Μόντρεαλ... η πόλη που λάτρεψα και μια συνταγή! (Β' μέρος)

Συνεχίζοντας τη βόλτα μας στο κέντρο του Μόντρεαλ, η παλιά πόλη είναι αυτή που μονοπωλεί το ενδιαφέρον του επισκέπτη. Εκτός από τα υπέροχα κτίρια, που... είτε έχουν σύγχρονο στυλ είτε όχι, είτε είναι γοτθικού ρυθμού είτε απλώς σε ταξιδεύουν σε μιαν άλλη εποχή, μαγνητίζουν το βλέμμα, τα αγάλματα αλλά και η τέχνη που γενικότερα ενθουσιάζει τον επισκέπτη και τον κάνει να ερωτευθεί τρελλά αυτή την υπέροχη και ιδιαίτερη πόλη. Πάρτε μια γεύση...

Τραγουδιστές του ..."δρόμου"
αλλά και διάφορες εκθέσεις...
Κι εκεί στο παλιό λιμάνι, με τον οβελίσκο να κυριαρχεί

ανάμεσα στα μικρά και γραφικά εστιατόρια, καφέ και ζαχαροπλαστεία μαζί με περιστέρια και συντριβάνια
Λίγο πιο κει, υπάρχουν κιόσκια που πουλούν παραδοσιακά προϊόντα φτιαγμένα με το υπέροχο σιρόπι σφενδάμου
κιόσκια επιτόπιων ζωγράφων που σου φτιάχνουν το πορτραίτα (θυμίζουν Μονμάρτη) αλλά και τοπία.

Μουσικοί, κλόουν και θεατράνθρωποι που δίνουν υπαίθριες παραστάσεις. 
To ξενοδοχείο Nelson στη μια πλευρά της πλατείας του παλιού λιμανιού.
Κάποια "παϊτόνια" κάνουν βόλτα τους τουρίστες!
Ακριβώς απέναντι από το παλιό λιμάνι βρίσκεται το... σύγχρονο κέντρο Επιστημών...

Στον Καναδά όμως έχει έντονη παρουσία και η Πρόνοια για την τρίτη ηλικία και όσους έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας. Το παρακάτω κέντρο φιλοξενίας υπερήλικων βρισκόταν δίπλα στην καταπράσινη όχθη του ποταμού "Rivières des Prairies", με μια τεράστια αυλή και αυτό το υπέροχο άγαλμα του Χριστού.
Οι τελευταίοι μας σταθμοί στο Μόντρεαλ θα είναι αφιερωμένοι στους foodies μια και θα επισκεφθούμε μια μεγάλη λαϊκή αγορά όπου μπορεί κανείς να βρει ό,τι προϊόν λαχταρά η ψυχή του και που εκτός από λαϊκή αγορά αποτελεί και ένα από τα αξιοθέατα της πόλης αλλά και το ελληνορθόδοξο μοναστήρι της Παναγιάς της Παρηγορήτισσας λίγα χιλιόμετρα πιο έξω από το Μόντρεαλ όπου οι μοναχές φτιάχνουν τυριά, ζυμαρικά, ψωμί, κουλουράκια, γλυκά του κουταλιού, μαρμελάδες, παστίτσιο και μουσακά έτοιμα, καταψυγμένα!
Αυτήν την επίσκεψη όμως την αφήνω για την Παρασκευή μαζί με μια απλή γλυκιά λιχουδιά.
Ελπίζω να μην κουραστήκατε να περιδιαβαίνετε σ' αυτή την μοναδική πόλη που για να την γνωρίσεις χρειάζεται κούραση και χρόνος, πολύς χρόνος.
Μια και για σήμερα η περιήγηση ήταν αρκετή, είμαι σίγουρη ότι πεινάσατε!
Γι αυτό, ελάτε να σας φιλέψω... 
μια πίτσα με μανιτάρια και 4 τυριά της περιοχής που είμαι σίγουρη ότι θα σας κάνει να ξεκουραστείτε αφού θα τη συνοδέψετε με μια καναδέζικη μπύρα. Ειδικά αφιερωμένη στους απανταχού τυροφάγους όπου ανήκω κι εγώ! Είναι μια πίτσα εντελώς συνηθισμένη που όμως αποκτά υπέρτατη νοστιμιά εξ αιτίας των νόστιμων και ποιοτικών υλικών που χρησιμοποιούμε. Εξ άλλου τα συγκεκριμένα τυριά μπορούμε να τα βρούμε και σε δικά μας μάρκετ. Και είπαμε... μπροστά σε τέτοιες λιχουδιές, θερμίδες δεν μετράμε!
ΥΛΙΚΑ για μια λαμαρίνα φούρνου
Για τη ζύμη
1/2 κούπας γάλα ή νερό
1/3 κούπας ανθρακούχο νερό ή μπύρα
1 φακελάκι ξηρή μαγιά
2 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις (εγώ έβαλα το καναδέζικο Robin)
1/2 κ.γλ. αλάτι
1 κ.σ. ελαιόλαδο
1 κ.γλ. ζάχαρη
Για τη γέμιση
200 γρ. σάλτσα ντομάτας με βασιλικό
400 γρ. άσπρα μανιτάρια φρέσκα σε φέτες
250 γρ. τυρί Monterey Jack τριμμένο
200 γρ. μοτσαρέλα τριμμένη
150 γρ. τυρί cheddar τριμμένο
150 γρ. τυρί κρέμα (τύπου Φιλαδέλφεια) σε κομμάτια
1 μεγάλη ντομάτα κομμένη σε φέτες
1 πιπεριά κόκκινη σε ροδέλες
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς στις αντιστάσεις.
Ετοιμάζουμε τη ζύμη
Ζυμώνουμε όλα τα υλικά μαζί μέχρι να έχουμε μια ζύμη μαλακή που δεν κολλάει στα χέρια.
Την αφήνουμε για 2 ώρες να φουσκώσει μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο.
Λαδώνουμε ελαφρά το ταψί και απλώνουμε τη ζύμη.
Για τη γέμιση
Απλώνουμε τη σάλτσα στη ζύμη και από πάνω ρίχνουμε το Monterey Jack, τα μανιτάρια, τη μοτσαρέλα, τις πιπεριές και το cheddar.
Τέλος, βάζουμε τα κομμάτια του τυριού-κρέμα.
Βάζουμε την πίτσα να ψηθεί για 45 περίπου λεπτά ή μέχρι να δούμε ότι έχει ψηθεί η ζύμη και τα τυριά έχουν λιώσει.

Καλή σας μέρα, καλό φθινόπωρο και στην υγειά σας!!