...με πατάτες και γλυκοπατάτες
Καλή σας μέρα!! Υπάρχουν φορές που ένα υλικό κάνει τη διαφορά σε ένα πιάτο ...δεν συμφωνείτε;;;; Αλλά, ας ξεκινήσουμε από την αρχή κι ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στο " βαθυστόχαστο φιλοσοφικό" ερώτημα... πώς ορίζεται η διαφοροποίηση;
Σαν κάθε "σοβαρό" food blogger που σέβεται τον εαυτό του έτσι κι εμένα με απασχολεί συχνά πυκνά αυτό το θέμα.
Διαφοροποίηση είναι ένα πιάτο με εντελώς διαφορετικό συνδυασμό υλικών;
Διαφοροποίηση είναι ένα πιάτο με εντελώς διαφορετικά υλικά (αν και τώρα πια εντελώς διαφορετικά υλικά μπορείς να βρεις μόνον σε ...άλλον πλανήτη!!);
Διαφοροποίηση είναι ένα γνωστός συνδυασμός με μια ή δύο προσθήκες που δίνουν σ' ένα πιάτο μιαν άλλη γεύση;;;
Μετά από ...βαθύ στοχασμό, κατέληξα στον τρίτο ορισμό... όχι γιατί βρήκα κάποιες αξιόπιστες πηγές βιβλιογραφίας για να στηριχτώ αλλά γιατί ...έτσι με βολεύει μια που δεν είμαι και σεφ (όπως θα έλεγαν κάποιοι γνωστοί ...σπουδαγμένοι του είδους -:)).
Ένα άλλο θέμα που με απασχολούσε συχνά, εδώ και καιρό, έχοντας αναδειχθεί σε.... μείζον πρόβλημα (ευτυχώς όχι εθνικής σημασίας!!! χαχαχα) είναι ότι δεν είχα δοκιμάσει ποτέ γλυκοπατάτες!!!!!!!!!! Μη γελάτε, είναι σοβαρό ξέρετε... για να μην χάσω τον ...αυτοσεβασμό μου... εντάξει χαμογελάστε τουλάχιστον!!!
Προχθές, λοιπόν, που πήγα σ' ένα νέο μανάβικο που άνοιξε εδώ (πρέπει να στηρίζουμε και τις νέες προσπάθειες) βρήκα, ανάμεσα σε πολλά άλλα καλούδια που με "έσπρωχναν" να κάνω ασύστολο "shopping" (η διαστροφή του food blogger!!!), ωραιότατες κόκκινες και άσπρες γλυκοπατάτες!
Ταχύτατα, αποφάσισα να υιοθετήσω τις κόκκινες, εμφανώς επηρεασμένη από τον Άγιο Βαλεντίνο (όχι που θα τις άφηνα!!!)!!!! Γυρνώντας στο σπίτι... μη γνωρίζοντας ακόμη πώς να τις μαγειρέψω... μου ήρθε η ιδέα της πατατοσαλάτας με την οποία έτσι κι αλλιώς φλερτάραμε την προηγούμενη εβδομάδα (εεε, ο Άγιος που ανέφερα πριν λίγο...).
Θέλετε να ανακαλύψετε πώς συνδέεται η διαφοροποίηση που σας έλεγα με τις γλυκοπατάτες (αυτό κι αν είναι αντικείμενο μελέτης!!!);;
Τίποτε στη ζωή δεν γίνεται χωρίς κόπο, έλεγε ο μπαμπάς μου... γι αυτό...μπείτε στη διαδικασία να διαβάσετε τη συνταγή για μια διαφοροποιημένη (η θεωρία που λέγαμε), ζεστή και λαχταριστή πατατοσαλάτα, συνοδευτικό κρεάτων ή κυρίως πιάτο και ... δεν θα το μετανιώσετε!!!! -:))
2 μεγάλες πατάτες, σε κύβους
2 μέτριες γλυκοπατάτες, σε κύβους
8 κομμάτια λιαστής ντομάτας,σε κομμάτια
70 γρ. μπλέ τυρί θρυμματισμένο (ή κάποια πικάντικη γραβιέρα)
4 φέτες cheddar "La vache qui rit" σε κομματάκια
1 πρέζα σκόρδο σε σκόνη
1 πρέζα πιπέρι φρεσκοτριμμένο
1/2 κ.γλ. ανάμικτα ρίγανη, θυμάρι, δεντρολίβανο, βασιλικό
Αλάτι
4 κ.σ. λάδι από τις λιαστές ντομάτες + 20 γρ. βούτυρο με μαργαρίνη για το τηγάνισμα
Βάζουμε τους κύβους από τις γλυκοπατάτες και τις πατάτες σε μια κατσαρόλα με νερό και λίγο αλάτι.
Τους βράζουμε για 3-4 λεπτά από τη στιγμή που θα κοχλάσει το νερό.
Ρίχνουμε το νερό.
Σε βαθύ αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε το λάδι από τις λιαστές ντομάτες και το βούτυρο και μόλις ζεσταθούν ρίχνουμε τις γλυκοπατάτες και τις αφήνουμε για λίγο να τηγανιστούν.
Πασπαλίζουμε με τα μυρωδικά μας (ρίγανη, θυμάρι, βασιλικό, δεντρολίβανο), το σκόρδο, το πιπέρι και αλάτι.
Τις γυρίζουμε πολύ προσεκτικά (για να μην διαλυθούν) απ' όλες τις πλευρές και προσθέτουμε τα κομμάτια της λιαστής ντομάτας.
Μετά από 2-3 λεπτά, προσθέτουμε το μπλε τυρί και το cheddar.
Αφήνουμε για λίγο να λιώσουν τα τυριά και σερβίρουμε ζεστό.
Το πιάτο αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν συνοδευτικό και για πουλερικά ή κρεατικά, όπως ψητό κοτόπουλο αλλά και μπριζόλα.
Παραλλαγή: Μπορούμε, αν θέλουμε, να προσθέσουμε και ψιλοκομμένο καπνιστό ζαμπόν που το έχουμε σοτάρει ελάχιστα για να γίνει κριτσανιστό.
