Σαρακοστή... περίοδος νηστείας και αποτοξίνωσης! Εξ άλλου αυτά τα δύο πάνε μαζί... βάζοντας περισσότερα λαχανικά και φρούτα στη διατροφή μας αυξάνουμε και τις αντιοξειδωτικές ουσίες, τις βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία και βοηθάμε στην καλύτερη υγεία του οργανισμού μας.
Βέβαια, κάτι ήξεραν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι (και συγκεκριμένα ο Κλεόβουλος όταν έλεγαν "Πᾶν μέτρον ἄριστον" γι αυτό και η νηστεία θέλει προσοχή... μακριά από μας οι υπερβολές γιατί και πάλι οι κίνδυνοι παραμονεύουν.
Οι μνήμες από κάποιες Σαρακοστές από χρόνια παλιά και περασμένα επιστρέφουν, κάθε φορά που συζητάω για το θέμα της νηστείας. Στα παιδικά μας μάτια, πολύ περισσότερο στα δικά μου σαν παιδί "λιγόφαγο" ή "άφαγο" όπως είχα το όνομα και τη χάρη, η νηστεία και τα εδέσματά της φάνταζαν τουλάχιστον φρικιαστικά, γεμάτα ανοστιά και χωρίς κανένα δέλεαρ. Να φας;;; Τί να φας;;; Μερικά άσπρα φασόλια που κάθονταν στο ίδιο πιάτο με κρεμμύδι, ντομάτα, ελιά, ελαιόλαδο, λεμόνι και άνηθο;;;; Να φας μια μακαρονάδα χωρίς εκείνο το ξεροψημένο μέσα στο βούτυρο τυράκι μ' εκείνη την κόκκινη σάλτσα με όλου του κόσμου και της άνοιξης τα λαχανικά μέσα;;; Μπλιάχχχχχχχχχ!!!!!!!!! Κλασσική απάντηση των μικρών ...χορτάτων υπάρξεων (αυτό το διαπιστώνεις σε μεγαλύτερη ηλικία και εν μέσω οικονομικής κρίσης όταν αναλογίζεσαι πόσα παιδιά θα ένιωθαν ευτυχία μ΄ένα τέτοιο πιάτο μπροστά τους κι έχεις τύψεις γιατί αν δεν έχεις ...αλίμονο στην κοινωνία!!!). Όλα κατέληγαν στις τηγανιτές πατάτες που ήταν μια από τις ελάχιστες χαρές των εβδομάδων μέχρι το Πάσχα! Αλλά και τότε... άλλα μπλιαχ παρατάσσονταν μαζί με τα πασχαλινά εδέσματα... η μαγειρίτσα, το κοκορέτσι (ενίοτε και το κατσικάκι σούβλας, όταν είχε πολύ πάχος στην ξεροψημένη πετσούλα) αναστέναζαν από την τόση περιφρόνηση που δέχονταν!! Ναι, αλλά υπήρχε αντίβαρο... τα αυγά και τα τσουρέκια που μοσχομύριζαν και φάνταζαν τόσο μοναδικά στα δικά μας μάτια!!!
Αρκετά χρόνια μετά, με τη γευστική μνήμη γεμάτη από αρώματα και γεύσεις... κάποια πράγματα έχουν αλλάξει (κάποια δεν αλλάζουν ποτέ ...έτσι κι αλλιώς... π.χ. το πάχος στον οβελία!)!
Σήμερα, τα βραστά λαχανικά αποτελούν από μόνα τους μια νοστιμιά... και όχι γιατί είναι, απλώς, υγιεινά αλλά γιατί χαρίζουν την ιδιαίτερη γεύση τους και είναι και ελαφρά!! Κάθε φορά που φτιάχνω μια σαλάτα σαν αυτή που θα σας προτείνω σε λίγο... προσπαθώ να βάλω και τις μικρές μας στο "παιχνίδι" της σωστής διατροφικής σκέψης αλλά και της νοστιμιάς τους. Κλείνουμε τα μάτια, ανοίγουμε το στόμα και μικρά κομματάκια από το κάθε λαχανικό τρυπώνει μέσα... χωρίς αλάτι, με λίγο αλάτι, με λίγο λεμόνι, με λίγο λάδι. Κι εμείς;; Προσπαθούμε να μαντέψουμε ποιό λαχανικό είναι, να παρατηρήσουμε τη γεύση του και να δούμε αν μας αρέσει και πώς... γιατί με το ζόρι τίποτε δεν γίνεται! Έτσι κάναμε και σήμερα ή μάλλον εχθές και δείτε με τί... είμαι σίγουρη ότι οι μεγαλύτεροι θα εκτιμήσουν τη σαλάτα αυτή!
ΥΛΙΚΑ
6-8 καρδιές αγκινάρας
1 μεγάλο καρότο σε ροδέλες
4 μέτριες πατάτες σε κομμάτια
1 1/2 φλ.τσ. καλαμπόκι
Για το dressing
120 ml ελαιόλαδο (ή σησαμέλαιο / αραβοσιτέλαιο / ηλιελαιο)
1/2 κ.γλ. μουστάρδα απαλή
Χυμό από 1 μέτριο λεμόνι
1 κ.σ. μηλόξιδο
Αλάτι
1 κ.γλ. ψιλοκομμένο άνηθο
Βράζουμε τα λαχανικά μέχρι να μαλακώσουν (όχι να λιώσουν) και τα βάζουμε σε μια σαλατιέρα.
Διατηρούμε τη σαλάτα χλιαρή.
Σε ένα μπολάκι βάζουμε το ελαιόλαδο, τη μουστάρδα, το λεμόνι, το μηλόξιδο και το αλάτι και τα χτυπάμε με το σύρμα ή με ένα μιξεράκι.
Προσθέτουμε τον άνηθο, ανακατεύουμε και περιχύνουμε τα λαχανικά.
Συνοδεύουμε με ζεστό ψωμάκι και ένα ποτήρι λευκό κρασί.
