...μμμμμ! μυρίζει καλοκαίρι!!
Καλοκαίρι... εποχή χαλάρωσης αλλά και ζέστης που, πολλές φορές, είναι ανυπόφορη! Η επιθυμία για λιγότερες ώρες στην κουζίνα είναι πια πανταχού παρούσα, είτε αγαπούμε τη μαγειρική είτε όχι! Ο ουρανίσκος αποζητά τις δροσερές γεύσεις... αποζητά τη φρεσκάδα των καλοκαιρινών λαχανικών και φρούτων, αποζητά τη Μεσόγειο...
Η σημερινή ωμή σάλτσα για ζυμαρικά, φέρνει στο νου τη χωριάτικη σαλάτα και είναι γνωστή κι αγαπητή όχι μόνον στην Ελλάδα αλλά και στην Ιταλία με το όνομα crudaiola. Προσωπικά, χωρίς να έχω διευκρινίσει γιατί μου φέρνει στο νου ...θάλασσα. Απορείτε εεεε;;; Κι εγώ, επίσης! Δεν ξέρω κι ούτε μπορώ να θυμηθώ κάποιο γεγονός που με οδήγησε σ' αυτό το συνειρμό πέρα από το γεγονός ότι είναι μια σάλτσα που την φτιάχνω και την τρώμε (δυστυχώς μόνον εγώ και η η μεγάλη μου ανιψιά Ιωάννα, οι υπόλοιποι μας... "σνομπάρουν" γιατί δεν το θεωρούν ...φαγητό) καλοκαίρι και το καλοκαίρι για μας σημαίνει Πέραμος (ξέρετε, το αγαπημένο μας χωριό). Βέβαια, όχι ότι έχει και σημειολογική σημασία αλλά ...σε κουβέντα να βρισκόμαστε και να επικοινωνούμε...χιχιχι!
Εν πάσει περιπτώσει, η συγκεκριμένη, είναι μια σάλτσα που μπορούμε να "παίξουμε" με τα αρωματικά της, αυξομειώνοντάς τα ή επιλέγοντας αυτά που λατρεύουμε. Μια καθαρά μεσογειακή νοστιμιά που το μόνο που απαιτεί είναι τα υλικά να είναι ωμά.
Όσοι δεν έχουμε, ήδη, δοκιμάσει, τη σάλτσα αυτή... αξίζει να την δοκιμάσουμε μιας και ο ουρανίσκος μας αυτή την εποχή αποζητά τη δροσιά των ωμών υλικών αλλά και την ατόφια νοστιμιά τους.
Ας μπούμε, λοιπόν, για λίγο στην κουζίνα... ίσα ίσα για να πλένουμε και να κόψουμε τα υλικά της σάλτσας μας αλλά και να βράσουμε τα χυλοπιτάκια που εγώ επέλεξα για παρέα της σαλτσούλας.
Για να αποφύγω ...τυχόν παρεξηγήσεις και αρνητικά ή μάλλον ειρωνικά σχόλια (όπως έγινε και με το γαλοτύρι που κάποιοι αναγνώστες νόμισαν ότι δεν γνωρίζω πώς ακριβώς είναι η υφή του και γι αυτό το έκανα με το τυρί σε κομματάκια) λέω ότι, κανονικά, η συγκεκριμένη σάλτσα γίνεται με πιο μεγάλα ζυμαρικά (πένες, φιογκάκια, σέλινο κ.λ.π.) αλλά εγώ λατρεύω τα χυλοπιτάκια και τα λαχταράω χειμώνα-καλοκαίρι. Εξ άλλου, ξέρουμε την ρήση "περί ορέξεως..." ποιός, λοιπόν, μπορεί να μου απαγορεύσει τα ...χυλοπιτάκια;;;; χαχαχα
Προσωπικά πρόσθεσα ό,τι λατρεύω από υλικά, κάνετε κι εσείς το ίδιο για να έχετε το αποτέλεσμα που σας ταιριάζει και που θα σας κάνει να θέλετε να ...καταβροχθίσετε ένα ακόμα πιάτο ζυμαρικών (προσοχή, μη φάτε και το πιάτο! χαχαχαχα). Ελάτε, πάμε να δούμε τη συνταγή... κι εσείς αν θέλετε κάνετε την ίδια ή αλλάξτε την... εξ άλλου αυτό θα πει δημιουργικότητα και φαντασία στην κουζίνα... έτσι δεν είναι;;;;; -:)))
250 γρ. χυλοπιτάκια
2 μεγάλες ντομάτες ψιλοκομμένες στο multi (όχι πολτοποιημένες)
6 ελιές, σε φετούλες
2 πράσινες πιπεριές κέρατα, σε ροδελίτσες
2 κ.σ. κάπαρη
1 μέτριο κρεμμύδι το μισό σε ροδέλες και το άλλο μισό πολτοποιημένο στο multi
100 γρ. φέτα θρυμματισμένη
2-3 κ.σ. ελαιόλαδο
1 κ.γλ. πετιμέζι (ή ζάχαρη)
1 πρέζα ρίγανη
1 πρέζα ξερό δυόσμο ή μερικά ψιλοκομμένα φύλλα φρέσκο
6 φύλλα βασιλικού
Αλάτι και ελάχιστο άσπρο πιπέρι
1 κ.γλ. μηλόξιδο
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Βράζουμε τα χυλοπιτάκια (ή όποια ζυμαρικά επιθυμούμε) σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας.
Χαράζουμε με το μαχαίρι ένα σταυρό στο κάτω μέρος της κάθε ντομάτας και τις βουτάμε σε ζεστό νερό πρώτα και μετά σε κρύο για να μπορέσουμε να τις ξεφλουδίσουμε (το ξεφλούδισμα είναι προαιρετικό).
Αφού ξεφλουδίσουμε τις ντομάτες, τις κόβουμε σε κομμάτια και τις βάζουμε στο multi μαζί με το μισό κρεμμύδι, το ελαιόλαδο, το πετιμέζι, το μηλόξιδο, το αλάτι, το πιπέρι, τον ξερό δυόσμο (εάν δεν χρησιμοποιήσουμε φρέσκο) και τη ρίγανη.
Ύστερα, τα κόβουμε σε μικρά κομμάτια αλλά δεν τα πολτοποιούμε εντελώς.
Περιχύνουμε τα ζυμαρικά μας με τη σάλτσα και προσθέτουμε την κάπαρη, τις ελιές, τις ροδέλες κρεμμυδιού, τις ροδέλες πράσινης πιπεριάς, τα ψιλοκομμένα φύλλα βασιλικού (ή και δυόσμου εάν δεν χρησιμοποιήσουμε ξερό).
Βάζουμε στο ψυγείο για 30-40 λεπτά, έτσι ώστε να "δέσει" η γεύση όλων αυτών των υπέροχων υλικών και πασπαλίζουμε με τη θρυμματισμένη φέτα.
Στολίζουμε με λίγο δυόσμο για περισσότερη δροσιά!
Βγάζουμε από το ψυγείο απολαμβάνουμε ένα δροσερό πιάτο ζυμαρικών alla crudaiola αλλά στην ελληνική του εκδοχή με το ελληνικό του, διάσημο πια, τυρί... την λατρεμένη μας φέτα!
Καλή σας μέρα!
