 |
| Το εκκλησάκι της Παναγίας στη Νέα Πέραμο Παγγαίου (Καβάλα) |
Καλησπέρα! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους όσους γιορτάζουν σήμερα... και είναι πολλοί. Nα είστε όλοι καλά και του χρόνου με υγεία!
Μεγάλη μέρα για την Ορθοδοξία σήμερα... μια από τις μεγαλύτερες γιορτές που γιορτάζεται πάντα λαμπρά και με ευλάβεια. Εκατονταπυλιανή, Φανερωμένη, Κοσμοσωτήρα, Χοζοβιώτισσα, Εικοσιφοίνισσα, Σουμελά. Είναι μερικά μόνο από τα ονόματα που η πλούσια θρησκευτική μας παράδοση έχει προσδώσει στις παναγίες της, τις παναγίες τις Ελλάδας.Και κάθε χρόνο, η μέρα που είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου δεν είναι μέρα πένθους για μια αγαπημένη γυναίκα που «έφυγε» αλλά γιορτή χαράς και αγαλλίασης για την επανασύνδεση της μητέρας με τον αγαπημένο της γιο, την άνθηση της φύσης, την πλημμύρα των συναισθημάτων. Δεν υπάρχει περίπτωση, όπου κι αν βρισκόμαστε αυτή την μέρα, να μην μας "βγάλει" ο δρόμος μας σε μιαν εκκλησιά που γιορτάζει την Παναγιά της, αφορμή για θρησκευτική κατάνυξη αλλά και γνήσιο ελληνικό γλέντι, με χορούς, τραγούδια, εκλεκτούς μεζέδες και μπόλικο κρασί.Οι ημέρες που προηγούνται, απ’ την πρώτη τ’ Αυγούστου, είναι ημέρες νηστείας και περισυλλογής, καθώς οι πιστοί προετοιμάζονται για τη μεγάλη γιορτή. Στον ημερολογιακό κύκλο των μεγάλων εορτών του Χριστιανισμού, ο κύκλος της βλάστησης κλείνει στις 15 Αυγούστου, την ημέρα της Kοίμησης της Θεοτόκου και τότε καταναλώνονται όσες τροφές έχουν παραχθεί κατά τη διάρκεια της χρονιάς, ενώ σε αρκετές περιοχές της χώρας, οι εορταστικές εκδηλώσεις κορυφώνονται στις 23 Αυγούστου, στα εννιάμερα της Παναγίας. Αλλά, ας δούμε μερικές από τις πιο γνωστές Παναγιές της χώρας μας...
Παναγία της Τήνου
Παναγία της Τήνου
Το πανηγύρι διαρκεί έως τις 23 Αυγούστου, στα εννιάμερα δηλαδή της Παναγίας, ενώ, παράλληλα με τις εκδηλώσεις για την Κοίμηση της Θεοτόκου, στο νησί γιορτάζεται και η επέτειος της βύθισης του αντιτορπιλικού Έλλη από τους Ιταλούς, που έγινε λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος με τους Ιταλούς, τον δεκαπενταύγουστο του 1940.
Πάρος - Εκατονταπυλιανή
Μετά την καθιερωμένη περιφορά του επιταφίου, ξεκινά το μεγάλο πανηγύρι των ανθρώπων, που γλεντάνε μέχρι τις πρωινές ώρες, με παραδοσιακή μουσική, παριανό κρασί και ντόπιους μεζέδες. Την ίδια ώρα, στο λιμανάκι της Νάουσας της Πάρου η νύχτα γίνεται μέρα, όταν δεκάδες καΐκια προσεγγίζουν την προβλήτα με αναμμένα δαδιά. Οι συγκεντρωμένοι, εντυπωσιασμένοι από το θέαμα, περιμένουν την κορύφωση, με την άφιξη των «πειρατών» στο λιμάνι για την έναρξη της γιορτής με νησιώτικους χορούς, και πρώτο και καλύτερο τον Mπάλο.
Παναγία Σουμελά
Μετά τον μέγα εσπερινό της παραμονής γίνεται η λιτάνευση της Αγίας Εικόνας και στη συνέχεια ακολουθούν καλλιτεχνικές εκδηλώσεις με ποντιακά συγκροτήματα, ενώ ανήμερα της Παναγίας γίνεται η περιφορά της Αγίας Εικόνας, την οποία ακολουθεί πλήθος πιστών.
Στο αποκορύφωμα της μεγάλης γιορτής της χριστιανοσύνης, ποντιακά συγκροτήματα από την Μακεδονία προσφέρουν μοναδικές στιγμές με παραδοσιακούς σκοπούς και πολύωρο γλέντι.
Παναγία Αγιασώτισσα
Πολλοί από τους προσκυνητές, με αφετηρία την πόλη της Μυτιλήνης, περπατούν 25 χιλιόμετρα για να φθάσουν στον αυλόγυρο της εκκλησίας, όπου και διανυκτερεύουν. Την ημέρα της γιορτής της Παναγίας, ύστερα απ' τη καθιερωμένη λειτουργία, γίνεται η περιφορά της εικόνας γύρω από το ναό, ενώ οι εορταστικές εκδηλώσεις φθάνουν στο αποκορύφωμά τους με τις μουσικές και χορευτικές εκδηλώσεις στην πλατεία του χωριού.
Στην Αγιάσο τον Δεκαπενταύγουστο συναντά κανείς όλα αυτά που συνθέτουν την εικόνα ενός τυπικού νησιώτικου πανηγυριού, πλανόδιους πωλητές, μουσικοχορευτικά συγκροτήματα και λαϊκές ορχήστρες, ενώ τα σκωπτικά πειράγματα δίνουν και παίρνουν, συντηρώντας μια παράδοση.
Κάρπαθος – Στην Παναγία στην Όλυμπο
Nίσυρος – Παναγία Σπηλιανή
.jpg)
Στην πραγματικότητα, διεξάγονται δύο παράλληλες λατρευτικές τελετουργίες, η επίσημη εκκλησιαστική από τους ιερείς και η ανεπίσημη με ιέρειες τις Eννιαμερίτισσες, που ακολουθούν αυστηρή νηστεία, κάνουν 300 μετάνοιες κάθε εικοσιτετράωρο και ψάλλουν. Tην ημέρα του Δεκαπενταύγουστου, με τη λήξη της λειτουργίας, οι ιερείς λιτανεύουν την εικόνα της Παναγίας έως το χωριό για να ευλογήσει το πανηγύρι. Oι Eννιαμερίτισσες, από την άλλη πλευρά, κρατούν τους δίσκους με τα κόλλυβα και προπορεύονται, ανοίγοντας το δρόμο για την ιερή εικόνα. Το γλέντι ξεκινά τη στιγμή που η εικόνα φτάνει στο χωριό, με τον τοπικό χορό της «κούπας», τραγούδια και άφθονο κρασί, ενώ οι Εννιαμερίτισσες αποσύρονται.
Πηγή "enet.gr
Τίτλοι τέλους για τις φετινές μας διακοπές...
Την τελευταία μας μέρα στη Ν.Πέραμο, ευτυχώς μετά το μπάνιο, κατέφθασε ένα ευχάριστο αεράκι που έφερε μαζί του κι ένα καταπληκτικό ψιλόβροχο, από 'κείνα που κάνουν την μυρωδιά της γης να γεμίζει τα ρουθούνια σου αλλά και τις αισθήσεις σου με ...ζωή, απλά ...ζωή.
Κι έπειτα βόλτα στο χωριό, με τα μικρά να τρώνε ψητό καλαμπόκι, όπως, φαντάζομαι, οι περισσότεροι στα μικράτα μας και μετά από μια μπάλα παγωτό (μα πώς γίνεται να διαλέγουν κάθε βράδυ την ίδια γεύση;;; χαχαχα) και τους μεγάλους να "καταβροχθίζουν" τους καταπληκτικούς, ολοστρόγγυλους, λαχταριστούς και γεμάτους σιρόπι λουκουμάδες του κεντρικού ζαχαροπλαστείου "Ελίτ" (καθημερινή στάση μιας και το έχει ένας αγαπημένος θείος τους), κουβεντιάζοντας για όλα και για τίποτε... ή μάλλον χαλαρώνοντας σε ρυθμούς μιας άλλης εποχής ή ίσως σε ρυθμούς μακριά από τη μεγαλούπολη και λέγοντας όλα όσα απόμειναν από τις προηγούμενες μέρες και θα ξαναειπωθούν αρκετό καιρό αργότερα!
Δυστυχώς, τέρμα και οι βόλτες στην αγαπημένη μας Καβάλα, όπου κουρασμένοι καταλήγαμε στο σνακ μπαρ "Αμάλθεια" για να απολαύσουμε τις νοστιμιές του (μιας και το έχει ο πρώτος μου ξάδερφος).
Απολαύσαμε πάντως την εκδρομούλα μας στην Αλεξανδρούπολη, την Κομοτηνή και την Ξάνθη, όπως κάθε χρόνο και τις λιχουδιές που βρίσκουμε εκεί... ψαρολιχουδιές, σιροπιαστά και σουτζούκ λουκούμ, κρέμα (οι μικρές κάθε χρόνο την τιμούν στην Ξάνθη, μιας και στο σπίτι όταν τους την φτιάχνω την..."περιφρονούν") αλλά και τις φημισμένες καριόκες.
Δυστυχώς, τέρμα και οι βόλτες στην αγαπημένη μας Καβάλα, όπου κουρασμένοι καταλήγαμε στο σνακ μπαρ "Αμάλθεια" για να απολαύσουμε τις νοστιμιές του (μιας και το έχει ο πρώτος μου ξάδερφος).
Απολαύσαμε πάντως την εκδρομούλα μας στην Αλεξανδρούπολη, την Κομοτηνή και την Ξάνθη, όπως κάθε χρόνο και τις λιχουδιές που βρίσκουμε εκεί... ψαρολιχουδιές, σιροπιαστά και σουτζούκ λουκούμ, κρέμα (οι μικρές κάθε χρόνο την τιμούν στην Ξάνθη, μιας και στο σπίτι όταν τους την φτιάχνω την..."περιφρονούν") αλλά και τις φημισμένες καριόκες.
Τελικά, οι μικρές, απλές και φαινομενικά ασήμαντες απολαύσεις είναι που γεμίζουν τη ζωή μας με πολλές στιγμές ευτυχίας αλλά και όμορφες αναμνήσεις και μας δίνουν δυνάμεις.
Κι έτσι... οι διακοπές έφτασαν στο τέλος. Η παραμονή στο χωριό τώρα πια και για το υπόλοιπο καλοκαίρι θα περιορίζεται στο Σαββατοκύριακο και οι μικρές μας δεν το δέχονται εύκολα. Τους "πέφτει βαρύ", όπως σε κάθε παιδί είναι δύσκολο να πει "αντίο" στην καθημερινή απόλαυση της θάλασσας, της παρέας με τα ξαδέρφια και τους καλοκαιρινούς φίλους, της ελευθερίας και της ξεγνοιασιάς.
Αντί για συνταγούλα, λοιπόν, σήμερα τί θα λέγατε για μια βόλτα μαζί μου, στα μέρη που γεννήθηκα, μεγάλωσα και ταξίδευα, πολύ συχνά, σαν παιδί (αλλά και σαν ενήλικας τώρα πια) με τους γονείς μου;;;
Βέβαια, πριν φύγω από την Πέραμο, συνάντησα και γνώρισα από κοντά μια αγαπημένη μπλογκοφίλη με την οποία συχνά συνομιλούσαμε μέσα σχολίων, τη Λευκοθέα, από τη Δράμα, του http://lefkotheacreations.blogspot.gr/. Ήπιαμε τον καφέ μας στην παραλία της Ν.Ηρακλείτσας, κουβεντιάσαμε, γνωριστήκαμε από κοντά και κανονίσαμε να ξαναβρεθούμε εδώ στη Θεσσαλονίκη τώρα πια. Δείτε τί πανέμορφο δώρο μου έκανε... ένα κεραμίδι τόσο όμορφο που το στόλισα στο πιο κεντρικό σημείο του σπιτιού μου στην Πέραμο, μιας κι έχει ένα υπέροχο καλοκαιρινό θέμα.
Ευχαριστώ πολύ Λευκή μου και χάρηκα αφάνταστα για τη γνωριμία μας.
Καλό υπόλοιπο του καλοκαιριού!! Ας το απολαύσουμε όσο περισσότερο μπορούμε!!!
