...μοναδική γεύση και λίγες πληροφορίες για την αγαπημένη σάλτσα
Καλησπέρα σας ή μήπως...καλημέρα σας!! Ό,τι κι αν ταιριάζει να έχετε μια καλή μέρα!!! Σήμερα σκέφτηκα ότι δεν γνωρίζω και πολλά για τις θαυμάσιες σάλτσες πέστο που έχουν κάνει την εμφάνισή τους εδώ και κάποια χρόνια στα βιβλία και τις ιστοσελίδες μαγειρικής, αλλά και στα ράφια των σούπερ μάρκετ!! Έτσι, αποφάσισα να ψάξω λίγο και σας δώσω μερικές πληροφορίες γιατί ...είναι ωραίο να ξέρουμε την καταγωγή και την ιστορία των τροφίμων!!! Πάντα πίστευα ότι τα φαγητά είναι ενδεικτικά της κουλτούρας, του μικροκλίματος και της γεωγραφικής θέσης του κάθε λαού!! Ελπίζω ότι συμφωνείτε μαζί μου και θέλετε να μάθετε μερικές λεπτομέρειες για τις σάλτσες πέστο!!!
Οι σάλτσες πέστο προέρχονται από την Ιταλική κουζίνα. Η καταγωγή τους είναι ασαφής αν και κάποια ιστορικά γράμματα που βρέθηκαν σε αρχεία της Γένοβας, στην περιοχή της Λιγουρίας, ανέφεραν κάποια σάλτσα με το όνομα "battuto d'aglio" (κυριολεκτικά "χτυπημένο ή λιωμένο σκόρδο) ήδη από το 1600. Το αυθεντικό πέστο ετοιμάζεται σε μαρμάρινο γουδί με το γουδοχέρι και η κίνηση του καρπού παίζει πολύ σημαντικό ρόλο έτσι ώστε να αναδειχθεί όλο το άρωμα του φυτού (βασιλικού, ρόκας, μαϊντανού). Γενικά, το πέστο χρησιμοποιείται σαν σάλτσα για ζυμαρικά, κοτόπουλο ή φιλέτο ψαριού.
Οι σάλτσες πέστο προέρχονται από την Ιταλική κουζίνα. Η καταγωγή τους είναι ασαφής αν και κάποια ιστορικά γράμματα που βρέθηκαν σε αρχεία της Γένοβας, στην περιοχή της Λιγουρίας, ανέφεραν κάποια σάλτσα με το όνομα "battuto d'aglio" (κυριολεκτικά "χτυπημένο ή λιωμένο σκόρδο) ήδη από το 1600. Το αυθεντικό πέστο ετοιμάζεται σε μαρμάρινο γουδί με το γουδοχέρι και η κίνηση του καρπού παίζει πολύ σημαντικό ρόλο έτσι ώστε να αναδειχθεί όλο το άρωμα του φυτού (βασιλικού, ρόκας, μαϊντανού). Γενικά, το πέστο χρησιμοποιείται σαν σάλτσα για ζυμαρικά, κοτόπουλο ή φιλέτο ψαριού.
Σήμερα, η λέξη pesto χρησιμοποιείται σαν γενικός όρος λόγω του ότι υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη αυτής της σάλτσας, που χρησιμοποιείται και σαν dip.
Το αρχικό και αυθεντικό πέστο (pesto) περιείχε βασιλικό, που ήταν άφθονος λόγω μικροκλίματος στη Γένοβα, λάδι, παρμεζάνα, κουκουνάρια και σκόρδο. Η αυθεντική, αυτή, σάλτσα με τον βασιλικό και τα κουκουνάρια, ονομάζεται πλέον "pesto alla genovese" και γίνεται από φύλλα βασιλικού της Γένοβας, σκόρδο, αγνό παρθένο ελαιόλαδο της περιοχής της Λιγουρίας, Ευρωπαϊκά κουκουνάρια (ψημένα ή όχι), και τριμμένο τυρί (Parmigiano Reggiano, Grana Padano και pecorino Sardo or pecorino romano).
Ένα άλλο πέστο, είναι αυτό που φτιάχνουν στη γαλλική Προβηγκία (pistou de Provence) που επίσης περιέχει βασιλικό, σκόρδο, λάδι αλλά ποτέ δεν περιέχει κουκουνάρια. Κάποιες φορές περιέχει τυρί, ψημένα αμύγδαλα και μερικές φορές φύλλα μέντας. Χρησιμοποιείται σε μια σούπα πράσινων λαχανικών (soupe au pistou).
Γνωστό επίσης είναι το κόκκινο πέστο της Σικελίας (pesto rosso) στο οποίο χρησιμοποιούν ντομάτα, αμύγδαλα ψημένα αντί για κουκουνάρια και πολύ λιγότερο βασιλικό.
Ένα άλλο πέστο, το Pesto alla calabrese, γίνεται στην περιοχή της Καλαβρίας με ψημένες πολύχρωμες πιπεριές και μαύρο πιπέρι, για πιο πικάντικη γεύση.
Στον σύγχρονο κόσμο, που έχει κυριαρχήσει η ονομασία "πέστο", γενικά, για κρύες σάλτσες ή dips, υπάρχουν πολλά είδη πέστο που φτιάχνονται με τα υλικά της κάθε περιοχής.
Στο Περού, για παράδειγμα, φτιάχνουν ένα πέστο με σπανάκι και λάδι, που λέγεται "tallarines verdes". Δεν βάζουν κουκουνάρια γιατί στο Περού είναι σπάνια και με απαγορευτικό κόστος και το σερβίρουμε με ψητές πατάτες.
Στην Αμερική φτιάχνουν πέστο και με λιαστές ντομάτες.
Και τώρα στο δικό μας πέστο, δεν είναι καθόλου κλασσικό, είναι όμως ωραιότατο, εύκολο και προσφέρει απλόχερα τη νοστιμιά του σε ζυμαρικά, νιόκι, ψητό κοτόπουλο αλλά και φιλέτο ψαριού. Για να είμαι ειλικρινής... είναι υπέροχο με μερικά κομμάτια αραβικής πίτας ή επάνω σε ένα ωραίο κρίθινο παξιμάδι σαν μεζές - ορεκτικό για μπουφέ ή για το γεύμα παρέα με ένα μικρούλι κατακόκκινο ντοματάκι ή μια φέτα ώριμης, ζουμερής ντομάτας.
Το μόνο που χρειάζεστε είναι φρέσκος, αρωματικός μαϊντανός, καρύδια, κάπαρη, σκόρδο και ελαιόλαδο. Μυρίζει Μεσόγειος, έτσι δεν είναι;;; Ας δούμε ακριβώς τη συνταγή...και από κει και πέρα...βάλτε τη φαντασία σας να δουλέψει μιας και ο συνδυασμός γεύσεων είναι μια δημιουργική διαδικασία!
ΥΛΙΚΑ για 6 μερίδες
75 γρ. καρύδια
1 σκελίδα σκόρδο ή 1/2 κ.γλ. σκόρδο σε σκόνη
2 κ.σ. κάπαρη (από βαζάκι), στραγγισμένη και ξεπλυμένη με νερό
40 γρ. μαϊντανός
190 ml ελαιόλαδο
25 γρ. παρμεζάνα τριμμένη ή μείγμα 4 ιταλικών τυριών
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Εάν έχουμε μαρμάρινο γουδί και χρόνο βάζουμε τα υλικά, εκτός από το ελαιόλαδο και την παρμεζάνα και τα χτυπάμε έως ότου λιώσουν και γίνουν πάστα.
Εάν θέλουμε για πιο γρήγορα (εγώ έτσι έκανα) βάζουμε όλα τα υλικά, εκτός από το ελαιόλαδο και το τυρί, στο multi και τα πολτοποιούμε.
Και στις δύο περιπτώσεις προσθέτουμε μετά σταδιακά το ελαιόλαδο μέχρι το πέστο να πήξει και να γίνει σαν κρέμα.
Τέλος, προσθέτουμε και το τυρί ή το μείγμα τυριών.
Γευστικές προτάσεις
* Προσωπικά δοκίμασα το πέστο σε ...τί άλλο;;; Φιλεταρισμένο μπουτάκι κοτόπουλου που το χαράζουμε (γίνεται και με φιλέτο ψαριού) και το γεμίζουμε με πέστο. Αλείφουμε και στην επιφάνειά του λίγο από το πέστο και το ψήνουμε στο grill μέσα σε ταψί έως ότου ψηθεί καλά. Συνδυάζεται τέλεια με βραστά ή ψητά λαχανικά. Γίνεται υπέροχοοοο!!!
*Ανακατεύουμε το πέστο αυτό με 250 γρ. μαργαρίνη κι έτσι έχουμε ένα αρωματικό βούτυρο και μ' αυτό αλείφουμε κρέατα, κοτόπουλο και ψάρι που θέλουμε να ψήσουμε.
* Επάνω σε πίτα, ψημένο ψωμί του τοστ αλλά και κρίθινο παξιμάδι σαν μεζές πριν το γεύμα ή για μπουφέ.
