Εδώ είμαι και πάλι, όχι με συνταγούλα όμως, αλλά με κάποιες σκέψεις για την καθημερινότητά μας... η συνταγούλα θα έρθει αργότερα, καλό όμως είναι μερικές φορές να προβληματιζόμαστε, να στεκόμαστε και να παρατηρούμε τα γεγονότα μήπως και μάθουμε κάτι... μήπως και δεν ξανακάνουμε τα ίδια λάθη... μήπως και διορθώσουμε και διορθωθούμε...
Κυριακή, λοιπόν, σήμερα, και ο καιρός, στη Θεσσαλονίκη είναι μουντός, με μαύρα σύννεφα απειλητικά χαμηλά κάθε άλλο παρά άνοιξη θυμίζει. Ίσως, εν μέρει ξέρει τί κάνει...
Τα γεγονότα γύρω μας, εξ ίσου άσχημα και μελαγχολικά, ακολουθούν την προδιαγεγραμμένη πορεία τους, μια πορεία με άγνωστο σε μας τέλος.
"Πώς μπορεί κάποιος να είναι χαρούμενος και ξένοιαστος;" σκέφτηκα σήμερα το πρωί.
"Μα δεν συμβαίνει κάτι άσχημο στην οικογένειά μου, στους φίλους μου, σε μένα..." ξανασκέφτηκα.
"Δεν συμβαίνει; ξαναμονολόγησα..."πως δεν συμβαίνει, φυσικά και συμβαίνει!
Δεν μπορεί κανείς να μείνει απαθής σ' αυτόν τον καταιγισμό των τραγικών γενονότων!
Ο σεισμός και η πυρηνική απειλή στην Ιαπωνία, η βαρβαρότητα εναντίον του κόσμου στην Λιβύη και τώρα η επίθεση με τις παράπλευρες απώλειές της, η οικονομική ύφεση και εξαθλίωση στη χώρα μας... όλα αυτά σοκάρουν!
Σήμερα το πρωί ακούγοντας το πρωινό στην ΝΕΤ, είδα μια συνέντευξη του Στ.Σιφνιού, που είναι Διεθυντής Κοινωνικής Εργασίας και Έρευνας των παιδικών χωριών SOS. Έλεγε, ο κύριος Σιφνιός ότι έχει aυξηθεί γύρω στο 50% το ποσοστό των οικογενειών που για οικονομικούς λόγους αφήνουν τα παιδιά τους στα παιδικά χωριά SOS, προκειμένου να έχουν ένα πιάτο φαί, όσο δύσκολο και αν τους είναι να τα αποχωριστούν. Την χρονιά που μας πέρασε, 1000 οικογένειες εκ των οποίων οι 600 από το κέντρο της Αθήνας, αντιμετώπισαν αυτό το πρόβλημα. Το 80% αφορά παιδιά Ελλήνων, δεδομένο που έρχεται να προστεθεί σε όλα τα υπόλοιπα σημάδια που αποδεικνύουν την οικονομική εξαθλίωση στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία.
Ο κ. Σιφνιός επισήμανε ότι η αύξηση της ανεργίας, τα χαμηλά μεροκάματα, αλλά και η ανύπαρκτη κρατική κοινωνική πολιτική, αναγκάζουν ολοένα και περισσότερους γονείς να αφήσουν τα παιδιά τους σε «ξένα χέρια», ελπίζοντας ότι αργότερα θα καταφέρουν να βρουν τρόπο, για να τους προσφέρουν, έστω τα απολύτως απαραίτητα.
Τελειώνοντας ο Διευθυντής Κοινωνικής Εργασίας και Έρευνας στα παιδικά χωριά SOS, ανέφερε ότι και τα παιδικά χωριά SOS, εντός ολίγου καιρού, δεν θα μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους , κυρίως γιατί, ο νέος φορολογικός νόμος τα έχει «γονατίσει» φορολογώντας όχι μόνο τις δωρεές αλλά και τα ίδια τα παιδικά χωριά, αλλά και γιατί θα αντιμετωπίσουν προβλήματα πληρότητας.
Πώς, λοιπόν, να είναι κανείς "χαλαρός"; Μήπως ξέρει τί θα αντιμετωπίσει μετά από λίγες μέρες;
Παρόλα αυτά, έχουμε όλοι την υποχρέωση προς τα παιδιά και προς εμάς τους ίδιους να προσπαθούμε να είμαστε ευχάριστοι και χαρούμενοι, αν και προβληματισμένοι...
Για μένα, ένας τρόπος να ξεφεύγω είναι οι φωτογραφίες από ταξίδια, ταξίδια δικά μου ή άλλων, δεν έχει σημασία αν μια φωτογραφία σου γεννά αναμνήσεις ή σου κινεί την περιέργεια και τον θαυμασμό για κάποιο σημείο του πολύπαθου αλλά και πανέμορφου πλανήτη μας. Σημασία έχει ότι σε βοηθά να ξεφύγεις, να δραπετεύσεις έστω και για λίγο από την ωμή και σκληρή καθημερινότητα, να ξεχαστείς και να "γεμίσεις τις μπαταρίες σου" χαλαρώνοντας.
Το γεγονός από μόνο του μας βοηθά να συνεχίσουμε τη προσπάθεια για ένα καλύτερο αύριο... Θαυμάστε , λοιπόν, κάποιες φωτογραφίες της δεύτερης χώρας που λατρεύω, της Γαλλίας, (όχι από δικές μου διακοπές ούτε δικές μου φωτογραφίες) από το περιοδικό GEO...
Πώς, λοιπόν, να είναι κανείς "χαλαρός"; Μήπως ξέρει τί θα αντιμετωπίσει μετά από λίγες μέρες;
Παρόλα αυτά, έχουμε όλοι την υποχρέωση προς τα παιδιά και προς εμάς τους ίδιους να προσπαθούμε να είμαστε ευχάριστοι και χαρούμενοι, αν και προβληματισμένοι...
Για μένα, ένας τρόπος να ξεφεύγω είναι οι φωτογραφίες από ταξίδια, ταξίδια δικά μου ή άλλων, δεν έχει σημασία αν μια φωτογραφία σου γεννά αναμνήσεις ή σου κινεί την περιέργεια και τον θαυμασμό για κάποιο σημείο του πολύπαθου αλλά και πανέμορφου πλανήτη μας. Σημασία έχει ότι σε βοηθά να ξεφύγεις, να δραπετεύσεις έστω και για λίγο από την ωμή και σκληρή καθημερινότητα, να ξεχαστείς και να "γεμίσεις τις μπαταρίες σου" χαλαρώνοντας.
Το γεγονός από μόνο του μας βοηθά να συνεχίσουμε τη προσπάθεια για ένα καλύτερο αύριο... Θαυμάστε , λοιπόν, κάποιες φωτογραφίες της δεύτερης χώρας που λατρεύω, της Γαλλίας, (όχι από δικές μου διακοπές ούτε δικές μου φωτογραφίες) από το περιοδικό GEO...
 |
| Ο Πύργος του Άιφελ |
 |
| Η εκκλησία της Notre Dame |
 |
| Λεπτομέρεια της Notre Dame |
 |
| O φάρος Petit Minou στο νησί Οuessant της Βρετάνης |
 |
| Βραχώδεις ακτές του νησιού Ouessant στη Βρετάνη |
 |
| Το ψαρολίμανο Lesconil στη Βρετάνη |
 |
| Το παρεκκλήσι "Notre Dame du bon voyage" στη Βρετάνη |
 |
| Οι όχθες του ποταμού Garonne στη Τουλούζη |
 |
| Το κανάλι Midi και οι "πλωτές κατοικίες" του στη Τουλούζη
Προς το παρόν καλό μεσημέρι !!!
|
