Le temps des cerises... λένε οι Γάλλοι... δηλαδή "η εποχή των κερασιών" κι εγώ λέω "le temps des courgettes" με άλλα λόγια ...η εποχή των κολοκυθιών!!! Σκούρο ή πιο ανοιχτό πράσινο, μικρούλικα ή λίγο μεγαλύτερα... τα κολοκυθάκια αποτελούν τον δικό μου θησαυρό της εποχής.
Μια φορά κι έναν καιρό, μια 25χρονη γυναίκα ανακαλύπτει ότι περιμένει το πρώτο της παιδί! Μπαίνει στο διάβα του νέου της ρόλου με μεγάλη χαρά και ...μόλις περνούν οι πρώτες εβδομάδες από τότε που έμαθε το χαρμόσυνο νέο... αρχίζουν τα ...στομαχικά προβλήματα! Ως εδώ τίποτε το περίεργο... όμως... υπάρχει πάντα ένα όμως (κι αν όχι πάντα τουλάχιστον κάποιες φορές)! Η νέα γυναίκα χειροτερεύει συνεχώς και χάνει βάρος αντί να παίρνει!!! Αδύνατον να φάει!!! Όλοι προσπαθούν, προσπαθούν να την πείσουν να φάει κάτι... εκείνη όμως το φωνάζει... κι επιμένει... α-δύ-να-τον!!!!!!!!!!! Ώσπου μια μέρα, η μανούλα της που έλιωνε μαζί της, είχε μια φαεινή ιδέα!!! Κολοκυθάκια βραστά με μπόλικο λεμόνι και λίγο λάδι!!! Ο άντρας της που τη φρόντιζε της μετέφερε την ιδέα και... σαν από θαύμα, εκείνη δέχτηκε να δοκιμάσει!!! Ήταν τότε στον έκτο μήνα!!! Τα κολοκυθάκια έγιναν ευχαρίστως αποδεκτά από το στομάχι της που δεν διαμαρτυρήθηκε καθόλου!!!!!! Κι από τότε, η γυναίκα και τα βραστά κολοκυθάκια έγιναν αχώριστοι φίλοι!! Η φιλία τους κράτησε και τους εννέα μήνες αλλά και αφού η γυναίκα απέκτησε το πολυπόθητο και λατρεμένο της κοριτσάκι, δεν ξέχασε τα ...κολοκυθάκια!!! Τα έφτιαχνε σαλάτα, τα έκανε γεμιστά ή γιαχνί, ψητά ή τηγανιτά αλλά, πάντως, όταν ήταν η εποχή τους, τα κολοκυθάκια δεν έλειπαν από το οικογενειακό τραπέζι... απλά... άλλαζαν "μορφή"...
Λένε ότι τα μωρά θέλουν να τρώνε ό,τι έτρωγε πολύ και η μαμά τους όταν ήταν έγκυος... δεν ξέρω μπορεί και να έχουν δίκιο, αν κρίνω από μένα που υπήρξα το λατρεμένο κοριτσάκι που ταλαιπώρησε τόσο τη μαμά του, μέχρι να έρθει σ' αυτόν τον κόσμο!! Εκείνο που σίγουρα ξέρω είναι ότι μπορώ όλη την εβδομάδα να τρώω κολοκυθάκια αδιαμαρτύρητα... ιδίως όταν τα αντικρύζω από το μπαλκόνι και με καλημερίζουν κάθε πρωϊ από τον κήπο!!! Μπορεί η... γευστική μνήμη... ίσως...
Η σημερινή συνταγή είναι νόστιμη αλλά ήπια! Όχι με δυνατή και καταπιεστική προσωπικότητα αλλά με μια παρουσία που ισχυροποιείται από τη στιγμή που νιώθεις τη μπουκιά να εισβάλει στο στόμα!! Το κρεμμύδι και το κολοκύθι, μαζί με τα τυριά και ειδικά το καπνιστό τους δίνουν μια καταπληκτική επίγευση και η μπεσαμέλ...λιώνει στο στόμα. Όσο για το άρωμα του δυόσμου και του άνηθου είναι, ξεκάθαρα, δύο μεσογειακές υπέροχες γεύσεις που σε δροσίζουν και σε κάνουν να μη θέλεις να σταματήσεις να το γεύεσαι!!!
Η συνταγούλα παλιά και άγνωστης προέλευσης!!! Κοιμόταν εκεί, στο γνωστό και παλιοκαιρίσιο τετράδιο συνταγών... εκείνο το τετράδιο που μοιάζει με σεντούκι γεμάτο "διαμάντια και μπριλάντια" που λέει και το τραγούδι. Από κει "είδε το φως της μέρας" και σας τη χαρίζω...
Δοκιμάστε την και δεν θα το μετανιώσετε...
6 μεγάλα κολοκυθάκια
3-4 κ.σ. γαλέτα ή φρυγανιά τριμμένη
ελαιόλαδο για το ταψί
Για τη γέμιση
2 μέτρια ξερά κρεμμύδια ψιλοκομμένα + 2 κ.σ. ελαιόλαδο
200 γρ. τυρί φέτα θρυμματισμένο
200 γρ. κεφαλοτύρι τριμμένο
150 γρ. παρμεζάνα τριμμένη
150 γρ. μετσοβόνε τριμμένο (ή άλλο καπνιστό τυρί)
2 κ.σ. δυόσμο ψιλοκομμένο
21 κ.σ. άνηθο ψιλοκομμένο
Για τη μπεσαμέλ
300 ml γάλα
2 κ.σ. βούτυρο
4 κ.σ. αλεύρι
1 αβγό
1 πρέζα μοσχοκάρυδο
1 πρέζα πιπέρι
Καθαρίζουμε και βράζουμε για 5-6 λεπτά τα κολοκυθάκια ολόκληρα (προσοχή: ο χρόνος βρασμού εξαρτάται από το μέγεθος των κολοκυθιών. Θα πρέπει να μην μαλακώσουν για να μπορούμε να τα αδειάσουμε και να τα γεμίσουμε).
Κόβουμε τα κολοκυθάκια στη μέση, αλλά κατά μήκος και τα αδειάζουμε από τη σάρκα τους.
Αλείφουμε ένα ταψί με λίγο ελαιόλαδο και τοποθετούμε τα κολοκυθάκια στη σειρά.
Λίγο πριν τα γεμίσουμε θα τα πασπαλίσουμε με τη γαλέτα ή τη φρυγανιά.
Βάζουμε τη γέμισή τους στο multi και την πολτοποιούμε.
Ετοιμάζουμε τη μπεσαμέλ
Βάζουμε σε μια κατσαρόλα το γάλα και το αφήνουμε σε σιγανή φωτιά για να είναι χλιαρό προς ζεστό όταν θα το χρησιμοποιήσουμε.
Σε μια άλλη κατσαρόλα, βάζουμε το βούτυρο και μόλις ζεσταθεί ρίχνουμε το αλεύρι και το ανακατεύουμε μέχρι να σοταριστεί για λίγο.
Προσθέτουμε το ζεστό γάλα, ανακατεύοντας γρήγορα για να μη σβολιάσει.
Ρίχνουμε το μοσχοκάρυδο και το πιπέρι και μόλις η μπεσαμέλ πήξει ελαφρά την αποσύρουμε από τη φωτιά και την αφήνουμε να "κρυώσει" για λίγο.
Σε ένα μπολ, χτυπάμε ελαφρά το αβγό και το προσθέτουμε στη μπεσαμέλ ανακατεύοντας μέχρι να ομογενοποιηθεί το μίγμα.
Ανάβουμε το φούρνο για να προθερμανθεί στους 180 βαθμούς Κελσίου.
Ετοιμάζουμε τη γέμιση
Βάζουμε σε αντικολλητικό τηγάνι το κρεμμύδι με το ελαιόλαδο και το αφήνουμε να σοταριστεί μέχρι να μαραθεί (3-4 λεπτά περίπου).
Προσθέτουμε και τη σάρκα των κολοκυθιών και αφήνουμε το μίγμα έως ότου εξατμιστούν τα υγρά του.
Αποσύρουμε από τη φωτιά και αφού κρυώσει το μίγμα, προσθέτουμε τον δυόσμο, τον άνηθο και τα τέσσερα τυριά.
Ανακατεύουμε καλά και γεμίζουμε τα, πασπαλισμένα με γαλέτα, κολοκυθάκια.
Ψήνουμε για 30-40 λεπτά ή μέχρι να ροδοκοκκινήσει το φαγητό μας!
Απολαμβάνουμε με μια ωραία ντοματοσαλάτα και μια κρύα μπίρα!!
Καλή σας μέρα και καλή συνέχεια!
