Σάντουιτς με χοιρινή παντσέτα

Φεβρουαρίου 20, 2014

to Read (

Words)

Καλή σας μέρα! Τσικνοπέμπτη η μέρα της Κρεατινής εβδομάδας όπου η κατανάλωση κρέατος είναι στα ύψη λίγο πριν τη νηστεία της Σαρακοστής. Σε πάρα πολλά μέρη της χώρας μας κυριαρχεί η παράδοση με ένα πλήθος εθίμων. Οι περισσότεροι βγαίνουν για να διασκεδάσουν, κυρίως, τρώγοντας κρεατικά και "τσικνίζοντας" λέξη που προέρχεται από την "τσίκνα" (τη μυρωδιά) του ψησίματος. Γενικότερα το έθιμο του εορτασμού της συγκεκριμένης μέρας χάνεται στα βάθη των αιώνων. Είναι πιθανό να προέρχεται από τις γιορτές των Βάκχων και εικάζεται ότι το φαγοπότι είχε σχέση με την ευφορία της γης.

Ταξιδεύοντας για μιαν ακόμη φορά πίσω στο χρόνο θυμάμαι εποχές που οι ταβέρνες γέμιζαν ασφυκτικά την ώρα που εγώ γυρνούσα στο σπίτι από τα μαθήματα. Θυμάμαι κάποιες φορές τον δρόμο μποτιλιαρισμένο... μιαν απόσταση είκοσι λεπτών την έκανα σε διπλάσιο χρόνο!!! Πάντα, λοιπόν, αναρωτιόμουν ...γιατί όλος αυτός ο κόσμος βγαίνει έξω αυτή τη μέρα αφού γνωρίζει ότι θα ταλαιπωρηθεί; Πάντα προτιμούσα να βγαίνω έξω πριν ή μετά τη συγκεκριμένη μέρα... ίσως γιατί έτσι είχα συνηθίσει και από τους γονείς. Το έθιμο όμως έθιμο!!! Η Τσικνοπέμπτη γιορταζόταν στο σπίτι το δικό μας ή στων κοντινών μας συγγενών ή φίλων με τα απαραίτητα κρεατικά και συνοδευτικά αλλά και την ευχάριστη κουβεντούλα που συνοδευόταν από γέλια μικρών και μεγάλων. Οι καιροί άλλαξαν και ειδικά στα χρόνια της κρίσης οι περισσότεροι άνθρωποι έγιναν κάτοικοι της αγέλαστης πολιτείας, της πολιτείας που ακόμη και τις στιγμές της ξενοιασιάς έχει γκρίζα σύννεφα στον ουρανό. Μεγαλύτερη απομόνωση και λιγότερα έξοδα ήρθαν να τους συντροφέψουν αλλά, παρόλα αυτά η Τσικνοπέμπτη δεν έπαψε ποτέ να είναι μια αγαπημένη γιορτή γι αυτούς που ...κατά βάθος, κράτησαν μέσα τους την αγάπη για τα έθιμα. Σιγά σιγά, οι συνήθειες (όχι τα έθιμα) άλλαζαν και προσαρμόζονταν στην εποχή και οι μαζώξεις στα σπίτια με το τσίκνισμα στον καναπέ μπροστά στην τηλεόραση αντικατέστησαν τις ταβερνούλες. Γιατί όχι;;; Σημασία έχει το έθιμο και η νοστιμιά των εδεσμάτων και όχι το πού θα πάμε;;;;

Σκεφτόμενη όλα αυτά σκέφτηκα σήμερα να σας κάνω μια πρόταση διαφορετική από τις άλλες χρονιές. Τσίκνισμα ...fast food!!! Καλέ με παρεξηγήσατε!!!!!!!!! Πού πήγε ο νους σας;;;;; Δεν εννούσα τσίκνισμα delivery από το κοντινό φαστφουντάδικο!!!! Εννούσα τσίκνισμα από το σπιτικό φαστφουντάδικο!!!! Τί εννοώ;;;; Ελάτε μαζί μου και θα δείτε μια λιχουδιά... μα τί λιχουδιά!!!! Κι αν "τσικνίσετε" με παρέα ...δεν έχετε παρά να πολλαπλασιάσετε τα υλικά με τον αριθμό των ατόμων που θα τιμήσουν τη νοστιμιά αυτή! -:))

ΥΛΙΚΑ για 1 άτομο
1 ψωμάκι τσιαπάτα κομμένο στη μέση
1 χοιρινή παντσέτα
2-3 φέτες λιαστής ντομάτας + 3-4 κ.σ. από το λάδι τους
1 φέτα τυρί gouda
1 φέτα καπνιστή μπριζόλα
2 κ.γλ. τυρί κρέμα
1 κ.γλ. μουστάρδα
1/2 κ.γλ. μίγμα από δεντρολίβανο, θυμάρι, βασιλικό και ρίγανη
Χυμό από μισό λεμόνι
Αλάτι και πιπέρι
2 αγγουράκια τουρσί σε φέτες (προαιρετικά)

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Βάζουμε σε αντικολλητικό τηγάνι τις λιαστές ντομάτες και το λάδι τους και μόλις ζεσταθεί βάζουμε και την παντσέτα.

Την αφήνουμε να τηγανιστεί λίγο από κάθε πλευρά (ίσα ίσα να αλλάξει το χρώμα της και προσοχή δεν την τρυπάμε με το πηρούνι για να μη χάσει τα υγρά της).

Τη σβήνουμε με 1 φλ.τσ. νερό και την αφήνουμε σε χαμηλή προς μέτρια φωτιά να βράσει.

Προσθέτουμε αλάτι, πιπέρι και το μίγμα από τα άλλα μυρωδικά (δεντρολίβανο, ρίγανη, θυμάρι και βασιλικό).

Μόλις το νερό τελειώσει σβήνουμε την παντσέτα με το χυμό λεμονιού και την αποσύρουμε από τη φωτιά για να κρυώσει πριν συνθέσουμε το σάντουιτς.

Σε ένα μπολ, αναμιγνύουμε το τυρί κρέμα με τη μουστάρδα και το απλώνουμε στο ψωμάκι μας.

Από πάνω βάζουμε την παντσέτα, τις λιαστές ντομάτες, την καπνιστή μπριζόλα, τη φέτα από το τυρί gouda και, αν θέλουμε και τις φέτες από τα αγγουράκια τουρσί.

Πιέζουμε λίγο με το επάνω μέρος του ψωμιού και συνοδεύουμε με λίγο μαρούλι και ντομάτα.

Ταιριάζει απίστευτα με μια κρύα μπύρα αλλά κι ένα ροζέ κρασάκι δεν το ...χαλάει!