Σαββατοκύριακο!!!! Πρωινό ήρεμο, πλήρες! Χυμός, γάλα, καφές, ψωμί με βούτυρο και μέλι ή μαρμελάδα! Ο ήλιος να λάμπει ανοιξιάτικος κι ένας καφές να στέκεται στο τραπέζι περιμένοντας να χαρίσει την ενέργειά του! Κι εκεί παραδίπλα ένα γλυκάκι του κουταλιού...αυτή τη φορά ... από αρωματική λεμονόφλουδα για να προσφέρει κι αυτό μια γλυκιά νότα στην απαρχή ενός ήρεμου διήμερου!
Είναι απίστευτη αυτή η γευστική μας μνήμη!!! Το έχω ξαναπεί και θα το ξαναπώ... πώς μιαν εικόνα, μια γεύση, ένα άρωμα σε ταξιδεύει στο χρόνο και αγγίζει την καρδιά και το νου! Σε εποχές χαμένες πια αλλά όχι ξεχασμένες! Σε εποχές που σου λείπουν αλλά που βρίσκονται τόσο έντονα χαραγμένες στη ψυχή κι είναι σαν νάναι εδώ!
Γλυκό λεμόνι δεν φτιάχναμε συχνά... φτιάχναμε όμως γλυκό πορτοκάλι, περγαμόντο, κιτρολέμονο... κάποιες φορές δεν έχει τόση σημασία ο καρπός όσο το ... είδος... και το γλυκό του κουταλιού πάντα κατείχε μιαν αξιοσημείωτη θέση στο σπίτι και δύο μεγάλα ντουλάπια στο κάτω μέρος του μπουφέ της γιαγιάς! Ο μπουφές αυτός ήταν πεδίο εξερεύνησης για μένα... και τί δεν υπήρχε εκεί! Μικρά και μεγάλα βάζα, με βιδωτά καπάκια που κρατούσαν καλά φυλακισμένα μέσα τους όλους εκείνους τους κατάγλυκους καρπούς... φράουλες, σταφύλια, φιρίκια, πορτοκάλια, καρυδάκια, σύκα, μελιτζανάκια... κανένα δεν έλειπε... κι όλα περίμεναν εμάς να τα γευτούμε ...εκτός από κείνα που η γιαγιά είχε τάξει για δώρα ή για κάποιες εξαιρετικές στιγμές και που τα έσπρωχνε να τρυπώσουν ...βαθιά μέσα στο ντουλάπι και πίσω απ' όλα τα άλλα!! -:))
Λεμόνι δεν υπήρχε αλλά ούτε και νεραντζάκι... εξάλλου κανείς δεν τα προτιμούσε!
Τα χρόνια κύλησαν... και ήρθε η στιγμή που δοκίμασα για πρώτη φορά λεμόνι γλυκό... τί άρωμα και τί γεύση!!! Ελαφρά πικρό, με μια υποβόσκουσα ξινή γεύση και μπόλικη γλύκα πασπαλισμένη με ένα υπέροχο άρωμα! Ακριβώς σαν τη ζωή!!
Κι άλλα χρόνια κύλησαν με το "θα" μέχρι που ήρθε η ώρα του... και να σήμερα σας κερνάω καφεδάκι παρέα με μερικές φετούλες από γλυκό λεμόνι, όχι σε ροδέλες αλλά σε απλές φετούλες (εεεε, να μην είναι και όλα ίδια), γεμάτο άρωμα και νοστιμιά... έτσι για να γλυκάνω το Σαββατοκύριακό σας!!!!
Είναι απίστευτη αυτή η γευστική μας μνήμη!!! Το έχω ξαναπεί και θα το ξαναπώ... πώς μιαν εικόνα, μια γεύση, ένα άρωμα σε ταξιδεύει στο χρόνο και αγγίζει την καρδιά και το νου! Σε εποχές χαμένες πια αλλά όχι ξεχασμένες! Σε εποχές που σου λείπουν αλλά που βρίσκονται τόσο έντονα χαραγμένες στη ψυχή κι είναι σαν νάναι εδώ!
Γλυκό λεμόνι δεν φτιάχναμε συχνά... φτιάχναμε όμως γλυκό πορτοκάλι, περγαμόντο, κιτρολέμονο... κάποιες φορές δεν έχει τόση σημασία ο καρπός όσο το ... είδος... και το γλυκό του κουταλιού πάντα κατείχε μιαν αξιοσημείωτη θέση στο σπίτι και δύο μεγάλα ντουλάπια στο κάτω μέρος του μπουφέ της γιαγιάς! Ο μπουφές αυτός ήταν πεδίο εξερεύνησης για μένα... και τί δεν υπήρχε εκεί! Μικρά και μεγάλα βάζα, με βιδωτά καπάκια που κρατούσαν καλά φυλακισμένα μέσα τους όλους εκείνους τους κατάγλυκους καρπούς... φράουλες, σταφύλια, φιρίκια, πορτοκάλια, καρυδάκια, σύκα, μελιτζανάκια... κανένα δεν έλειπε... κι όλα περίμεναν εμάς να τα γευτούμε ...εκτός από κείνα που η γιαγιά είχε τάξει για δώρα ή για κάποιες εξαιρετικές στιγμές και που τα έσπρωχνε να τρυπώσουν ...βαθιά μέσα στο ντουλάπι και πίσω απ' όλα τα άλλα!! -:))
Λεμόνι δεν υπήρχε αλλά ούτε και νεραντζάκι... εξάλλου κανείς δεν τα προτιμούσε!
Τα χρόνια κύλησαν... και ήρθε η στιγμή που δοκίμασα για πρώτη φορά λεμόνι γλυκό... τί άρωμα και τί γεύση!!! Ελαφρά πικρό, με μια υποβόσκουσα ξινή γεύση και μπόλικη γλύκα πασπαλισμένη με ένα υπέροχο άρωμα! Ακριβώς σαν τη ζωή!!
Κι άλλα χρόνια κύλησαν με το "θα" μέχρι που ήρθε η ώρα του... και να σήμερα σας κερνάω καφεδάκι παρέα με μερικές φετούλες από γλυκό λεμόνι, όχι σε ροδέλες αλλά σε απλές φετούλες (εεεε, να μην είναι και όλα ίδια), γεμάτο άρωμα και νοστιμιά... έτσι για να γλυκάνω το Σαββατοκύριακό σας!!!!
ΥΛΙΚΑ
500 γρ. φλούδες λεμονιού κομμένες σε λεπτές φέτες
650 γρ. ζάχαρη
2 κ.σ. μέλι
900 ml νερό
Χυμό από 1 λεμόνι
Χυμό από 1 λεμόνι
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Ξύνουμε στον λεπτό τρίφτη την εξωτερική φλούδα των λεμονιών αλλά όχι πολύ (όπως στην παραπάνω φωτογραφία).
Βάζουμε σε μια κατσαρόλα με κρύο νερό τις φλούδες του λεμονιού και τις βράζουμε για 5 λεπτά μετρώντας από τη στιγμή που το νερό θα αρχίσει να κοχλάζει.
Βάζουμε σε μια κατσαρόλα με κρύο νερό τις φλούδες του λεμονιού και τις βράζουμε για 5 λεπτά μετρώντας από τη στιγμή που το νερό θα αρχίσει να κοχλάζει.
Ρίχνουμε το νερό και επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία για άλλες 2 φορές.
Την τελευταία φορά ρίχνουμε το νερό και αφήνουμε τις φλούδες του λεμονιού σε κρύο νερό για 15 λεπτά.
Ύστερα, στραγγίζουμε τις λεμονόφλουδες από το νερό τους.
Εν τω μεταξύ, βάζουμε το μέλι, τη ζάχαρη και το νερό σε μια κατσαρόλα και αφήνουμε το σιρόπι να βράσει για 5-6 λεπτά (μετρώντας και πάλι από τη στιγμή που το νερό θα κοχλάσει).
Μόλις περάσει ο χρόνος αυτός, βάζουμε στην κατσαρόλα τις λεμονόφλουδες και αφήνουμε σε μέτρια φωτιά προς δυνατή φωτιά το σιρόπι να βράσει για 15 λεπτά.
Το αποσύρουμε από τη φωτιά και το αφήνουμε να κρυώσει για να βγάλει ότι υγρά έχει.
Μετά το ξαναβάζουμε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά και αφήνουμε το γλυκό να βράσει μέχρι να "δέσει" το σιρόπι του.
Το αποσύρουμε από τη φωτιά και το αφήνουμε να κρυώσει για να βγάλει ότι υγρά έχει.
Μετά το ξαναβάζουμε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά και αφήνουμε το γλυκό να βράσει μέχρι να "δέσει" το σιρόπι του.
Δοκιμάζουμε το "δέσιμο" του σιροπιού ρίχνοντας 1-2 σταγόνες μέσα σε ένα μικρό, κρύο πιατάκι.
Εάν η σταγόνα στέκεται χωρίς να χάνει το σχήμα της και χωρίς να απλώνεται τότε το σιρόπι είναι έτοιμο και σωστά δεμένο, οπότε αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά.
Γεμίζουμε ζεστά και αποστειρωμένα βάζα με το γλυκό και αφού κλείσουμε το καπάκι, τα τοποθετούμε ανάποδα επάνω σε μια πετσέτα μέχρι να κρυώσουν.
Όταν κρυώσουν ελέγχουμε το σωστό κλείσιμο πιέζοντας προς τα μέσα το κέντρο του καπακιού που δεν θα πρέπει να πιέζεται και να κάνει τον χαρακτηριστικό θόρυβο.
Φυλάγουμε σε σκοτεινό και δροσερό μέρος.
Φυλάγουμε σε σκοτεινό και δροσερό μέρος.
