτρια και ταυτόχρονα food blogger έκανε πολλά πολλά χρόνια να ξαναδοκιμάσει ροξ! Όταν, βέβαια, ξαναδοκίμασε ροξ... αυτά ήταν φτιαγμένα από τα χεράκια της νονάς της κι αυτά ήταν πραγματική ...πανδαισία!

Ροξάκια Θεσσαλονίκης με μπύρα

Νοσταλγικά, παλιομοδίτικα γλυκά, vintage νοστιμιές!  Από τη μια, τα ροξ των ΚΤΕΛ, όπως τα αποκαλούσα και ήξερα ότι ακόμα κι αν τα αγόραζα δεν θα μου άρεσαν! Κι από την άλλη τα ίδια ακριβώς φτιαγμένα με μεράκι και ποιοτικά υλικά σε κάποια από τα καλά ζαχαροπλαστεία της πόλης που γεννήθηκα και δεν είχαν γευστικά καμιά σχέση με τα πρώτα... εκείνα των ΚΤΕΛ!! Τα ροξ της Καβάλας, της Θεσσαλονίκης, της Κομοτηνής, της Ξάνθης! Ολοστρόγγυλα, με σοκολατένια ή με σοκολατοκαρυδένια καρδιά, τυλιγμένα σε διαφανές πλαστικό χαρτάκι για να μην ξεφεύγει το λιγοστό τους σιρόπι. 

Ροξάκια Θεσσαλονίκης με μπύρα

Κι ύστερα εκείνα τα ροξ, που δοκίμασα φτιαγμένα με σπιτικό μεράκι στην κουζίνα της νονάς μου και ξετρελλάθηκα... κι ας ήταν και νηστίσιμα γιατί εκείνη την εποχή κάθε γλυκό που δεν είχε γάλα, αυγά και βούτυρο νηστίσιμο λεγόταν ενώ τώρα ντύθηκε τον μανδύα του vegan! Όποια ταμπέλα κι αν έχει όμως, vegan ή νηστίσιμο, τούτο το ροξ με την μεθυσμένη ζύμη είναι ασυναγώνιστο σε γλύκα, νοστιμιά αλλά και ευκολία παρασκευής.
Τί λέτε... θέλετε να φτιάξουμε μαζί τα γλυκά των φοιτητικών μου χρόνων;; Ναι;;; Τότε τί καθόμαστε... εμπρός, τις ποδιές μας και στην κουζίνα!

Ροξάκια Θεσσαλονίκης με μπύρα

ΥΛΙΚΑ
  • 2 φακελάκια ξηρή μαγιά (των 8 γρ.) + 120 ml χλιαρό νερό
  • 2 κ.σ. ζάχαρη
  • 270 ml (220 γρ) σπορέλαιο ή ελαφρύ ελαιόλαδο
  • 330 ml (1 κουτάκι) μπύρα
Για την ζύμη βανίλιας - πορτοκαλιού
  • 500-20 γρ. αλεύρι ζαχαροπλαστικής
  • 2 βανιλίνες
  • 1 κ.γλ. ξύσμα πορτοκαλιού
Για την ζύμη με κακάο
  • 380-400 γρ. αλεύρι ζαχαροπλαστικής
  • 40 γρ. κακάο
  • 40 γρ. καρύδια
  • 1/2 κ.γλ. κανέλα (προαιρετικά)
Για το σιρόπι
  • 4 ποτήρια νερό
  • 4 ποτήρια ζάχαρη
  • 2 κ.σ. μέλι
  • 1 ξυλάκι κανέλας
  • 1 φέτα από ακέρωτο πορτοκάλι
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
  • Σε ένα μπολάκι, βάζουμε το χλιαρό νερό, την μαγιά και τη ζάχαρη και αφού ανακατέψουμε καλά ώστε να διαλυθεί η ζάχαρη και η μαγιά αφήνουμε για 5 λεπτά σε ζεστό μέρος.
  • Σε άλλο μπολ, βάζουμε το σπορέλαιο και την μπύρα και ανακατεύουμε.
  • Προσθέτουμε το μείγμα της μαγιάς και αφού ανακατέψουμε, ζυγίζουμε τον χυλό που έχει προκύψει και τον χωρίζουμε σε δύο σχεδόν ίσα μέρη.
  • Ο χυλός ζυγίζει περίπου 750 γρ.
  • Χωρίζουμε σε ένα μπολ, τα 400 περίπου γραμμάρια για να έχουμε λίγη περισσότερη ζύμη βανίλιας.
Ετοιμάζουμε την ζύμη βανίλιας - πορτοκαλιού
  • Προσθέτουμε στον χυλό (τα 350 γρ.)  τις βανιλίνες και το ξύσμα πορτοκαλιού και ανακατεύουμε.
  • Σταδιακά, προσθέτουμε το αλεύρι και αρχίζουμε το ζύμωμα μέχρις ότου έχουμε μια ζύμη που δεν κολλάει στα χέρια αλλά δεν είναι ούτε πολύ μαλακή ούτε σφιχτή.
  • Μόλις την ετοιμάσουμε, την αφήνουμε στο μπολ που το καλύπτουμε με διαφανή μεμβράνη.
  • Βάζουμε το μπολ σε ζεστό μέρος για 1 ώρα περίπου, ώστε η ζύμη να φουσκώσει.
  • Αφού η ζύμη φουσκώσει, την ξεφουσκώνουμε και την διπλώνουμε 2-3 φορές.
Ετοιμάζουμε την ζύμη με κακάο
  • Στον υπόλοιπο χυλό (περίπου 350-360 γρ.) προσθέτουμε το κακάο, τα καρύδια και την κανέλα και ανακατεύουμε να έχουμε ένα ομογενοποιημένο μείγμα.
  • Προσθέτουμε, σταδιακά, το αλεύρι και ζυμώνουμε μέχρι να έχουμε μια ζύμη όπως και η αντίστοιχη λευκή (ούτε ιδιαίτερα μαλακή αλλά ούτε και σφιχτή).
  • Την αφήνουμε στο μπολ που το καλύπτουμε με διαφανή μεμβράνη και το αφήνουμε σε ζεστό μέρος για 1 ώρα έτσι ώστε η ζύμη μας να φουσκώσει.
  • Ύστερα, χωρίζουμε τη ζύμη σε δύο κομμάτια που τα πλάθουμε σε μπαστούνια.
Ετοιμάζουμε τα ροξ
  • Την χωρίζουμε σε 2 μέρη και το κάθε ένα το ανοίγουμε (με το ρολό για ζύμες) σε ένα παραλληλόγραμμο φύλλο.
  • Βάζουμε μέσα στη ζύμη βανίλιας, το μπαστούνι με την ζύμη με κακάο και τυλίγουμε καλά.
  • Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία και για το δεύτερο κομμάτι ζύμης.
  • Βάζουμε τα δύο ρολά σε ταψί και τα τοποθετούμε για 30 λεπτά στο ψυγείο έτσι ώστε να μπορούμε να τα κόψουμε λίγο πιο εύκολα.
  • Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου στον αέρα (για να ψήσουμε και τα δύο ταψιά μαζί).
  • Ύστερα, με ένα κοφτερό μαχαίρι κόβουμε τα δύο μπαστούνια σε φέτες.
  • Πλάθουμε την κάθε φέτα, έτσι ώστε να διορθώσουμε το σχήμα τους και να είναι στρογγυλά.
  • Τοποθετούμε τα ροξ σε δύο ταψιά καλυμμένα με αντικολλητικό χαρτί.
  • Ψήνουμε τα ροξ για 40-45 λεπτά, έτσι ώστε να αποκτήσουν ένα όμορφο καστανό χρώμα.
  • Όταν ψηθούν, βγάζουμε τα ταψιά από τον φούρνο και αφού αφήσουμε τα γλυκάκια για 5 λεπτά να σταθούν, τραβούμε προσεκτικά, βγάζοντας το αντικολλητικό χαρτί για να μπορέσουμε να τα σιροπιάσουμε.
Ετοιμάζουμε το σιρόπι
  • Την ώρα που ψήνονται τα ρόξ, βάζουμε σε μια κατσαρόλα, τη ζάχαρη, το ξυλάκι κανέλας, το μέλι, την φέτα πορτοκαλιού και το νερό.
  • Αφήνουμε το σιρόπι να βράσει για 8 λεπτά από τη στιγμή που θα αρχίσει να κοχλάζει.
  • Αποσύρουμε το σιρόπι από την φωτιά και μόλις ετοιμαστούν τα ροξ, ενώ ακόμα είναι σχετικά ζεστά τα σιροπιάζουμε με το ζεστό σιρόπι.
  • Καλό είναι, να τα αφήσουμε να σταθούν στο σιρόπι για 2 ώρες έτσι ώστε να το απορροφήσουν εντελώς πριν τα απολαύσουμε.
Ροξάκια Θεσσαλονίκης με μπύρα

Να περάσετε ένα ήρεμο και γλυκό Σαββατοκύριακο!
Tante Kiki
27 Comments

Eλληνικά superfoods ...12 πολύτιμες υπερτροφές της χώρας μας


Στην χώρα που γεννήθηκε η καλύτερη μεσογειακή διατροφή, η διατροφή που έχει αναγνωριστεί παγκοσμίως ως εκείνη που συμβάλλει τα μέγιστα στην υγεία μας, δεν νομίζετε ότι θα ήταν αδύνατον να μην έχουν γεννηθεί κάποιες από τις λεγόμενες υπερτροφές;
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Τί είναι τα superfoods ή αλλιώς υπερτροφές; Τίποτα περισσότερο από τρόφιμα που είναι πλούσια σε συστατικά (βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, μέταλλα, λιπαρά οξέα, αντιοξειδωτικά) που οφελούν την υγεία του ανθρώπου. Για να χαρακτηριστεί ένα τρόφιμο σαν υπερτροφή, πρέπει να έχουν γίνει κλινικές μελέτες δηλαδή μελέτες σε ανθρώπους που πιστοποιούν τις ευεργετικές τους ιδιότητες.
Φυσικά, καλό είναι να θυμόμαστε ότι κανένα τρόφιμο δεν είναι "μαγικό" αλλά για να συμβάλλει στην καλή υγεία του οργανισμού θα πρέπει να ενταχθεί στα πλαίσια μιας ισορροπημένης διατροφής.
Μέχρι πρόσφατα η αναζήτηση των υπερτροφών που φέρνουν πολλαπλά οφέλη στον ανθρώπινο οργανισμό εστιάζεται σε χώρες όπως το Περού, το Θιβέτ, τον Αμαζόνιο και άλλα ...εξωτικά μέρη απ' όπου έχουν έρθει τροφές όπως gojii berries, cranberries, chia, quinoa, stevia. Μήπως, όμως, θα ήταν καλύτερα να σκύψουμε και λίγο το βλέμμα και να δούμε τί συμβαίνει στην δική μας ευλογημένη χώρα; Ποιές είναι οι εγχώριες τροφές με χαρακτήρα οικολογικό, εναλλακτικό και μεγάλη διατροφική αξία.
1-Αυγοτάραχο Μεσολογγίουείναι πλούσιο σε μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα καθώς και σε Ω-3, ακουαλένιο και φυτοστερόλες συμβάλλοντας έτσι στην μείωση της χοληστερίνης ενώ παρέχει μεγάλα ποσοστά πρωτεϊνης και ενέργειας. Είναι εξαιρετικά θρεπτικό, γεμάτο από αμινοξέα, βιταμίνες Α, Β, C, & E, σίδηρο και ασβέστιο με αντιφλεγμονώδη και αντιθρομβωτική δράση και αποτελεί ασπίδα έναντι των καρδιαγγειακών παθήσεων.
2-Κρόκος Κοζάνης, το ελληνικό σαφράν, το μωβ λουλουδάκι με τους κίτρινους στήμονες είναι μια υπερτροφή με τις μαγικές ιδιότητες χάρη στην πικροκροκίνη και την κροκίνη, την βιταμίνη Β12, την λυκοπίνη, την σαφρανάλη, το καροτένιο, το σίδηρο, το κάλιο, το μαγνήσιο αλλά και την βιταμίνη C. Πλήθος μελετών απέδειξαν τις αντικαρκινικές, αντιγηραντικές αλλά και αντιοξειδωτικές του ιδιότητες.
3-Μαστίχα Χίου, "το δάκρυ του μαστιχόδεντρου, αποδεδειγμένα πια συμβάλλει στην στοματική υγιεινή προστατεύοντας από την τερηδόνα και τον σχηματισμό οδοντικής πλάκας ετκός από το να αναζωογονεί την αναπνοή. Προστατεύει, επίσης, από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού που είναι υπεύθυνο για το πεπτικό έλκος, βοηθά στην πέψη και, τέλος, μειώνει την κακή χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια.
4-Τσάι του βουνού, το τσάι με την υπέροχη γεύση και το καταπληκτικό άρωμα έχει αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιμικροβιακές ιδιότητες. Από την αρχαιότητα ο Διοσκουρίδης το χρησιμοποιούσε σαν θεραπευτικό των πληγών. Μελέτες έδειξαν ότι προστατεύει από την νόσο Αλτσχάιμερ και βοηθά πολύ στην πέψη αλλά και στην πρόληψη της οστεοπόρωσης. Το αφέψημά του με λεμόνι και μέλι αποτελεί ένα πρώτης τάξεως αντισηπτικό που μαλακώνει τον λαιμό. Το τσάι του βουνού είναι, όμως, και διεγερτικό του νευρικού συστήματος γιατί περιέχει καφεΐνη αλλά και διουρητικό. Ένα από τα καλύτερα είδη του βρίσκεται στον Όλυμπο.
5- Δίκταμο, το θεϊκό βότανο της Κρήτης, γνωστό από την Μινωική εποχή, που το βρίσκουμε σκαρφαλωμένο σε απόκρημνους βράχους καταπραΰνει τους πονοκεφάλους, τον βήχα, τις νευραλγίες, τις στομαχικές διαταραχές και ανακουφίζει από μυϊκούς ή ρευματικούς πόνους και δερματικές φλεγμονές. Η ρίζα του χρησιμοποιείται ως αλοιφή για την θεραπεία της ισχιαλγίας. Περιέχει φλαβονοειδή, φαινολικό οξύ, κατεχίνες αλλά και καμφορά.
Αποτέλεσμα εικόνας για κάππαρη
6- Κάππαρη, το περίεργο φυτό με την έντονη γεύση που ευδοκιμεί σε βραχώδη εδάφη και συναντάται στα ελληνικά νησιά, είναι ένας διατροφικός θησαυρός. Περιέχει βιταμίνη Α, B, C, E, K, νιασίνη, ριβοφλαβίνη, φολικό οξύ, ασβέστιο, σίδηρο, μαγγάνιο, χαλκό, σελήνιο αλλά και λινολεϊκό οξύ. Είναι πλούσια σε φυτικές ίνες και φλαβονοειδή. Έχει αντιοξειδωτική, αντιφλεγμονώδη και αντισταμινική δράση, ενδυναμώνει τα τριχοειδή αγγεία και συμβάλλει στην πρόληψη ορισμένων μορφών καρκίνου.
7- Μέλι, πλούσιο σε γεύση, άρωμα αλλά και θεραπευτικές ιδιότητες. Ένα τρόφιμο που δεν πρέπει να λείπει από την διατροφή μας. Η αξία του αναγνωρίζεται από την αρχαιότητα. Λόγω της πλούσιας χλωρίδας της χώρας μας το ελληνικό μέλι συγκαταλέγεται στα καλύτερα παγκοσμίως.
Το θαυματουργό μέλι περιέχει υδατάνθρακες, βιταμίνη Β, πρωτεϊνες, ιχνοστοιχεία (ασβέστιο, χαλκό, σίδηρο, μαγνήσιο, φώσφορο, κάλιο, ψευδάργυρο). Πλούσιο σε φαινολικό οξύ αλλά και φλαβονοειδή, έχει αποδειχθεί ότι η ημερήσια κατανάλωσή του μειώνει την διάρκεια του κρυολογήματος, επιταχύνει την επούλωση των πληγών και δεν αφήνει τους μικροοργανισμούς να αναπτυχθούν. Έχει αντιοξειδωτική και αντιγηραντική δράση ενώ συμβάλλει και στην καλή κυκλοφορία του αίματος.
8- Κορινθιακή σταφίδα, αποτελεί τον ελληνικό, μαύρο χρυσό με πολλές ευεργετικές ιδιότητες. Οι σταφίδες υπήρξαν ο διατροφικός θησαυρός των προγόνων μας, που βοήθησαν στην επιβίωσή τους σε δύσκολα χρόνια. Πρωτοκαλλιεργήθηκε στην χώρα μας τον 16ο αιώνα και κατά τον 19ο αιώνα ήταν το βασικό εξαγώγιμο προϊόν της χώρας μας. Τώρα είναι ένα από τα πιο γνωστά ελληνικά superfoods με σημαντικές ευεργετικές ιδιότητες που έχουν αποδείξει πολυάριθμες μελέτες.
Η σταφίδα έχει αντιμικροβιακή, αγγειοδιασταλτική και αντιβακτηριακή δράση. Συμβάλλει στη μείωση της αρτηριακής πίεσης και της χοληστερόλης, στην καλή λειτουργία του εντέρου αλλά και στην αντιμετώπιση της αναιμίας.

9- Αμύγδαλα, οι ξηροί καρποί που βελτιώνουν κατά πολύ την διατροφή μας μια και είναι πολύ πλούσια σε διατροφικά στοιχεία. Εξαιρετική πηγή βιταμίνης Ε, ασβεστίου και μαγνησίου, μονοακόρεστων και πολυακόρεστων λιπαρών οξέων. 
Τα αμύγδαλα συμβάλλουν στην πρόληψη του διαβήτη, μειώνουν τον κίνδυνο του καρκίνου, βοηθούν στην πέψη αλλά λιπαίνουν και το δέρμα.
Αποτέλεσμα εικόνας για ελαιόλαδο
10-Ελαιόλαδοαπό τα πιο πολύτιμα δώρα της ελληνικής γης, το "υγρό χρυσάφι" όπως το χαρακτήρισε ο Όμηρος αποτελεί ένα από τα σπουδαία "μυστικά" της μακροζωίας και της καλής υγείας. Πλούσιο σε βιταμίνη Ε, σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα όπως και αντιοξειδωτικές ουσίες (ελαϊκό οξύ, σκουαλέινιο κλπ). Είναι ευεργετικό για την υγεία του στομάχου, του δωδεκαδακτύλου, της καρδιάς και μειώνει την "κακή" χοληστερίνη. Θεωρείται ότι δρα προληπτικά κατά κάποιων μορφών καρκίνου αλλά και της οστεοπόρωσης. Με 9 μόλις θερμίδες ανά γραμμάριο (όσο, δηλαδή, και άλλα σπορέλαια) και 5 φορές πιο ανθεκτικό στις υψηλές θερμοκρασίες από τα άλλα σπορέλαια είναι ιδανικό για τηγάνισμα αρκεί να χρησιμοποιείται το ίδιο για το πολύ 3 φορές.
Τα ελεύθερα λιπαρά οξέα του, δηλαδή η οξύτητά του, καθορίζουν την καλή του ποιότητα. Η ένταση των οργανοληπτικών χαρακτηριστικών του και το χρώμα του εξαρτώνται από την ποικιλία της ελιάς και τον τρόπο εξαγωγής του.
11- Ταχίνι, η ελαιώδης κρέμα του αλεσμένου σουσαμιού περιέχει πλήθος ιχνοστοιχείων και θρεπτικών συστατικών απαραίτητων για την καλή υγεία του ανθρώπινου οργανισμού. Πλούσιο σε φυτικές ίνες, βιταμίνες Β και Ε, φώσφορο, κάλιο, ασβέστιο, ψευδάργυρο, σίδηρο και μαγνήσιο είναι μια πραγματική υπερτροφή. Η καθημερινή κατανάλωσή του αυξάνει τις φυτοστερόλες που μειώνουν την απορρόφηση της χοληστερόλης από το πεπτικό σύστημα. Συμβάλλει στην πρόληψη του καταρράκτη, της υπερχοληστερολαιμία, στην αντιμετώπιση του διαβήτη αλλά και στην σωστή λειτουργία του ανοσιοποιητικού συστήματος. Το σελήνιο, στο οποίο είναι πλούσιο, του χαρίζει αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Του αποδίδουν, επίσης, αντικαρκινική, αντικαταθλιπτική, αντιυπερτασική και αντιφλεγμονώδη δράση.
Αποτέλεσμα εικόνας για γιαούρτι
12- Παραδοσιακό γιαούρτι, παρασκευάζεται από γάλα πρόβειο ή αγελαδινό (ενίοτε και βουβαλίσιο) και περιέχει ένα πλήθος ωφέλιμων βακτηρίων που συμβάλλουν στην σύνθεση της φυσιολογικής χλωρίδας του ανθρώπινου εντέρου και του πεπτικού συστήματος.
Περιέχει υψηλό ποσοστό πρωτεϊνών, ασβεστίου, φωσφόρου, ψευδαργύρου και βιταμινών Α, D, Β2, Β12 και βοηθά στην καλή ανάπτυξη του οργανισμού. Το γαλακτικό οξύ που περιέχει εμποδίζει τη ζύμωση και την απορρόφηση των τοξινών. Συμβάλλει στην υψηλή πρόσληψη ασβεστίου κι έτσι συμβάλλει στην καλή υγεία των οστών. Άτομα που καταναλώνουν συχνά γιαούρτι προσβάλλονται λιγότερο από τερηδόνα μια που τα επιβλαβή βακτηρίδια, που ζουν στο στόμα, μειώνονται. Συμβάλλει στην πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου.
Να έχετε μιαν υπέροχη εβδομάδα! 

Tante Kiki
17 Comments
No