Σάλτσα πάπρικα... ένα γρήγορο συνοδευτικό κρεάτων

Το Θεσσαλονικιώτικο dip

'Ετσι για να μην ξεχνιόμαστε... ο χρόνος τρέχει... αύριο του Αγίου Βαλεντίνου, την άλλη πέμπτη ...Τσικνοπέμπτη! Το καρναβάλι σε όλο του το μεγαλείο και το τσίκνισμα επιβεβλημένο!!! 

Κρέατα, κρεατικά κάθε είδους, αλλαντικά αλλά και συνοδευτικά θα παρελάσουν από μπροστά μας!!!

Όπως συνήθως λέω δεν είμαστε ούτε Βίκινγκς ούτε Γαλάτες να παίρνουμε στο χέρι ένα κομμάτι κρέας ψημένο στα κάρβουνα και να το ...καταβροχθίζουμε... ένα "κάτι τις" συνοδευτικό το θέλουμε... έτσι για να γίνει πιο ... πλούσιο το τσίκνισμα αλλά και να καταναλώσουμε λιγότερο κρέας (αυτό ειδικά για τους απανταχού φανατικούς κρεατοφάγους γιατί εγώ πάντα καταναλώνω ελάχιστο κρέας και περισσότερα... συνοδευτικά).

Και  η ιστορία ξεκινά κάπως έτσι... μια φοιτήτρια μια φορά, καθισμένη με καλούς συμφοιτητές (ξέρετε τώρα) σε μια μια ταβερνούλα της Θεσσαλονίκης παρήγγειλε ένα τεράστιο μπιφτέκι!!! Μια κουβέντα από δω, δυό γέλια από κει, η ξενοιασιά και η χαρά παρέα... και το μπιφτέκι έρχεται!!! Ναι, αλλά το μπιφτέκι δεν είναι κανονικό μπιφτέκι ...είναι κάτι ανάμεσα σε μπριζόλα και μπιφτέκι, έχει υφή μπιφτεκιού και σκληράδα μπριζόλας (απροσδιόριστο είδος για τα φοιτητικά της μάτια)... άσε που παραδίπλα στρογγυλοκάθεται μια κόκκινη, σχεδόν, αλοιφή που, αδύνατον, να καταλάβει τί ακριβώς είναι!!! Καχύποπτη απλώνει το πηρούνι μα που να αρθρώσει λέξη... οι άλλοι έδειχναν να μην αναρωτιούνται ουδόλως τί είναι το συγκεκριμένο απροσδιορίστου φύσεως έδεσμα. Το πηρούνι φορτώνει λιγουλάκι απ' αυτό και το ξεφορτώνει στο στόμα... μμμμμ!! νόστιμο είναι αλλά ακόμη απροσδιόριστο!!! Ξανά μμμμμμμμ... ταιριάζει μ' αυτό που δεν έχει αποφασίσει αν είναι μπιφτέκι ή μπριζόλα!!! Οκ!!! είχα μια γνωριμία σήμερα αν και δεν ξέρω με τί!!!!

Καιρό μετά, στην Καβάλα στο πατρικό σπίτι όπου είχε πάει για τις διακοπές του καλοκαιριού η ίδια κόκκινη αλοιφή  εμφανίστηκε στο οικογενειακό τραπέζι κι έτσι αποκαλύφθηκε η ταυτότητά της... πάπρικα, η κατακόκκινη αλοιφή. Μια αλοιφή που στη Θεσσαλονίκη τη χρησιμοποιούμε σαν dip για κρέατα (στις πίτες με σουβλάκια και γύρο) αλλά και για να βουτάμε πατατούλες ψητές ή τηγανιτές.
Το εντυπωσιακό είναι ότι στις αυθεντικές Θεσσαλονικιώτικες συνταγές η πάπρικα... δεν έχει πιπεριά ούτε για δείγμα αλλά ούτε και πάπρικα (το μπαχαρικό)!!!! Το γιατί τη λένε έτσι δεν το γνωρίζω αλλά εγώ σήμερα σας δίνω μια συνταγή που βρήκα στο τοπικό περιοδικό Cooking ελαφρά "πειραγμένη" για να δικαιολογήσει το όνομά της!!! 

Βάζουμε τον ντοματοπολτό σε μπολ και προσθέτουμε τη μουστάρδα, το ελαιόλαδο, το αλάτι, τη ρίγανη και σιγά σιγά ανακατεύοντας το ηλιέλαιο για να κάνουμε εύκολα το μίγμα ομοιογενές.

Εάν θέλουμε να προσθέσουμε και κάποιο από τα υπόλοιπα υλικά για να έχουμε μια πιο πλούσια γεύση τα προσθέτουμε στο τέλος.

Σερβίρουμε σε πιατελίτσα ή δίπλα στο κρέας στο πιάτο. 

ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ: Μπορούμε να εμπλουτίσουμε την πάπρικά μας με λίγο σκόρδο σε σκόνη αλλά και φέτα τριμμένη ή για πιο πικάντικη γεύση με λιαστές ντομάτες πολτοποιημένες αλλά και με πολτοποιημένες πιπεριές Φλωρίνης (αυτές που είναι στα βάζα) για περισσότερη γλύκα.

Εάν χρησιμοποιήσουμε λιαστές ντομάτες πολτοποιημένες μπορούμε να αντικαταστήσουμε λίγο από το ηλιέλαιο με το λάδι από τις λιαστές ντομάτες.

 Πηγή συνταγής : Περιοδικό "Cooking", Φεβρουάριος 2011