Καλημέρα σας!!! Τί κάνετε;; Πώς τα πάτε με τη ζέστη;;; Ελπίζω να προσέχετε!!! Σήμερα, θα ήθελα να σας κάνω μιαν ερώτηση: Όταν έχεις μιαν ανηψούλα που δεν τρώει, τί γίνεται;;; Και για να μην λέτε ότι σας ζορίζω... άντε, να σας πω εγώ που γνωρίζω το θέμα από πρώτο χέρι... βάζεις τη φαντασία σου να δουλέψει για να την κάνεις να φάει!!!!!
Έτσι έκανα κι εγώ και μου βγήκε η συγκεκριμένη πιτούλα που είναι πεντανόστιμη! Έχει αυτό που λέμε... το μεγαλείο της απλότητας!!! Μεστή γεύση, γρήγορη παρασκευή, χωρίς να χρειάζεται να ανοίξουμε φύλλο και γίνεται τόσο ψητή όσο και τηγανιτή (προσωπικά την προτιμώ ψητή αν και...έχω την άποψη ότι το καλοκαίρι αποζητάει και τα τηγανιτά του, αντίθετα με το χειμώνα που τα τηγανιτά μου φαίνονται πιο ...βαριά!!!!!!!!! Αβάσιμη άποψη έτσι;;;;; Βασικά ναι, αλλά από την άλλη, τα ουζάκια, οι μεζέδες και η βεράντα με παρέα σε σπρώχνουν θαρρείς στα τηγανιτά και στις μικρές παρασπονδίες!!!!
Έτσι έκανα κι εγώ και μου βγήκε η συγκεκριμένη πιτούλα που είναι πεντανόστιμη! Έχει αυτό που λέμε... το μεγαλείο της απλότητας!!! Μεστή γεύση, γρήγορη παρασκευή, χωρίς να χρειάζεται να ανοίξουμε φύλλο και γίνεται τόσο ψητή όσο και τηγανιτή (προσωπικά την προτιμώ ψητή αν και...έχω την άποψη ότι το καλοκαίρι αποζητάει και τα τηγανιτά του, αντίθετα με το χειμώνα που τα τηγανιτά μου φαίνονται πιο ...βαριά!!!!!!!!! Αβάσιμη άποψη έτσι;;;;; Βασικά ναι, αλλά από την άλλη, τα ουζάκια, οι μεζέδες και η βεράντα με παρέα σε σπρώχνουν θαρρείς στα τηγανιτά και στις μικρές παρασπονδίες!!!!
Πάντως, σας διαβεβαιώ ότι η συγκεκριμένη πιτούλα δεν θα σας απογοητεύσει αν την δοκιμάσετε για να μην σας πω ότι θα την λατρέψετε και θα την επαναλαμβάνετε ακόμη και για μεζέ!!! Αφράτη, πεντανόστιμη, πολύ αρωματική και πολύ καλοκαιρινή, τρώγεται ζεστή αλλά και κρύα είναι εξίσου νόστιμη!
Αφού, σκεφτείτε, ότι η μικρή μας Βασιλική παρά τη φάση "αφαγίας" που περνάει, καταβρόχθισε κυριολεκτικά ένα μεγάλο, για το μπόι της, κομμάτι. Αυτό συνεπάγεται ανακούφιση και ικανοποίηση εκ μέρους μου! χαχαχα -:)))
Αφού, σκεφτείτε, ότι η μικρή μας Βασιλική παρά τη φάση "αφαγίας" που περνάει, καταβρόχθισε κυριολεκτικά ένα μεγάλο, για το μπόι της, κομμάτι. Αυτό συνεπάγεται ανακούφιση και ικανοποίηση εκ μέρους μου! χαχαχα -:)))
Ξέρω, ξέρω με κοροϊδεύετε και γελάτε αλλά... μερικές φορές νομίζω ότι η Βασιλικούλα μας, παρά τα 3 της χρόνια και την αγγελική της φυσιογνωμία, είναι πιο αδιάλλακτη κι από την ...Τρόικα (λέτε να έχει ..."λαμπρό" μέλλον αυτό το παιδί;;; χαχαχαχαχα)!!!!!!!!!!!
Τί λέτε δεν έρχεστε μαζί μου στην κουζίνα να ετοιμάσουμε κουβεντιάζοντας την πιτούλα;;; Κερνάω και καφέ!
ΥΛΙΚΑ
3 μέτριες πατάτες τριμμένες στη χοντρή πλευρά του τρίφτη
3 μέτρια κολοκύθια τριμμένα στη χοντρή πλευρά του τρίφτη και στραγγισμένα
1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι τριμμένο στη χοντρή πλευρά του τρίφτη
4 κ.σ. κατίκι Δομοκού
200 γρ. φέτα θρυμματισμένη
100 ml γάλα (ή κρέμα γάλακτος light)
1 αβγό
Ελάχιστο αλάτι
Λευκό πιπέρι
2 κ.σ. ψιλοκομμένο άνηθο
1 κ.σ. ψιλοκομμένο δυόσμο
4 κ.σ. ελαιόλαδο για την πίτα + 5 κ.σ. ελαιόλαδο για το ταψί
4-5 κ.σ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις για το ταψί
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου.
Βάζουμε σε αντικολλητικό τηγάνι με τις 4 κ.σ. ελαιόλαδο, το κρεμμύδι, τα κολοκυθάκια και τις πατάτες και τα αφήνουμε να σοταριστούν για 5-6 λεπτά ή έως ότου μαραθούν, ανακατεύοντάς τα με μια ξύλινη κουτάλα.
Ύστερα, εκεί, μέσα στο τηγάνι προσθέτουμε τη θρυμματισμένη φέτα, το κατίκι, τον άνηθο, το δυόσμο, το αλάτι*και το πιπέρι και ανακατεύουμε καλά.
Σε ένα μπολ, χτυπάμε το αβγό με το γάλα (ή την κρέμα γάλακτος) και τα προσθέτουμε κι αυτά στο παραπάνω μείγμα.
Ανακατεύουμε να πάνε παντού.
Βάζουμε σε ένα μικρό ταψάκι (25x25) τις 3 κ.σ. ελαιόλαδο και πασπαλίζουμε από πάνω το αλεύρι.
Προσεκτικά για να μην μετακινήσουμε το αλεύρι, τοποθετούμε το μείγμα που έχουμε στο τηγάνι.
Στο τέλος, ρίχνουμε και τις άλλες 2 κ.σ. ελαιόλαδο και βάζουμε στο φούρνο για 30 λεπτά ή έως ότου η επιφάνεια της πίτας μας ροδοκοκκινήσει και απορροφηθούν τα υγρά της.
Γίνεται μια εκπληκτική καλοκαιρινή πιτούλα που μπορούμε να την φάμε οποιαδήποτε ώρα της μέρας ακόμη και για κυρίως γεύμα παρέα με μια κρύα ξανθιά μπύρα!
* Βάζουμε το αλάτι, πάντα πριν το αβγό και μετά τα τυριά, λίγο λίγο έτσι ώστε να μπορούμε να δοκιμάσουμε την πίτα γιατί το πόσο αλμυρή είναι η φέτα, συνήθως, εξαρτάται από τη μάρκα της για να μην σας πω και από την εκάστοτε παρτίδα εν αντιθέσει με το κατίκι που 9 στις 10 φορές είναι σταθερό στην αλμύρα του.
Κική, το λατρεύω το κατίκι, όσο για την φέτα τι να πω;; Τα νόστιμα αυτά τυράκια συνδυάστηκαν ωραιότατα με τα λαχανικά και τα μυριστικά. Γι' αυτό και η μικρή δεν μπόρεσε να αντισταθει!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην ανησυχείς για την Βασιλικούλα. Το παιδί έχει άποψη από τώρα!! Εκτός αυτού, πολλά παιδιά, σε αυτήν την ηλικία είναι πολύ δύσκολα στο φαγητό. Μεγαλώνοντας όμως, "στρώνουν". Τέτοιες πιτούλες να της φτιάχνεις, ή και με παραλλαγές, να δεις πως θα τρώει μια χαρά.
Καλή σου ημέρα.
Ωχ!! Με "πάτωσες" πρωί-πρωί φιλενάδα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ταψάκι με το υπόλοιπο της τελευταίας φωτογραφίας, θα μου το στείλεις;;;
Καλημέρες πολλές πολλές και γευστικές σαν την πίτα σου Κική μου.
Με τέτοια νοστιμιά φτιαγμένη από τα χεράκια της θείας, ήταν δυνατόν να μην καμφθεί μέχρι και η αδιάλλακτη Βασιλικούλα???
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχη φαίνεται η πίτα σου Κική μου!
Φιλάκια!
Κική μου πραγματικά τα παιδάκια είναι οι πιο δύσκολοι και αυστηροί πελάτες μας! Παρόλο που η μικρή μου είναι αρκετά βολική, είμαι σε συνεχή διαδικασία αναζήτησης συνταγών που πιστεύω ότι θα της αρέσουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πίτα σου φαίνεται θεσπέσια, πολύ ζουμερή και ροδοψημμένη! Αφού την ενέκρινε και η μικρή κυρία Βασιλική, φαντάζομαι ότι μόλις προβιβάστηκε στο πάνθεον των συνταγών σου!
Φιλιά πολλά!
Εμάς πάλι τα ανήψια μας τρώνε τα πάντα (μόνο εμάς δεν έχουν φάει!) Αυτές οι πιτούλες πάντως τηε τελευταίας στιγμής χωρίς φύλλο είναι από τις αγαπημένες μου (ειδικά τώρα που δεν είμαι και για πολύ ορθοστασία)!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαίρνω το κομμάτι μου και σε φιλώ!
Και πάνω που έλεγα ότι πήρα πολύ κατίκι...!!! Όλα τα υλικά που έχει η συνταγή μου αρέσουν, οπότε τώρα που κάθομαι βλέπω να τη φτιάχνω σύντομα! Πολύ ωραία πίτα Κική μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις καλημέρες μου σε 'σένα και τη Βασιλικούλα σας!
Κικη μου την αδυναμια μου στις καθε ειδους πιτες τη διαλαλω,την φωναζω. Ψαχνω διαρκως ευκαιρια να παρασκευαζω καθε ειδους πιτουλες,με οποιαδηποτε μορφη ,γευση και οψη.Εξαλλου λενε οτι οι μητερες δεν κανουν φαγητα που δεν αρεσουν στις ιδιες!Και φυσικα οπως μας συνηθιζεις, μας προσφερεις μια πεντανοστιμη πιτουλα, με ευκολη εκτελεση,με μυρωδικα που στεκονται με επιμονη στον ουρανισκο προσφεροντας αεναα κυμματα φρεσκαδας,με λαχανικα αγαπημενα που στην απλοτητα τους κυριαρχουν στη γευση.Η δε οψη της ειναι αναμφιβολα ποθητη!Το μονο που μου λειπει ειναι το κολοκυθακι..τρεχω παρ'ολη τη ζεστη!Φιλια πολλα,πολλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛαχανικά, τυριά, μυρωδικά και η επιτυχία εγγυημένη! Ο απόλυτος συνδυασμός για το καλοκαίρι! Ευχαριστούμε για την ανάρτηση :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παιδι ειναι πολυ εκλεκτικο.Ευτυχως που η θεια ειναι καλη μαγειρισσα.Φιλακια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι Καβαλιώτισσα και μαγείρισσα και μπλογκού;Αλλά και βιβλιόφιλη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά καλά μαζεμένα και χάρηκα που με "ανακάλυψες" και έτσι σε "ανακάλυψα" κι εγώ και επειδή το μπλογκ σου είναι πραγματικά χαρά Θεού,γίνομαι ευθύς αμέσως follower!
Δυστυχώς τα παιδιά μας είναι οι πιο αυστηροί κριτές! Το βλέπω από την κόρη μου. Ωραία η πίτα σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ μα πως να μη φάει το παιδί, έτσι αφράτη, ζουμερή αλλά και τραγανή απο πάνω που είναι! Τέλεια Κική μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν αμφιβάλλω για τη νοστιμιά της καθόλου, αυτό που με τσάκισε είναι η εικόνα και που δεν μπορώ να τη σκαρώσω αυτή τη στιγμή.....οτι ξεσαγονιάστηκα δεν χρειάζεται να το αναφέρω, ε?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ Κικίτσα!