Τί γίνεται όμως όταν για κάποιους λόγους δεν μπορείς να εκφράσεις το θυμό σου;;; Τί γίνεται όταν μπροστά σου υπάρχει ένας, επιεικώς απαράδεκτος εκπαιδευτικός, ο οποίος το μόνο που κάνει είναι να ...τρομοκρατεί τα παιδιά... ακόμα και λέγοντας ψέμματα;;; Εκπληκτικό ή ανατριχιαστικό;;; Και τα δύο, θαρρώ... πιο πολύ όμως το δεύτερο μια και αυτός ο εκπαιδευτικός μπαίνει σε τάξη!!! Μια τάξη γεμάτη ...ήρωες που αντέχουν ένα άτομο γεμάτο νευρικότητα (και λίγα λέω), αντιπαθέστατο, που φωνάζει συνέχεια ..."άγρια", όπως η ίδια καυχιέται (ναι, είναι γυναίκα!!!!???) κι έχει μέχρι τώρα βγάλει "εκτός" τάξης με διάφορες ψυχοσωματικές αντιδράσεις που μόνον στο νηπιαγωγείο δικαιολογούνται τα 6 από τα 19 παιδιά!!!!! Παιδικά ματάκια που την κοιτάζουν γεμάτα φόβο και τρόμο... και είμαστε στο 2014, σε εποχές που για παιδιά και γονείς είναι κάτι περισσότερο από δύσκολες καθημερινά!!! Μια ακόμα ιστορία τρέλλας σε ελληνικό δημοτικό!!! Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι λυπάμαι αλλά και θαυμάζω αυτά τα οκτάχρονα παιδάκια που αντί να αγαπήσουν το σχολείο και να απολαύσουν το ταξίδι της μάθησης, φοβούνται την κάθε μέρα και την κάθε ώρα που μπαίνουν στην τάξη κι όμως είναι εκεί και προσπαθούν με τη στάση τους να ευχαριστήσουν ένα άτομο που είναι πασιφανές ότι είναι προβληματικό (γιατί κανείς δεν το εξέτασε ψυχολογικά πριν μπει στην τάξη) και που τους ανταποδίδει την προσπάθεια μιλώντας τους απότομα, φωνάζοντας διαρκώς (ή μάλλον ουρλιάζοντας!!), μοιράζοντας τιμωρίες θαρρείς και ζει σε κάποιον προηγούμενο αιώνα και εξευτελίζοντάς τα!!! :( Τί να πω;;; Ό,τι και να πω ...είναι λίγο μπροστά στην πραγματικότητα και τα συμβάντα!!! Κρίμα, που τέτοια άτομα έρχονται σε επαφή με παιδιά γιατί το μόνο που δεν μπορούν να κάνουν είναι να διαπαιδαγωγήσουν σωστά τους αυριανούς πολίτες αυτής της χώρας!!!
Τώρα θα αναρωτιέστε... τί σχέση έχει η ιστορία με τη σημερινή συνταγή; Θα σας απαντήσω αμέσως!! Καμία!!! Είναι όμως η εξήγηση για τα λιγότερα φαγάκια που ετοίμασα αυτή την εβδομάδα αλλά και για τις χάλια φωτογραφίες μια και σήμερα θα σας δείξω μια νοστιμιά πλην όμως κακοφωτογραφημένη (υπόσχομαι πάντως με την πρώτη ευκαιρία να ανανεώσω τις φωτογραφίες!).
Σήμερα, λοιπόν, θα σας φιλέψω μπριζολίτσες νόστιμες, ψημένες μέσα σε μια μαρινάδα άνευ προηγουμένου... αρωματική, νόστιμη και πικάντικη όσο δεν πάει άλλο! Εύκολο πιάτο, που θα αγαπήσουν όχι μόνον οι μεγάλοι αλλά και τα πιο δύσκολα παιδάκια (μια και σ' αυτά είναι αφιερωμένη η σημερινή εισαγωγή) ειδικά αν συνδυαστούν με τηγανιτές ή βραστές πατατούλες ή ακόμα και με ρύζι!!!
Πάμε να δούμε τη συνταγή;;; Είναι ό,τι πρέπει για το τραπέζι της Κυριακής!!
6 σπαλομπριζόλες χοιρινές
2 κουτάκια (330 ml) μπύρα ξανθιά
1 κ.σ. μαύρη ζάχαρη (με μελάσα)
1 κ.σ. μέλι
1 κ.σ. ξίδι βαλσαμικό
2 κ.σ. μουστάρδα
100 ml ελαιόλαδο
1/3 κ.γλ. μπαχάρι
1/2 κ.γλ. θυμάρι
1/2 κ.γλ. ρίγανη
3 σκελίδες σκόρδο
Αλάτι και πιπέρι
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 βαθμούς Κελσίου.
Πλένουμε τις μπριζόλες και τις βάζουμε στη γάστρα.
Κόβουμε στη μέση τις σκελίδες του σκόρδου και τις ρίχνουμε ανάμεσα στις μπριζόλες.
Περιχύνουμε με τη μία μπύρα.
Βάζουμε την άλλη μπύρα σε ένα μπολ και ρίχνουμε μέσα τη μαύρη ζάχαρη, το μέλι, το ξίδι, τη μουστάρδα, το ελαιόλαδο, το μπαχάρι, το θυμάρι, τη ρίγανη, αλάτι και πιπέρι.
Ανακατεύουμε το μείγμα αυτό και περιχύνουμε τις μπριζόλες.
Αφήνουμε τη γάστρα στο ψυγείο για 2 ώρες.
Μετά, καλύπτουμε τη γάστρα με αντικολλητικό χαρτί και από πάνω με αλουμινόχαρτο.
Κλείνουμε το καπάκι και βάζουμε στο φούρνο.
Ψήνουμε για 40-45 λεπτά.
Χαμηλώνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου.
Βγάζουμε τη γάστρα από το φούρνο και αφαιρούμε το αλουμινόχαρτο και το αντικολλητικό χαρτί.
Κλείνουμε μόνον με το καπάκι και ψήνουμε για άλλα 15-20 λεπτά.
Εάν οι μπριζόλες είναι σχεδόν έτοιμες, αφαιρούμε το καπάκι της γάστρας και ψήνουμε για άλλα 10 λεπτά ώστε να κάνουν μια ελαφρά "κρούστα".
Σερβίρουμε με πατάτες βραστές ή τηγανιτές.
