Οι κατακίτρινοι καρποί με τη καφετιά φουντίτσα στο κεφάλι που ξεπρόβαλαν μέσα από το πράσινο ρούχο τους απλώνονταν ως εκεί που έφτανε το μάτι! Λες κι ο ήλιος είχε ξαπλώσει για τα καλά πάνω στου πράσινους μίσχους. Τα δυό παιδιά άνοιγαν δρόμο με τα χέρια τους ανάμεσα στα φυτά που έφταναν αρκετά πάνω από τα κεφαλάκια τους. Ήθελαν να φτάσουν γρήγορα! Όσο πιο γρήγορα τόσο καλύτερα!! Μερικά μέτρα ακόμα κι ύστερα το ...ξέφωτο!
Τα φυτά αργολικνίζονταν στο αεράκι, οι φουντωτοί καρποί έλειπαν και κάπου στο βάθος ακούγονταν κουβέντες! Δεν καταλάβαιναν καλά τί έλεγαν οι φωνές αλλά σηκώνοντας το κεφάλι είδαν τον καπνό της γνωστής γκρίζας καμινάδας ενώ σιγά σιγά τα ρουθούνια τους γέμιζαν ...μοσχοβολιά! Άρχισαν να τρέχουν με την ανυπομονησία να ξεχειλίζει και το στομάχι να γουργουρίζει, ώσπου... αντίκρισαν την μισάνοιχτη πόρτα που τους καλωσόριζε!
Τα φυτά αργολικνίζονταν στο αεράκι, οι φουντωτοί καρποί έλειπαν και κάπου στο βάθος ακούγονταν κουβέντες! Δεν καταλάβαιναν καλά τί έλεγαν οι φωνές αλλά σηκώνοντας το κεφάλι είδαν τον καπνό της γνωστής γκρίζας καμινάδας ενώ σιγά σιγά τα ρουθούνια τους γέμιζαν ...μοσχοβολιά! Άρχισαν να τρέχουν με την ανυπομονησία να ξεχειλίζει και το στομάχι να γουργουρίζει, ώσπου... αντίκρισαν την μισάνοιχτη πόρτα που τους καλωσόριζε!
Όρμησαν μέσα και στάθηκαν μαγεμένα στη θέα του φουσκωτού κατακίτρινου ψωμιού που στέκονταν περήφανα μέσα σε μια πήλινη γαβάθα, εκεί στη μέση του τραπεζιού.
"Πρώτα πλένουμε χέρια, λιχούδηδες!" ακούστηκε μια φωνή γεμάτη γλύκα κι ένα κρυφό γελάκι κάπου στο βάθος! Η μαμά, με την γνωστή, κάτασπρη ποδιά της έκοβε ήδη δυό μεγάλες φέτες από τον κατακίτρινο, γεμάτο γλύκα θησαυρό που μόλις είχε ψήσει.
Εκείνη τη στιγμή ακούστηκε ένα σιγανό χτύπημα στην κλειστή πια πόρτα και το ξανθό κεφάλι της κυρίας του διπλανού αγροτόσπιτου φάνηκε. "Μμμμμμ! τί μοσχοβολιά!! Έψησες πάλι το υπέροχο καλαμποκόψωμο που κάνεις; Θα μου μάθεις να το φτιάχνω κι εγώ;" "Γιατί όχι;" αποκρίθηκε χαρούμενα η μαμά και ...μέχρι να πεις κύμινο άρχισε να λέει πώς έφτιαχνε αυτό γρήγορο ψωμί που, στον αμερικανικό Νότο το απολάμβαναν παραδοσιακά με ψητά, σούπες και βραστά αλλά και για πρωινό και για σνακ! Τί λιχουδιά!!!!!!
250 γρ. καλαμποκάλευρο (ή 150 γρ. καλαμποκάλευρο και 100 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις)
2 κ.γλ. μπέικιν πάουντερ
1/2 κ.γλ. αλάτι
2 μεγάλα αυγά
150 γρ. γάλα
100 γρ. γιαούρτι
50 γρ. βούτυρο λιωμένο, σε θερμοκρασία δωματίου
1 κ.σ. μέλι (προαιρετικά)
1 κ.σ. ηλιέλαιο
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 βαθμούς Κελσίου.
Καλύπτουμε μια φόρμα με διάμετρο 18-20 εκατοστά, με αντικολλητικό χαρτί και την αλείφουμε με ελάχιστο ηλιέλαιο.
Όσο ο φούρνος προθερμαίνεται βάζουμε μέσα τη φόρμα για να είναι πολύ ζεστή όταν βάλουμε το μίγμα και να αρχίσει αμέσως το ψήσιμο του ψωμιού.
Με τον τρόπο αυτό το καρβελάκι μας θα αποκτήσει μια υπέροχη κόρα.
Σε ένα μπολ αναμιγνύουμε το γάλα, το γιαούρτι, το ηλιέλαιο, το αλάτι και και τα αυγά και χτυπάμε το μίγμα μέχρι να ομογενοποιηθεί.
Βάζουμε το βούτυρο να λιώσει και ρίχνουμε μέσα και το μέλι.
Μόλις λιώσουν, ανακατεύουμε και αφήνουμε να έρθει το μίγμα αυτό σε θερμοκρασία δωματίου.
Βάζουμε το αλεύρι με το μπέικιν σε ένα μπολ και προσθέτουμε το μίγμα με το γάλα, το γιαούρτι, το ηλιέλαιο, το αλάτι και τα αυγά ανακατεύοντας με το σύρμα.
Μόλις αναμιχθούν αυτά τα υλικά προσθέτουμε και το λιωμένο βούτυρο με το μέλι.
Ανακατεύουμε καλά και μόλις το μίγμα ομογενοποιηθεί βγάζουμε τη φόρμα από το φούρνο και ρίχνουμε μέσα το μίγμα του ψωμιού.
Ψήνουμε για 25-35 λεπτά ή μέχρι να δούμε ότι έχει κάνει μια όμορφη καστανή κρούστα και έχει ψηθεί.
Μπορούμε να το δοκιμάσουμε όπως δοκιμάζουμε και τα κέικ βυθίζοντας τη λάμα ενός μαχαιριού που όταν βγεί από το ψωμί πρέπει να είναι καθαρή.
Είναι υπέροχο ζεστό αλλά και κρύο την επόμενη μέρα, σκέτο αλλά και σαν συνοδευτικό σούπας ή σαλάτας.
Διατηρείται σε σακούλα ψωμιού ή σε κουτί που κλείνει αεροστεγώς.
Καλή σας μέρα -:))
Πηγή: Step-by-step αρτοποιία, Caroline Bretherton, DK
