Φτιάχναμε μακαρόνια με κιμά και τρώγαμε 1 ή 2 μέρες αλλά όταν μας περίσσευε μισή ή μία κούπα κιμάς... κανείς δεν τον ήθελε και πολλές φορές βρισκόταν στα σκουπίδια. Έλεγε, τότε, ο πατέρας μου: "Εσείς δεν περάσατε κατοχή και δύσκολες μέρες!"
Νά, λοιπόν, που ήρθε κι η σειρά μας ! Τώρα πια, άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο, όλοι σκέφτονται κάποιες πράξεις δεύτερη φορά.
Κι εδώ είναι που βρίσκει τη θέση της η φαντασία! Ίσως, τελικά, η δύσκολη αυτή κατάσταση που περνούμε να μας οδηγήσει σε νέους δρόμους πιο παραγωγικούς!
Το πως θα κάνουμε λίγη οικονομία χωρίς να στερηθούμε τίποτα, ίσως να είναι μια πρόκληση ειδικά στην κουζίνα!
Ας μάθουμε να χρησιμοποιούμε ό,τι έχει περισσέψει στο ψυγείο μας για να ετοιμάσουμε νέα πιάτα πολύ πολύ νόστιμα!!!!
Μέσα σ' αυτό το κλίμα, σήμερα η μαμά μας, ετοίμασε μια παραδοσιακή, νοστιμότατη πίτα με κιμά που είχε περισσέψει από τα χθεσινά μακαρόνια. Σας δίνω την συνταγή γιατί έγινε καταπληκτική!!!
για τη γέμιση
1 κούπα κιμά μαγειρεμένο για μακαρόνια (ή σκέτο κιμά που τον μαγειρεύουμε για λίγο όπως αυτόν που κάνουμε για μακαρονάδα)
1 πράσο κομμένο σε ροδέλες
1 κρεμμύδι σε λεπτές φέτες
2 πιπεριές κόκκινες Φλωρίνης ψητές σε κομμάτια
5 κ.σ. τυρί τριμμένο
2 αυγά
Για το καστανιώτικο φύλλο
2 φλ. αλεύρι γενικής χρήσης + 1/2 φλ. για το άνοιγμα
3 κ.σ. λάδι
1 κ.γ. ζάχαρη
1 κ.γλ. αλάτι
1/3 κ.γλ. baking powder
2 κ.σ. ξίδι
3 κ.σ. μαργαρίνη μισολιωμένη για το άλειμμα των φύλλων
Νερό τόσο όσο να πετύχουμε μια μαλακή ζύμη (1 περίπου ποτήρι κρασιού)
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
για τη γέμιση
Σωτάρουμε με λίγο λάδι, τις ροδέλες του πράσου και το κρεμμύδι. Προσθέτουμε λίγο νερό και τα βράζουμε σε σιγανή φωτιά για 10 περίπου λεπτά.
Ανακατεύουμε τον κιμά, το πράσο, τις πιπεριές, το κρεμμύδι, το τυρί και τα δύο αυγά και η γέμιση είναι έτοιμη.
*Μέσα στη γέμιση δεν βάζουμε άλλο λάδι γιατί το κίτρινο τυρί βγάζει πάντα λάδι αλλά και γιατί ήδη υπάρχει στον κιμάς που είναι ήδη μαγειρεμένος αλλά και στα πράσα από το σωτάρισμα.
για το φύλλο
Βάζουμε το αλεύρι με το baking powder σε μπολ και κάνουμε λακούβα στο κέντρο.
Ρίχνουμε το αλάτι, το λάδι, τη ζάχαρη, το ξίδι και 4 κ.σ. νερό σε θερμοκρασία περιβάλλοντος.
Ζυμώνουμε και προσθέτουμε νερό έως ότου γίνει μια μαλακιά ζύμη χωρίς να κολλάει στα χέρια.
Μόλις γίνει, την αφήνουμε στο μπολ, σκεπασμένη να ξεκουραστεί (εκτός ψυγείου) για 30 λεπτά.
Χωρίζουμε τη ζύμη σε 2 μπάλες, την μια λίγο μεγαλύτερη που θα χρησιμοποιηθεί για το κάτω φύλλο.
Ανοίγουμε την μεγαλύτερη σε φύλλο όσο το δυνατόν πιο λεπτό.
Κόβουμε στη μέση έναν κύκλο και 6-7 ακτίνες γύρω-γύρω που τις αλείφουμε με μισολιωμένη μαργαρίνη και λάδι ανακατεμένα, για να γίνει το φύλλο τριφτό.
Διπλώνουμε τις ακτίνες και ξαναβάζουμε στο ψυγείο μέχρι να κάνουμε το ίδιο και στη μικρότερη μπάλα, που τη βάζουμε κι αυτή στο ψυγείο.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου.
Παίρνουμε τη πρώτη μπάλα και την ανοίγουμε σε φύλλο για 23 εκ. ταψάκι.
Καλύπτουμε με τη γέμιση.
Ανοίγουμε και το δεύτερο μικρότερο φύλλο που είναι για να καλύψουμε τη γέμιση.
Αλείφουμε με το μίγμα μαργαρίνης και λαδιού.
Ψήνουμε για 50-60 λεπτά.
Και απολαμβάνουμε μια λαχταριστή, πεντανόστιμη, παραδοσιακή πίτα.
*Αν βέβαια, το να κάνουμε φύλλο, μας φαίνεται δύσκολο, δεν έχουμε παρά να υπάρχει πάντα στο ψυγείο μας ένα έτοιμο φύλλο (όποιο είδος φύλλου προτιμάμε) και να χρησιμοποιήσουμε εκείνο.
Η συγκεκριμένη πίτα μπορεί να αντικαταστήσει όχι μόνον δείπνο ή σνακ, αλλά συνοδευόμενη από μια πράσινη σαλάτα και κανονικό γεύμα, γιατί είναι ένα πλήρες πιάτο.
Ένα είναι σίγουρο... ότι χρειάζεται να έχουμε φαντασία για να αξιοποιούμε τα απομεινάρια των άλλων φαγητών δημιουργώντας καινούργια εξίσου νόστιμα και υγιεινά.
Δεν πετάμε τίποτα!!! Καλώς ήρθες στην μπλογκογειτονιά μας!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασικό να μπορείς να ανακυκλώνεις ότι περισσεύει.Αυτή η πίτα με το εξαίρετο φύλλο είναι ένα λαμπρό παράδειγμα!Καλημέρααααα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλως όρισες Tante Kiki στους food bloggers :) ωραία η πρόταση ανακύκλωσης του κιμά. Γιατί το φύλλο λέγεται καστανιώτικο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς σας βρήκα TasteFull.Συγχαρητήρια για το υπέροχο blog σου. Χαίρομαι τη παρέα σας και τις επισκέψεις σας. Όσο για το καστανιώτικο φύλλο, το έλεγε έτσι η γιαγιά της μητέρας μου γιατί το είχε μάθει από μια φίλη της που ήταν από την Καστανιά Κοζάνης. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπόρεσα να βρω τίποτε άλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήJ'adore ce gâteau, il se ressemble a des choses qu'on fait en espagne. Je ne conais pas beacoup de la cuisine grècque, alors je reste chez toi pour en connaître un peu plus. Feliz día y saludos desde españa. Je t'invite connaître mon blog de cuisine http://decocinaprincipalmente.blogspot.com/
ΑπάντησηΔιαγραφή