Καλή εβδομάδα! ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ με λίγα προβλήματα, πολλή αισιοδοξία, αγάπη και γνώση! Φτάσαμε, λοιπόν και επίσημα στο τέλος του καλοκαιριού. Μαθητές και εκπαιδευτικοί παίρνουν αύριο το δρόμο για το σχολείο! Νέα χρονιά, νέα τάξη για κάθε μαθητή, νέες γνώσεις με χαρές, λύπες, αγωνίες αλλά και ικανοποίηση! Τα προβλήματα στη χώρα μας και στην εκπαίδευση καλά κρατούν, τέλος δεν έχουν αλλά ας ελπίσουμε ότι δεν θα είναι οι μαθητές κάθε βαθμίδας αυτοί που θα βγούν τελικά ζημιωμένοι.
Σήμερα, δεν θέλω απλά να γλυκάνω την καινούργια εβδομάδα, θέλω να γλυκάνω, κυρίως, τους μικρούς μαθητές (και την ανιψιά μου επίσης που είναι αγχωμένη και απαρηγόρητη γιατί το πρωί δεν θα είναι στο σπίτι με την αδελφούλα της και μένα). Θα μου πείτε... γιατί κι εμείς οι καθηγητές δεν αξίζουμε μια γλυκομπουκιά;;; Θα σας απαντήσω με τη γνωστή μου απάντηση (ίσως... του εκπαιδευτικού στον ιδιωτικό τομέα ή μάλλον ενός εκπαιδευτικού που θεωρεί ιερό λειτούργημα αυτό το επάγγελμα καθώς και το γεγονός ότι "μορφώνει", με την ευρεία έννοια, παιδικές και εφηβικές ψυχούλες και μυαλουδάκια) ότι... ναι, κάποιοι εκπαιδευτικοί τις αξίζουν τις γλυκομπουκιές αλλά κάποιοι άλλοι... όχι. Ξέρω καλά ότι σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν καλοί και κακοί επαγγελματίες αλλά, θεωρώ, ότι σε ορισμένα επαγγέλματα αυτός ο χαρακτηρισμός δεν είναι μόνον τίτλος, είναι ουσία και μάλιστα ζωτικής σημασίας, τη στιγμή που επηρεάζει ανθρώπους σε τόσο ευαίσθητη ηλικία και μελλοντικούς πολίτες μιας χώρας.
Ξεκινώντας, λοιπόν, η νέα χρονιά, όλοι εμείς οι καθηγητές ας ...υποσχεθούμε στον εαυτό μας ότι θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να φτάσουν στα παιδιά μηνύματα αισιόδοξα, παραδείγματα σωστά, γνώσεις απεριόριστες αλλά με αγάπη και υπομονή. Ας τους δείξουμε ότι αυτός ο κόσμος είναι δικός τους και μπορεί να βελτιωθεί κι ότι εμείς οι μεγάλοι, εκπαιδευτικοί και γονείς, θα κάνουμε το καλύτερο γι αυτά γιατί αυτό είναι και το καθήκον μας.
Και, αλλάζοντας θέμα γιατί σχετικά με τα προηγούμενα μπορώ να μιλάω ατελειώτα, σήμερα μια συνταγή για πανεύκολα cookies, επινόηση και δημιουργία της αδερφής μου για την μεγάλη της κορούλα και ανιψιά μου που ξεκινάει το σχολείο. Είναι ό,τι πρέπει για το ταπεράκι του σχολείου, νόστιμα, υγιεινά, σοκολατένια αλλά και χορταστικά. Φυσικά, και όλοι οι υπόλοιποι,
Μπορούμε να τα φτιάξουμε και να τα διατηρήσουμε σε αεροστεγές κουτί, μεταλλικό ή γυάλινο, για 5-6 μέρες χωρίς να χαλάσουν ...ούτε καν να μπαγιατέψουν (εννοώ να φαίνονται παλιά)!
Πάμε να δούμε τη συνταγή;
ΥΛΙΚΑ για 20-25 cookies
90 γρ. βούτυρο
120 γρ. λευκή κουβερτούρα
200 γρ. φαρίνα (αλεύρι) που φουσκώνει μόνη της με άρωμα πορτοκάλι, κοσκινισμένη
1 κ.γλ. baking
100 γρ. ζάχαρη καστανή (ή και άσπρη)
1 αβγό
1 καψουλάκι βανίλιας
100 γρ. σταγόνες κουβερτούρας
1/2 φλ. τσ. cranberries (ή σταφίδες μαύρες)
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου.
Βάζουμε σε ένα μπολ το βούτυρο και τη λευκή κουβερτούρα.
Τα βάζουμε να λιώσουν σε μπεν μαρί (δηλαδή επάνω από νερό που βράζει αλλά χωρίς το κάτω μέρος του μπολ να ακουμπάει στο νερό).
Μόλις το βούτυρο λιώσει το κατεβάζουμε από το μπεν μαρί και με μια σπάτουλα σιλικόνης ανακατεύουμε έτσι ώστε να λιώσει και η μισολιωμένη, ήδη, κουβερτούρα.
Μετά προσθέτουμε στο μπολ τη ζάχαρη, το αβγό, το αλεύρι και το baking.
Ανακατεύουμε καλά μέχρι να ομογενοποιηθεί το μείγμα και προσθέτουμε τις σταγόνες κουβερτούρας και τα αποξηραμένα cranberries (ή τις σταφίδες).
Ανακατεύουμε και πάλι και το μείγμα μας είναι έτοιμο.
Καλύπτουμε με αντικολλητικό χαρτί ένα ταψί και με ένα μεγάλο κουτάλι, τοποθετούμε επάνω κουταλιές από το μείγμα.
Ψήνουμε για 15 λεπτά ή έως ότου πάρουν ένα απαλό καστανό χρώμα.
Καλή όρεξη και καλή δύναμη σε όλους τους μαθητές μικρότερους ή μεγαλύτερους αλλά και στους εκπαιδευτικούς.
