Διπλά γενέθλια στον κήπο μας...
Χρόνια πολλά γλυκιά Βασιλική-Ειρήνη!
Χρόνια πολλά Άννα!
Πριν λίγες ημέρες γιορτάσαμε στον κήπο του σπιτιού μας διπλά γενέθλια! Διπλή χαρά, διπλά εδέσματα, διπλές τούρτες... συγγενείς και φίλοι εκεί για να ευχηθούν στην μικρή μας Βασιλική-Ειρήνη τα καλύτερα για τη ζωή της μιας και είχε τα δεύτερα γενέθλιά της. Είναι απίστευτο, ακόμα κι αν το ζεις κάθε μέρα το πόσο γρήγορα μεγαλώνουν τα παιδιά. Τώρα πλέον και οι δύο μου λατρεμένες ανιψιές είναι κοριτσάκια. Η μεγάλη, κοκέτα, έξυπνη και όλο νάζια και η μικρή, που μέχρι τώρα πολλές φορές την αποκαλούσαμε χαϊδευτικά "σπόρι" να κλείνει τα δύο και όχι μόνον να μιλάει αλλά να μιμείται συνεχώς και τη μεγάλη της αδερφή, να τρέχει από πίσω της σαν "ουρίτσα", να επαναλαμβάνει ό,τι λέει και να ζητάει τσουλήθρα και ό,τι άλλο σκεφτεί. Πράγματι, μου φαίνεται απίστευτα συγκινητικό αλλά και θαύμα! Εντάξει... είμαι χαζοθεία, το έχω παραδεχθεί αρκετές φορές ...σε σημείο που όταν η αδερφή μου κάποιες φορές τους βρίσκει ελαττώματα... εγώ να μην το παραδέχομαι κι ας ξέρω ότι μπορεί να έχει δίκιο!
Βέβαια, δεν μπορώ να μην πω ότι όταν χρειάζεται δεν είμαι αυστηρή γιατί πρέπει να γίνουν σωστοί άνθρωποι, με αρχές και αξίες ...αλλά όταν τις βλέπεις να κάνουν διαολιές ασήμαντες αν όχι αστείες... πώς να τις μαλώσεις χωρίς να γελάσεις, ειδικά όταν υπερασπίζονται η μία την άλλη, η μεν μεγάλη σαν σωστή δικηγόρος με επιχειρήματα (έστω και φανταστικά μερικές φορές) ή δε μικρή προσπαθώντας να μας μαλώσει κουνώντας τον δείκτη της και λέγοντάς μας "αυστηρές, γλυκές, παιδικές ασυναρτησίες. Χαχαχα).
Μαζί όμως με τα γενέθλια της Βασιλικής μας γιορτάσαμε και τα γενέθλια της πρώτης τους εξαδέλφης, της γλυκιάς Άννας, που είναι 6 μήνες μεγαλύτερη από την Ιωάννα μας και που κάνουν πάρα πολύ καλή παρέα.
Για την Βασιλική μας έφτιαξα μια τούρτα σοκολάτας με το Club House του Mickey mouse και της παρέας του που είναι η αδυναμία της και θα σας δώσω την συνταγή σε επόμενη ανάρτηση.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και στις δύο... να τα εκατοστήσουν, να είναι γερές και τυχερές πάντα στη ζωή τους και οι γονείς τους κι εμείς να τις χαιρόμαστε!
Εξ άλλου, νομίζω ότι μια από τις μεγαλύτερες χαρές στην ζωή κάθε ανθρώπου είναι αυτές οι στιγμές, που όλα είναι τόσο απλά και οικογενειακά αλλά και τόσο μεστά σε συναισθήματα ευτυχίας που... τα όποια καθημερινά προβλήματα "μένουν πίσω" έστω και για λίγο... μα αυτό αρκεί για να γεμίσουμε θετική ενέργεια και να συνεχίσουμε "τον αγώνα" της ζωής.
