Κρύο και πάλι!!!! Σκοτεινιά από το πρωί ίσαμε το βράδυ! Πέντε η ώρα το απόγευμα και μοιάζει επτά!!! Η ψύχρα επέστρεψε και η βροχή παρούσα συνέχεια, από το πρωί ίσαμε το βράδυ και το άλλο πρωί. Πώς, λοιπόν, να μην επιστρέψω σ' ένα φαγητό χειμωνιάτικο;;;;
Παρ΄όλα αυτά ... για να είμαι απόλυτα ειλικρινής... προσωπικά εγώ είμαι παιδί του ...τραχανά. Έχω φάει τραχανά στα μικράτα μου... όταν έμενα με τον παππού και τη γιαγιά ο τραχανάς ήταν ένα πιάτο, σχεδόν, καθημερινό για δείπνο!!! Ο παππούς μου, ειδικά, του είχε ιδιαίτερη αγάπη και τον έφτιαχνε σε διάφορες παραλλαγές ...οπότε ακόμη και το καλοκαίρι μπορώ να φάω τραχανά... απλά... σε θερμοκρασία δωματίου!
Παρ΄όλα αυτά ... για να είμαι απόλυτα ειλικρινής... προσωπικά εγώ είμαι παιδί του ...τραχανά. Έχω φάει τραχανά στα μικράτα μου... όταν έμενα με τον παππού και τη γιαγιά ο τραχανάς ήταν ένα πιάτο, σχεδόν, καθημερινό για δείπνο!!! Ο παππούς μου, ειδικά, του είχε ιδιαίτερη αγάπη και τον έφτιαχνε σε διάφορες παραλλαγές ...οπότε ακόμη και το καλοκαίρι μπορώ να φάω τραχανά... απλά... σε θερμοκρασία δωματίου!
Έτσι όταν είδα τη συγκεκριμένη συνταγή στο περιοδικό "Νόστιμες συνταγές" δεν χρειάστηκα ιδιαίτερη σκέψη για να το αποφασίσω!!! Εξ άλλου είναι γνωστό ότι τα παραδοσιακά τρόφιμα και οι παραδοσιακές συνταγές που πασπαλίζονται με σύγχρονες πινελιές είναι το καλύτερό μου και αισθάνομαι ότι δείχνουν ακριβώς την εξέλιξη της Ελληνικής κουζίνας. Η Ηπειρώτικη κουζίνα, μάλιστα, είναι από τις κουζίνες που αγαπώ μιας και κάποιες από τις ρίζες μου... απλώνονται μέχρι εκεί.
Ο τραχανάς έγινε, αν και όχι σαν βελουτέ σούπα (όπως τον είχε η αρχική συνταγή) αλλά σαν λίγο πιο πηχτό τραχανότο. Καμμιά σοβαρή αλλαγή ...η νοστιμιά ίδια με διαφορετική υφή.
Επιλέξτε εσείς αν θέλετε σούπα απλή, βελουτέ ή τραχανότο αλλά δοκιμάστε τον συνδυασμό... έχοντας κατά νου πάντα ότι το αυγό είναι πιο ωραίο όταν είναι λίγο ή περισσότερο μελάτο ώστε ο κρόκος του να χυθεί μέσα στον τραχανά. Δεν θα πιστεύετε τη νοστιμιά που θα σας χαρίσει ένα τόσο εύκολο και ταπεινό πιάτο!!!
Ας δούμε όμως τις λεπτομέρειες...
2 φλ.τσ. ξινό τραχανά
2 φλ.τσ. γάλα πλήρες (εγώ χρησιμοποίησα με 1.5% λιπαρά)
4 φλ.τσ. νερό
1 κ.σ. βούτυρο αγελαδινό
2 φλ.τσ. φέτα θρυμματισμένη
1-2 λουκάνικα χωριάτικα με πράσο, κομμένα σε πολύ λεπτές ροδέλες
6 αυγά ποσέ (δική μου παραλλαγή, η αρχική συνταγή τα είχε βραστά)
Αλάτι και πιπέρι
Πάπρικα γλυκιά (ή τσίλι...δική μου προσθήκη)
Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το γάλα με το νερό και το αλάτι με το πιπέρι.
Αφήνουμε να ζεσταθεί λίγο το νερό και μετά ρίχνουμε και τον τραχανά.
Ανακατεύουμε συχνά με μια ξύλινη κουτάλα και αφήνουμε να βράσει ο τραχανάς, σε σιγανή προς μέτρια φωτιά, για 25-30 λεπτά ή μέχρι να γίνει σχετικά πηχτός (ή όσο πηχτός θέλουμε, έχοντας κατά νου ότι όταν κρυώσει πήζει κι άλλο).
Αποσύρουμε από την φωτιά και διατηρούμε τον τραχανά χλιαρό προς ζεστό.
Προσθέτουμε το βούτυρο και τη θρυμματισμένη φέτα και ανακατεύουμε με την κουτάλα για λίγο έτσι ώστε η φέτα να λιώσει χωρίς όμως να "χαθεί" μέσα στον τραχανά.
Εν τω μεταξύ, σε ένα αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε νερό με λίγο αλάτι και 1 κ.σ. ξίδι.
Μόλις ζεσταθεί ρίχνουμε τα αυγά και αφήνουμε να βράσουμε μέχρι να πήξει και να ασπρίσει το ασπράδι τους.
Τα βγάζουμε από το νερό και τα αφήνουμε στην άκρη.
Σε μια επιφάνεις κοπής, κόβουμε τα λουκάνικα σε πολύ λεπτές ροδέλες.
Βάζουμε ένα αντικολλητικό τηγάνι στη φωτιά χωρίς καθόλου λιπαρή ουσία και μόλις ζεσταθεί ρίχνουμε μέσα τα λουκάνικα και τα αφήνουμε να σοταριστούν μέχρι να ροδίσουν καλά.
Αποσύρουμε από τη φωτιά.
Σερβίρουμε τον τραχανά σε βαθύ πιάτο, προσθέτουμε επάνω ένα αυγό και μερικές φέτες λουκάνικο.
Πασπαλίζουμε με τη γλυκιά πάπρικα και απολαμβάνουμε παραδοσιακή νοστιμιά.
