Όμως να που έτυχε η συγκεκριμένη μέρα και δεν μπορώ να την αναδείξω γιατί αξίζει σαν γλυκάκι. Μπορεί να μην είναι ένα πλούσιο και πολυτελές γλυκό με πομπώδη κι εντυπωσιακή εμφάνιση αλλά είναι από 'κείνα τα μαμαδίστικα γλυκά που ξεχειλίζουν τρυφερότητα και αγάπη.
Πώς μπορείς, τάχα, να σκεφτείς κάτι να γράψεις όταν τριγύρω σου υπάρχουν ηλεκρολόγοι που δουλεύουν τρυπάνια, κατσαβίδια και σφυριά. Άλλοι κουβαλούν κι αφήνουν παντού διάφορα και οι, τρισχαριτωμένες, κατά τα άλλα, ανιψούλες μου, τρέχουν πάνω κάτω, αλαλάζοντας ξέφρενα, κυνηγώντας η μια την άλλη;;;
Πώς μπορείς κάτι να σκεφτείς να γράψεις όταν μέσα σε όλη αυτή την αναστάτωση έχεις κι ένα ραντεβού με γιατρό στις 8;;; Για να ακριβολογήσω, σκέφτηκα σήμερα να μην σας γράψω συνταγούλα και να καθήσω σε μια άκρη ήσυχα ήσυχα να περιμένω υπομονετικά να τελειώσουν όλα αυτά. Επειδή όμως, χρειαζόμουν έστω και μερικές στιγμές ηρεμίας, που μόνον εδώ, στο γραφείο μου, μπροστά στον υπολογιστή μου μπορώ να τις βρω ...άλλαξα γνώμη και νάμαι να πληκτρολογώ. Κι όσο πληκτρολογώ τόσο περισσότερο ανοίγει ο δρόμος για την ηρεμία και την "εξομολόγηση". Θαρρείς κι οι λέξεις ξεπηδούν μόνες τους ή ανοίγουν το παράθυρο και ...πηδούν έξω αποφασισμένες, αυτές τουλάχιστον, να γλιτώσουν όλη αυτή τη φασαρία...χαχαχα Δεν μπορεί... θα τελειώσει η μέρα (άγνωστο ακόμα πώς ακριβώς) κι αύριο θα είναι μια πιο ήρεμη μέρα!!
Και για να επανέλθω στη συνταγή που "σκάει μύτη" σήμερα... παρά το γεγονός ότι έγινε "στο περίπου", έγινε μια υπέροχη πουτίγκα, απλή, απλούστατη και πολύ οικονομική παρά τη νοστιμιά της και το κυριότερο με υλικά που υπάρχουν σχεδόν πάντα στα ντουλάπια της κουζίνας, με εξαίρεση τα ξερά βυσσινάκια και cranberries τα οποία όμως δεν είναι και απαραίτητα, μιας και είναι δική μου παραλλαγή.
Μέχρι τώρα η μαμά μου έφτιαχνε αυτό το γλυκό και το έφτιαχνε σκέτο... αυτή είναι μια δική μου παραλλαγή. Της αφιερώνω, λοιπόν, τη συνταγή, με πολλή αγάπη!
ΥΛΙΚΑ
- 6-8 φρυγανιές
- 3 αβγά
- 1 κουτί ζαχαρούχο γάλα
- 400-500 γρ. γιαούρτι (όχι υποχρεωτικά στραγγιστό)
- 4-5 κ.σ. ξερά βύσσινα και cranberries
- 10 γρ. μαργαρίνη (ή βούτυρο) σε θερμοκρασία δωματίου
- 1 κ.σ. ξύσμα λεμονιού
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
- Αλείφουμε ένα ταψί με τη μαργαρίνη και στρώνουμε επάνω τις φρυγανιές.
- Ρίχνουμε επάνω τα βύσσινα και τα cranberries.
- Σε ένα μπολ, ανακατεύουμε με το σύρμα ή με ένα πηρούνι, τα αυγά, το γιαούρτι, το ζαχαρούχο γάλα, το ξύσμα λεμονιού και τα χτυπάμε για λίγο, έως ότου γίνουν ένα ομογενοποιημένο μείγμα.
- Βάζουμε το μείγμα επάνω στις φρυγανιές, προσεκτικά για να μη μετακινηθούν τα βυσσινάκια και τα cranberries και βάζουμε στο φούρνο.
- Ψήνουμε για 40-45 λεπτά ή έως ότου ροδίσει η επιφάνεια της πουτίγκας.
- Βγάζουμε από το φούρνο και αφήνουμε να κρυώσει για 10-15 λεπτά, πριν βγάλουμε κομμάτια για να σερβίρουμε το γλυκό.
*Μπορούμε αντί για βύσσινα και cranberries να απλώσουμε επάνω στις φρυγανιές ξηρούς καρπούς της αρεσκείας μας.
* Εάν θέλουμε μπορούμε να απλώσουμε επάνω στην πουτίγκα, με ένα πινέλο για να μην βάλουμε μεγάλη ποσότητα, όσο αυτή είναι ακόμη ζεστή, λίγη μαρμελάδα (ίδια με τα φρούτα που έχει μέσα) για να κάνει ακόμα πιο πλούσια τη γεύση της.
Γλυκάκι απλό και εύκολο, αλλά απίστευτα λαχταριστό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠργαματικά θυμίζει μανούλα!
Καλή βδομάδα Κικίτσα μου, φιλιά πολλά!
πολυυυ νοστιμο πρπ να ειναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήMα μερικές μέρες δεν είναι όντως τρελές; Ελπίζω αύριο να ξαναβρείς την ηρεμία σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧμ... Γιατρό διαβάζω, ελπίζω να μην είναι κάτι σοβαρό.
Μπορώ να δοκιμάσω ένα κομματάκι από τη γιαουρτοπουτίγκα; Όλο το Σαββατοκύριακο μαγείρευα, δεν θέλω να ξαναμπώ στην κουζίνα για κάποιες μέρες! :)
Καλό βράδυ Κική μου. Εύχομαι όλη η υπόλοιπη εβδομάδα να κυλήσει πολύ ήρεμα!
Πρέπει να είναι φανταστική η πουτίγκα σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα την δοκιμάσω οπωσδήποτε
Από το πραγματικά φθινοπωρινό,βροχερό και ψυχρό Τορίνο-μόλις και μετά βίας έχουμε 14 βαθμους-ανάσα ζωής μετά το υπερβολικά καυτό καλοκαίρι-,άνοιξα τα παραθυρόφυλλα να εισβάλλει η νυκτερινή ψύχρα και να τονώσει το καχύποπτο από τη ζέστη σώμα μου,να λευτερώσει την πολύμηνη εγκλωβισμένη αδιαφορία του σπιτιού και να θαυμάσω την περήφανη γύμνια του ουρανού.Άνοιξα τα παράθυρα γιατί μ΄άρέσει να αφουγκράζομαι κάθε βράδυ όποτε βρίσκομαι εδώ,τα κτυπήματα των πιάτων του βραδυνού γεύματος,τις ομιλίες στην υπέροχη τραγουδιστή γλώσσα,τις προκλητικές μυρωδιές που αναδύονται από κάθε σπίτι.Άνοιξα τα παράθυρα γιατί με μεταφυσικό τρόπο-όλα είναι δυνατά!-θα στείλω στη γύρω γειτονιά τα δικά σου αρώματα,αυτά του λεμονιού και των ξερών φρούτων,να περιπλανηθούν από πόρτα σε πόρτα,να μοσχοβολήσουν σπίτια και να αναστενάξουν καρδιές..Να αναρωτηθούν τι είναι αυτό που βαθιά μέσα τους κάτι τους θυμίζει,αλλά δεν μπορούν να το περιγράψουν..γιατι η νοστιμιά δεν έχει σύνορα,δεν βάζει όρια και φραγμούς.Και τότε περήφανη να βγω και να το πω..αυτό είναι το γλυκό της Κικής,που ακόμα και στο περίπου είναι θαυμαστό!!Φιλιά,πολλά,πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήγεια λογοτεχνη στο Τορινο!λενα
ΔιαγραφήΠρέπει να είναι πολύ νόστιμο το γλυκό σου!! Πάντως, εύκολο είναι σίγουρα, οπότε έχει πολλές πιθανότητες να το φτιάξω!! χιχι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι αύριο αν έχεις ησυχία και ηρεμία!!
Φιλιά!!
¸.♫°`
ΑπάντησηΔιαγραφή彡✿彡
Essa cor, essa textura, esse sabor... com esse recheio...
Escandalosamente delicioso!!!
Boa semana!
Beijinhos.
♡`°♫•¸
Μοιάζει τελείως λαχταριστό!Ευχαρίστως θα έτρωγα και δεύτερο!Μου αρέσει πολύ και το πιάτο σου!Φιλάκια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Κική μου, καταπληκτική η πουτίγκα!!Και τι δε θάδινα τώρα για το ταψάκι..χιχι..Καλό φθινόπωρο, φιλάκια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ καλή μου συντάσσομαι με τις αλλαγές και τις προσαρμογές σου! Κι' άλλα θα έβαζα μέσα :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά ξεμπερδέματα με τους μαστόρους.
Κική, η δική σου πινελιά στο γλυκό, δείχνει το δικό σου γούστο. Η πουτίγκα γιαουρτιού είναι ένα ωραίο γλυκό για όλες τις ώρες. Παρόμοια γλυκά, θυμάμαι και τη δική μου μητέρα να φτιάχνει. Τα λατρεύαμε!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου ημέρα.
εντυπωσιακά εύκολη η πουτίγκα!! μου φαίνεται πρέπει να προμηθευτώ ζαχαρούχο γάλα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή