Καλημέρα, καλημέρα!! Μια ανοιξιάτικη καλημέρα, γεμάτη ήλιο και ζεστασιά στη μέση της εβδομάδας και με το νου σε ένα καλοκαιρινό Σαββατοκύριακο!
Όσο ο καιρός προχωρά τόσο η διάθεση φτιάχνει (τουλάχιστον η δική μου) φτιάχνει έστω και με κάποιον σουρεαλιστικό ή ουτοπικό τρόπο σκέψης παρά τα όσα συμβαίνουν τριγύρω μας και εντός της χώρας μας που το μόνο που κάνουν είναι να εναντιώνονται στην καλή, γενικότερα, διάθεση.
Παρ΄όλα αυτά τίποτε νέο δεν συμβαίνει εδώ και μέρες αλλά όταν η αισιοδοξία και η καλή διάθεση κυβερνούν εκείνο που έρχεται στο νου είναι το ελληνικότατο "no news ...good news"!!!!
Ο αέναος κύκλος της καθημερινότητας ...λοιπόν! Με χαλάει;;; Και ναι και όχι!! Όταν ακούω ειδήσεις στον κύκλο αυτό δημιουργούνται αναταράξεις, όταν μπαίνω για μάθημα ο κύκλος έχει μια μικρή αναταραχή αλλά είναι ένας κυματισμός που κι αυτός ανήκει στην καθημερινότητα της εποχής εδώ και πολλά χρόνια, όταν πάλι βρίσκομαι στην κουζίνα μου αλλά και μετά... μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή τα πάντα ηρεμούν, ξεχνιούνται, μπαίνουν σε ένα άλλο σύμπαν με χρώματα, μοσχοβολιές και γεύσεις... στον πλανήτη της γεύσης!
Η αλήθεια είναι ότι παλιότερα βαριόμουν απίστευτα αυτή τη ροή της καθημερινότητας... στο αίμα μου κυλούσε η ανάγκη για εκπλήξεις, αδρεναλίνη, έντονα συναισθήματα, ταξίδια περισσότερο ή λιγότερο μακρινά και γρίνιαζα όταν κάτι απ' αυτά αργούσε να συμβεί. Έλα όμως που κάποια στιγμή "κάποιοι" (όνομα και μη χωριό έλεγε η γιαγιά) αποφάσισαν να μας ανεβάσουν την αδρεναλίνη!!
Από τότε που τα απρόβλεπτα, το άγχος για το αύριο και οι άσχημες εκπλήξεις "φρόντισαν" να μπουν στην καθημερινότητά μας με τον πιο αυθαίρετο τρόπο και, φυσικά, χωρίς να μας ρωτήσουν συνειδητοποίησα ότι η ήρεμη, χαλαρή και αναμενόμενη ρουτίνα έχει κι αυτή την αξία της και έμαθα όχι μόνον να την εκτιμώ αλλά κάποιες φορές και να την αποζητώ!
Μέσα στο γενικότερο πλαίσιο, λοιπόν, αυτής της comfort ρουτίνας (πραγματικής ή επίπλαστης ...δεν έχει σημασία) ένα φαγητό που κι αυτό είναι μέρος της κουζινικής καθημερινότητας εδώ και πολλά χρόνια είναι, για μένα, καλοδεχούμενο. Ένα φαγητό επίσης... comfort... σας προτείνω σήμερα...τας κεμπάπ!
Για μένα, το τας κεμπάπ είναι ένα πιάτο γεμάτο αναμνήσεις από οικογενειακά και φιλικά τραπεζώματα, ένα πιάτο που το τρώγαμε συχνά... πότε με πουρέ, πότε με ρύζι, πότε με τηγανιτές πατάτες. Η σημερινή συνταγή είναι αυτή που έφτιαχνε η γιαγιά κι ύστερα η μαμά κι ακόμα πιο μετά ...εγώ και η αδελφή μου.
Εάν, λοιπόν, κι εσείς είστε σε παρόμοια κατάσταση ή ακόμα κι αν δεν είστε το συγκεκριμένο πιάτο θα το λατρέψετε (αν κι εγώ το είχα ξεχάσει κάπου εκεί ανάμεσα στις συνταγές και τις φωτογραφίες... αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ... δεν λένε;;)! Πάμε να το φτιάξουμε;
ΥΛΙΚΑ1 κιλό τασκεμπάπ χοιρινή σπάλα σε μεσαία κομμάτια
3 μεγάλα κρεμμύδια σε λεπτοκομμένες φέτες
2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
1 ζωμό λαχανικών "σπιτικό" (χωρίς συντηρητικά)
6 κ.σ. ελαιόλαδο
200 ml λευκό κρασί
1/2 κ.γλ. ρίγανη (ή 1-2 κλαδάκια φρέσκια ρίγανη)
1 κλαδάκι φρέσκο θυμάρι (ή 1/3 κ.γλ. ξερό θυμάρι)
Ελάχιστο αλάτι (υπάρχει αλάτι στον ζωμό) - πιπέρι
1 πρέζα μπαχάρι
1 φύλλο δάφνης
2 κ.σ. βούτυρο αγελάδος
600 ml νερό
Ρύζι μακρύκοκκο για συνοδευτικό
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το ελαιόλαδο και το βούτυρο και μόλις ζεσταθούν ρίχνουμε τα κρεμμύδια και το σκόρδο.
Αφήνουμε να σοταριστούν για 1 λεπτό και βάζουμε στην κατσαρόλα τα κομμάτια του κρέατος.
Τα αφήνουμε να σοταριστούν καλά απ' όλες τις πλευρές και σβήνουμε με το κρασί.
Αφήνουμε το φαγητό να πάρει 1-2 βράσεις για να εξατμιστεί το αλκοόλ και προσθέτουμε το νερό και το ζωμό των λαχανικών.
Ρίχνουμε ελάχιστο αλάτι, πιπέρι, το μπαχάρι, τη ρίγανη, τη δάφνη και το θυμάρι και αφήνουμε το φαγητό να βράσει σε σιγανή φωτιά, με μισόκλειστο καπάκι για 40-45 λεπτά ή μέχρι να μαλακώσει το κρέας.
Ελέγχουμε κάθε 10 λεπτά και εάν χρειαστεί προσθέτουμε λίγο νερό.
Όταν το κρέας μαλακώσει και το φαγητό μείνει μόνον με το λάδι του, τότε αποσύρουμε από τη φωτιά.
Σερβίρουμε με μακρύκοκκο ρύζι, πουρέ ή τηγανιτές πατάτες κι ένα ωραίο λευκό κρασί ...έτσι για να φύγει το άγχος!
* Εάν διαθέτουμε χύτρα ταχύτητας το μαγειρεύουμε σε 25-30 λεπτά από τη στιγμή που θα σφυρίξει η βαλβίδα και θα χαμηλώσουμε τη φωτιά και φυσικά, αφού ανοίξουμε το καπάκι αφήνουμε το φαγητό για 5 λεπτά σε σιγανή φωτιά για να "μελώσει" και να έχουμε ένα τέλειο αποτέλεσμα.
Όταν το κρέας μαλακώσει και το φαγητό μείνει μόνον με το λάδι του, τότε αποσύρουμε από τη φωτιά.
Σερβίρουμε με μακρύκοκκο ρύζι, πουρέ ή τηγανιτές πατάτες κι ένα ωραίο λευκό κρασί ...έτσι για να φύγει το άγχος!
* Εάν διαθέτουμε χύτρα ταχύτητας το μαγειρεύουμε σε 25-30 λεπτά από τη στιγμή που θα σφυρίξει η βαλβίδα και θα χαμηλώσουμε τη φωτιά και φυσικά, αφού ανοίξουμε το καπάκι αφήνουμε το φαγητό για 5 λεπτά σε σιγανή φωτιά για να "μελώσει" και να έχουμε ένα τέλειο αποτέλεσμα.