Νέα εποχή, νέες σκέψεις, νέες ιδέες, νέα όνειρα που... δεν έχει σημασία αν ή πότε θα πραγματοποιηθούν, σημασία έχει να υπάρχουν και μετά ...βλέπουμε!!! Φυσικά και θέλουμε να πραγματοποιηθούν, φυσικά κι ελπίζουμε να πραγματοποιηθούν αλλά κι όταν κάτι αντίθετο γίνεται... καλό είναι να θυμόμαστε τη γνωστή φράση... "ό,τι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς!!!".
Για να είμαι ειλικρινής, μου αρέσει όταν πέφτει στο κεφάλι μου το μενίρ της αισιοδοξίας (μου θυμίζω λίγο Γαλάτη κάποιες φορές!!! χαχαχα)!!!! Μου αρέσει γιατί με βοηθάει να συνεχίζω την προσπάθεια για την καθημερινότητα, με βοηθάει να στέκομαι στα πόδια μου και να προσπαθώ να βρω λύσεις σε προβλήματα, με βοηθάει γιατί με κάνει να χαμογελάω και είναι γνωστό ότι το χαμόγελο είναι ...δύναμη, αλλά και γιατί συνειδητοποιώ ότι ο εαυτός μας έχει πάντα κρυμμένες δυνάμεις για τις ...δύσκολες ώρες! -:))
Εμπρός, λοιπόν, με δύναμη, κουράγιο και διάθεση για τη νέα εποχή, για το φθινόπωρο που μας περιμένει με τα καλά και τα στραβά του!!!
Και τότε είναι που συνέρχομαι από την ...πτώση του μενίρ αισιοδοξίας και νοερά γυρίζω πίσω στο χρόνο για να βρεθώ μικρή σε εποχές που, τίποτε και κανείς, δεν εμπόδιζε τον ήλιο να φωτίσει νου κι αισθήσεις.
Λίγο πιο δίπλα, στην αυλή του θείου μιαν άλλη συκιά, όχι τόσο επιβλητική, με λιγότερα χρόνια "στην πλάτη της", δείχνει να σέβεται τη γριά, μεγαλόπρεπη γειτόνισσά της παρά το γεγονός ότι οι καταπράσινοι καρποί της κοντράρονται στη γλύκα και τη νοστιμιά με τους μαύρους συναγωνιστές τους!!
Κι όμως όταν οι καρποί, μαύροι ή καταπράσινοι, κατέληγαν στην κατσαρόλα για να γίνουν μια από τις μαρμελάδες που στοιβάζονταν στο μπουφέ της γιαγιάς και που θα μας γλύκαιναν όλο το χειμώνα ήταν εξίσου νόστιμοι! Η νοστιμιά τους σημάδευε ανεξίτηλα τη στιγμή και χαραζόταν με γλαφυρά χρώματα στη γευστική μας μνήμη τόσο που ακόμη και τώρα αισθάνομαι το άρωμα της να παιδεύει την όσφρησή μου και τη γλύκα της επάνω στο, αλειμμένο με βούτυρο, χωριάτικο ψωμί να ξεσηκώνει τους σιελογόνους αδένες.
Μετά, απ' όλα αυτά πώς θα ήταν δυνατόν να μην φτιάξω μαρμελάδα σύκο;;; Μαύρα, "βασιλικά" και πράσινα, "πριγκιπικά" σύκα συμμάχησαν για μιαν ακόμη φορά με αποτέλεσμα μια καταπληκτική γλυκολιχουδιά που ταιριάζει με ψωμί και βούτυρο, με γιαουρτάκι αλλά και με τυρί, ειδικά μανούρι ή και κάποια πικάντικη γραβιέρα!!
Απολαύστε μαζί μου τη συκομαρμελάδα και γλυκάνετε την πρώτη μέρα της νέας εποχής...
ΥΛΙΚΑ
500 γρ. μαύρα σύκα
500 γρ. πράσινα σύκα
1/3 κ.γλ. γαρίφαλο σκόνη
1/3 κ.γλ. γαρίφαλο σκόνη
700 γρ. ζάχαρη (λευκή ή καστανή)
Χυμό από 1/2 λεμόνι
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Καθαρίζουμε τα σύκα και αφού τα κόψουμε στη μέση τα βάζουμε στην κατσαρόλα και τα καλύπτουμε με τη ζάχαρη και τα αφήνουμε για 3-4 ώρες να βγάλουν τα υγρά τους.
Ύστερα, βάζουμε να βράσει η μαρμελάδα σε μέτρια φωτιά, προσέχοντας πάντα να μην φουσκώσει.
Μπορούμε να την αφήσουμε να βράσει σε χαμηλή φωτιά αλλά τότε αποκτά ένα πιο σκούρο χρώμα.
Αφήνουμε τη μαρμελάδα να βράσει (συνήθως χρειάζεται 20-30 λεπτά) και βάζουμε ένα άδειο πιατάκι στο ψυγείο.
Μετά από 15 λεπτά ελέγχουμε πόσο έχει δέσει, βάζοντας λίγη στο κρύο πιατάκι.
Εάν χωρίσουμε στη μέση τη μαρμελάδα και ο "δρόμος" που ανοίξαμε δεν εξαφανιστεί σημαίνει ότι η μαρμελάδα είναι έτοιμη.
Προσθέτουμε και το χυμό του λεμονιού και αφήνουμε να πάρει 1-2 βράσεις ακόμα.
Εάν η μαρμελάδα μας δεν έχει "δέσει" ακόμα, αφήνουμε να βράσει κι άλλο και προσθέτουμε αργότερα το χυμό του λεμονιού (λίγο πριν αποσύρουμε την κατσαρόλα από την εστία).
Γεμίζουμε ζεστά και αποστειρωμένα βάζα με τη ζεστή μαρμελάδα.
Χυμό από 1/2 λεμόνι
Καθαρίζουμε τα σύκα και αφού τα κόψουμε στη μέση τα βάζουμε στην κατσαρόλα και τα καλύπτουμε με τη ζάχαρη και τα αφήνουμε για 3-4 ώρες να βγάλουν τα υγρά τους.
Ύστερα, βάζουμε να βράσει η μαρμελάδα σε μέτρια φωτιά, προσέχοντας πάντα να μην φουσκώσει.
Μπορούμε να την αφήσουμε να βράσει σε χαμηλή φωτιά αλλά τότε αποκτά ένα πιο σκούρο χρώμα.
Αφήνουμε τη μαρμελάδα να βράσει (συνήθως χρειάζεται 20-30 λεπτά) και βάζουμε ένα άδειο πιατάκι στο ψυγείο.
Μετά από 15 λεπτά ελέγχουμε πόσο έχει δέσει, βάζοντας λίγη στο κρύο πιατάκι.
Εάν χωρίσουμε στη μέση τη μαρμελάδα και ο "δρόμος" που ανοίξαμε δεν εξαφανιστεί σημαίνει ότι η μαρμελάδα είναι έτοιμη.
Προσθέτουμε και το χυμό του λεμονιού και αφήνουμε να πάρει 1-2 βράσεις ακόμα.
Εάν η μαρμελάδα μας δεν έχει "δέσει" ακόμα, αφήνουμε να βράσει κι άλλο και προσθέτουμε αργότερα το χυμό του λεμονιού (λίγο πριν αποσύρουμε την κατσαρόλα από την εστία).
Γεμίζουμε ζεστά και αποστειρωμένα βάζα με τη ζεστή μαρμελάδα.
