Καλή σας μέρα και καλή εβδομάδα!! Νάμαι και πάλι στη βάση μου!
Ήταν ένας προορισμός που ονειρευόμουν πολλά χρόνια! Ένα ταξίδι σε έναν κόσμο τόσο διαφορετικό! Τελικά εφέτος τον Αύγουστο, οι προετοιμασίες τόσων μηνών έγιναν πραγματικότητα παρά τις δυσκολίες. Ένα ταξίδι μεγάλο, μακρινό, τόσο ευχάριστο όσο και κουραστικό, μια εμπειρία ζωής που... πολύ πιθανό να εξελιχθεί σε κάτι περισσότερο στο μέλλον και που συνοδεύτηκε από μια πολύ ευχάριστη γνωριμία με μια αγαπημένη foodblogger με την οποία μιλούσαμε εδώ και καιρό (αλλά αυτό σας το αφήνω για το τέλος αυτού του ταξιδιού).
Η επαρχία του Κεμπέκ και ειδικότερα το Μόντρεαλ και η πόλη του Κεμπέκ ήταν ο πολυπόθητος προορισμός μας με μια μίνι επίσκεψη στη Νέα Υόρκη για να δουν οι μικρές μας τις πρώτες ξαδερφούλες τους που μένουν μόνιμα εκεί.
Έτσι σήμερα θα ξεκινήσουμε με μια πρώτη βόλτα στο Μόντρεαλ μια πόλη που για να φτάσεις εκεί χρειάζεσαι 10-11 ώρες πτήση αν ταξιδέψεις απ' ευθείας από Αθήνα ή σχεδόν μια μέρα αν έχεις ενδιάμεσο σταθμό σε κάποια πόλη της Ευρώπης. Εμείς πετάξαμε από Θεσσαλονίκη και σε 2.30 ώρες βρεθήκαμε στο Μόναχο (θα σας μιλήσω άλλη μέρα γι αυτό), είχαμε 6 ώρες αναμονή και μετά άλλες 8.30 ώρες για Μόντρεαλ. Η ταλαιπωρία αρκετή, ειδικά αν έχεις μαζί σου και δυο μικρά παιδιά που ταξιδεύουν για πρώτη φορά με αεροπλάνο αλλά και τόσες πολλές ώρες. Μετά την προσγείωση το πρώτο που νιώθεις είναι ανακούφιση και επιθυμία να φτάσεις στο ..."σπίτι σου".
Προσπαθώντας η έννοια του "σπιτιού σου" να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στην πραγματικότητα και, φυσικά, θέλοντας να μειώσεις λίγο τα έξοδα αλλά και την πιθανότητα οι νεαρές, δύσκολες δεσποινίδες που έχουν συνηθίσει στο σπιτικό φαγητό να τρώνε "κανονικά" πριν φύγουμε από δω, ενοικιάσαμε ένα σπίτι μέσω της πλατφόρμας Airbnb που το είχαμε δει τόσες πολλές φορές που, όλοι, το αισθανθήκαμε εντελώς οικείο. Ειλικρινά το προτείνω ανεπιφύλακτα. Το σπίτι ήταν ακριβώς όπως το είχαμε δει, η ιδιοκτήτρια καταπληκτική και πάντα πρόθυμη να μας λύσει απορίες και σαφώς για πέντε άτομα πιο φθηνό από το ξενοδοχείο.
Το πρώτο που αισθάνεσαι φτάνοντας στο Μόντρεαλ είναι δέος για την ομορφιά του... ακόμα και την νύχτα με τα πάρα πολλά φώτα, τους φαρδείς δρόμους που πλαισιώνονται από δέντρα, πολλά δέντρα, την κυκλοφοριακή τάξη που επικρατεί σ' αυτούς αλλά και την ευγένεια, το χαμόγελο και την ηρεμία των Καναδών. Πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν, να βοηθήσουν, να χαμογελάσουν. Μια πόλη πνιγμένη στο πράσινο και τα πολύχρωμα λουλούδια αλλά μια πόλη που κινείται σε ήρεμους, χαλαρούς κι ευτυχισμένους ρυθμούς κάτι που το νιώθεις από την πρώτη κιόλας στιγμή.
Τα σπίτια ονειρεμένα όμορφα αν και ξύλινα τα περισσότερα και με σχετικά κακή ηχομόνωση, με μικρά κηπάκια μπροστά τους που στην συντριπτική πλειονότητά τους είναι πολύ περιποιημένα, γεμάτα γκαζόν (βοηθά και ο καιρός φυσικά) και πολύχρωμα λουλούδια και στην πλειοψηφία τους χωρίς φράχτη. Μικρά σπίτια ενωμένα το ένα δίπλα στο άλλο που, τουλάχιστον στα μάτια μου, φάνταζαν βγαλμένα από κάποιο παραμύθι άλλης εποχής. Τα στόρια και τα παντζούρια απουσιάζουν σχεδόν απ' όλα μια και η εγκληματικότητα στη σύγχρονη αυτή μεγαλούπολη είναι ελάχιστη.
Αλλά και ψηλές, πολυόροφες πολυκατοικίες στα περίχωρα που, όμως περιβάλλονται η κάθε μία από το δικό της πράσινο χώρο και ανθισμένα παρτέρια. Η πόλη αυτή με τους 4-5 μήνες χιόνι μοιάζει να ξέρει να απολαμβάνει με όλες τις αισθήσεις της τη φύση όταν είναι άνοιξη και καλοκαίρι.
Πόλη των αντιθέσεων θα χαρακτήριζα το Μόντρεαλ, όπου η ρομαντική και αλλοτινή πλευρά της πόλης έρχεται σε αντίθεση με τα σύγχρονα εμπορικά κέντρα, τα υπέρμοντέρνα, γυάλινα κτίρια τόσο αστραφτερά στον ήλιο που σου προκαλούν ίλιγγο αλλά και τόσο τεράστια εξωτερικά και εσωτερικά με χίλια δυο καλούδια. Δεν υπάρχει περίπτωση να ψάξεις κάτι και να μην το βρεις! Οι Galeries d'Anjou είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός πολυτελούς mall με επιβλητικό μέγεθος, πληθώρα καταστημάτων, εστιατορίων, καφέ, ζαχαροπλαστείων όπου πηγαινοέρχεται πλήθος κόσμου.
Προχωρώντας με λεωφορείο ή το μετρό στο κέντρο της πόλης, η υπέργεια πόλη τραβάει με άκρατη αυτοπεποίθηση το ενδιαφέρον και το θαυμασμό. Τα παλιά, γαλλικού στύλ κτίρια, οι γοτθικού ρυθμού ναοί που κι αυτοί σε μεταφέρουν στη Γαλλία εναλλάσσονται με τα σύγχρονα και γεμάτα γραφεία κτίρια που σε προσγειώνουν στην πραγματικότητα μιας αμερικανικής μεγαλούπολης όπου συνυπάρχουν αρμονικά και ειρηνικά σχεδόν όλες οι φυλές του κόσμου. Μια πόλη έκπληξη που μέσα στην ταραγμένη ζωή πολλών σημείων του πλανήτη ανοίγεται μπροστά σου και σου προσφέρει ηρεμία, χαλάρωση και ομορφιά φύσης και ψυχής! Το μάτι χορταίνει απ' όλα και τίποτα δεν δείχνει παράταιρο ή αφύσικο!
To ένα από τα τέσσερα πανεπιστήμια του Μόντρεαλ στο βάθος, το δημόσιο Πανεπιστήμιο του Κεμπέκ (UQAM) που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης...
Αλλά και το περίφημο McGill...
Καθώς και το ξενοδοχείο Holiday inn με τις παγόδες του και την ιδιαίτερη διακόσμησή του...
Και κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά... εκεί στο κέντρο της πόλης μερικές γωνιές για να απολαύσει κανείς και να αγοράσει λίγα φρούτα ή λίγα λουλούδια.
Οι κάτοικοι του Μόντρεαλ αγαπούν τη φύση και το δείχνουν... αλλά αγαπούν και τα σπόρ. Μικροί και μεγάλοι κάνουν τζόκινγκ κάθε ώρα της μέρας αλλά και ποδήλατο...σχεδόν κατά κανόνα φορώντας το ειδικό κράνος μια και οι Καναδοί φημίζονται για τον σεβασμό που δείχνουν στους νόμους τους. Υπάρχουν πολλοί ποδηλατόδρομοι όπου θα δει κανείς ολόκληρες οικογένειες με τα ποδήλατά τους να κάνουν βόλτα, ποδήλατα να ενοικιάζονται αλλά και ποδήλατα "περιμένουν" σε διάφορα μέρη της πόλης όπου υπάρχουν ειδικά πάρκινγκ! Και το πιο εντυπωσιακό... τα φανάρια που είναι ειδικά για ποδήλατα και δείχνουν ένα ποδήλατο κόκκινο, ένα κίτρινο και ένα πράσινο!!
Αρκετά όμως για σήμερα... θα συνεχίσουμε την Τετάρτη την περιήγησή μας στο κέντρο της πόλης αλλά και στην υπόγεια πόλη και στο παλιό λιμάνι που είναι αγαπημένος τουριστικός προορισμός.
Συνεχίζεται...
