Καλή σας μέρα! Ακόμα μια φοβερή και τρομερή μπόρα είχαμε χθές! Άρχισε με μια εντυπωσιακή επιδρομή από γκρίζα σύννεφα που έτρεχαν στον ουρανό, συνεχίστηκε με ένα εντυπωσιακό χαλάζι και μετά με βροχή!! Είπαμε "εδώ Λονδίνο", "εδώ Λονδίνο"! χαχαχα
Και μια που μιλάμε για Λονδίνο, σκέφτηκα ...τί Λονδίνο τί Θεσσαλονίκη! Μπόρες εκεί... μπόρες εδώ! Πουτίγκα ρυζιού εκεί... ρυζόγαλο εδώ!! :) Ελάχιστες διαφορές με βασική ομοιότητα αυτή που ορίζει ο ορισμός του φαγητού ή γλυκού (στην προκειμένη περίπτωση) ως "comfort food". Ένα γλυκό μαμαδίστικο, των παιδικών, και όχι μόνον, χρόνων που και μόνο το όνομά του κάνει το νου να ανοίγει το σεντούκι των αναμνήσεων. Ελάχιστοι είναι αυτοί που δεν τρώνε το ρυζόγαλο, νομίζω τουλάχιστον! Οι περισσότεροι παραδινόμαστε σε κάθε εκδοχή του αμαχητί και χωρίς διαμαρτυρίες! Τί γίνεται, όμως, όταν αυτό το ρυζόγαλο μας χτυπάει την ...πόρτα κάπως ανανεωμένο; Το αποδεχόμαστε εύκολα ή όχι; Ακολουθούμε τη νέα διατροφική περιπέτεια ή προτιμάμε τις κλασσικές λύσεις; Αλλά ας γίνω πιο σαφής...
Διατροφικά, υπάρχουν τρεις μεγάλες κατηγορίες ανθρώπων. Οι πρώτοι, τρώνε συγκεκριμένα φαγητά και δεν δοκιμάζουν (ή τουλάχιστον το αποφεύγουν όσο μπορούν) εύκολα ή και καθόλου νέες γευστικές εκδοχές και γεύσεις. Οι δεύτεροι, γεύονται τα πάντα ή σχεδόν χωρίς να έχουν στεγανά και, συνήθως, εκφράζουν άποψη, απορρίπτουν ή αποδέχονται τη γεύση μετά τη δοκιμή. Οι τρίτοι, είναι αυτοί που δοκιμάζουν ΑΛΛΑ έχουν κάποιες εμμονές, θετικές ή αρνητικές, με κάποιες γεύσεις. Στην τρίτη, αυτή, κατηγορία ανήκω κι εγώ.
Από τη μια δοκιμάζω, έστω και με δυσκολία κάποιες γεύσεις όπως π.χ. αυτές των θαλασσινών. Από την άλλη κολλάω... κολλάω απίστευτα σε άλλες γεύσεις για μεγάλα διαστήματα. Κάπως σαν "βελόνα" σε παλιό πικάπ που κάνει τον τραγουδιστή να επαναλαμβάνει ξανά και ξανά την ίδια λέξη! Θέλει ...σκούντημα για να προχωρήσει παρακάτω! Κι αυτό το "κολληματάκι" έρχεται και φεύγει όποτε και όπως θέλει και ενίοτε (γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε) σπάει τα νεύρα των άλλων που "σκοντάφτουν" σε ένα υλικό και το βρίσκουν μπροστά τους σε φαγητά, σαλάτες, γλυκά ακόμη και ποτά!! :) Επικίνδυνες μέρες για τη γράφουσα... δυσαρέσκεια ...μυρίζει ο αέρας!! χαχαχα
Αυτό συμβαίνει εδώ και μερικές εβδομάδες... κόλλησα στο γιαούρτι! Μη δω ζέστες... τρέχω στο μάρκετ για γιαούρτια πάσης φύσεως, υφής και γεύσης....καταπώς λέει και κάποια, "ελαφρώς" δυσαρεστημένη ψυχή, του τριωρόφου...χωρίς καν να μπει στη διαδικασία να δοκιμάσει (αυτά που λέγαμε λίγο πριν για τις διατροφικές κατηγορίες). Κι αυτά τα γιαούρτια τρυπώνουν παντού! Μετά, λοιπόν, από το φαγητό ένα στραγγιστό γιαούρτι τρύπωσε, για δεύτερη φορά (την πρώτη φορά θα την διαβάσετε ΕΔΩ) σε ένα κάτασπρο ρυζόγαλο! Αλλά δεν τρύπωσε μόνον το γιαούρτι... μαζί του ήταν και λίγο αρωματικό κακουλέ! Και πώς να μαλλώσεις ένα γιαούρτι και λίγο κακουλέ όταν τρυπώνουν σ' ένα λαχταριστό ρυζόγαλο και του χαρίζουν απίστευτο άρωμα και δροσιά; Δεν μπορείς!! Αδύνατον!! Έτσι το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να βρεις κάτι να το συνδυάσεις! Αυτό το κάτι πήρε μορφή με μερικά δαμάσκηνα-βανίλιες που καραμελώθηκαν και πρόσθεσαν τη δική τους χρωματική και γευστική πινελιά.
Ένα επιδόρπιο ελαφρύ, μαμαδίστικο, δροσερό από το ψυγείο και εύκολο να γίνει μια και με την προσθήκη του κούσταρ (μπορεί να μπει, επίσης, κορν φλάουρ ή άνθος αραβοσίτου) ο χρόνος βρασμού μειώνεται αρκετά.
80 γρ. ρύζι γλασέ ή αρμπόριο
250 γρ. νερό
1 πρέζα αλάτι
900 ml γάλα με λίγα λιπαρά
150 γρ. γιαούρτι στραγγιστό, με λίγα λιπαρά
120 γρ. ζάχαρη
2 κ.σ. κούσταρ πάουντερ
1/3 κ.γλ. κακουλέ σκόνη
Για τα καραμελωμένα δαμάσκηνα
5-6 δαμάσκηνα βανίλιες σε φέτες
4-5 κ.σ. καστανή ζάχαρη
10 γρ. βούτυρο ή μαργαρίνη
1 πρέζα κανέλα
Πλένουμε το ρύζι και το βάζουμε σε μια κατσαρόλα με το νερό και το αλάτι.
Το αφήνουμε να σιγοβράσει για 8-10 λεπτά.
Προσθέτουμε τα 750 ml γάλα, τη ζάχαρη και το κακουλέ και αφήνουμε το μείγμα να σιγοβράσει για άλλα 10-15 λεπτά, ανακατεύοντας συχνά.
Στο υπόλοιπο γάλα, ρίχνουμε το κούσταρ και ανακατεύουμε καλά μέχρι να έχουμε ένα ομοιογενές μείγμα δηλαδή να διαλυθεί εντελώς το κούσταρ.
Προσθέτουμε στο ρυζόγαλο που βράζει το μείγμα του γάλακτος με το κούσταρ.
Ανακατεύουμε και σιγοβράζουμε μέχρι να πήξει.
Λίγο πριν αποσύρουμε το ρυζόγαλο από τη φωτιά, προσθέτουμε το γιαούρτι, ανακατεύουμε κι αφήνουμε να πάρει μιαν ακόμη βράση.
Το μοιράζουμε σε μπολάκια και αφού κρυώσει για 10 λεπτά, το βάζουμε στο ψυγείο για να κρυώσει πριν το σερβίρουμε με τα καραμελωμένα δαμάσκηνα.
Ετοιμάζουμε τα καραμελωμένα δαμάσκηνα
Χωρίς να ξεφλουδίσουμε τα δαμάσκηνα και αφού τα έχουμε πλύνει καλά, τα κόβουμε σε φέτες και τα βάζουμε σε αντικολλητικό τηγανάκι.
Τα πασπαλίζουμε με την καστανή ζάχαρη και τα αφήνουμε να καραμελώσουν σε σιγανή φωτιά.
Μόλις αρχίσουν να καραμελώνουν προσθέτουμε το βούτυρο και την κανέλα.
Αφήνουμε να καραμελώσουν και μετά να κρυώσουν εντελώς.
Σερβίρουμε μερικές φέτες επάνω σε κάθε ρυζόγαλο.
Εάν θέλουμε πασπαλίζουμε και με λίγη ακόμα κανέλα.
