Ο θρακιώτικος τζιγεροσαρμάς σε ...πίτα!!


Καλησπέρα σας!!! Σήμερα έζησα μια από τις πολύ άσχημες μέρες μου ως blogger! Κατά τις 11 το πρωί, συνδέθηκα για να κάνω την ανάρτηση αλλά για κάποιο λόγο ο Βlogger "θεώρησε" ότι έπρεπε να μου κάνει επίδειξη της αναβάθμισής του!!! Έτσι, αντιμετώπισα ένα άλλο blog (τρόπος του λέγειν δηλαδή)... χωρίς τίποτε απ' όσα έχω... ούτε στην πλαϊνή μπάρα, ούτε κάτω από τις αναρτήσεις, ούτε την φωτό του τίτλου, το χρώμα κλπ!!!!!!!! Η αλήθεια είναι ότι κόντεψα να πάθω ...εγκεφαλικό!!! Θα μου πείτε ...οκ, θα διορθωνόταν... ναι εάν ήξερα ακριβώς πώς!!! Εγώ όμως δεν ήξερα!!! Είπαμε, έφτιαξα το blog μόνη μου αλλά για να κάνω οτιδήποτε πρέπει να διαβάσω πάλι και να ψάξω για να βρω και τρέχα γύρευε!!! Πανικοβλήθηκα... έστειλα 2-3 μηνύματα σε άλλους blogger και μάλιστα ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου την misirlou η οποία προθυμοποιήθηκε να με βοήθησει. Ευτυχώς, χωρίς να καταλάβω ακριβώς τί έκανα ...διόρθωσα το πρόβλημα (αυτό θα πει ...θαύμααα!!!). Αυτά για την εφιαλτική μου μέρα και φυσικά ό,τι έλεγα να φτιάξω εξανεμίστηκε, μιας κι όλη αυτή η ιστορία μου "έφαγε" όλο το πρωινό και μετά δεν είχα διάθεση για τίποτεεεε!!!! Ας είναι, τέλος καλό ...όλα καλά!!!
Πάμε στην σημερινή μου ανάρτηση που έχει σχέση, όχι ακριβώς με την πόλη που γεννήθηκα, αλλά με μια διπλανή της που αγαπώ επίσης πολύ. Την Ξάνθη ...με το γνωστό καρναβάλι!!!
Πριν κάποια χρόνια, όταν ακόμη έμενα στην Καβάλα, πηγαίναμε, θυμάμαι, συχνά πυκνά στην Ξάνθη. Χωρίς να έχουμε συγγενείς εκεί ήταν μια συνήθεια που τη θεωρούσαμε όμορφη και "απαραίτητη" για διάφορους λόγους. Πηγαίναμε για φαγητό (οι ταβερνούλες της είναι φημισμένες) ή για γλυκό (ειδικά καριόκες) μιας και τότε ακόμα δεν σκεφτόμασταν ούτε τη βενζίνη, ούτε τα έξοδα, ή απλά για βόλτα!
Ένα, λοιπόν, από τα εστιατόρια που αγαπούσαμε πολύ ήταν και η "Ξανθίππη" που βρίσκονταν, κι ακόμα βρίσκεται ανακαινισμένη πια, μόλις 1 χιλιόμετρο έξω από την πόλη, σε ένα ύψωμα απ' όπου μπορούσες να θαυμάσεις την πόλη και να απολαύσεις ελληνική αλλά και ξένη κουζίνα! Το top του εστιατορίου για  μένα ήταν ο σαρμάς ή τζιγεροσαρμάς, μια παραδοσιακή, τοπική νοστιμιά!! Σκεφτείτε ότι ακόμα θυμάμαι την υπέροχη γεύση του αλλά και το απίστευτο άρωμά αυτού του πιάτου! Ποιός;;; Εγώ που είμαι πολύ "δύσκολη" στα πιάτα που έχουν εντόσθια επειδή θέλω πολλά μυρωδικά και αρωματικά για να μην μου μυρίζει!!!!  Ένας σαρμάς ατομικός, πεντανόστιμος και αρωματικός, που η γεύση του χαραζόταν βαθιά στη μνήμη σου και μαζί με την υπέροχη θέα του εστιατορίου, σου άφηνε αναμνήσεις ανεξίτηλα χαραγμένες! 
Restaurant - Brasserie  "Ξανθίππη"
Σήμερα θα σας δώσω τη συνταγή αυτού του σαρμά αν και ο δικός μου έχει πάθει μετάλλαξη σε ...πίτα γιατί η σκέπη μου (η μπόλια) ήταν μικρή και δεν μου έφτανε για ατομικούς. Παρόλα αυτά, η νοστιμιά είτε είναι ατομικός σαρμάς είτε είναι πίτα ... είναι η ίδια!!! Βέβαια, όταν στέκεται ατομικός μέσα στο πιάτο, έχει άλλη εμφάνιση, πολύ καλύτερη!!! Η συνταγή που θα σας δώσω είναι για ατομικούς σαρμάδες, είναι, δηλαδή, η κανονική!
Εντάξει, είναι λίγο μπελαλίδικο φαγητό αλλά του αξίζει!!!! Εξ άλλου, δεν είναι και για κάθε μέρα!!!!
ΥΛΙΚΑ για 6 άτομα
1 μικρή συκωταριά κατσικίσια
2 σκέπες (μπόλιες) 
1 1/2 φλ. τσ. ρύζι Καρολίνα
1 κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο
6 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα
1/2 φλ. τσ. ελαιόλαδο
4 κ.σ. μαϊντανό ψιλοοκομμένο
4 κ.σ. άνηθο ψιλοκομμένο
1 κ.σ. δυόσμο ψιλοκομμένο
Αλάτι και πιπέρι τρίχρωμο φρεσκοτριμμένο
Χυμό από 1/2 λεμόνι
Για την επάλειψη
1 αβγό χτυπημένο
2 κ.σ. γιαούρτι (προαιρετικά)
Ελάχιστο αλάτι και πιπέρι
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Πλένουμε καλά τη συκωταριά και τη σκέπη (μπόλια) με άφθονο νερό.
Σε μια κατσαρόλα βάζουμε 2 ποτήρια νερό και το χυμό του λεμονιού και βράζουμε τη συκωταριά για 15 λεπτά, σε μέτρια φωτιά.
Ρίχνουμε το νερό (μπορούμε να κρατήσουμε 1 ποτήρι απ' αυτό για να το χρησιμοποιήσουμε μετά ή να το ρίξουμε όλο και να βάλουμε άλλο νερό)*.
Αφήνουμε τη συκωταριά να κρυώσει και μετά την κόβουμε σε πολύ μικρά κομματάκια με μαχαίρι ή με ψαλίδι.
Βάζουμε στην κατσαρόλα 1/2 φλ.τσ. νερό και τα φρέσκα κρεμμυδάκια και τα αφήνουμε να πάρουν μια βράση.
Μόλις το νερό τελειώσει, ρίχνουμε στην κατσαρόλα 2 κ.σ. από το ελαιόλαδο και αφήνουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι μαζί με τα κρεμμυδάκια να σοταριστούν ελαφρά για 2-3 λεπτά. 
Προσθέτουμε την ψιλοκομμένη συκωταριά, τον άνηθο, τον μαϊντανό, τον δυόσμο και τα αφήνουμε να σοταριστούν για 4-5 λεπτά, ανακατεύοντάς τα για να μην κολλήσουν στον πάτο της κατσαρόλας.
Ρίχνουμε το ρύζι, αλάτι και πιπέρι, το 1 ποτήρι από το ζωμό της συκωταριάς (προαιρετικό) ή 1 ποτήρι νερό.
Αφήνουμε να βράσουν σε μέτρια φωτιά για 10 λεπτά.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου.
Μετά αποσύρουμε την κατσαρόλα από την εστία, τη σκεπάζουμε με μια καθαρή πετσέτα και την αφήνουμε να κρυώσει καλά για να μπορέσουμε να ετοιμάσουμε τον σαρμά (είτε ατομικό είτε σαν πίτα).
Βάζουμε το υπόλοιπο ελαιόλαδο στο ταψάκι μας (με διάμετρο 30-32 εκατοστά) και το αλείφουμε καλά.
Απλώνουμε την μία σκέπη (μπόλια) από κάτω και καλύπτουμε με τη γέμιση.
Ύστερα, καλύπτουμε με την άλλη σκέπη (μπόλια) και την διπλώνουμε προς τα κάτω για να κλείσει.
Αλείφουμε την επιφάνεια της σκέπης με το μείγμα αβγού - γιαουρτιού.
Ψήνουμε τον τζιγεροσαρμά ή τη τζιγεροσαρμαδόπιτα για 35-40 λεπτά, σε αερόθερμο φούρνο ή μέχρι να ροδοκοκκινήσει η επιφάνειά του.
Μικρά μυστικά
* Προσωπικά, δεν χρησιμοποιώ το ζουμί γιατί μου φαίνεται ότι μυρίζουν πιο έντονα τα εντόσθια, αν και ο σαρμάς χάνει λίγη από τη γεύση του.
* Σας περίσσεψε μαγειρίτσα στην κατάψυξη (αν και ήδη έχουν περάσει αρκετές μέρες);;; Βάλτε την σ' ένα σουρωτήρι να φύγουν τα υγρά της, τυλίξτε την σε μπόλια (σκέπη) και ψήστε τον σαρμά στο φούρνο για 30 λεπτά.
Tante Kiki
21 Comments
No