Καλημέρα, καλημέρα, καλημέρα!! Το καλοκαιράκι στο φόρτε του
με τον καιρό καλό κι έναν ολόχρυσο ήλιο να μας φωτίζει (ευτυχώς χωρίς να μας καίει),
οι τηλεοράσεις κλειστές ή τουλάχιστον κλειστές σε συγκεκριμένες ώρες για να μη μας
τεντώνουν τα νεύρα, Σαββατοκύριακο μπροστά μας… το σκηνικό μια χαρά στημένο! Καρπούζια,
πεπόνια, ροδάκινα, κεράσια ακόμη και βερίκοκα να λιάζονται στους πάγκους των
μανάβικων έστω και σε τιμές ελαφρώς τσιμπημένες. Σε Μεσογειακή χώρα ζούμε,
καλοκαίρι είναι, ένα ελληνικό πρωινό, που βλέπω να το διαφημίζουν όλο και
περισσότερα ξενοδοχεία εφέτος, ειδικά το Σαββατοκύριακο είναι απαραίτητο.
Έχει άλλη νοστιμιά το ελληνικό πρωινό με το βούτυρο και το
ντόπιο τυρί του, την παραδοσιακή του μαρμελάδα ή το μέλι, τις φρυγανιές ή το
φρυγανισμένο ψωμί , τον ελληνικό καφέ αλλά
και το γάλα. Πλούσιο πρωινό… πλούσιο σε γεύση, άρωμα, βιταμίνες… εντάξει
και θερμίδες (αλλά δεν θα ασχοληθούμε με τις εν λόγω «κυρίες» που μας κάνουν δύσκολη
τη ζωή γιατί αυτές είναι διεθνείς και όχι μόνον ελληνικές).
Πρωινό που μας «κρατάει» μέχρι το μεσημέρι χωρίς να πεινάσουμε,
πρωινό που μας γεμίζει ενέργεια και διάθεση για ζωή και μόνον να φανταστούμε όλα
αυτά σε ένα καλοστρωμένο τραπέζι, ανάμεσα σε δέντρα σε κάποιο βουνό ή αγναντεύοντας
τη θάλασσα από το μπαλκόνι μας.
Αυτά είχα κατά νου όταν έφτασα κάποια Παρασκευή βραδάκι στο
χωριατοσπιτάκι μου, όταν ανακάλυψα ότι η μαρμελάδα μου είχε τελειώσει!!! Το μίνι
μάρκετ δυό βήματα και ο πάγκος της μαναβικής του γεμάτος με χίλια δυό καλούδια
αλλά και τα φορτηγάκια με τους αγρότες να διαλαλούν την πραμάτεια τους να κάνουν
παρέλαση μπροστά από το σπίτι (μια συνηθισμένη εικόνα των ελληνικών χωριών που
λατρεύω γιατί μου θυμίζει τα μικράτα μου). Μερικά ροδάκινα, μάλλον πρόωρα
ωριμασμένα ή καλύτερα ελαφρώς άγουρα (δεν πειράζει έχουν και περισσότερη πηκτίνη)
και 3-4 μήλα που υπήρχαν από την προηγούμενη φορά παραμελημένα στο ψυγείο, λίγη
ζάχαρη κι ένα ποτήρι με χυμό καρότου και πορτοκαλιού «πήδησαν» γρήγορα στην
κατσαρόλα κι άρχισαν να βράζουν για να επιτελέσουν έργο ζωής. Οι μικρές να
πηγαινοέρχονται στην κουζίνα τραγουδώντας «καινούργια μαρμελάδα» μιας και στην
κουζίνα μας πότε κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς μαρμελάδα θα γευτεί (πέρα από τις παραδοσιακές)
κι ένα φακελάκι με φυσική πηκτίνη φρούτων να μου κλείνει το μάτι συνομωτικά για
να γίνει η μαρμελάδα του εικοσάλεπτου!!! Ενέδωσα… εσείς δεν θα το κάνατε;;
Ως δια μαγείας (ή ως δια πηκτίνης) η κατάξανθη μαρμελάδα (τύφλα
να έχουν οι Βορειοευρωπαίες) ετομάστηκε σε χρόνο ρεκόρ και το ελληνικό πρωινό
νάτο και πάλι παρόν στο τραπέζι μας!!! J
Αν, λοιπόν, ξεμείνετε κι εσείς από μαρμελάδα και θέλετε να
αποκτήσετε μια σπιτική σε χρόνο ρεκόρ, διαλέξτε τα αγαπημένα σας φρούτα, ζάχαρη
και προσθέστε λίγη πηκτίνη… εξάλλου είναι φυσικό
προϊόν (θα σας δείξω πώς φτιάχνω πηκτίνη μόνη μου, από μήλα ή από κυδώνια, αλλά
συχνά πυκνά τελειώνει και τότε… αν βιάζομαι
χρησιμοποιώ αυτήν του εμπορίου).
Η φυσική πηκτίνη φρούτων έχει το μεγάλο πλεονέκτημα ( ειδικά
για κάποια φρούτα όπως φράουλες, ροδάκινα, βερίκοκα) να «δένει» τη μαρμελάδα
χωρίς να πολύ βράσιμο κι αυτό σημαίνει αυξημένη γεύση του φρούτου αλλά και έντονα
παρόν το άρωμά του ακόμα και με μικρότερη ποσότητα ζάχαρης. Καλοκαιρινή μαρμελάδα
ταχείας πήξεως θα την αποκαλούσα επιστημονικά και με εξοικονόμηση ενέργειας!
Προσοχή όμως, ειδικά αν μειώσουμε την ζάχαρη καλό είναι τη
μαρμελάδα να τη διατηρούμε συνέχεια στο ψυγείο.
800 γρ. ανάμικτα μήλα και ροδάκινα πολτοποιημένα στο multi (3-4 μήλα και 5 ροδάκινα)
500 γρ. ζάχαρη
1 φύλλο αμπαρόριζα ή 1 φακελάκι ζαχαροβανίλια
1 ποτήρι ανάμικτο φυσικό χυμό από καρότο-μήλο-ροδάκινο-πορτοκάλι (έτοιμο από το μάρκετ)
Χυμό από 1/2 λεμόνι
1 φακελάκι φυσική πηκτίνη φρούτων
Βάζουμε τα πολτοποιημένα μήλα και τα ροδάκινα μαζί με το χυμό και τα 2/3 της ζάχαρης στην κατσαρόλα και τα αφήνουμε να βράσουν για 20 λεπτά, σε μέτρια φωτιά ανακατεύοντας συχνά με μια ξύλινη κουτάλα.
Αναμιγνύουμε την υπόλοιπη ζάχαρη με τη φυσική πηκτίνη.
Εάν η μαρμελάδα αφρίσει αφαιρούμε τον αφρό.
Αποσύρουμε από τη φωτιά μετά τα 20 λεπτά, προσθέτουμε το μίγμα ζάχαρης με πηκτίνη και το χυμό λεμονιού και συνεχίζουμε να ανακατεύουμε για άλλα 4-5 λεπτά.
Η μαρμελάδα μας είναι έτοιμη.
Η ιδιαιτερότητά της είναι ότι φαίνεται αραιή και δεν μπορούμε με την κουτάλα να σχηματίσουμε το "δρόμο της μαρμελάδας".
Παρ΄όλα αυτά όταν πέσει η θερμοκρασία της θα διαπιστώσουμε ότι η μαρμελάδα έχει δέσει καταπληκτικά.
Μπορούμε να βάλουμε λίγη μαρμελάδα σε ένα κρύο πιατάκι να την αφήσουμε για 5 λεπτά και να διαπιστώσουμε εάν "έδεσε" όσο θέλουμε.
