Κανέλα, γαρίφαλο, μοσχοκάρυδο... μια παρέα όπου η αλληλοβοήθεια τους δίνει δύναμη και όπου κι αν εμφανιστούν δεν περνούν απαρατήρητα!!!
Η κανέλα προέρχεται από το κανελόδεντρο (cinnamomum zeylanicum) που είναι θαμνόμορφο, αειθαλές δέντρο της Σρι Λάνκα. Καλλιεργείται επίσης στη Νότια Αμερική και στις Δυτικές Ινδίες. Ο βλαστός κόβεται χαμηλά, κοντά στο έδαφος κατά την περίοδο των βροχών, τεμαχίζεται και στη συνέχεια αποφλοιώνεται. Τα κομμάτια του φλοιού τυλίγονται σε ρολά (μασούρια κανέλας) και σχηματίζουν έναν κύλινδρο με μήκος 107 (περίπου) εκατοστά, που γεμίζεται με τρίμματα από τον φλοιό της ίδιας κανέλας για να διατηρήσει το κυλινδρικό του σχήμα. Αποξηραίνουν τον κύλινδρο για 4-5 μέρες και μετά τον κυλούν σε μια σανίδα για να σφίξει και τον ξαναβάζουν για νέα ξήρανση. Η κανέλα αυτή είναι γνωστή ως κανέλα Κεϋλάνης. Έχει ανοιχτό καφέ ή καστανοκόκκινο χρώμα, όχι ιδιαίτερα σκληρό φλοιό και γλυκιά γεύση και είναι φαρμακευτικό φυτό που έχει ευεργετικές ιδιότητες για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Όμως, υπάρχει και μια άλλη κανέλα που κυκλοφορεί η κανέλα Κασσία ή κανέλα της Κίνας ή της Ινδονησίας, προερχόμενη από το δέντρο Cinnamomum cassia ή aromaticum και η οποία εάν καταναλωθεί καθημερινά, σε μεγάλη ποσότητα είναι επιβλαβής.
Η διαφορά τους οφείλεται σε ένα κοινό τους συστατικό, την κουμαρίνη η οποία έχει ισχυρές αντιπηκτικές ιδιότητες. Η κανέλα Κεϋλάνης έχει μόλις 0,4% κουμαρίνη ενώ η κανέλα κασσία ή Κίνας έχει 5% κουμαρίνη.
Για να καταλάβουμε την προέλευση της κανέλας σε σκόνη μπορούμε να βλέπουμε την χώρα προέλευσης αλλά και την τιμή της γιατί η κανέλα κασσία είναι πολύ πιο φθηνή.
 |
| Κανέλα κασσία |
 |
| Κανέλα Κεϋλάνης |
Η κανέλα πρωτοχρησιμοποιήθηκε γύρω στο 2.800 π.Χ. Στην Αίγυπτο τη χρησιμοποιούσαν για την ταρρίχευση, τη μαγεία, για την παρασκευή φαρμάκων και καλλυντικών ενώ η αξία της ήταν μεγαλύτερη και από τον χρυσό. Οι Ρωμαίοι τη θεωρούσαν ιερή και τη χρησιμοποιούσαν στις νεκρώσιμες ακολουθείες ως ένδειξη σεβασμού προς το νεκρό. Στη Μεσαιωνική Ευρώπη ήταν παρούσα στις θρησκευτικές τελετές αλλά και σαν φάρμακο για τον βήχα και τον πονόλαιμο όπως επίσης και σαν καρύκευμα.
Αργότερα ήταν το πιο προσοδοφόρο μπαχαρικό της Ολλανδικής Εταιρείας των Ανατολικών Ινδιών. Η Κεϋλάνη υπήρξε μήλο της έριδας για τις ευρωπαϊκές χώρες μια και πέρασε από τους Πορτογάλους πέρασε στους Ολλανδούς οι οποίοι για να διατηρήσουν το μονοπώλιό της, όταν έμαθα ότι υπήρχε κανέλα στην Ινδία δωροδόκησαν τον Ινδό άρχοντα της περιοχής για να την καταστρέψει. Μετά η Κεϋλάνη πέρασε στα χέρια των Γάλλων και των Άγγλων ενώ το μονοπώλιό της έσπασε όταν έγινε γνωστή η ύπαρξη κανέλας στη Γουιάνα και στον Μαυρίκιο.
Η κανέλα συνδυάζεται τέλεια με γαρίφαλο, μοσχοκάρυδο (που τονίζει το άρωμά της), κάρδαμο, τσίλι, μπαχάρι, κύμινο, τζίντζερ, αστεροειδή γλυκάνισο, κουρκουμά.
Η κανέλα τονίζει τη γεύση σε μπισκότα, κέικς, κρέμες, κρέπες, ψωμιά, τσουρέκια, σοκολάτες, λουκουμάδες, φρούτα και κρεατικά αλλά και σε ροφήματα όπως cappucino, σοκολάτα, τσάι.
Ακολουθεί το Γαρίφαλο που είναι το αποξηραμένο, κλειστό μπουμπούκι ενός τροπικού αειθαλούς δέντρου που έχει πυκνό, σκουροπράσινο φύλλωμα και φτάνει τα 10-12 μέτρα ύψος. Θεωρείται ιθαγενές φυτό των νήσων Μολούκες. Τα μπουμπούκια τους έχει μήκος 8-19 χιλιοστά και συλλέγεται πριν ανοίξει. Έχει ισχυρό, καυτερό άρωμα και έντονη γεύση.
Στα αγγλικά ονομάζεται "cloves" και προέρχεται από το Λατινικό "clavus" που σημαίνει καρφί. Πολλές φορές, στα ελληνικά αποκαλούμε μοσχοκάρφια, που σημαίνει αρωματικά καρφιά, τα ολόκληρα γαρίφαλα και γαρίφαλο αποκαλούμε τη σκόνη τους.
Η ιστορία του γαρίφαλουΤο γαρίφαλο πρωτοεμφανίζεται αρκετούς αιώνες προ Χριστού όταν απεσταλμένοι από την Ιάβα στην αυλή της Κίνας έφεραν γαρίφαλα τα οποία συνήθιζαν να κρατούν στο στόμα τους για να το αρωματίζουν κατά τη διάρκεια της ακρόασής τους από τον Αυτοκράτορα. Στο τέλος των Μεσαιωνικών χρόνων στην Ευρώπη τα γαρίφαλα χρησιμοποιούνταν για τον αρωματισμό, τη συντήρηση και το γαρνίρισμα των φαγητών.
Η καλλιέργεια των γαριφαλόδεντρων περιοριζόταν μόνον στην Ινδονησία. Ακολουθώντας την πορεία της κανέλας, το γαρίφαλο κατά τον 16ο και 17ο αιώνα ήταν ένα εξαιρετικά πολύτιμο μπαχαρικό. Για μια ακόμα φορά οι Ολλανδοί, έχοντας το μονοπώλιο ξερίζωσαν τα γαριφαλόδεντρα απ' όλα τα νησιά εκτός από τα νησιά Αμπόινα και Τερνάτε, ώστε να δημιουργηθεί έλλειψη και να κρατηθεί ψηλά η τιμή του μπαχαρικού. Το Ολλανδικό μονοπώλιο έσπασαν οι Γάλλοι στα τέλη του 18ου αιώνα όταν μετέφεραν λαθραία σπόρους γαριφαλόδεντρων από τις Ανατολικές Ινδίες στα νησιά του Ινδικού Ωκεανού και στο Νέο Κόσμο. Αργότερα με την ανακάλυψη γαριφαλόδεντρων και σε άλλα μέρη του κόσμου η τιμή του γαρίφαλου έπεσε.
Το γαρίφαλο αποτελεί συχνά μέρος μιγμάτων μπαχαρικών όπως το κάρυ, το γκάραμ μασάλα, το Κινέζικο μίγμα των 5 μπαχαρικών. Ταιριάζει καταπληκτικά με κανέλα, μπαχάρι, κάρδαμο, μοσχοκάρυδο, τζίντζερ και κουρκουμά.
Μπαίνει για να αρωματίσει κρασί ή τσάι, σάλτσες, μελομακάρονα, κουλουράκια, κέικ και πουτίγκες, σιρόπια, κομπόστες αλλά και ψητό φούρνου ή κατσαρόλας ή ακόμη και σε στιφάδο.
http://www.enter2life.gr
Εγκυκλοπαίδεια "Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα"
