Καλημέρα σας και ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ να έχουμε! Πριν μερικές μέρες, ενώ ήμασταν στην Πέραμο ακόμα, ο πατερούλης μου έφερε, ένα μεσημέρι, τρία πεπόνια!!! Δεν μου φάνηκε τόσο περίεργο γιατί όταν ήμαστε στο χωριό ψωνίζουμε πάντα έτσι για να μην τρέχουμε συχνά για ψώνια κι επειδή ο πατέρας μου, μιας και ήταν γεωπόνος στην περιοχή για πολλά πολλά χρόνια επισκέπτεται τους παλιούς του γνωστούς παραγωγούς και ψωνίζει απ' αυτούς. Μέχρι εδώ όλα καλά!!! Την άλλη μέρα, λοιπόν, κόψαμε το πρώτο μας πεπονάκι που ενώ φαινόταν μια χαρά απ' έξω... από μέσα ήταν μόνο χρώμα και καθόλου γλύκα... άνοστο...σαν κολοκύθι!!! Στην αρχή, μιας και ήμαστε φανατικοί οπαδοί του καρπουζιού και του πεπονιού και καλοκαιρινό τραπέζι χωρίς αυτά μας είναι αδιανόητο, απογοητευτήκαμε!!
Πολύ σύντομα όμως (σε χρόνο ρεκόρ θα έλεγα)... βρήκα εγώ τον μπελά μου!!! Και πριν αναρωτηθείτε το γιατί θα σας εξηγήσω...
Γιατί, πολύ απλά ...έπεσε στο τραπέζι η φράση που εγώ αναμασάω σαν ...καραμέλα συχνά πυκνά "δεν πετάμε τίποτε, γι αυτό τί θα το κάνεις το πεπόνι Κική;;;;" Και δεν έφτανε αυτό αλλά άρχισαν όλοι να γελούν πονηρά γιατί άργησα να απαντήσω!!! Μέσα μου αναρωτιόμουν ...αλήθεια το πεπόνι γίνεται μαρμελάδα ή γλυκό του κουταλιού και, ειλικρινέστατα σας λέω χωρίς να έχω ιδέα... απάντησα (γιατί με νευρίασαν) ότι θα το κάνω μαρμελάδα (ήταν η μέρα που ρώτησα κάποιες μπλογκοφίλες στο fb αν γίνεται μαρμελάδα πεπόνι).
Η κατάσταση, τελικά, ήταν πιο απλή απ' ότι φανταζόμουν μιας και μόλις μπήκα στο δίκτυο βρήκα συνταγή για μαρμελάδα πεπόνι.
Οι πρώτες που βρήκα ήταν δύο συνταγές με μαρμελάδα πεπόνι που είχε μέσα ...ξίδι! Έφτιαξα λίγη, γιατί πάντα όταν κάνω κάτι για πρώτη φορά και μάλιστα με κάποιο υλικό που ...μάλλον με φοβίζει ως προς το αποτέλεσμα έτσι κάνω και τελικά δεν μου άρεσε γιατί μου φάνηκε ότι το ξίδι ...μύριζε (φυσικά, πάντα υπάρχει η περίπτωση να μην έκανα κάτι σωστά αν και ακολούθησα τις οδηγίες κατά γράμμα). Πάνω στην προσπάθειά μου , λοιπόν, να "διώξω" τη μυρωδιά του ξιδιού κι επειδή ένα μπουκάλι με αρωματικό ούζο Πλωμαρίου καθόταν λίγο παραδίπλα, στο τραπέζι της κουζίνας και ...παρακολουθούσε τη προσπάθειά μου, το "κάλεσα" να μου προσφέρει το άρωμά του.
Έμεινα έκπληκτη κι εγώ και όσοι δοκίμασαν το συγκεκριμένο δείγμα μαρμελάδας!!!! Ο γλυκάνισος έδινε ένα καταπληκτικό άρωμα, ελαφρύ αλλά καθοριστικό για την όσφρηση ενώ το συνολικό γευστικό αποτέλεσμα ήταν πραγματικά ...απολαυστικό.
Βέβαια, όταν η μαρμελάδα κρύωσε το άρωμα του ούζου ατόνησε αλλά δεν εξαφανίστηκε.
Περιττό να σας πω ότι, τελικά, και τα τρία πεπόνια έγιναν μαρμελάδα με τον ίδιο τρόπο (χωρίς ξίδι αλλά με λεμόνι αυτή τη φορά... μου φαίνεται ότι θα δοκιμάσω να φτιάξω μαρμελάδα και με ...μπύρα! χαχαχαχα).
Σας αρέσει το πεπόνι και είστε τολμηροί με τις γεύσεις; Δεν έχετε παρά να την δοκιμάσετε. Εάν, πάλι, είστε λίγο πιο συγκρατημένοι, δεν έχετε παρά να βάλετε 1 κ.σ. ούζο μέσα σε 5 κ.σ. μαρμελάδα ήδη έτοιμη και να δείτε αν το αποτέλεσμα σας αρέσει η όχι (αν και αυτό δεν δίνει ακριβώς το ίδιο γευστικό αποτέλεσμα).
ΥΛΙΚΑ
800 γρ. πεπόνι
300 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική (άσπρη ή καστανή)
Χυμό από 2-3 λεμόνια (ή γλυκολέμονα)*
Ξύσμα, πολύ ψιλοκομμένο, από 1 λεμόνι
1-2 βανίλιες
1-2 βανίλιες
4-5 κ.σ. ούζο αρωματικό (ή τσίπουρο με γλυκάνισο)
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Βάζουμε το πεπόνι στο multi για να το χοντροκόψουμε (όχι να το πολτοποιήσουμε).
Το βάζουμε σε μια κατσαρόλα και προσθέτουμε τη ζάχαρη, το ξύσμα και το χυμό λεμονιού.
Το βάζουμε να βράσει σε μέτρια φωτιά έως ότου η μαρμελάδα δέσει.
Αν χρειαστεί αφαιρούμε τον αφρό (εμένα δεν μου άφρισε σχεδόν καθόλου).
Λίγο πριν την αποσύρουμε από τη φωτιά, προσθέτουμε το ούζο, ανακατεύουμε κι αφήνουμε να δέσει τελείως.
Μόλις την βγάλουμε από την εστία της κουζίνας, για να μην χάσει το υπέροχο κίτρινο χρώμα της, την βάζουμε μέσα σε ένα ταψάκι με παγάκια ή με κρύο νερό, έτσι ώστε να σταματήσει αμέσως ο βρασμός.
Γεμίζουμε αποστειρωμένα βάζα, τα σφραγίζουμε και τα τοποθετούμε ανάποδα έως ότου κρυώσουν.
Διατηρούμε τα βάζα σε ξηρό, σκοτεινό και δροσερό μέρος μέχρι να τα ανοίξουμε.
Μετά τα βάζουμε στο ψυγείο.
Την απολαμβάνουμε πάνω σε ψωμί με βούτυρο ή σε παγωτό (προσωπικά δεν μου άρεσε επάνω σε γιαούρτι) αλλά μπορεί να γίνει κι ένα πρωτότυπο δώρο από τα χεράκια μας!
* Προσθέτουμε το χυμό λεμονιού σταδιακά, δοκιμάζοντας τη μαρμελάδα για να διαπιστώσουμε πόσο ακριβώς γλυκιά (ή μάλλον υπόξινη) θέλουμε τη μαρμελάδα μας, μιας και η βανίλια κάνει πιο έντονη την "γλυκιά" γεύση.
* Προσθέτουμε το χυμό λεμονιού σταδιακά, δοκιμάζοντας τη μαρμελάδα για να διαπιστώσουμε πόσο ακριβώς γλυκιά (ή μάλλον υπόξινη) θέλουμε τη μαρμελάδα μας, μιας και η βανίλια κάνει πιο έντονη την "γλυκιά" γεύση.
