Στους ρυθμούς του Μουντιάλ η σημερινή ανάρτηση, αν και όχι μόνον γιατί, ναι μεν το Μουντιάλ έχει ήδη πολλές μέρες που ξεκίνησε κι εγώ ως άσχετη δεν το παρακολουθώ, αλλά μια πίτσα σπιτική είναι πάντα καλοδεχούμενη έως απαραίτητη! Μπροστά στην τηλεόραση για τους ποδοσφαιρόφιλους ή τους ταινιόφιλους, στη βεράντα με φίλους τα ζεστά καλοκαιρινά βράδια και μια μπυρίτσα κρύα από δίπλα, στο πικ νικ του Σαββατοκύριακου αλλά και στην ...κατάψυξη για κυρίως γεύμα σε δύσκολες μέρες όπου η έλλειψη χρόνου και η ζέστη χτυπούν ...κόκκινο!
Μια καλή πίτσα ξεκινάει από μια καλή ζύμη, έτσι δεν είναι; Είμαι σίγουρη πώς το πιστεύετε κι εσείς όσο κι εγώ! Ένα ζυμάρι είναι πάντα μια μικρή περιπέτεια, όσο ίδια κι αν είναι η συνταγή! Το αλεύρι, ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν εκείνη εκείνη τη στιγμή που ζυμώνεται μπορεί να πάρει περισσότερο ή λιγότερο νερό. Η ζύμη να πλάθεται ευκολότερα ή δυσκολότερα, η μαγιά να φουσκώσει περισσότερο ή λιγότερο ανάλογα με τη ζέστη που θα βρει στη γωνιά που θα κουρνιάσει.
Για μένα, οι φορές που φτιάχνω ένα ζυμάρι, ψωμί, φύλλο για πίτα, βάση για πίτσα ή τάρτα, κουλουράκια είναι χαλαρωτικές αλλά και γεμάτες ένταση, προσμονή και ανυπομονησία για το ψημένο αποτέλεσμα. Τα πειράματα ...πάντα τόσο κοντά μου! Οι μικροαλλαγές που επικαλείται η φαντασία της στιγμής πάντα ευπρόσδεκτες γιατί ο δρόμος για το τελικό αποτέλεσμα ...άγνωστος και προκλητικά όμορφος. Πώς να του αντισταθείς; Ένα φουσκωτό, καλοψημένο και τραγανό απ' έξω καρβέλι με μαλακή, μοσχομυριστή, κι αφράτη ψίχα, μια βουτυρένια ζύμη τάρτας, μια μπισκοτένια βάση για πάσταφλώρα και μια λεπτή ή όχι ζύμη για πίτσα είναι μια επιτυχία που σε ικανοποιεί γιατί σε βοηθάει να ικανοποιήσεις και τους αγαπημένους σου που γεύονται μια νοστιμιά φτιαγμένη με μπόλικη αγάπη!
Φαντάζομαι πώς ήδη καταλάβατε πού το ...πάω! Σήμερα, θα μάθουμε να φτιάχνουμε μια ιδιαίτερα λεπτή και κρατσανιστή ζύμη για πίτσα! Μια ζύμη που την έφτιαξα για πρώτη φορά και ενθουσιάστηκα όπως είμαι σίγουρη ότι θα ενθουσιαστείτε κι εσείς αν την φτιάξετε! Μαθημένη μέχρι τώρα οι σπιτικές πίτσες μου να έχουν λίγο πιο παχουλή ζύμη (λατρεύω το ψωμί !!!) δεν είχα "σκαρώσει" ποτέ μια λεπτή και τραγανή ζύμη. Εεεε, λοιπόν, είχα άδικο!!! Είναι υπέροχο το αποτέλεσμα! Ψήνεται γρήγορα, έχει λιγότερες θερμίδες (όχι η ιδιαίτερη πίτσα που θα σας δείξω αύριο αλλά η ζύμη από μόνη της) και από την πρώτη δαγκωνιά απολαμβάνεις μια λεπτεπίλεπτη νοστιμιά! Η αρχική συνταγή της ζύμης ανήκει στον σεφ Λ.Λαζάρου αν κι εγώ της άλλαξα ...τα φώτα. Λίγο από δω, λίγο από κει η συνταγή μετατράπηκε σε αυτοσχεδιασμό!! :)) Πίτσα με αλεύρι για τσουρέκι ...έχετε ξανακούσει;;; Είμαι σίγουρη πώς όχι... θα την βρείτε όμως εδώ! Γιατί; Θα σας εξηγήσω... ήθελα να δω τί και πώς!! Μια χαρά έγινε!! Συμπέρασμα, θέλετε να φτιάξετε ζύμη για πίτσα και δεν έχετε το ειδικό αλεύρι ή το αλεύρι για όλες τις χρήσεις; Δοκιμάστε να τη φτιάξετε με ό,τι αλεύρι έχετε για να δείτε το αποτέλεσμα! Αξίζει η δοκιμή γιατί έτσι έρχεται και η πείρα και η γνώση!! :)
200 γρ. αλεύρι δυνατό (χρησιμοποίησα αλεύρι για τσουρέκι!!)
50 γρ. καλαμποκάλευρο
2 κ.σ. πεκορίνο ψιλοτριμμένο (κεφαλοτύρι ή γραβιέρα)
1/2 φακελάκι μαγιά ξηρή (4.5 γρ.)
1 κ.σ. ελαιόλαδο
1 κ.γλ. κοφτή ζάχαρη
1 κ.γλ. κοφτή αλάτι
160-180 ml χλιαρό νερό
Ρίχνουμε το αλάτι μέσα στο χλιαρό νερό και το διαλύουμε καλά.
Σε ένα μπολ, βάζουμε τα 2 άλευρα, το πεκορίνο, το ελαιόλαδο, τη ζάχαρη, τη μαγιά και το μισό νερό.
Ανακατεύουμε και αρχίζουμε να ζυμώνουμε.
Σταδιακά προσθέτουμε και το υπόλοιπο νερό, συνεχίζοντας το ζύμωμα για 10 λεπτά.
Ύστερα, ρίχνουμε λίγο αλεύρι στο μπολ και τοποθετούμε τη ζύμη.
Πασπαλίζουμε κι αυτή με λίγο αλεύρι και αφού καλύψουμε το μπολ με διαφανή μεμβράνη, αφήνουμε τη ζύμη να ξεκουραστεί σε θερμοκρασία περιβάλλοντος για 10 λεπτά.
Η ζύμη έχει αρχίσει να φουσκώνει.
Κόβουμε στη μέση τη ζύμη, σχηματίζοντας 2 μπαλάκια από 220 γρ. το κάθε ένα (ή αν θέλουμε μικρότερες βάσεις σε περισσότερα ισοβαρή κομμάτια) και αλευρώνουμε 2 μπολ (όσα και τα μπαλάκια της ζύμης).
Τοποθετούμε μέσα τα μπαλάκια της ζύμης και τα πασπαλίζουμε με λίγο αλεύρι.
Καλύπτουμε τα μπολ με διαφανή μεμβράνη και τα βάζουμε σε ζεστό μέρος ή στο φούρνο της κουζίνας στους 35 βαθμούς Κελσίου (προσοχή όχι περισσότερο γιατί θα χαλάσει η μαγιά).
Τα αφήνουμε για 40-50 λεπτά ή μέχρι να διπλασιαστούν σε όγκο.
Τυλίγουμε τη βάση με αντικολλητικό χαρτί, την βάζουμε σε μια μεγάλη σακούλα τροφίμων και ύστερα στην κατάψυξη μέχρι να την χρησιμοποιήσουμε.
Στην κατάψυξη διατηρείται για 20-25 μέρες.
Ανοίγουμε το άλλο μπαλάκι ζύμης φτιάχνουμε τις πίτσες που θέλουμε ή βάζουμε τη βάση στο φούρνο στους 160 βαθμούς Κελσίου και την προψήνουμε 10 λεπτά.
Ύστερα, βάζουμε τη βάση στο ψυγείο εάν πρόκειται να την χρησιμοποιήσουμε τις επόμενες δύο μέρες διαφορετικά την βάζουμε στην κατάψυξη.
Για να την αποψύξουμε, την βάζουμε από το προηγούμενο βράδυ στη συντήρηση και μετά την αφήνουμε εκτός ψυγείου για 1-2 ώρες.
Στρώνουμε τα υλικά μας και την βάζουμε στο φούρνο να ψηθεί.
Καλή σας μέρα και αύριο σας περιμένει η πίτσα που κάνει το...ντεμπούτο της σ' αυτή την φωτογραφία!!! :)
