Καλησπέρα σας! Κυριακή βράδυ και νάμαστε στο τέλος των Χριστουγεννιάτικων διακοπών για μαθητές και καθηγητές αλλά και στο τέλος του εορταστικού δωδεκαημέρου! Αυτό ήταν... από αύριο και πάλι ρουτίνα κι όχι τόσο από την άποψη των διακοπών όσο από την άποψη των εορταστικών εδεσμάτων αλλά και των οικογενειακών συγκεντρώσεων. Όχι, όχι δεν το επισημαίνω για να μελαγχολήσουμε όλοι μαζί παρέα (εξ άλλου μπορώ να μελαγχολήσω και μόνη μου! -:))) αλλά έτσι, για να σκεφτούμε την επόμενη γιορτή που δεν είναι τόσο μακριά όσο νομίζουμε (εννοώ την Καθαρά Δευτέρα) μιας κι εφέτος το Πάσχα είναι πολύ νωρίς.
Εν τω μεταξύ, βέβαια, το Tante Kiki θα έχει και γενέθλια και σας ετοιμάζω δωράκια... για να το γιορτάσουμε (ευκαιρίες ψάχνω, τί να κάνουμε είμαι ...εορταστικός τύπος χαχαχα...) αλλά με την καθημερινότητα που έχουμε νομίζω ότι κάποιες τέτοιες απλές χαρές μας κάνουν ν' αλλάζουμε διάθεση και να γεμίζουμε δύναμη για να προχωρούμε.
Φαντάζομαι, ότι όσοι συνεχίζετε να διαβάζετε τις γραμμές αυτές, θα σκέφτεστε "νάτες πάλι οι Κυριακάτικες αμπελοφιλοσοφίες"! Εντάξει, βράδυ Κυριακής, εχθές είχαμε κόσμο λόγω γιορτής και μάλιστα διπλής (είπαμε σπίτι χωρίς Γιάννη προκοπή δεν κάνει κι εμείς είπαμε να βάλουμε Γιάννη και Ιωάννα) μπας και δούμε "Θεού πρόσωπο"!! Προσωπικά βέβαια, έχω και τον καλό μου που επίσης τον λένε Γιάννη κι έτσι περιμένω μεγάλα θαύματα από άποψη ...προκοπής (λέτε να τους μετρήσει η οικονομική κρίση και να την "βγάλω καθαρή" ;;;;; χαχαχα)!!!
Τέρμα δεν φλυαρώ άλλο και σας δίνω μια συνταγή που την βρήκα σ' ένα από τα Χριστουγεννιάτικα περιοδικά του ΑΒ Βασιλόπουλου (Χριστούγεννα 2007) και... ψάχνοντας, βρήκα ότι την έχει και ο Στ. Παρλιάρος αλλά με διαφορετικό κρασί.
Νόστιμο κέικ με έντονη τη γεύση του vin de liqueur Samos (θα ήταν ωραίο και με μοσχάτο Λήμνου), αφράτο και εορταστικό. Είναι η δική μου εκδοχή της "Φωτίτσας" που έκοβαν παραδοσιακά ανήμερα των Φώτων αν και πολύ πιο ...σύγχρονη. Το συγκεκριμένο κέικ θα μου άρεσε παρέα με μια crème Anglaise για να πλησιάσει περισσότερο σε επιδόρπιο ή όπως το έχει το περιοδικό με άγλυκη σαντιγύ.
ΥΛΙΚΑ
300 γρ. φαρίνα που φουσκώνει μόνη της κοσκινισμένη
110 γρ. σιμιγδάλι ψιλό
60 γρ. αμύγδαλα ασπρισμένα, ελαφρώς καβουρδισμένα και ψιλοκομμένα
1/2 κ.γλ. μπέικιν πάουντερ
125 γρ. βούτυρο (ή 60 γρ. βούτυρο + 65 γρ. μαργαρίνη με άρωμα βουτύρου)
220 γρ. ζάχαρη
250 γρ. κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι, χωρίς λιπαρή ουσία, καβουρδίζουμε τα ασπρισμένα αμύγδαλα και μετά, αφού κρυώσουν, τα ψιλοκόβουμε στο multi.
Σε ένα μπολ, ανακατεύουμε το αλεύρι, το σιμιγδάλι, το μπέικιν και τα ψιλοκομμένα αμύγδαλα.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170 βαθμούς Κελσίου.
Στο μπολ του μίξερ, χτυπάμε το βούτυρο (ή το μείγμα βουτύρου και μαργαρίνης που χρησιμοποίησα προσωπικά) με τη ζάχαρη έως ότου έχουμε ένα αφράτο και άσπρο μείγμα.
Βάζουμε το μίξερ στην πιο χαμηλή ταχύτητα, προσθέτουμε τη κρέμα γάλακτος και αφήνουμε να χτυπηθεί το μείγμα για 1-2 λεπτά (απλώς να ομογενοποιηθεί το μείγμα).
Σταματάμε το χτύπημα και ανακατεύοντας με μια σπάτουλα ή ξύλινη κουτάλα, προσθέτουμε εναλλάξ το μείγμα του αλευριού και το κρασί.
Τοποθετούμε το μείγμα σε βουτυρωμένη και αλευρωμένη φόρμα του κέικ με διάμετρο 26 εκατοστά (προσωπικά έστρωσα με αντικολλητικό χαρτί μια φόρμα κέικ με έλασμα) και ψήνουμε για 50-60 λεπτά.
Δοκιμάζουμε έαν έχει ψηθεί, βυθίζοντας τη λάμα ενός μαχαιριού που πρέπει να βγαίνει στεγνή.
Αφήνουμε το κέικ να κρυώσει μέσα στη φόρμα και μετά το ξεφορμάρουμε.