Κερασόπιτα... κλασσική Αμερικανική, κλειστή γύρω γύρω με μπισκοτένια ζύμη κι ένα λουλουδάκι από τρυπούλες στην κορυφή της που μόλις... ανοίξει σε ένα σημείο... "σκάζει" μύτη η βαθυκόκκινη κερασογέμιση, ελαφρά δεμένη με το κορν φλάουρ τόσο ώστε να μην χύνεται σαν ποτάμι και αδειάζει το muffin-κερασοπιτάκι.
Κάποιο καλοκαιρινό απόγευμα χρόνια πριν, σ' ένα πανέμορφο πέτρινο σπίτι, από κείνα που σε κάνουν να νομίζεις ότι ζεις σε μιαν άλλη εποχή, τέσσερα φλιτζάνια γεμάτα γαλλικό καφέ επάνω στο σιδερένιο τραπέζι του κήπου και λίγο πιο κει μια λουλουδάτη πιατέλα γεμάτη μικρά κερασοπιτάκια καθισμένα με περηφάνεια στις χάρτινες θηκούλες τους. Η κληματαριά χαρίζει όλη τη σκιά και τη δροσιά της, τα πουλιά γεμίζουν τον αέρα με τιτιβίσματα από το διπλανό δέντρο κι εμείς, τέσσερις φίλες από τα μαθητικά χρόνια, απολαμβάνουμε ξενοιασιά, γέλια και κουβεντούλα με το φλιτζάνι στο χέρι. Κάθε γουλιά κι ένα αστείο! Κι ύστερα, όταν τα χέρια απλώνονται στη λουλουδάτη πιατέλα που ξαφνικά... μοιάζει να "δέχεται" επίθεση, μακρόσυρτα "μμμμμμμ" γεμίζουν τον αέρα! Σε κάθε μπουκιά η απόλαυση γίνεται όλο και πιο έντονη, όλο και πιο φανερή! Η απόλυτη παρέα για τον καφέ! Μικρά, καστανόξανθα κερασοπιτάκια με αφρατοτραγανή μπισκοτοζύμη και φούξια καρδιά! Με κάθε δαγκωνιά τα κεράσια εισβάλουν ορμητικά στο στόμα και ο ουρανίσκος να ανυπομονεί να δεχθεί τη γλύκα και την υπέρτατη νοστιμιά τους!
Δυό ώρες μετά, μ΄ένα πολύτιμο μικρό χαρτάκι στο χέρι άρχιζα να ...σημειώνω τα υλικά πριν καταλήξω στο κοντινό μάρκετ με το καλάθι στο χέρι!
Οι κερασόπιτες αυτές είναι οι αγαπημένες μου και με συντροφεύουν πολλά χρόνια τώρα! Κατά καιρούς κάνουν την εμφάνισή τους σε πιατέλες γνωστών και φίλων που ζήτησαν κι αυτοί το αντίστοιχο μικρό χαρτάκι...
Αυτή τη φορά εμφανίστηκαν στην κουζίνα της αδερφής μου για να συντροφεύουν και να χορταίνουν τις μικρές μας κυρίες τις ώρες της δημιουργικής απασχόλησης! Μοναδική νοστιμιά και εγγυημένη επιτυχία! Επιτρέψτε τους να σας κάνουν παρέα!!! Γι αυτό σας δίνω ένα από κείνα τα μικρά, πολύτιμα χαρτάκια! -:)
Αυτή τη φορά εμφανίστηκαν στην κουζίνα της αδερφής μου για να συντροφεύουν και να χορταίνουν τις μικρές μας κυρίες τις ώρες της δημιουργικής απασχόλησης! Μοναδική νοστιμιά και εγγυημένη επιτυχία! Επιτρέψτε τους να σας κάνουν παρέα!!! Γι αυτό σας δίνω ένα από κείνα τα μικρά, πολύτιμα χαρτάκια! -:)
Για τη ζύμη
200 γρ. βιτάμ λιωμένο, σε θερμοκρασία δωματίου
80γρ. ζάχαρη καστανή ή άσπρη (ανάλογα με τη γλύκα της μαρμελάδας που θα χρησιμοποιήσουμε)
120 γρ. χυμό πορτοκαλιού
1 κ.σ. ξύσμα πορτοκαλιού
1 βανίλια
1 πρέζα αλάτι
1 πρέζα αλάτι
2 κ.σ. κονιάκ
530-550 γρ. φαρίνα που φουσκώνει μόνη της
Για τη γέμιση
5 κούπες κεράσια (χωρίς κουκούτσι)1/4 κούπας κούσταρ πάουντερ (κόρν φλάουρ ή άνθος αραβοσίτου)
1 κούπα ζάχαρη
2 κ.σ. κονιάκ (προαιρετικό)
Ετοιμάζουμε τη γέμιση
Βάζουμε σε μια κατσαρόλα τα κεράσια (χωρίς κουκούτσια), το κονιάκ και τη ζάχαρη και τα αφήνουμε για 2 ώρες ώστε να βγάλουν τα υγρά τους.
Ύστερα, βάζουμε την κατσαρόλα σε σιγανή φωτιά.
Ύστερα, βάζουμε την κατσαρόλα σε σιγανή φωτιά.
Σε 1/4 κούπας νερό λιώνουμε το κούσταρ και το ρίχνουμε στα κεράσια.
Αφήνουμε να πάρουν 1-2 βράσεις μέχρι να δέσει λίγο η σάλτσα των κερασιών και αποσύρουμε την κατσαρόλα από την εστία.
Ετοιμάζουμε τη ζύμη
Βάζουμε σε ένα μεγάλο μπολ τα 500 γρ. φαρίνα, τη ζάχαρη, το λιωμένο βούτυρο, το ξύσμα και το χυμό του πορτοκαλιού, το κονιάκ, το αλάτι, το κονιάκ και τη βανίλια.
Ζυμώνουμε τη ζύμη και σιγά σιγά προσθέτουμε και το υπόλοιπο αλεύρι μέχρι να έχουμε μια ζύμη που δεν κολλάει στα χέρια.
Αφήνουμε τη ζύμη να ξεκουραστεί για 10-15 λεπτά.
Παίρνουμε μια ποσότητα ζύμης και την τοποθετούμε σε μια χάρτινη θηκούλα για μαφινάκια κι αυτή με τη σειρά της μέσα στις θέσεις της φόρμας.
Βάζουμε μια κουταλιά από την κερασογέμιση και καλύπτουμε με ένα "καπάκι" ζύμης στο οποίο έχουμε ανοίξει 4-5 τρυπούλες με ένα καλαμάκι για να φεύγουν οι ατμοί και να μην ανοίξει το μαφινάκι.
Ψήνουμε για 45-55 λεπτά ή μέχρι να αποκτήσουν ένα όμορφο, ανοιχτό καστανό χρώμα.
Βγάζουμε από το φούρνο, αφήνουμε να κρυώσουν και, αν θέλουμε, πασπαλίζουμε με άχνη.
