Λαχανικών συνέχεια σήμερα! Μόνον που το σημερινό πιάτο είναι ένα πεντανόστιμο χορτοφαγικό φαγάκι, οικονομικό και πολύ εύκολο! Είναι από κείνα τα πιάτα που φέρνουν στο νου νοικοκυρές άλλων εποχών, όταν η κατσαρόλα με το φαγητό άχνιζε επάνω σε μια μικρή κουζίνα στην καλύτερη των περιπτώσεων κι άλλοτε επάνω σε μια ξυλόσομπα. Μια τέτοια καφετιά ξυλόσομπα, αλλά μεγάλη...με φούρνο και "εστίες" είχε και η δική μου γιαγιά ...ακριβώς απέναντι από την ηλεκτρική κουζίνα ...θαρρείς για να κοροϊδεύει η μια την άλλη. Την έλεγε "μασίνα" κι όταν ψήνονταν εκεί το κοτόπουλο με τις πατάτες ή μαγειρεύονταν στην αλουμινένια κατσαρόλα τα χόρτα γιαχνί είχαν άλλη γεύση! Μας χάριζε, λοιπόν, νοστιμιά στα φαγητά, ζεστασιά στην κουζίνα αλλά και ομορφιά όταν απολαμβάναμε τη φλόγα που ξεπηδούσε ζωηρά μέσα από το τζάμι της. Τί απογοήτευση όταν σιγά σιγά η μασίνα άναβε όλο και πιο σπάνια παραχωρώντας το ψήσιμο στην κάτασπρη ηλεκτρική κουζίνα! Η ευκολία, η ταχύτητα και η σύγχρονη μορφή του πολιτισμού σιγά σιγά έπαιρναν τη θέση τους στην καρδιά της γιαγιάκας μου που παρ' όλα αυτά μας χάριζε ανεπανάληπτες γευστικές εμπειρίες... απλές αλλά υπέροχα σπιτικές και κυρίως πασπαλισμένες με μεράκι, φροντίδα και αγάπη!
Η παρακάτω συνταγή είναι μια από τις παραλλαγές που έφτιαχνε, αν και χωρίς τα μανιτάρια που δεν έμπαιναν, για κάποιο ανεξήγητο λόγο ποτέ στο πιάτο μας!!! Δεν ήταν όμως η μόνη!! Θυμάμαι αυτό το φαγητό σερβιριζόταν με πιλάφι ή με ένα αυγό που έριχνε στην κατσαρόλα αφού "άνοιγε" χώρο...φωλιές για τα αυγά ...έλεγε!! Άλλοτε, η κατσαρόλα υποδέχονταν και άγρια χόρτα όπως αντίδια ή σέσκουλα κι άλλοτε μόνον σπανάκι, πράσα και κρεμμύδι. Μοσχοβολούσε ο τόπος... μέχρι έξω ταξίδευε το άρωμα κι ερχόταν να μας προϋπαντήσει όταν φτάναμε στην εξώπορτα!!!
Μια συνταγή με νοσταλγία σας δίνω σήμερα (εξάλλου ο χειμώνας είναι μια εποχή που κάνει καλή παρέα με τη νοσταλγία), μια συνταγή με πολύ απλά και οικονομικά υλικά αλλά τόσο, μα τόσο νόστιμη! Κι όσο για το ζουμάκι...κρίμα ...να πάει χαμένο... μερικές μπουκίτσες ψωμάκι βρίσκουν εκεί τη θέση τους για να ξεσηκώσουν τις αισθήσεις για τα καλά...μόλις τρυπώσουν στον ουρανίσκο.
- 500 γρ. σπανάκι (κατεψυγμένο ή φρέσκο)
- 500 γρ. μανιτάρια σε φέτες (κατεψυγμένα ή όχι)
- 2 μεγάλα πράσα σε ροδέλες
- 1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
- 1 κόκκινη πιπεριά σε κομμάτια
- 80 ml κονιάκ
- 1/2 φλ.τσ. ελαιόλαδο
- 1/2 κ.γλ. μίγμα από θυμάρι, ρίγανη, βασιλικό και δεντρολίβανο
- 1 πρέζα σκόρδο σε σκόνη (ή 1 σκελίδα σκόρδου)
- Αλάτι και πιπέρι
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
- Βάζουμε το ελαιόλαδο σε μια κατσαρόλα και το αφήνουμε να ζεσταθεί.
- Μόλις ζεσταθεί προσθέτουμε το κρεμμύδι και το αφήνουμε να σοταριστεί για λίγο μέχρι να μαραθεί.
- Ύστερα, προσθέτουμε τα μανιτάρια, την πιπεριά και τα πράσα.
- Τα αφήνουμε κι αυτά 2-3 λεπτά να σοταριστούν και να πάρουν μια βράση.
- Τέλος, προσθέτουμε και το σπανάκι και αφού σοταριστεί κι αυτό για λίγα λεπτά το σβήνουμε με το κονιάκ.
- Αφήνουμε τα λαχανικά να πάρουν 1-2 βράσεις για να εξατμιστεί το αλκοόλ και μετά προσθέτουμε 1 φλ.τσ. νερό, αλάτι, πιπέρι, το σκόρδο σε σκόνη, τη ζάχαρη και το μίγμα των ξερών βοτάνων-αρωματικών (δεντρολίβανο, θυμάρι, βασιλικό και ρίγανη).
- Σιγοβράζουμε το φαγητό μέχρι να μαλακώσουν τα μανιτάρια, να εξατμιστούν τα υγρά και να χυλώσει ο ζωμός του που θα είναι κυρίως το λάδι του.
- Σερβίρουμε με μια φετούλα λεμόνι, με ένα ωραίο πιλάφι ή ακόμη και με ένα ψητό μπουτάκι κοτόπουλου.