Κάθε χρόνο, τη Μεγάλη Τετάρτη και τη Μεγάλη Παρασκευή στο σπίτι μας νηστεύουμε ακόμη και από λάδι. Η γιαγιά μου και η μητέρα μου κρατούσαν πάντα τη νηστεία, κυρίως αυτών των ημερών ακόμα και σε μας τα παιδιά. Θυμάμαι, από το δημοτικό ακόμα, τη παραδοσιακή ταχινόσουπα (τότε εγώ έτρωγα ψωμί και κακάο κι ελάχιστη ταχινόσουπα, μιας και ήμουν γενικότερα δύσκολη στο φαγητό...) της Μεγάλης Τετάρτης και τη φασολάδα χωρίς λάδι συνοδευμένη με μαρούλι σε φύλλα και το άσπρο μέρος από τα φρέσκα κρεμμυδάκια που τα βουτούσαμε σε ξίδι, τη Μεγάλη Παρασκευή. Τότε η γιαγιά μου έλεγε ότι τα έτρωγαν για να θυμίζουν το ξίδι που έδωσαν στον Εσταυρωμένο λίγο πριν το τέλος.
Βέβαια, δεν μπορώ να πω ότι με χαροποιούσαν γαστρονομικά οι ημέρες αυτές μιας κι εγώ από τότε λάτρευα τα γαλακτοκομικά και μου τα στερούσαν...:))
Η συνταγή λοιπόν της ταχινόσουπας είχε προσαρμοστεί κάπως, ώστε να μας παρακινεί σαν παιδιά να την καταναλώσουμε κι έτσι έχουμε τρεις διαφορετικές εξελίξεις της ταχινόσουπας στη κουζίνα του σπιτιού μας, οι οποίες έγιναν λόγω ανάγκης και όχι λόγω πρόθεσης νέων γευστικών απολαύσεων.
ΥΛΙΚΑ
1 φλ. κριθαράκι ψιλό (ή ρύζι)
Νερό για το βράσιμό του
3 κ.σ. ταχίνι
1 κ.γλ. λεμόνι (ή και περισσότερο εάν μας αρέσει ξινή)
1/2 κ.γλ. μουστάρδα απαλή (όχι πικάντικη)
Αλατοπίπερο
Ψημένα φουντούκια και φιστίκια Αιγίνης (μπορούν να είναι και αλμυρά) ψιλοκομμένα
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Πρώτα βάζουμε το νερό σε μια κατσαρόλα, με λίγο αλάτι και βράζουμε το κριθαράκι (ανάλογα με τις οδηγίες της συσκευασίας).
Σε ένα μπολ διαλύουμε το ταχίνι με 4-5 κ.σ. χλιαρό νερό που παίρνουμε από το κριθαράκι (εάν έχει αλλιώς βάζουμε άλλο νερό) και προσθέτουμε και τη μουστάρδα.
Ρίχνουμε αυτό το μείγμα στο κριθαράκι και το ανακατεύουμε, αλλά χωρίς να το βράσουμε για να μην κόψει το ταχίνι.
Ψήνουμε τους ψιλοκομμένους ξηρούς καρπούς, σε αντικολλητικό τηγάνι χωρίς καθόλου λιπαρή ύλη και γαρνίρουμε τη σούπα.
Πολύ ωραία ιδέα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως θα κάνει "θαύμα" την Μεγάλη Παρασκευή στα άδεια μας στομάχια αγαπητή μου Κική.
Σ' ευχαριστώ πολύ.
Χαχαχα:) Γελώ,γιατί πρέπει να είσαι στο μυαλό μου της μητέρας μου Κική! Σήμερα με κυνηγούσε για να φάω μια συνταγή με ταχίνι που έφτιαξε. Βλέπεις, τριάντα χρονών έγινα...αλλά στη νηστεία εξακολουθώ να μην αντέχω το αλάδωτο φαγητό και τη βγάζω με κουλούρια:) Ελληνίδα μάνα...που ποτέ δε θα αλλάξει η δική μου. Θα της δείξω τη συνταγή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήPenelope, πράγματι θα κάνει "θαύμα" μια και είναι πολύ ελαφριά και ταυτόχρονα χορταστική!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήAnastazzzia, για τη Μεγάλη Παρασκευή θα σας δείξω στην ανάρτηση το άλλο μου μαρτύριο... τη αλάδωτη φασολάδα....μετά από κάποια ηλικία, βέβαια, μαθαίνεις να τα υπομένεις, τώρα ποιά είναι αυτή η ηλικία μή με ρωτάτε δεν ξέρω!!!! χαχαχα!!!
Χμμ...μου φαίνεται περνούσαμε τα ίδια μαρτύρια!:Ρ Χεχεχε....να μας τη δείξεις! Θα περιμένω με αγωνία...και με ένα κουτάλι στο χέρι!:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσχετα με το θρησκευτικο θεμα...δεν ειναι πολυ δημιουργικη η νιστεια;..διαβαζω μερες τωρα στα μπλογ διαφορες συνταγες και εχει (πραγματικα) θησαυρους!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤαχινοσουπα ε; μου αρεσει και πολυ το ταχινι...πρεπει να το δοκιμαζω!!
Me revoila!
ΑπάντησηΔιαγραφήBen ca maaaaaaaaaaaaarche!!!!!! Seulement y pas la photo! :) Tanpis...tu cliques juste sur mon nom et c'est parti!
Tu peux aussi t'inscrire a la newsletter; tu recois un mail a chaque nouveau post.......
Demain, apres demain, je vais mettre une recette de famille pour "recycler" les oeufs de Paques....
Bises de Nafplio!
Η σουπίτσα αυτή θα αρέσει μόνο σε εμένα και στοιχηματίζω πάνω σε αυτό που λέω ...μετά λύπης μου βέβαια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα την έχω υπόψη!
Κικιτσα μου την εφτιαξα τη σουπιτσα για σημερα κ πραγματικα εντυπωσιαστικα απο το γευστικο αποτελεσμα!! Παρα πολυ ωραια!!! Θρεπτικη, ευκολη..ο,τι πρεπει για μια κρυα ημερα!! Ευχαριστουμε πολυ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλακια πολλα! Ευη