Τα φθινοπωρινά muffins


Καλημέρα και καλή εβδομάδα! Σήμερα ξεκινά μια νέα εβδομάδα κι ελπίζω, εγώ τουλάχιστον, να είναι καλύτερη από την προηγούμενη που ήταν η εβδομάδα των ...παθών!! Ναι των παθών!!! Από κείνες τις εβδομάδες που τις χαρακτηρίζεις, με κάθε επιείκια, αποφράδα, να-πάει-και-να-μην-ξανάρθει κι ό,τι άλλο μπορεί να σκεφτεί ανθρώπου νους.
Για να μην αναφέρω ότι κάθε μέρα υπήρχε μια δυσκολία, μιαν αναποδιά, ένα άσχημο ή, στην καλύτερη, ασχημούτσικο νέο... ερχεται και το αποκορύφωμα! Ανοίγω ένα πρωί τον υπολογιστή και τί να δω;;; Εκεί που πάει να ανοίξει το "Tante Kiki" εμφανίζεται μιαν άλλη σελίδα! Δεν μπορεί, κάνω τη σκέψη, κάτι έγινε και δεν το κατάλαβα!! Εσύ είσαι που το λες;; Και τί να πείς μετά από 30 φορές το ίδιο; Αρχίζουν και με ζώνουν μαύρες σκέψεις... βρε μήπως;;;; Ας κάνω κάτι! Και το κάνω το κάτι!! Και νομίζω ότι το διόρθωσα... βρε τα popup ξαναρύθμισα, βρε τον HTML επισκέφθηκα και βρήκα το σημείο που είχε εισβάλλει η σελίδα... τίποτε! Ξανά και ξανά το ίδιο!!! Εκεί επάνω μου στέλνει και η αγαπημένη μπλογκοφίλη Ειρήνη από τις συνταγές της Καρδιάς μήνυμα, λίγο μετά η Ελένη από το Eleni's cooking και ...τρελλαίνομαι!!! Τί να κάνω;;; Μόνον μια λύση... η αγαπημένη φίλη (όχι μόνον από το blog) Ζαμπία που πάντα είναι εκεί... δίπλα μου... όποτε την χρειάστηκα!! Μαζί με τον σύζυγό της, αργά το βράδυ της Παρασκευής και λίγο μετά που της είχα στείλει μήνυμα, απογοητευμένη πια γιατί δεν μπορούσα να τα βγάλω πέρα, εμφανίστηκαν ως άλλοι, σύγχρονοι "από μηχανής Θεοί" και καθάρισαν τον υπολογιστή μου! Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ ήθελα να τον "καθαρίσω" αλλά με διαφορετικό, λίγο πιο βίαιο τρόπο!!! Τέλος πάντων, την γλύτωσε κι αυτή τη φορά... αν και... παρά τρίχα!!! Την επόμενη όμως τον βλέπω κάτω από το μπαλκόνι να ...φυτρώνει στον κήπο!!!!!
Μετά από μέρες, λοιπόν, κατάφερα να ξαναμπώ στο μπλογκοσπιτάκι μου και να αρχίσω τις επισκέψεις στα δικά σας. Βέβαια η τελευταία εβδομάδα ήταν δύσκολη γιατί είχα και άλλα τρεχάματα για τα οποία θα σας μιλήσω σε λίγες μέρες (που ελπίζω να καταλήξουν σε κάτι καλό) αλλά θα δούμε!! 
Προς το παρόν, μια και ξαναβολτάρω στην μπλογκογειτονιά άνευ εμποδίων και περίεργων εισβολέων, είπα να σας κεράσω μερικά muffinoμηλοπιτάκια με μανούρι και μούσλι... προϊόντα της εναπομείνασας φαντασίας μου ανάμεσα στα τόσα συμβάντα.
Πόσο καιρό είχα να κάνω μικρά, λατρεμένα και πεντανόστιμα κεκάκια!! Πότε το ένα, πότε το άλλο... όλο κάτι με εμπόδιζε!!! Και να που έφτασε η ώρα! Έτσι συνάντησα το μανούρι, το μούσλι και το μήλο που συμφώνησαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να με κάνουν να αφήσω πίσω τις δυσκολίες και να με συνεπάρουν με τη φθινοπωρινή νοστιμιά τους. Καιρό τώρα ονειρευόμουν τον συνδυασμό μήλο με μανούρι! Αυτή τη φορά όμως συναντήσαμε και το μούσλι και είπαμε να μην το αφήσουμε παραπονεμένο! Ένα σας λέω... σας προτείνω να τα κάνετε σήμερα κιόλας (μια και είναι και πανεύκολα) για να μην καθυστερήσετε να απολαύσετε τη γεύση τους!! :)
Πάμε να δούμε τη συνταγή;;;
ΥΛΙΚΑ
2 αυγά μεγάλα

60 γρ. λιωμένο βούτυρο (σε θερμοκρασία δωματίου)
150 γρ. ζάχαρη
220 γρ. φαρίνα που φουσκώνει μόνη της
1 κ.γλ. μπέικιν πάουντερ
1 μήλο μεγάλο, χοντροτριμμένο
40 γρ. μούσλι με ξηρούς καρπούς ελαφρώς ψιλοσπασμένο
100 γρ. μανούρι θρυμματισμένο με το πηρούνι
120 γρ. γάλα
1/2 κ.γλ. κανέλα
1/3 κ.γλ. τζίντζερ
1 πρέζα κόλιανδρο
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 190 βαθμούς Κελσίου.
Αναμιγνύουμε το μανούρι με το μήλο, την κανέλα, το τζίντζερ και το κόλιανδρο.
Βάζουμε τα αυγά, το βούτυρο και τη ζάχαρη και τα χτυπάμε με το μίξερ χειρός μέχρι να ασπρίσουν και να αφρατέψουν.
Προσθέτουμε το μούσλι και συνεχίζουμε το χτύπημα.
Ύστερα προσθέτουμε εναλλάξ το μείγμα του μήλου με το μανούρι και το αλεύρι στο οποίο έχουμε προσθέσει το μπέικιν.
Με το μίξερ στην πιο χαμηλή ταχύτητα, ανακατεύουμε το μείγμα του κέικ και προσθέτουμε σταδιακά και το γάλα.
Το τελικό μείγμα είναι αυτό του κλασσικού κέικ, ούτε πολύ πηχτό ούτε όμως και αραιό, απλά παχύρρευστο.
Καλύπτουμε τις θήκες της φόρμας για muffins με τις κατάλληλες χάρτινες θηκούλες.
Γεμίζουμε 19 θήκες μέχρι τα 2/3 τους και βάζουμε το μείγμα του κέικ.
Ψήνουμε για 20-25 λεπτά, δοκιμάζουμε με τη λάμα ενός μαχαιριού που πρέπει να είναι καθαρή όταν θα την ξαναβγάλουμε.
Βγάζουμε από το φούρνο και πασπαλίζουμε με λίγη άχνη.
Tante Kiki
40 Comments
No