...Γαλλία και Ινδία σ' έναν ξέφρενο χορό γεύσης!
Σας αρέσουν οι κρέπες; Γλυκιές ή αλμυρές ή και με τους δύο τρόπους;;; Οι κρέπες έχουν, πιστεύω, φανατικούς οπαδούς αλλιώς δεν θα ξεφύτρωναν κρεπερί εν μέσω κρίσης που μαζεύουν μικρούς και μεγάλους στην ουρά για μια κρέπα... αλμυρή ή γλυκιά.
Ένα από τα αγαπημένα εδέσματα της Γαλλικής κουζίνας, η κατ'εξοχήν βασίλισσα της γαλλικής Πρωταπριλιάς, η διάσημη crêpe suzette και πολλές πολλές άλλες στολίζουν τραπέζια φιλικά, οικογενειακά και επίσημα.
Η ιστορία της κρέπας ξεκινάει πολύ πίσω αφού θεωρείται απόγονος του άζυμου άρτου που αναφέρεται στη Βίβλο. Η κρέπα συνδέεται με ειδωλολατρικές γιορτές αλλά πέρασε και στις Χριστιανικές γιορτές σαν γιορτινό έδεσμα. Συνδέθηκε με δοξασίες για την γονιμότητα (οι Ρωμαίοι έτρωγαν κρέπες στην γιορτή Lupercales που ήταν στις αρχές Φεβρουαρίου και γινόταν προς τιμήν της θεάς της γονιμότητας Lupercus) αλλά και την καλοτυχία.
Η ονομασία της είναι γαλλική και προέρχεται από τη λατινική λέξη "crispa", όσο για την ίδια την κρέπα πρωτοεμφανίστηκε στη Βρετάνη, επαρχία της ΒΔ Γαλλίας, τον 13ο αιώνα. Σήμερα στη Γαλλία είναι το κατ' εξοχήν γλυκό της Υπαπαντής (Chandeleur) και της Mardi Gras.
Τώρα θα μου πείτε...ποιά η σχέση της Γαλλίας με την Ινδία... η Γαλλία "βάζει" την κρέπα και η Ινδία τη πικάντικη γέμιση με "κάρυ"... με την ευρεία έννοια του όρου...χαχαχα
Η ονομασία της είναι γαλλική και προέρχεται από τη λατινική λέξη "crispa", όσο για την ίδια την κρέπα πρωτοεμφανίστηκε στη Βρετάνη, επαρχία της ΒΔ Γαλλίας, τον 13ο αιώνα. Σήμερα στη Γαλλία είναι το κατ' εξοχήν γλυκό της Υπαπαντής (Chandeleur) και της Mardi Gras.
Τώρα θα μου πείτε...ποιά η σχέση της Γαλλίας με την Ινδία... η Γαλλία "βάζει" την κρέπα και η Ινδία τη πικάντικη γέμιση με "κάρυ"... με την ευρεία έννοια του όρου...χαχαχα
H συνταγή για τις σημερινές κρέπες είναι μια από τις συνταγές που έγιναν ήδη 20 ετών μέσα στο βιβλίο των συνταγών μου. Από κείνες τις συνταγές που κάποτε διάβασα σε κάποιο περιοδικό ή βιβλίο και την κατέγραψα. Την έφτιαξα άπειρες φορές και σε διάφορες περιστάσεις. Ποτέ δεν βρέθηκε κάποιος να αντέξει να την σνομπάρει κι ακόμα περισσότερο αφού της "χαρίστηκε" και την γεύτηκε να την κατηγορήσει ή απλά, να της γυρίσει την πλάτη λέγοντας ότι δεν είναι νόστιμη.
Πικάντικη όσο χρειάζεται, ινδική όσο χρειάζεται, γευστική περισσότερο απ' όσο την φαντάζεσαι. Πρώτο πιάτο ή ορεκτικό για πολλούς και για άλλους τόσους... άνετα, ένα κυρίως γεύμα!
Δεν χρειάζεται διαφήμιση γιατί με το που το άρωμά της αγγίζει τα ρουθούνια σε "τραβάει από τη μύτη" κάμπτοντας κάθε αντίσταση!
Πάμε να ανακαλύψουμε τα μυστικά της.
ΥΛΙΚΑ για 18 κρέπες με 13 εκατοστά διάμετρο
Για τη ζύμη
250 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
450-500 ml γάλα
3 αυγά
3 κ.σ. ψιλοτριμμένη παρμεζάνα (ή κεφαλοτύρι ή πεκορίνο)
50 γρ. μαργαρίνη λιωμένη (ή βούτυρο)
1/2 κ.γλ. ζάχαρη
1/2 κ.γλ. αλάτι
Μαργαρίνη για το τηγάνισμα
Για τη γέμιση
2 κουτιά (500 γρ.) μανιτάρια ψιλοκομμένα
60 γρ. μαργαρίνη με άρωμα βουτύρου
Μπεσαμέλ
500 ml γάλα
5-6 κ.σ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
3-4 κ.γλ. κάρυ*
1-2 κ.γλ. κύμινο (προαιρετικά)
Αλάτι και πιπέρι λευκό
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Για τη ζύμη
Αναμιγνύουμε όλα τα υλικά και τα χτυπάμε μέχρι να έχουμε ένα ομογενοποιημένο μείγμα με το μίξερ χειρός.
Ύστερα, αφήνουμε το μείγμα να ξεκουραστεί για 30 λεπτά, στο ψυγείο.
Βάζοντας λίγη μαργαρίνη σε ένα αντικολλητικό τηγανάκι, ετοιμάζουμε τις κρέπες αλλά δεν τις τηγανίζουμε εντελώς γιατί μετά θα ψηθούν και στο φούρνο.
Τις τοποθετούμε σε ένα πιάτο, βάζοντας πάνω από κάθε κρέπα ένα μικρό τετράγωνο κομμάτι αντικολλητικού χαρτιού για να μην κολλήσουν μεταξύ τους.
Για τη γέμιση
Βάζουμε τη μαργαρίνη και τα μανιτάρια σε ένα αντικολλητικό, βαθύ τηγάνι και τα αφήνουμε να σοταριστούν γύρω στα 10-12 λεπτά σε μέτρια προς σιγανή φωτιά, ανακατεύοντάς τα συχνά για να μην καούν.
Προσοχή: καλύπτουμε το τηγάνι με την ειδική σχάρα γιατί τα μανιτάρια "αντιστέκονται" στο τηγάνισμα και προσπαθούν να "δραπετεύσουν, πηδώντας" έξω από το τηγάνι!!! :-))
Μόλις ετοιμαστούν αποσύρουμε το τηγάνι από την εστία και τα αφήνουμε να κρυώσουν.
Μπεσαμέλ
Βάζουμε το μισό γάλα σε μια κατσαρόλα με το αλάτι και το λευκό πιπέρι.
Στο υπόλοιπο γάλα διαλύουμε το αλεύρι (αν χρησιμοποιήσουμε και κόρν φλάουρ το διαλύουμε κι αυτό σε λίγο γάλα ή στο ίδιο γάλα).
Μόλις το γάλα που είναι στην κατσαρόλα ζεσταθεί, ρίχνουμε και το γάλα με το αλεύρι και αφήνουμε σε σιγανή φωτιά την μπεσαμέλ να πήξει.
Μόλις η κρέμα πήξει την αποσύρουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε το κάρυ και το κύμινο, καλύτερα σταδιακά για να ελέγχουμε και την τελική γεύση που θέλουμε.
Βάζουμε τη μπεσαμέλ στο αντικολλητικό τηγάνι με τα μανιτάρια και αφήνουμε τη γέμιση να κρυώσει εντελώς.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου.
Εν τω μεταξύ, αλείφουμε με μαργαρίνη ένα πυρίμαχο ταψί.
Μόλις το μείγμα της γέμισης κρυώσει, παίρνουμε μια κρέπα, βάζουμε επάνω γέμιση,την τυλίγουμε σε ρολό και την τοποθετούμε στο ταψί.
Όταν οι κρέπες γεμιστούν και τοποθετηθούν όλες στο ταψί, ρίχνουμε μερικά κομματάκια μαργαρίνη και τις πασπαλίζουμε με λίγη παρμεζάνα (ή όποιο άλλο τυρί χρησιμοποιήσαμε).
Τις βάζουμε στο φούρνο για 15 λεπτά και τις σερβίρουμε ζεστές ή χλιαρές.
TIPS
* Προσοχή, η ποσότητα του κάρυ που θα χρησιμοποιήσουμε εξαρτάται από το ίδιο το κάρυ (εάν πρόκειται για το απαλό κάρυ μπορούμε να βάλουμε περισσότερο ενώ εάν πρόκειται για το δυνατό κάρυ πρέπει να βάλουμε λιγότερο) αλλά και τις δικές μας γευστικές προτιμήσεις. Το πιο σίγουρο είναι να δοκιμάσουμε τη γέμιση για να αποφασίσουμε πόσο πικάντικη την θέλουμε.
Το ίδιο ισχύει και για το κύμινο.
* Μπορούμε να ετοιμάσουμε τις κρέπες από την προηγούμενη μέρα και να τις διατηρήσουμε στο ψυγείο, βάζοντας ανάμεσα στην κάθε μία ένα κομματάκι αντικολλητικό χαρτί (φαίνεται στην φωτό) και καλύπτοντάς τες με διαφανή μεμβράνη τροφίμων.
* Εάν δούμε ότι η μπεσαμέλ μας δεν γίνεται όσο σφιχτή θέλουμε μπορούμε να προσθέσουμε και 1-2 κ.γλ. κόρν φλάουρ για να "δέσει" πιο γρήγορα.
*Μπορούμε, για πιο γρήγορα (εάν και εφόσον έχουμε λίγο χρόνο στη διάθεσή μας) να χρησιμοποιήσουμε μια έτοιμη μπεσαμέλ για τη γέμιση.
