Μελίμηλον!!! Σας λέει κάτι η λέξη;;; Αν όχι να ...βοηθήσω... μελίμηλον λεγόταν η μαρμελάδα που έφτιαχναν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, σιγοβράζοντας κυδώνια με μέλι, αφού πρώτα τα έβραζαν σε κρασί. Έτσι, ανακαλύφθηκε και η πηκτίνη... βλέποντας ότι έπηζαν κι έτσι τα διατηρούσαν. Την τακτική την υιοθέτησαν και οι Ρωμαίοι φτιάχνοντας το melimelum.
Σε κάποιο ρωμαϊκό βιβλίο αλλά και στο βιβλίο του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου υπάρχουν οι πρώτες γραπτές συνταγές μαρμελάδας με κυδώνια, λεμόνια, δαμάσκηνα κι αχλάδια. Κάπου στον Μεσαίωνα η μαρμελάδα εξελίχθηκε στη σημερινή της μορφή. Οι ερευνητές θεωρούν ότι το όνομά της προέρχεται από την πορτογαλική λέξη marmelo που σημαίνει "κυδώνι" αλλά είναι φανερό ότι προχωρώντας λίγο πιο πίσω εμφανίζεται η λέξη "μελίμελον". Γιατί όμως εμφανίζεται κάπου στο βάθος της ιστορίας μια Πορτογαλική λέξη;; Γιατί η Πορτογαλία, τον 15ο αιώνα, φαίνεται ότι έφτιαχνε ένα είδος κυδωνόπαστου το οποίο εξήγαγε στην Αγγλία και χρησιμοποιούνταν από γλυκό έως ...φάρμακο!! ΄Ηταν οι Τυδώρ που άρχισαν να πειραματίζονται φτιάχνοντας μαρμελάδες της εποχής με πορτοκάλια και λεμόνια και σε ιστορικά βιβλία αναφέρεται ότι ο Ερρίκος ο 8ος, το 1524, δέχθηκε δώρο ένα κουτί με μαρμελάδες. Ο χρόνος κυλά και φτάνοντας κάπου στον 18ο αιώνα, στην πόλη Dundee της Σκωτίας εμφανίζεται μια γυναίκα που φτιάχνε μαρμελάδα με πορτοκάλια Σεβίλλης (η γνωστή αγγλική μαρμελάδα) και το 1797 "στήνουν" το πρώτο εργοστάσιο μαρμελάδας!
Καταλήγουμε, λοιπόν, στις σημερινές πολλές και ποικίλες μαρμελάδες που κάνουν πιο νόστιμο το πρωινό μας αλλά μας δίνουν και την απαραίτητη ενέργεια για όλη την ημέρα με τον πιο υγιεινό τρόπο... φρούτο και λιγότερη ή περισσότερη ζάχαρη κι αν όχι ζάχαρη... υποκατάστατο ζάχαρης.
Είναι, νομίζω λίγοι αυτοί που μπορούν να αρνηθούν μια ωραία φέτα ψωμιού με βούτυρο και μαρμελάδα ή ένα ωραίο γιαουρτάκι που του χαρίζει τη γλύκα της.
Οι μαρμελάδες, εξάλλου, κρύβουν αναμνήσεις της παιδικής και νεανικής ηλικίας με τη γιαγιά και τη μαμά μπροστά στα ξεφλουδισμένα φρούτα και τη ζάχαρη κι από δίπλα η μεγάλη, αλουμινένια κατσαρόλα να περιμένει να τα υποδεχθεί. Κρύβει αγάπη για την παράδοση, τη φύση και τα δώρα της για μια γλύκα όλο υγεία αλλά και απίστευτη δημιουργικότητα όπως και φαντασία!
Για σήμερα μια μαρμελάδα σαν ...ήλιος... αυτό μου έφερε στο νου το υπέροχο χρώμα της! Ήλιος και καλοκαίρι, μέσα στο καταχείμωνο και σε μια μέρα που εδώ καλύφθηκαν τα πάντα με ομίχλη, με μια καθαρά χειμωνιάτικη μαρμελάδα με εσπεριδοειδή και ξερά βερίκοκα! Η ιδέα ξεκίνησε από μια απλή μαρμελάδα με ξερά βερίκοκα και πορτοκάλι που διάβασα σε κάποιο αγγλικό βιβλίο και η οποία εμπλουτίστηκε με όλα τα υπόλοιπα υλικά.
Παράπονο δεν έχω... ο συνδυασμός των υλικών δεν με απογοήτευσε καθόλου μια και το αποτέλεσμα είναι πράγματι εκπληκτικά νόστιμο αλλά και χρωματικά όμορφο!!! Απολαύστε την...
200 γρ. ξερά βερίκοκα
300 γρ. φλούδες πορτοκαλιού
100 γρ. φλούδες λεμονιού
100 γρ. μανταρίνια ολόκληρα (2 μανταρίνια)
100 γρ. μήλο (1 μήλο)
1 κ.σ. τριμμένη πιπερόριζα
750 γρ. ζάχαρη
300 γρ. νερό
Χυμό από 1 λεμόνι
Βάζουμε τα ξερά βερίκοκα μέσα σε νερό για να φουσκώσουν και τα αφήνουμε για μισή ώρα.
Ξύνουμε τις φλούδες πορτοκαλιού και λεμονιού όπως και τα μανταρίνια από τα οποία αφαιρούμε τις φλούδες και τις βάζουμε μαζί με τις υπόλοιπες.
Κόβουμε τις φλούδες κομμάτια και τις βάζουμε σε μια κατσαρόλα με νερό για να τις ξεπικρίσουμε.
Τις βράζουμε 3 φορές από 6-7 λεπτά, μετρώντας από την ώρα που το νερό θα κοχλάσει, χύνοντας ενδιάμεσα το νερό.
Μέχρι να βράσουν, βάζουμε την πιπερόριζα, τα ξερά βερίκοκα, το μήλο και τα μανταρίνια στο multi και τα πολτοποιούμε καλά.
Μόλις τελειώσει η διαδικασία ξεπικρίσματος, ρίχνουμε το νερό και βάζουμε σταδιακά τις φλούδες στο multi για να τις πολτοποιήσουμε καλά, προσθέτοντας λίγο κρύο νερό για να διευκολυνθεί η καλύτερη πολτοποίηση.
Μόλις πολτοποιήσουμε όλες τις φλούδες, βάζουμε στην κατσαρόλα τον πολτό αυτό και τον πολτό των βερίκοκων, μήλου και μανταρινιών και προσθέτουμε τα 300 γρ. νερό και τη ζάχαρη.
Αφήνουμε τη μαρμελάδα μας να βράσει σε σιγανή προς μέτρια φωτιά έως ότου δέσει (γύρω στα 20-25 λεπτά.)
Λίγο πριν αποσύρουμε από το "μάτι" της κουζίνας προσθέτουμε το χυμό του λεμονιού και αφήνουμε να πάρει ακόμα 1-2 βράσεις.
Γεμίζουμε ζεστά, αποστειρωμένα βάζα με τη μαρμελάδα και αφού κλείσουμε καλά το καπάκι, τα τοποθετούμε ανάποδα σε μια πετσέτα μέχρι να κρυώσουν.
Πριν αποθηκεύσουμε τα βάζα σε σκοτεινό και δροσερό μέρος, τα δοκιμάζουμε για να δούμε εάν έκλεισαν καλά και το κέντρο του καπακιού τους δεν "πιέζεται" προς τα μέσα.
Πριν αποθηκεύσουμε τα βάζα σε σκοτεινό και δροσερό μέρος, τα δοκιμάζουμε για να δούμε εάν έκλεισαν καλά και το κέντρο του καπακιού τους δεν "πιέζεται" προς τα μέσα.
Καλή σας μέρα και καλή συνέχεια σε ό,τι κάνετε!!
