Έχετε ποτέ προσπαθήσει να ξεγελάσετε ένα πιτσιρίκι 4 χρονών να φάει κάτι που δεν θέλει ή να το πείσετε ότι αυτό που τρώει είναι κάτι απ' αυτά που θέλει;;;; Αν όχι... χάνετε!!!! -:))
Χάνετε γιατί είναι μια διαδικασία αστεία, που σε κρατάει σε εγρήγορση, ενώ περιμένεις ... κρατώντας, κυριολεκτικά, την ανάσα σου να δεις αν το έπεισες ή όχι!!!! Βάζει τη μπουκιά στο στόμα κι εσύ παρατηρείς τα μάτια, το στόμα να δεις τί γκριμάτσα θα κάνουν... απογοήτευσης, αηδίας ή μήπως ευχαρίστησης... οπότε νίκησες κατά κράτος!!!!!!!!!!!!! χαχαχα
Προσωπικά, με τις δύο ανιψιές μου αυτή τη διαδικασία τη ...λατρεύω!!!! Κι όταν νικώ (έστω, έστω... τις ελάχιστες φορές) νιώθω την ικανοποίηση του ... αστυνομικού που εξάρθρωσε ...σπείρα!!! χαχαχα
Θρίαμβος!!!!!!!!! Όταν πάλι δεν νικώ (συνήθως, δηλαδή) σκέφτομαι ότι δεν θα το ξαναπροσπαθήσω αλλά ... ξανά προς τη δόξα τραβώ λίγες μέρες μετά!!!
Τη φορά αυτή προσπάθησα να ξεγελάσω τη μικρή μας Βασιλική βάζοντας χαρουποκακάο (υποκατάστατο κακάο από χαρούπι) στα κουλουράκια μας. Τα κουλουράκια έγιναν πεντανόστιμα κι όποιος τα δοκίμασε ενθουσιάστηκε ...ακόμα κι ο μπαμπάς μου που με τα χαρούπια δεν τα πάει και τόσο καλά (προφανώς λόγω των πολέμων που βίωσε)!
"Μμμμμμμ!! Τί μυρίζει έτσι νόστιμα;;;" ρωτάει μπαίνοντας στο σπίτι. "Έλα, σου έκανα κουλουράκια με κακάο... πάρε να φας!!" της λέει η "ψεύτρα" θεία (διαβάστε το βιβλίο ο "Ψεύτης παππούς" είναι πολύ ωραίο... άσχετο αλλά χρήσιμο!!) -:))) Βλέπω τη Βασιλικούλα μας με το κουλουράκι στο χέρι, το βάζει στο στόμα και να... εξαφανίζεται το πρώτο κομμάτι!!! "Μμμμμμμ!!! Νόστιμο αλλά τί είναι αυτό το καφέ;;;;;" Κόκκαλο εγώ (για να μην καταγγείλω μερικούς μερικούς που άρχισαν να κρυφογελάνε γιατί δεν την ξεγέλασα!!!)!!! Από κει και μετά κάθε συζήτηση είναι άχρηστη... "σου άρεσαν;;;" της λέω. "Ναι, αλλά την άλλη φορά να βάλεις και κακάο!!!" ήρθε η αποστομωτική απάντηση!!!!!!!!!!!!!!!
Πάντως σε σας λέω την αλήθεια, αυτά τα κουλουράκια είναι τόσο νόστιμα όσο και υγιεινά κι ας μην έχουν κακάο. Είναι ό,τι πρέπει για το καφεδάκι, το τσαγάκι αλλά και σκέτα!!!
2 αυγά μεγάλα + 1 αυγό, ελαφρά χτυπημένο, για την επικάλυψη
300 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
160 γρ. άχνη
1 κ.γλ. μπέικιν πάουντερ
Ξύσμα από 1 πορτοκάλι
2 καψουλάκια βανιλίνης
520-550 γρ. αλεύρι μαλακό (περίπου), κοσκινισμένο
1 1/2 κ.σ. χαρουποκακάο (για τη μισή ζύμη)
1 πρέζα αλάτι
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 175 βαθμούς Κελσίου.
Σε ένα μπολ αναμιγνύουμε το αλεύρι με το αλάτι και το μπέικιν.
Στο μπολ του μίξερ, βάζουμε το βούτυρο, τις βανίλιες και την άχνη και τα αφήνουμε να χτυπηθούν μέχρι να έχουμε ένα αφράτο, φουσκωμένο μίγμα με ανοιχτό μπεζ χρώμα.
Προσθέτουμε ένα ένα τα αυγά και το ξύσμα συνεχίζοντας το χτύπημα μέχρι να ομογενοποιηθεί το μίγμα.
Προσθέτουμε σταδιακά το μίγμα του αλεύρου με το αλάτι και το μπέικιν.
Μόλις έχουμε μια ζύμη μαλακή που δεν κολλάει στα χέρια τη χωρίζουμε στη μέση.
Προσθέτουμε το χαρουποκακάο στη μισή ζύμη και ξαναζυμώνουμε μέχρι να ομογενοποιηθεί και πάλι.
Τέλος, πλάθουμε τα κουλουράκια, δίχρωμα ή μονόχρωμα (άλλα άσπρα και άλλα καφέ) σε ό,τι σχήμα θέλουμε και τα τοποθετούμε σε δύο λαμαρίνες φούρνου που τις έχουμε καλύψει με αντικολλητικό χαρτί.
Ψήνουμε για 20-25 λεπτά.
Βγάζουμε τις λαμαρίνες από το φούρνο και αφήνουμε τα κουλουράκια να κρυώσουν.
Καλή σας μέρα και καλή σας εβδομάδα!!!!
