Μιαν ακόμη μαρινάδα για σήμερα που είναι κατάλληλη για τα πάντα. Διάβαζα προχθές ένα άρθρο σ' έναν παλιό οινοχόο που έλεγε ότι οι Αργεντίνοι δεν χρησιμοποιούν ποτέ μαρινάδες γιατί είναι γνώστες του "ψησίματος" και γιατί τα ζώα τους σταβλίζονται ελάχιστα (κυρίως το χειμώνα) και είναι ελευθέρας βοσκής ...άρα είναι πιο υγιή, δεν χρειάζονται πολλά αντιβιοτικά (όπως παίρνουν στα εκτροφεία) κι έχουν πιο νόστιμο κρέας. Οι Aργεντίνοι επίσης δεν ψήνουν στα κάρβουνα, γιατί πιστεύουν ότι αλλοιώνεται η γεύση τους, αλλά τα ξύλα.
Προσωπικά, πιστεύω ότι οι μαρινάδες δεν είναι μόνον για να νοστιμίζουν ένα άνοστο κρέας αλλά και για να δώσουν μιαν άλλη νότα σε μια γεύση που είναι ήδη γνωστή.
Όσο για τα λαχανικά και τα θαλασσινά η μαρινάδα και πάλι, κατά την ταπεινή μου άποψη, δίνει μια ιδιαίτερη νότα, ανάλογα με τα συστατικά της και άρα χαρίζει στα ψητά, ό,ποια κι αν είναι αυτά, μια ιδιαίτερη πινελιά, μια ξεχωριστή προσωπικότητα.
Όσο για τα λαχανικά και τα θαλασσινά η μαρινάδα και πάλι, κατά την ταπεινή μου άποψη, δίνει μια ιδιαίτερη νότα, ανάλογα με τα συστατικά της και άρα χαρίζει στα ψητά, ό,ποια κι αν είναι αυτά, μια ιδιαίτερη πινελιά, μια ξεχωριστή προσωπικότητα.
ΥΛΙΚΑ
1/2 φλ. τσ. ξίδι από λευκό κρασί ή μηλόξιδο (αυτό έβαλα)
2 κ.γλ. αλάτι
2 κ.γλ. ζάχαρη κρυσταλλική
1 κ.γλ. λεμονοπίπερο
1 κ.γλ. κόλιανδρο σε σπόρους, τσακισμένους
1 κ.γλ. κόλιανδρο σε σπόρους, τσακισμένους
1 κ.γλ. ροζ πιπέρι σε σπόρους, τσακισμένους
1-2 σκελίδες σκόρδου λιωμένες
1 κ.γλ. σκόνη μουστάρδα
1/2 φλ.τσ. ελαιόλαδο
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Ανακατεύουμε όλα τα υλικά σε γυάλινο μπολ έως ότου λιώσει η ζάχαρη και το αλάτι και μαρινάρουμε σουβλάκια, μανιτάρια, ντομάτες, πιπεριές αλλά και θαλασσινά ή φιλέτα μεγάλου ψαριού.
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ & ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!
