Παρασκευή απόγευμα... φτάνω στο χωριό... Μπαίνω στην κουζίνα... ένα δωμάτιο μεγάλο, φωτεινό με ένα μεγάλο τραπέζι με καρέκλες στη μέση, έναν καναπέ στη μια πλευρά του δωματίου και δίπλα μια "μασίνα" πετρελαίου με φούρνο και μια εστία για μαγείρεμα.
Στην απέναντι πλευρά, ο πάγκος της κουζίνας με τα ατελείωτα κάτασπρα ντουλάπια, την ηλεκτρική κουζίνα, το ψυγείο και το νεροχύτη μπροστά στο παράθυρο!! Ένα δωμάτιο φιλόξενο, ζεστό, οικείο, γεμάτο αρώματα αλλά και γεύσεις... η κουζίνα της γιαγιάς!! Μια κουζίνα απ' όπου για να βγω, ήθελα ...ειδική πρόσκληση όπως έλεγε η ίδια. Ένα δωμάτιο που το λάτρευα για χίλιους και έναν λόγους. Ένα δωμάτιο που για μένα ήταν καλύτερο από τα δωμάτια των παραμυθιών στις χίλιες και μία νύχτες... δωμάτιο γεμάτο υπέροχα μυστήρια και μαγειρικά θαύματα. Κάθε ντουλάπι του κι ένας θησαυρός! Το ντουλάπι με τα χίλια μπαχαρικά, το άλλο με τα πιατικά, το τρίτο με τα λικέρ και τα γλυκά του κουταλιού. Κι εκεί, πάνω στην ηλεκτρική κουζίνα, η χύτρα ταχύτητος, ένα από τα τελευταία αποκτήματά της, με... μισάνοιχτο το καπάκι... "Γιαγιά ...τί μυρωδιά!!!! Πάλι ετοίμασες το αγαπημένο μου φαγητό;;; " Και η γιαγιά, μ΄ένα πλατύ, πονηρό χαμόγελο και μια ανοιχτή αγκαλιά, όπως πάντα... "είδες σύμπτωση;;;;".
Στην απέναντι πλευρά, ο πάγκος της κουζίνας με τα ατελείωτα κάτασπρα ντουλάπια, την ηλεκτρική κουζίνα, το ψυγείο και το νεροχύτη μπροστά στο παράθυρο!! Ένα δωμάτιο φιλόξενο, ζεστό, οικείο, γεμάτο αρώματα αλλά και γεύσεις... η κουζίνα της γιαγιάς!! Μια κουζίνα απ' όπου για να βγω, ήθελα ...ειδική πρόσκληση όπως έλεγε η ίδια. Ένα δωμάτιο που το λάτρευα για χίλιους και έναν λόγους. Ένα δωμάτιο που για μένα ήταν καλύτερο από τα δωμάτια των παραμυθιών στις χίλιες και μία νύχτες... δωμάτιο γεμάτο υπέροχα μυστήρια και μαγειρικά θαύματα. Κάθε ντουλάπι του κι ένας θησαυρός! Το ντουλάπι με τα χίλια μπαχαρικά, το άλλο με τα πιατικά, το τρίτο με τα λικέρ και τα γλυκά του κουταλιού. Κι εκεί, πάνω στην ηλεκτρική κουζίνα, η χύτρα ταχύτητος, ένα από τα τελευταία αποκτήματά της, με... μισάνοιχτο το καπάκι... "Γιαγιά ...τί μυρωδιά!!!! Πάλι ετοίμασες το αγαπημένο μου φαγητό;;; " Και η γιαγιά, μ΄ένα πλατύ, πονηρό χαμόγελο και μια ανοιχτή αγκαλιά, όπως πάντα... "είδες σύμπτωση;;;;".
Ναι, αυτή ήταν η γιαγιά μου που την λάτρευα όπως κι εκείνη!!! Κι αυτό είναι το φαγητό που λάτρευα να τρώω μαγειρεμένο από τα χεράκια της!! Τώρα το φτιάχνει κι η μανούλα μου και γίνεται πεντανόστιμο, το φτιάχνω κι εγώ αλλά ποτέ όπως ΕΚΕΙΝΗ. Εκείνο είχε άλλη γλύκα κι ας είχε τα ίδια υλικά!!! Μνήμες και συναισθήματα που σε καθορίζουν για όλη σου τη ζωή και που στις δύσκολες στιγμές είναι ένα από τα καταφύγια που σε περιμένουν ανέπαφα από το χρόνο!!!
Θέλετε να δείτε τη συνταγή του;;; Ελάτε μαζί μου...
ΥΛΙΚΑ για 4-5 άτομα *
450 γρ σπανάκι ψιλοκομμένο2 μεγάλα μαρούλια ψιλοκομμένα
2 κολοκυθάκια σε κυβάκια
2 πράσινες πιπεριές σε κομματάκια
2 κόκκινες πιπεριές σε κομματάκια
3 πατάτες σε κυβάκια
2 μεγάλα κρεμμύδια ψιλοκομμένα
4 φρέσκα κρεμμυδάκια σε ροδέλες
2 μέτριες ντομάτες ψιλοκομμένες
3 κ.σ. άνηθο
2 κ.σ. μαϊντανό
1 κ.σ. δυόσμο
Αλάτι
Πιπέρι τρίχρωμο
1 πρέζα μπαχάρι
2/3 φλ. τσ. ελαιόλαδο
Βάζουμε το ελαιόλαδο σε μια κατσαρόλα και ρίχνουμε μέσα τα κρεμμύδια και τα φρέσκα κρεμμυδάκια.
Μόλις μαραθούν προσθέτουμε το σπανάκι, τα κολοκυθάκια, τα μαρούλια, τις πιπεριές και τις πατάτες και τα αφήνουμε να σοταριστούν για 3-4 λεπτά.
Προσθέτουμε τις ψιλοκομμένες ντομάτες, τον άνηθο, τον δυόσμο, το μαϊντανό, πιπέρι, αλάτι και το μπαχάρι.
Ρίχνουμε και 2 μεγάλα ποτήρια νερό και αφήνουμε το φαγητό μας να βράσει για 40 λεπτά περίπου ή έως ότου τα λαχανικά μαλακώσουν.
Εάν θέλουμε πιο πλήρες το φαγητό, και όχι με σκέτα λαχανικά, λίγο πριν μείνει μόνον με το ζουμάκι του, ανοίγουμε 3-4 λακκούβες με ένα κουτάλι και ρίχνουμε μέσα σ' αυτές από ένα αβγό που το αφήνουμε να βράσει για να το απολαύσουμε μαζί με τα λαχανικά μας.
* Άλλοτε πάλι, έβαζε παπαρούνες και βλήτα αντί για σπανάκι και μαρούλια, πάντα ανάλογα με την εποχή και τα λαχανικά.
Καλή σας όρεξη!!!
